Zwanger willen worden na het verlies van een engeltje - 13

Nieuw deeltje om in te kletsen. Veel succes met zwanger worden!

In juli aangemaakt en geen nieuwe meldingen. Enerzijds een goed teken :wink: anderzijds ben ik benieuwd wie hier komt schrijven.



Op dit moment zijn we er nog niet mee bezig, maar de wens voor een vierde kindje is er wel. En het idee alleen al vind ik heel spannend. Hoe kom je de zwangerschap redelijk ontspannen door zeg maar…



Wie heeft er zin om te schrijven, Amy, Inge ?

Hoi Smurf, die wens blijft voor een gezond kindje op je buik, hier werd het vooral versterkt door het verlies eigenlijk. Noem het ego, noem het natuur boeien je wilt een gezond kind want zo ‘hoort’ dat na een zwangerschap.

Maar ontspannen een volgende zwangerschap door? Bij vlagen, hangend aan een echo-apparaat was ik wel redelijk relaxt. Verder had ik me al ingesteld op geen roze/blauwe wolk tijdens de zwangerschap. Dat werkte best aardig want ik voelde iig niet de druk om de hele tijd maar heppie rond te lopen. Maakte dat ik me vaker kon ontspannen en pas bij de zwangerschap van Floris heb ik een beetje meer van het zwanger zijn kunnen genieten maar ook daar (zie mijn bevallingsverhaal) een soort mini break down gehad tijdens het bevallen. Toelaten werkte want waarom zou het niet mogen? Iedereen die bij de bevalling was had er alle begrip voor. En ook tijdens de zwangerschappen na Bregtje* was er alle ruimte ook voor stukjes flashback incl het verdriet dat daar bij komt kijken. Kortom, niet teveel eisen van jezelf en waar het kan er wel van genieten al is het bij vlagen. Want ook het genieten is niet verboden! :-*

Hey Smurf…

spannend was het zeker… een volgende zwangerschap beleef je in pieken en dalen (zoals Rhi het vlagen noemt).

Ik had een echo op 12w en alles was ok, op 20w bleek ze hart en hersenafwijkingen te hebben… Na de drie mk heb ik geleefd tot de zwangerschap 8w duurde… dan tot 12w, dan tot 16w… omdat ik dan een echo wilde om niet te horen op 20w dat het weer mis zou gaan…

Toen die echo op 16w ok, was, werd ik iets rustiger…maar toch… proberen te genieten (want zoals Rhi zegt: het MAG/MOET), maar …

Daarbij kwam dat ik telkens geconfronteerd werd met wat er mis kon gaan, omdat ik elke dag spuitjes in de buik moest zetten (bloedtoevoer voor hem…) maakt het nog zwaar…

Boodschap is: je gerkaat door die zwangerschap, je hebt nog steeds verdriet van het vorige kindje, maar je moet ook proberen te genieten van het volgende kindje… :-*