Hoi meiden!
Ik ben bijna 7 maanden in blijde verwachting van ons 2e kindje. Ze schelen straks ongeveer 13,5 maand.
Eerlijk gezegd ben ik best wel een beetje bang dat het behoorlijk zwaar zal worden. Misschien voelt dat nu ook meer zo aangezien ik steeds verder in de zwangerschap kom en het tekort aan rust en het slepen met Jesse me af en toe even opbreekt…
Ik hoor graag van mama’s die ook kindjes snel op elkaar hebben gekregen, hoe jullie dit gedaan hebben…
Graag tips en ervaringen!!
Alvast bedankt!! :dance:
Mateo en Micah schelen 17 maanden…
We hebben dit bewust gekozen, maar ik vind het behoorlijk zwaar…
Micah is natuurlijk nog echt een baby en erg aanhankelijk, Mateo kan dan wel lopen en zelf spelen, maar het is ook een boef en die moet ik constant in de gaten houden.
Als ze allebei huilen moet je soms kiezen. Je kan niet lekker rusten als je kleine dat ook doet omdat je grotere wellicht wakker is. Je moet je aandacht verdelen wat af en toe heel erg moeilijk is. Ik heb daar erg veel moeite mee gehad in het begin.
Dan gaf ik Mateo heel weinig aandacht omdat Micah de hele tijd aan de borst wilde. Dan voelde ik mij schuldig…Nu na 4 maanden hebben we weer een nieuw ritme gevonden dat voor ons allemaal werkt…
Het is even aan-emmeren. De ene dag is beter dan de andere…
Ik heb echter geen spijt, want we hebben het voor de toekomst gedaan, zodat ze wat aan elkaar hebben, hopelijk vinden ze elkaar ook lief…hahaha
Maar de eerste jaren worden tropenjaren, ik kan het niet mooier maken voor je dan het is, voor mij dan…
Wellicht heb je makkelijke kindjes (ik heb 2 pittige kindjes op de wereld gezet)…
Succes, komt goed…
hoi rasje,
wij hebben er ook voor gekozen om onze 2 kids vrij dicht op elkaar te willen.
thijs is nu 13 maanden en ik ben 13 weken zwanger, denk ook vaak aan de drukte die we tegemoet gaan, maar denk ook dat ze veel aan elkaar zullen hebben.
ik lees met je mee, want ben ook wel benieuwd naar alle reacties die je gaat krijgen.
groetjes silvia
Het lijkt me eerlijk gezegd ook nogal zwaar. Bram is straks 2 jaar en 3 maanden als deze uk geboren wordt. Ik ben ook erg blij dat ik niet eerder zwanger ben geworden.
Het lijkt mij ook zwaar, ik ben nu uitgerekend op de dag voor Merijn zijn 2e verjaardag…
Het lijkt me niet alleen zwaar na de geboorte, maar ook al tijdens je zwangerschap.
Merijn loopt en kan al best wel wat zelf, maar toch ook nog altijd niet… Ik ben nu echt op, ben zo moe. Ik moet er niet aan denken dat hij nog kleiner en hulpbehoevender zou zijn… Maar goed, die extreme moeheid duurt hopelijk nog maar een paar weekjes 
Ik ben geen ervaringsdeskundige, maar mijn zus heeft er twee met precies 1 jaar en 4 dagen ertussen. :shock: :think:
Ik weet dat het haar erg zwaar viel tijdens de zwangerschap van nummer twee en ook nu, met een nog niet lopend ventje van 13 maanden en één van een 6 weken!
Ik heb respect voor moeders met kindjes met een klein leeftijdverschil hoor!
Hoewel het met een puber (12) en een peuter (21 maanden) tegelijk ook al zwaar genoeg is :mrgreen:
Bij ons gaat er zo’n 18 maanden tussen de eerste en de tweede zitten. Ik verwacht een tropenjaar, maar wel één om van te genieten :mrgreen:
als deze gup geboren word dan zal damian 21 maanden zijn,en ik denk ook dat het erg zwaar word,maar wij willen ze dicht op elkaar dat als ze straks allemaal naar school gaan mam aook kan gaan werken
Dank voor jullie reacties!! :-*
Zoals ik al dacht en ook uit de ervaringen lees zal het behoorlijk pittig worden. We hebben er voor gekozen hoor ('t ging alleen wel heeel snel 
) en ik ga er vanuit dat het ook hartstikke leuk gaat worden. 2 Kleine mannetjes en ik hoop dus ook 2 kleine vriendjes 
Ik zie alleen nog niet helemaal voor me hoe de ritmes van die 2 in elkaar gaan passen en of er voor mama heel af en toe nog tijd is voor een slaapje. Jesse slaapt redelijk door maar wordt, zeker overdag, snel wakker van geluiden. Mensen in mijn omgeving vertellen me dat je vanzelf wel in een ritme rolt, maar is dat ook zo?
Marlous, ik las vandaag toevallig (in een andere toppic) hoe jij je op dit moment voelt. Gaat het al wat beter met je? Heb je al een beetje meer rust en slaapt Micah al wat meer? Kan me heel goed vorstellen hoe je je voelt. Juist voor dit soort situaties ben ik best een beetje bang… Jesse is ook een heel pittig mannetje wat met name overdag veel aandacht wil en weinig slaapt…
Nogmaals, met heeeel veel plezier kijk ik uit naar de komst van ons 2e kindje hoor!!!
8)
Gezellig…Klinkt als Mateo, ook zo’n boef…
De eerste weken voelde ik mij doodongelukkig…Ik heb heel lang gewoon Mateo’s ritme aangehouden omdat ik dat belangrijk vind…Maar toen wasa er nog een kindje met een ander ritme…Ik wist het echt niet meer. Heb veel gehuild omdat ik Mateo niet de aandacht kon geven die ik wilde en het ritme omgegooid moest worden…
Nu is het weer helemaal goed. Ik heb nog steeds Mateo’s ritme en daar heb ik Micah’s ritme door heen gewikkeld.
Belangrijk vind ik dat we iig alle 3 om 12:00_12:30 naar bed gaan…
Ook zijn de eettijden van Mateo erg belangrijk, die zijn er ook nog steeds. Ik geef bv op verzoek dus het maar net wanneer micah wil eten…Nog geen ritme dus…
Als Micah huilt moet Mateo maar even wachten (dat is heel belangrijk, dat je bij jezelf moet denken dat het gewoon de een of de ander is op dat moment…)…Als Mateo gevallen is of huilt, moet Micah wachten…
Als ik Micah voed en Mateo wil aandacht, dan neem ik Mateo vaak naast mij en lees ik een boekje met hem, of ik zing een liedje…
Huishouden???
Wat is dat??? 8) :mrgreen:
Nu na 4 maanden gaat het goed hoor…Maar door de moeheid ben ik af en toe nog geirriteerd…Daar kunnen de kleintjes niet aan doen, dus dan voel ik mij wel eens schuldig…Maar hoort er ook bij…
Micah is de afgelopen 2 nachten maar een keer (per nacht) gekomen en dat vind ik natuurlijk super…
Het komt allemaal wel goed…
Maar ik kan niet wachten totdat Micah ook wat zelfstandiger is…
:-*
Tussen I en J zit 14 maanden en ik zal ook eerlijk zijn hierin, wij hebben er niet bewust voor gekozen.
Het is behoorlijk pittig inderdaad, maar het is ook iets waar ik vanaf het begin al rekening mee heb gehouden. (heb me erop ingesteld zeg maar)
Ik had ook nog de pech dat ik BI heb gehad en vanaf 20 weken zwangerschap heel veel pijn had en nauwelijks uit de voeten kon met toen nog een baby die totaal niet zelfstandig was o.i.d.
Daarbij is I de makkelijkste niet en slaapt ook bijna niet overdag, waardoor ik ook niet kon rusten ofzo…meerdere malen dacht ik hoe moet dat straks als de kleine er is :think:
Toen werd J geboren en werkelijk een heerlijk makkelijk kind dat ook nog eens behoorlijk veel slaapt (echt een kadootje :mrgreen: ).
Maar een tweede doe ik er echt niet even bij (zoals ik wel eens gehoord had :eh: ). Ik heb 8 weken echt mijn draai moeten vinden en daarna ging het eigenlijk wel.
Toen I 14 maanden was kon ze gelukkig een beetje lopen en ze kon met 12 maanden traplopen en met 14 maanden de trap ook weer af, dat scheelt bijvoorbeeld al .
Verder hebben we de eerste periode de dag om het ritme van I heen gepland (met kraamvisite enzo). We hebben zoveel mogelijk rekening gehouden met haar slaapjes en het feit dat ze erg eenkennig is en dus niet teveel bezoek waar ook Isabel bij is, dat is nu gewoon teveel voor haar.
Je moet gewoon niet teveel eisen stellen aan een dag…zo ben ik al blij als we even lekker naar buiten gaan, bijv. naar het park, ik de boodschappen heb gedaan en de was bijgehouden heb en gekookt. Meer niet!!! Als je teveel activiteiten gaat ondernemen dan heb ik al snel spijt!!! (oftewel dan ben ik afgedraaid aan het eind van de dag).
Nu ben ik sinds vandaag weer aan het werk, heerlijk, ik geniet er weer vollop van en vind de combinatie het beste voor mij en dus ook echt voor de meiden.
We hebben nu dus onze draai gevonden en we zijn heel blij met ze, we hopen dan ook dat ze straks veel aan elkaar zullen hebben.
Hallo,
Op het moment ben ik 17 weken zwanger van ons derde kindje. Ik ben uitgerekend als mijn jongens (een tweeling) 23 maanden zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat het volgens mij ook best pittig gaat worden. Mijn jongens lopen nog niet en het tillen begint nu wel zwaar te worden. Maar toch, ik heb ook zoveel positieve verhalen gehoord over kinderen waar weinig leeftijdsverschil tussen zit. Ach, iedereen ervaart het natuurlijk op zijn/haar eigen manier.
Ik ken tot nu toe alleen nog maar het fenomeen twee met dezelfde leeftijd en hoewel het in het begin wel even schipperen was, we moesten echt een weg zoeken, loopt het nu “gewoon”. En we zijn erg gelukkig met de komst van ons derde kindje. Je moet het denk ik tot een bepaalde hoogte ook over je heen laten komen en dan vind je in de meeste gevallen vast je weg wel weer.
oke… hier schelen ze dus 13 maand en 1 dag
Aniek liep nog niet toen Peter werd geboren, maar was en is wel een zeer aanhankelijk en emotioneel gevoelig meisje. Ze begreep totaal niet waarom mama nu ineens aan dat gekke babietje aandacht gaf en zette het dus steeds op een brullen als ik bv borstvoeding gaf. Dat gaf mij stress en samen met andere factoren heeft het bijgedragen aan mijn opgeven van bv na 2 weken. Iets wat ik nog altijd jammer vind.
Ook moest ik er dus altijd 2 de trap op en af tillen en dat moest dan om de beurten, meestal deed ik eerst Aniek, zette haar in d’r ledikant en dan haalde ik Peter op.
Peter in bad doen deed ik beneden in de keuken, zodat Aniek gewoon kon spelen in de box.
Peter was een huilbaby, hij is allergisch, iets wat later pas bleek en heeft de eerste 5 maanden van zijn leven alleen maar gehuild en gehuild. We vonden het loooooodzwaar en hebben regelmatig 1 van de 2 uitbesteed om gewoon bij te kunnen tanken.
Maaaar, na 5 maanden en wat behandelingen voor Peter kregen wij een ander kind terug en toen is het grote genieten begonnen. Aniek kon toen ook lopen, begon steeds gekker te worden op haar broertje, ze kon zich ws ook niet meer herinneren hoe het was zonder hem. Peter was snel en kon toen al zitten en dus kon er steeds meer samen, samen in bad zitten, samen aan tafel in de kinderstoel eten en sinds een maand of 4 zitten ze ook in hetzelfde slaapritme en dus is het nu eitje.
Het word dus idd makkelijker en na een tropentijd geniet ik nu volop van die 2. Ze zijn gek op elkaar en Aniek doet nooit iets zonder te vragen of Peter en haar Tukjes mee mogen, en die tukjes heeft ze heel hoog zitten, dus dat zegt ook wat over haar genegenheid naar Peter toe
Soms hebben ze een ruziedag, dan zitten ze elkaar steeds in de haren, maar die dagen zijn niet in vergelijk met de dagen dat het gewoon goed gaat.
Kan er helaas niet over meepraten.
Het lijkt me heerlijk, kindjes snel achter elkaar, maar ook wel heeeeeeel erg zwaar…
Saskia, je schrijft :
Mijn jongens lopen nog niet en het tillen begint nu wel zwaar te worden.
Klopt het dat ze 23 maanden zijn? Je zult wel een super sterke mama zijn, als je die mannekes zo vaak moet tillen…
Hopelijk zullen het gauw door krijgen, want met een steeds groter wordende buik zal het wel pittiger worden.
Ik lees mee, als alles goed gaat komt er tussen Rick en zijn broertje of zusje ook 14 maanden…
Broes is van 23 juni 2005, Senne van 13 september 2006, ze schelen dus bijna 15 maanden.
Ik vind het allesbehalve zwaar… :eh: :mrgreen:
Eén meer of minder, maakt toch niet uit… :oops:
Sorry dat ik jullie allemaal tegenspreek zo te zien maar ik meen dat echt.
Het is alleen maar leuk… :think:
Ik hoop dat jij dit ook zo mag ervaren! 
:inlove:
'T scheelt natuurlijk wel dat Broes aan 13 maanden al liep (2 maanden voor mijn bevalling dus) en dat Senne een héle makkelijke baby is die nóóit huilt, tenzij honger of moe… :dance:
Broes daarentegen was een héle moeilijke slaper, nu haalt hij de schade in! :mrgreen:
Hij slaapt 's morgens anderhalf uur en 's middags ook nog eens, 's nachts 12 uren na elkaar! :inlove:
Eigenlijk nog maar sinds kort 2x anderhalf uur, voorheen was dat 2x 2u… :mrgreen:
Maar we hebben ook onze portie gehad hoor,… maar toen was Senne er nog niet…
Hier is het echt genieten en ik heb het nog geen seconde zwaar gehad, loopt al vanaf dag één op wieltjes! :inlove:
Oh ja, en na Senne’s eerste verjaardag gaan we er weer voor! :inlove:
Waarschijnlijk dan weer 2 kindjes kort op elkaar! :dance:
Bietje, is toch juist fijn dat jij een andere ervaring hebt.
Dat betekent dus dat het zeker ook anders kan… :dance:
@Marlous wrote:
Bietje, is toch juist fijn dat jij een andere ervaring hebt.
Dat betekent dus dat het zeker ook anders kan… :dance:
Ja, da’s waar maar na alle mindere rooskleurige verhalen kom ik niet meer zo geloofwaardig uit… :think: