Zwanger van de 2e...spannend! Hoe zal het gaan???

Hallo!

Ik ben Memmie en bijna 18 weken zwanger van ons 2e kindje.

Ik vind het zoooo ontzettend spannend! Hoe zal het straks gaan met 2 kindjes? Mijn zoontje Tycho is op een maand na 2 jaar als de kleine wordt geboren.

Hij is op het moment behoorlijk uitdagend en ondernemend en soms heb ik ff een moment van: Hoe krijg ik het in mijn hoofd, een 2e kindje?!

Zijn er meer mama’s die het ook erg spannend vinden, een 2e kindje?

Ja memmie!

Vind het ook erg spannend! Mijn zoon is echt éen heel druk ventje… Als ik er nog zo één krijg :shifty:

Weet echt niet hoe ik het straks allemaal moet doen, maar denk dat het vanzelf goed komt :thumbup:



:-*

Ja, ik vind het ook spannend hoor! Dan heb ik mijn handen al vol aan PuberPeuter hierzo en dan denk ik ‘och jee, zometeen heb ik er nog een bij ook!!’ :shifty: Soms vraag ik me wel eens af of ik wel weet waar ik aan begonnen ben (ik schrijf ‘ik’, maar ik heb toch het meeste met de kids van doen thuis).



Van de andere kant: talloze mama’s zijn ons voor gegaan en zij konden het ook. Dan zullen wij het toch ook wel kunnen??? :shifty:

Ik vind het ook erg spannend. Maar ik maak me eerder druk over de praktische dingetjes, zoals hoe je 2 kleine kinderen op tijd aangekleed krijgt en dat ze op tijd hebben gegeten. Zou Juul jaloers zijn of veel aandacht vragen net op het moment dat ik Purkje aan het voeden ben. Iedere keer alle spullen mee slepen als je ergens naar toe gaat, ik vergeet namelijk snel iets… En zo zijn er nog meer dingetjes. Het zal straks allemaal wel goed komen maar hoe onnozel ze eigenlijk ook zijn denk ik er wel eens over na…



Maar dat neemt niet weg, dat ik er ontzettend veel in in heb…

Leuk, meerdere moeders die het ook spannend vinden een 2e kindje.

Bedankt voor de reacties!



Dat heb ik ook hoor! Hoeveel tijd kost het straks wel niet om 2 kinderen op tijd in de kleren te krijgen, etc.?!

Het is natuurlijk zo dat er talloze vrouwen (en mannen) ons voor zijn gegaan en het komt ook wel goed, dat weet ik wel zeker!

Het is straks zo en dan leer je er natuurlijk ook mee omgaan, maar nu vind ik het erg spannend! Idd ook omdat mijn zoontje erg druk is en erg beoferig op het moment. Ik :pray: dan ook dat ons 2e kindje iets rustiger mag zijn… :wink:

Moosje, ondanks dat ik het spannend vind, heb ik er ook heel erg veel zin in hoor!!! Kan al bijna niet meer wachten… zit bijna op de helft! Hoever zijn jullie?

hoi hoi



ja ik vind het ook reuze spannend hoe het straks zal gaan met 2 kindjes

Luna gaat nu 3 dagdelen naar de psz (rond die tijd zullen het 4 dagdelen zijn) dan zit je toch met ophalen en brengen

en een ritme van een baby en een peuter die niet gelijk lopen :lol: ik hoop dat het wel een beetje op elkaar af te stemmen is maar goed…

in november gaat Luna dan naar de kleuterklas dus dan mag ik 5 dagen heen en weer naar school lopen :lol:

ach ik hoop dat ik nu gewoon een heleboel spoken zie en dat het straks allemaal mee zal vallen :pray:



en ik hoop dat het jaloerse allemaal meevalt en dat ze d’r broertje lief gaat vinden

Herkenbaar, hoor! Soms denk ik idd wel eens OH NEE waar haal ik straks de tijd en energie vandaan???



Maar meestal, als ik aan twee kindjes denk, kan ik mijn geluk niet op…



Groetjes,

Femke

(Heb alleen je topic ‘vraag’ gelezen)



Maar ik herken je gevoel heel erg goed! Toen ik net zwanger was van de tweede, dacht ik net zo: ‘hoe zal het gaan? Hoe regel je alles?’ Maar omstanders reageerden altijd heel positief als ik vertelde dat ik zwanger was: alsof het de normaalste zaak van de wereld was, een tweede kindje.



Ik haalde me van alles in mijn hoofd: Was ik in de supermarkt met Jayden, dan vroeg ik me serieus af hoe dat zou zijn met een baby erbij, want dan kon je natuurlijk níet ineens achter je kind aanvliegen mocht het nodig zijn. Hetzelfde met op straat. Jayden liep netjes naast me, maar als de tweede er zou zijn, dan liep ik dus ook nog met een kinderwagen: Als Jayden dan ineens te hard zou lopen, of bijna de traat wil oversteken, dan kon ik niet zo makkelijk meer ingrijpen toch?



Of binnen: Hoe doe je dat wanneer er een kindje boven ineens begint te huilen, terwijl de ander beneden is? Neem je die mee, of laat je die ff alleen? En als je ze beiden boven hebt, hoe krijg je ze dan beiden veilig beneden?



Maar dit alles is me zóóó meegevallen! Ik heb me echt druk gemaakt om niets, en was een beetje vergeten dat een baby als baby geboren wordt :mrgreen: Die loopt nog niet van je weg, en die wacht rustig (of huilend :angel: ) tot je hem komt ophalen. Die zal je niet ineens de trap achterna aflopen bij wijze van. En op straat? Een wagen kun je ook met 1 hand besturen als het nodig was dat Jayden een handje gaf, zoals met oversteken. En je hebt ook een draagdoek, zodat je beide handen vrij hebt.



Nu vind ik het juist makkelijker, want die kleine mag inmiddels ook los in de supermarkt lopen, maar luistert nog niet zo goed: ideaal als je dan een ouder kind hebt wat wél goed luistert, en meteen komt als je roept: dit is dus weer een voorbeeld voor die kleine, want die wil ook en compliment! (en komt dus ook snel naar je toe :angel: )



De trap was ook geen probleem. Jayden wist dat hij niet alleen op de trap mocht, én we hadden natuurlijk ook traphekjes. Hij begreep het goed wanneer ik zei dat ik Tyrone even ging halen. Of hij ging mee, en liep dat vóór me de trap op.

Met eten: Tyrone kreeg bv, en als hij wakker was op de momenten dat wij gingen eten, kwam hij er gezellig bij zitten. Toen hij na een half jaar mee ging eten, deed hij dit meteen op dezelfde tijden als ons: dat was dus het makkelijke van al een ritme hebben. (en wij gaven á la Rapley, dus dat was helemaal makkelijk: ik kookte sowieso al zoutloos, dus een sperzieboon oid at ie gewoon met ons mee)



Dus achteraf is het mij héél erg mee gevallen, en begrijp ik ook niet zo goed meer waar ik mij toen druk om heb gemaakt. Maar aan de andere kant: ik ben nu zwanger van de derde, en maak me nergens druk om: denk dat ik juist nu met mijn neus tegen de lamp zal lopen, omdat er sommige dingen dan toch weer anders zijn… Ik heb tenslotte maar 2 handen, en Jayden wíl een handje geven, en Tyrone móet een handje geven. Nu geen probleem, maar straks misschien wel :mrgreen:

Nu wel een beetje, heb meer hoe gaat dat met het leeftijdsverschil van bijna 5 jaar? Vandaag denk ik echt voor het laatst met z’n 3tjes weggeweest (theatervoorstelling van kabouter Plop en frietjes gegeten) Als we zometeen ergens heen gaan zit je toch wel met dat het voor de een te kinderachtig is of voor de ander nog boven niveau zeg maar m.u.v. bijv de dierentuin dan of de een mag al wel ergens in en de ander niet.

Rick is inmiddels zo zelfstandig die kan al veel zelf doen terwijl ik met de baby bezig ben en hij is nu al heel zorgzaam naar de baby toe. Verder kun je dingen wel zo plannen dat je alles op tijd klaar hebt desnoods een half uurtje eerder uit bed…

jaa ik vindt het ook heel spannend!

onze dochter is 14 mnd als onze tweede wordt geboren…

ze is erg druk, maar ook weer heel lief… altijd als ze wakker wordt totdat ze gaat slapen is ze blij…

Wel denk ik ook wel eens na over hoe het straks zal gaan met 2 kleine kindjes… ik zie er wel naar uit :lol: vindt het ook zo leuk voor onze dochter, ze groeien samen op… dat lijkt me veel leuker voor een kind…

ik heb 2 zusjes en een broertje, vond het altijd een hele gezellige boel bij ons thuis… en dit wil ik ook graag voor onze kiddies… :lol:

@©ootje wrote:

Nu wel een beetje, heb meer hoe gaat dat met het leeftijdsverschil van bijna 5 jaar? Vandaag denk ik echt voor het laatst met z’n 3tjes weggeweest (theatervoorstelling van kabouter Plop en frietjes gegeten) Als we zometeen ergens heen gaan zit je toch wel met dat het voor de een te kinderachtig is of voor de ander nog boven niveau zeg maar m.u.v. bijv de dierentuin dan of de een mag al wel ergens in en de ander niet.

Rick is inmiddels zo zelfstandig die kan al veel zelf doen terwijl ik met de baby bezig ben en hij is nu al heel zorgzaam naar de baby toe. Verder kun je dingen wel zo plannen dat je alles op tijd klaar hebt desnoods een half uurtje eerder uit bed…




de voordelen zijn dat je oudste heel veel zelf doet (anna sofie haalt inmiddels lev 's morgens uit bed en dan gaan ze samen spelen…), je fietst makkelijker, 1 op de eigen fiets, 1 voorop, je oudste loopt goed, luistert beter dan bijv een dreumes.

Maar een dierentuin is voor beiden nog leuk hier.

En als je met beide ouders gaat, dan kun je je prima verdelen als de oudste ergens in wilt waar de jongste nog niet wil.

Ik vind het verschil achteraf eigenlijk heel fijn :thumbup:

Ik denk dat er in beide gevallen; kinderen dicht op elkaar of een aantal jaren er tussen, positieve en negatieve dingen zijn!

Je hebt het er tenslotte mee te doen en ik geloof ook zeker dat het ook wel goed komt! Dat maakt niet dat het niet spannend kan zijn :wink:

@Memmie wrote:

Ik denk dat er in beide gevallen; kinderen dicht op elkaar of een aantal jaren er tussen, positieve en negatieve dingen zijn!

Je hebt het er tenslotte mee te doen en ik geloof ook zeker dat het ook wel goed komt! Dat maakt niet dat het niet spannend kan zijn :wink:




ja dat denk ik ook hoor, ben al 2 jaar “uit de luiers” dus dat zal wel weer wennen wezen… maar vond het bijvoorbeeld wel makkelijk dat ik rick nu goed kan voorbereiden alhoewel je dan dus meteeen sexuele voorlichting er bij geeft want een kind van 2 accepteerd nog wel er zit een baby in mama’s buik maar een van 4,5 gaat toch meer vragen stellen. Ook begint Rick nu ongeduldig te worden wanneer komt ie nou???

Grrrr! Na een middag als gisteren heb ik echt ff iets van: Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen?! Een 2e kindje…? :oops:



Tjeetje, wat was mijn mannetje gisteren vervelend zeg :twisted:

Zo had ik hem nog nooit meegemaakt! Super uitdagend, hartstikke dwars, noem maar op! En maar lachen als ik hem aanpakte/ erop aan sprak…MONSTER! Wat was ik blij dat 'ie eindelijk op bed lag! Pffff…

Bestaat er ook een dreumes-pubertijd??? Hahahaa!



Breng ik 'em vanochtend naar de gastouder, doet 'ie iets wat niet mag, ik: Nee Tycho, mag niet! En hij stopt??? Waarom bij een ander wel en thuis niet?! Boefjes zijn het!



Dan slaat de spanning van een 2e kindje op komst wel ff toe hoor!

Maar goed, gelukkig is niet iedere dag zo. Hij zal wel weer ff in een fase zitten dat ie weer ff goed zijn grenzen moet weten…hoop ik!



TIPS???

Uh denken het is een fase en het gaat weer over. Kian zat op zijn hoogtepunt rond 2,5 jaar en toen was Esmée er gelukkig al. Nu hij bijna 3 jaar is, wordt hij weer wat rustiger. Hij is en blijft een peuter maar zijn buien worden minder.



Het loopt echt wel los. Niet druk maken, maar proberen te genieten.

@Memmie wrote:

Grrrr! Na een middag als gisteren heb ik echt ff iets van: Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen?! Een 2e kindje…? :oops:



Tjeetje, wat was mijn mannetje gisteren vervelend zeg :twisted:

Zo had ik hem nog nooit meegemaakt! Super uitdagend, hartstikke dwars, noem maar op! En maar lachen als ik hem aanpakte/ erop aan sprak…MONSTER! Wat was ik blij dat 'ie eindelijk op bed lag! Pffff…

Bestaat er ook een dreumes-pubertijd??? Hahahaa!



Breng ik 'em vanochtend naar de gastouder, doet 'ie iets wat niet mag, ik: Nee Tycho, mag niet! En hij stopt??? Waarom bij een ander wel en thuis niet?! Boefjes zijn het!



Dan slaat de spanning van een 2e kindje op komst wel ff toe hoor!

Maar goed, gelukkig is niet iedere dag zo. Hij zal wel weer ff in een fase zitten dat ie weer ff goed zijn grenzen moet weten…hoop ik!



TIPS???




Nou ehm tips niet maar wel herkenning! Friso net zo, driftbuien als ik alleen met hem ben, maar als opa en oma er bij zijn is het ineens een engeltje…



Dus ze moeten maar vaak op komen passen als de tweede er is :wink:



Groetjes,

Femke

Hihihi, over engeltje gesproken…



De dag erna was 'ie echt super lief :inlove:

Moest werken en kwam rond 17 uur thuis. Hij heeft heerlijk gegeten en na het eten hebben we heerlijk samen over de grond gespeeld…

Hij kwam bij mij op schoot zitten en ik moest zingen en voorlezen, ik kreeg kusjes en knuffels…heb echt giga genoten!!! Wat een avond!

Het was net of 'ie door had dat de dag ervoor idd niet zo gezellig was…poppie :inlove: Was de dag ervoor alweer vergeten…

Vanaf nu lijkt het gelukkig weer goed :smiley: Het is en blijft een boefje, maar daar kan ik ook wel van genieten. er mag wel wat in zitten! Het zal niet de eerste en de laatste *&^%$-dag zijn geweest, maar met zo’n goedmaakdag(/avond) heb ik het er wel voor over :wink:

Huh? Wat grappig, hier net zo!!! Een vrolijk model jongetje, en ik kreeg ladingen kusjes (nou ja, mijn wangen onder gekwijld…).



Miscchien hebben ze af en toe een uitlaatklep nodig ofzo. Of ze moeten af en toe weer eens horen dat sommige dingen echt niet mogen / kunnen.



Ach, toch, meestal is het genieten geblazen!



Groetjes,

Femke

Hallo, ik ben Maaike en ben ook zwanger van de tweede. Ik vind het ook superspannend, al had ik dat niet verwacht vooraf. Krijg al helemaal kriebels als ik eraan denk dat ik straks (duurt nog wel even, ik ben pas 12 weken zwanger) weer zo’n lief babytje in mijn armen hou.

Maar ik denk ook wel dat het heel druk wordt. Ik vond eentje al druk :lol:



Ik blijf trouwens steeds maar allerlei leuke data uitrekenen: wanneer ben ik 20 weken zwanger, wanneer is mijn kindje levensvatbaar (ongeveer 28 weken). Hoe lang ben ik zwanger op mijn verjaardag (dikke buik!)



Zie: http://www.tipswerkendeouders.nl/Zwanger/Zwangerschap-week-tot-week/zwangerschapscalculator-direct-de-uitgerekende-datum-berekenen.html



Iedereen veel succes met de zwangerschap. Want die is zeker zwaarder bij een tweede. Bij de eerste kun je lekker gaan liggen als je misselijk of moe bent. Dat is nu wel anders :snooty: