vanmorgen een positieve test…na bijna 5 jaar oefenen en oefenen en oefenen…eindelijk op een heel onverwacht moment zwanger…
en nu alle emoties vliegen alle kanten op (hormonen?)
ik ben er heel blij mee maar had het eigenlijk niet zo meer verwacht en nu zat ik naar mijn dochter te kijken (7jr) en dan begin ik gewoon te huilen hoe kan ik ooit zoveel van een ander houden…en en en…
en ik vind het zooo spannend… maarjaa wie niet…
hebben jullie wel eens getwijfeld bij een 2de??
ben 1 november uitgerekend denk ik…
Gefeliciteerd!!!
Over je twijfels of je wel net zo veel van de 2e zult houden als van je dochter. Niet twijfelen, dat zal je. Liefde is niet eindig, het is niet zo dat je maar een bepaalde hoeveelheid liefde krijgt waar je het mee moet doen. Ik heb nooit getwijfeld en hou inderdaad evenveel van ze, ook al kan ik ze allebei wel eens achter het behang plakken. Na de geboorte van mijn jongste hield ik niet alleen zielsveel van dat jochie, maar ging ik ook nog meer houden van mijn dochter omdat ze zo veel van hem houdt en zo’n lieve grote zus is en van mijn vriend omdat hij twee van die wondertjes met me heeft gemaakt en hoe lief hij is met zijn beide kinderen. Ik wist niet dat het kon, maar het gebeurde. Maak je dus geen zorgen, het komt allemaal goed. Je hebt zat liefde en die gaat de komende jaren alleen nog maar groeien.
Wat fijn! Gefeliciteerd!
Toen de bevalling van Senna begon en ik Sas achterliet bij mijn moeder zei ik: ‘Er zal nooit iemand zijn van wie ik zoveel houd als van haar’. Mijn moeder zei toen: ‘In deze zwangerschap is er niet alleen een nieuw kindje ontstaan, maar ook een hele nieuwe dosis Liefde. En straks wordt niet alleen dat nieuwe kindje geboren, maar ook die hele nieuwe dosis liefde!’ En zo was het ook! Maak je geen zorgen en geniet!!!
goh ik huil alweer…hihi…
fijne berichten dank je wel… het is ook wel een beetje een kleine schok omdat we het gewoon niet meer verwachte…
Gefeliciteeeeeeeeeerdd!!
Marion wat mooi!! :inlove: dat ga ik onthouden!
Gefeliciteerd…
Dat had ik hier ook hoor die gedachte
maar echt die liefde is er echt …
hier zit er dan 5,5 jaar tussen… (en nog even en dan gaan we voor nr 3)
Oh wat een kado!! Na 5 jaar :inlove: :inlove: :inlove:
Van harte gefeliciteerd!
Ik weet precies hoe dat voelt, zo geweldig, zo wonderlijk. :inlove: :inlove:
Over twijfels of je van een tweede net zoveel kan houden als van de eerste heb ik nog geen ervaring mee 
Wow, dat je zo onverwacht nog zwanger geworden bent. Gefeliciteerd.
Wat gaaf, gefeliciteerd!
Twijfels over wel of geen tweede hebben we eigenlijk niet gehad, maar wel of ik van haar evenveel zou houden ja.
Maar niets was minder waar, door haar geboorte ben ik juist van beiden nog meer gaan houden dan ik al deed. Zeker nu ze groter wordt, en ze samen ‘spelen’, samen gek doen, samen gillen, dan zit ik zo boordevol liefde voor beiden! 
Dus dat komt vast goed.
Het enige aparte vond ik in het begin, dat ik de oudste zo goed kende, en zo’n minibaby eigenlijk niet echt. Hoewel ik meteen de 1e seconde heel veel van haar hield, moest ik bij haar nog alles ontdekken, terwijl je dat van de oudste allemaal al weet. Maar ook dat komt goed
Oh wouw!
Gefeliciteerd!!
helaas heeft het niet zo mogen zijn… 
:hug: Wat balen zeg, daar heb je dan zo lang op gewacht.
Gefeliciteerd meid…En nu niet gaan twijfelen hoor…Wij zijn bij deze zwangerschap ook ruim 4 jaar bezig geweest. En mijn jongste is ook 7 jaar. Lekker van genieten meid… :hug:
He wat naar voor jullie, heel veel sterkte voor jullie allemaal
wat naar meid… :hug: