Zwanger worden met een blessure

Heeft er iemand hier ervaring met zwanger worden met een flinke blessure.

Mijn vriend en ik willen graag kinderen. Steeds uitgesteld om wat belangrijke redenen en we waren er dus nog niet aan toe.

Nu hebben we nog steeds getwijfeld. We willen heel graag, maar ik heb een forse blessure aan mijn arm. Ik ben de afgelopen 3 jaar 3 keer geopereerd, zit in een revalidatietraject met therapie en ook op het werk ben ik gedeeltelijk nog arbeidsongeschikt.



Omdat het al zolang duurt en we ook echt niet weten hoe lang dit nog kan gaan duren, willen we toch voor een kindje gaan. We worden ouder en misschien duurt het wel heel lang voordat het raak is.



Natuurlijk weet ik dat mensen met een echte handicap ook kinderen krijgen. Maar ik vind er zo weinig informatie over.



Mijn vriend zou wel meer kunnen doen. En we hebben al vaak geoefend met oppassen en logeerpartijtjes met mijn neefje van nu 1 om echt te kijken hoe het gaat. Maar hoe gaat dat straks in de praktijk dan, als ik iedere dag moet tillen, luiers moet verschonen, wassen, e.d.

Ik kan wel een beetje tillen en dan veel met mijn andere arm doen. Maar ik heb er weinig kracht in en moet hem nog flink ontzien.



Ik hoop dat er mensen zijn met ervaring hier. Misschien zijn er anderen met schouderklachten, armklachten, handklachten, rsi, rugklachten?

Ik kan helaas vrij weinig over zeggen… Wel kan ik zeggen dat ik veel met 2 armen moest doen bij Katie…



Verschonen, tillen, vasthouden en verzorging kan je niet met 1 arm helaas…

Zou je dit niet met je huisarts kunnen over hebben?



Ik neem aan dat je vriend hele dag werkt? Want wie zou dan de zorg van je kind kunnen doen als het echt niet met je blessure arm gaat? Zou je familieleden of die van je vriend ook grotendeels kunnen overnemen? Er moet heus wel een oplossing zijn om je kinderwens in vervulling te laten gaan.



En mensen met een echte handicap hebben ook extra hulp om zich heen met dingen waar ze weer afhankelijk zijn. Maar ook daar kan ik weinig wat over zeggen want heb dit niet in me omgeving meegemaakt…





Ik wens je veel succes… :hug:

Ook geen ervaring, maar denk wel waar een wil is, is een weg.



Moest ook denken aan de laatste babyboom, daar was een man die zijn hele arm en schouder kwijt was en gaf toe dat het moeilijk was enzo. Maar hij kon op een gegeven moment wel een luier verschonen. Mss staat er op de site een filmpje of blog hoe het nu gaat. Het koppel heet Suzanna en Martijn trouwens. Is wat makkelijker zoeken :wink:

Ik dacht dus ook meteen aan babyboom!



w.b. informatie…wie weet kun je wel terecht bij een revalidatiecentrum oid bij jou in de buurt? Huisarts, fysiotherapeut?

Bedankt voor jullie reacties.

Ik vind het nog wat te vroeg om het er al met de huisarts over te hebben. ik heb net een niuewe, dus dat is nog een drempel een beetje. Misschien komt dat nog hoor. Maar wilde het eerst zelf een beetje uitzoeken.



Met de revalidatiearts heb ik het er al over gehad. Die zegt dat het het proces flink zal vertragen als ik meer doe, maar dat het heus wel kan. Maar echt tips en informatie gaf hij niet en wist hij. Tja is zo’n jonge kerel, die zei nog dat ik vast wel wat erover on vinden op internet. En dan vervolgens de opmerking: Maar zo oud ben je toch nog niet… pff



Ik kan wel iets met mijn arm hoor, ik kan ook prima op mijn neefje passen en tillen en verschonen. Maar omdat het nog niet hersteld is, moet ik hem wel ontzien. En na een dag of 4 mijn neefje merk ik het ook goed. Kan ook zijn omdat ik er geen ervaring mee heb, het nog niet zo handig doe als echte moeders…



Mijn vriend wil wel veel meer overnemen qua verzorging. En er zijn ook heus wel mensen in onze omgeving, maar van dat laatste wil ik nog niet vanuit gaan, dat is meer als extra hulp.

Qua werk moeten we nog kijken, nu werken we beide fulltime nog. Maar mijn vriend wil wel een dag minder werken of met de uren misschien later beginnen, 's avonds meer dingen doen.

Het ging ons meer om andere tips, hoe anderen dat doen.



En ik dacht ook, mensen met 1 arm hebben ook kinderen, dus ik was benieuwd of ik daar wat over kon vinden. En er zijn natuurlijk ook mensen met een hele erge rugblessure die kunnen ook niet veel tillen.



@Lily, Wat bedoel jij met: Ik dacht dus ook meteen aan babyboom??

Ik denk dat je zelf heel goed in de gaten moet houden wat je wel en niet kunt, en duidelijke grenzen moet trekken. De revalidatiearts kan je ook helpen met handige manieren om je kind straks te tillen enzo. Mijn man heeft een schouderblessure waar hij ws zijn leven lang niet vanaf komt.Hij loopt ook bij een revalidatiecentrum. Het is niet heel ernstig, maar hij krijgt dus wel meer last als hij de kids teveel tilt. Hij moet er echt bij nadenken om op een goede manier te tillen. Het ligt ook in zijn karakter: hij is meer van hoppa dit doen we eventjes, en dan vergeet hij om het ergonomisch aan te pakken :wink:



Succes!

Je revalidatiearts heeft vast een ergotherapeut in huis, en ik denk dat dat de aangewezen persoon is om je te helpen. Er zijn zoveel hulpmiddelen en oplossingen op de markt, en ergotherapeuten weten die middeltjes makkelijker te vinden dan wij.

Waar een wil is is zeker een weg. Vraag is hoe makkelijk jij dingen over kan laten en los kan laten. Maar dat kun je ook leren :wink: . Het is in ieder geval heel fijn dat je partner zich van te voren bewust is dat hij misschien af en toe wat stappen extra moet doen.

Bedankt voor de tips. Ik ga toch eens informeren naar een ergotherapeute.



Mocht er nog iemand zijn die ideeen of ervaring heeft, hoor ik dat heel graag!!