J.ason zit inmiddels zo’n 11 maanden op zwemles. De eerste weken probleemloos naar toe gegaan. Hij vond het stoer en gaaf.
Echter op een gegeven moment begon hij steeds meer over buikpijn te klagen of te zeggen dat hij niet wilde.
Hij bleef ook lang in badje twee hangen. Tot ik afgelopen oktober naar de zwemjuf ben gegaan. Hij mocht laten zien wat hij kon. Beduidend meer dan wat hij tijdens de zwemlessen deed. En hij mocht dus doorstromen naar badje 4.
Vorige week kwam hij na het zwemmen ontzettend snel naar me toe. Even later werd hij geroepen door de juf. Echter begon hij meteen te huilen. Hij wilde niet oefenen.
Hij mocht, bleek dus bij navraag waarom hij geroepen werd, nog een minuut of 5 oefenen in badje 4. Voor mij een goed teken dus. Dat hij het kan!
Maar nu…van de week heeft hij al een paar keer aangegeven niet te willen oefenen.
Tijdens deze strijd heb ik zelfs al gezegd dat hij dan maar van zwemmen af moet. Hij zegt zijn diploma niet te willen halen. Hoe vaak wij ook zeggen dat het juist gaaf is als hij eenmaal zonder bandjes mag zwemmen.
Wat is wijsheid…het zwemmen op een laag pitje zetten en het over een half jaar weer proberen. Of doorzetten. Ik neig naar doorzetten. Ik weet dat hij het kan. Hij wil niet, omdat hij naar eigen zeggen zwemmen (lessen) niet leuk vind.
Wat bij ons geholpen heeft toen onze zoon de zwemles echt niet meer leuk vond is samen oefenen. Hier in het zwembad hadden ze een keer per week een ouder/kind oefenuurtje. Daar kon hij samen met mij of mijn man een uurtje zonder bandjes in het water om te oefenen. Er waren badmeesters aanwezig voor vragen en/of aanwijzingen.
Onze oudste zit sinds een half jaar op zwemles.
Hij is een tijdje heel bang geweest wanneer hij door het gat moest.
Erg sneu, het was pure angst, terwijl hij zwemles hartstikke leuk vindt.
We hebben naast praten, uitleg geven en zijn angst benoemen en accepteren, een beloningssysteem gemaakt.
Elke keer als hij zijn best deed (want daar ging het ons om, hij hoeft het niet meteen te kunnen/durven, als hij het maar probeert!), mocht hij een sticker plakken.
Na 10 stickers (5 weken) mocht hij wat leuks kiezen (opblijven, koekjes bakken).
Dit werkte enorm goed en doordat hij het steeds weer probeerde werd zijn angst steeds minder en nu duikt hij zo het water in en het gat door!
Weet je waarom hij niet wil oefenen? Is hij bang? Denkt hij dat hij het niet kan?
zou eens kijken waarom hij dan zo bang is. Je kent je kind het beste. Anders eens gewoon gaan zwemmen, voor de leuk, niet om te oefenen? om te laten merken dat zwemmen leuk is, maar dat je dan wel voor altijd met blaasjes om moet!