vrouw bij ons in het dorp had het ook, het kindje is op een of andere manier op een andere manier gaan groeien in de baarmoeder…
wat vreemd allemaal die verhalen zeg!
Ik heb dat ook nooit kunnen begrijpen, maar dat komt ook omdat ik echt kwalen heb van de zwangerschap haha.
en tja Levi was een goede trapper in de buik, ondanks me placenta aan de buikkant lag voelde ik het super goed!
Ik ben trouwens ook aan de stevige kant (zacht gezegd, heb maat 48-50 in kleding) maar bij mij zie je nu al heel goed dat ik zwanger ben (pas me eigen kleding ook niet meer).
@DreamingOn wrote:
vrouw bij ons in het dorp had het ook, het kindje is op een of andere manier op een andere manier gaan groeien in de baarmoeder…
Goh, hoe zou dat nou gebeurd zijn… :lol: :lol:
die was wezen zwemmen 
Ikzelf heb het ook meegemaakt
euhm niet zelf maar een meid bij ons in het dorp.
Die kreeg in de nacht krampen heel erg heftig, haar moeder geroepen ( thuiswonendn en jong ook nog meen 15 toen ofzo) en de HAP gebeld
die zei er gaat een vrius rond , warm bad , paracetamol… enz.
wDe krampen werden heftiger, er kwam slijm en bloedverlies ( ik vertel het in raptempo hé… ) en er volgde een kindje, thuis in /op de toilet…
Deze meid had zelf anorexia ( gehad, behandeld in ene kliniek ) was al tijden onregelmatig kwa menstruatie daardoor… aankomen, ja dat deed ze immers ze begon net sinds weken en maanden te eten… dus dat was normaal… ze was wel bij de ha geweest van wat buikpijn ( ws groei van kindje ) Niks gevonden, wel blaaspijn , blaasontsteking… maar zwnagerschap werd niet ontdekt.
De kleine ( geen idee meen jongetje) is bij haar zelf opgegroeied en bij haar moeder, mama zelf heeft opeleing afgerond en t kindje zou nu 8 jaar zijn… weet alleen van anderen dat het goed gaat verde, ze heel consequent en liefdevol is naar haar kindje.
Het kan dus wel h oe vreselijk ook. Ik heb altijd erg veel respect gehad trouwens voor de net nieuwe mama en ook de net nieuwe oma…
ik vraag me dan wel af als je ongesteld ben of dat het dan het zelfde is als je niet zwanger bent
snapje ?
maar goed kan me misschien wel voorstellen dat als je niet verwacht zwanger te zijn je klachten wel merkt maar anders interpreteert
het valt me wel op dat er veel mensen zijn die dit kennen , via via , maar heb nu nog maar 1 reaktie gelezen die in de buurt kwam van ts.
:think:
Hub’s moeder kwam er met 24 weken achter dat ze zwanger was. Voelde zich niet lekker, raar, ze dachten dat ze ziek was ofzo en toen bleek ze zwanger :shock: Christelijke ouders dus snel getrouwd en samenwonen… en ruim 20 weken later was hubbie er! ( waarschijnlijk heeft ze gewoon nooit geen goede voorlichting gehad ofzo )
Mijn nicht is bevallen van een tweeling bij 24 weken zwangerschap zonder dat ze wist dat ze zwanger was… De kindjes zijn bij/tijdens/net na de geboorte overleden… Ze beviel thuis samen met haar man op de toilet…
Heel zielig allemaal (ik was toen ook zwanger en had het er met haar nog over gehad dat ik het me wel voor kon stellen dat mensen het niet weten dat ze zwanger zijn omdat ik totaal geen klachten had en pas bij 24 weken begon te groeien)…
Sinds dat voorval laat ze zich om de paar maanden bloed prikken om te kijken of er geen ongelukje doorheen schiet zeg maar… Ze wil dit niet nog een keer meemaken…
Inmiddels heeft ze heel bewust nog een zwangerschap meegemaakt en het was weer een tweeling (en wederom 2 meisjes, je raadt al naar wie die vernoemd zijn)…
Toen ze weer zwanger was kon ze zich niet meer voorstellen dat ze haar vorige zwangerschap van de tweeling niet heeft waargenomen…
grts patricia
Ik heb het met mijn bovenbuurfrouw meegemaakt. Die had buikpijn, ging naar het toilet en kreeg een baby. Al die tijd gewoon aan de pil geweest, gerookt en in het weekend een pilsje gedronken. Het kindje was maar vier pond en helaas erg ziekelijk en liep qua ontwikkeling behoorlijk achter. Maar zo sneu, die negen maanden heb je toch nodig om aan het idee te wennen.
Ik beviel trouwens vijf weken na de buuf van een kindje van acht pond. Hij was gelijk al groter dan zijn bovenbuurjongen van vijf weken. Wat een verschil.
Mijn vader had het met een collega. Die belde sávonds naar huis (ze waren alletwee internationaal chauffeur) en zijn moeder nam op. Hij dacht huh, waarom neem jij op en ze zei: gefeliciteerd vader! Die man is echt weken van slag geweest. Ze hebben nooit geweten dat ze in verwachting was.
Alleen al met al dat getrap in mijn buik wat ik bij alledrie voelde kan ik het me al niet voorstellen dat je het niet merkt maar het gebeurt dus toch.
Verder had een vriendin van mij het meegemaakt bij kennissen van haar. Streng gereformeerd, dochter klaagt over enorme buikpijn (was 15), dus naar de dokter. Die zei: dat zijn weeën en het meisje beviel op de behandeltafel van de huisarts van een meisje. De vader van het kindje is een Nigeriaan en het meisje heet: Alberdien Klazina. Het kindje heeft echt een donkere huidskleur en zwarte kroesharen, dus die naam verwacht je niet zo vlug.