Een tijdje geleden opende ik een topic of ik zwanger zou kunnen zijn of niet, omdat ik met 3 weken en 1 dag positief testte.
Kort daarna gaf ook de clearblue “zwanger” aan.
Op dit moment ben ik 16 weken zwanger (van ons derde kindje), heb 5 echo’s gehad, die echt bevestigen dat er een babytje in mijn buik groeit, maar nog steeds heb ik niet het gevoel dat ik zwanger ben.
Mijn buik is nog totaal plat, ook iets wat ik niet herken van de vorige twee zwangerschappen.
Ik heb wel kwaaltjes zoals misselijkheid gehad in de eerste weken/maanden, maar nu totaal nergens last meer van.
Af en toe voel ik het kindje schoppen, het zit dus echt wel goed, maar het besef is er (nog?) niet…
Heeft iemand hier ook ervaring mee? En hoe is het ‘gevoel’ wel gekomen?
Misschien zodra je buik wat boller wordt en je de baby duidelijker voelt schoppen dat het gevoel er wat meer komt. Maar iig gefeliciteerd.
Ik herken het wel een beetje hoor… Het is dat mijn buik echt wel al rond is en dat ik ons jongetje (:inlove:) zo goed voel. Maar in mijn hoofd is het allemaal nog zo onwerkelijk…
Het komt echt wel. Trust me!
Yeps, bij deze zwangerschap echt bekend! Had niet durven dromen dat we nog een kindje zouden krijgen. Tig positieve testen gemaakt maar dat hielp niet echt. Echo’s zijn allemaal goed, beeb is lekker druk en aanwezig. Er beginnen zelfs al wat laatste loodjes kwaaltjes de kop op te steken. Maar ik vermoed dat ik het pas geloof en besef wanneer ik aan het bevallen ben. :oops: Waar ik overigens bij de eerste en tweede zwangerschap regelmatig wakker werd met dat overweldigende wonderlijke geluksgevoel dat het toch echt zo was heb ik dat nu nog niet beleefd. Wij hebben overigens wel een pretecho gepland dus misschien dat dat nog wat gaat helpen. :think:
Bedankt voor jullie antwoorden. 
Ik leef wel helemaal naar het moment toe dat we horen of het een jongen of een meisje is. Misschien komt er dan wat meer gevoel los, of dat het ‘echter’ is.
De combinatietest was goed qua uitslagen, maar toch is er geen opgelucht of blij gevoel zoals ik dat bij mijn andere twee zwangerschappen wel had.
Rhiannon: wat je zegt over de pretecho, ik hoop dat dat bij mij komt zodra we weten dat alles goed is en ik het geslacht weet. Ik weet het gewoon even niet meer, ben heel onzeker dit keer… :oops:
Oi geslacht wist ik al met 15 weken maar hielp nix helaas. :oops: En ja ik kan gerichter shoppen en namen bedenken maar verder nada. 
Het blijft een soort van raar, maf onwerkelijk. En in het begin heb ik zelfs dagen gehad dat ik zomaar ‘vergat’ dat ik zwanger ben. :wall: Zelf vermoed ik dat het te maken heeft met meer drukte in ons leven. Te weinig tijd om bij bepaalde dingen stil te staan of zo.
Wat ikzelf overigens ook merk, het zwanger zijn is al maf maar op bepaalde vlakken wel ‘aanwezig’ in de zin van bepaalde beperkingen die ik aan mijn lijf merk (bekken, rug, maagzuur) maar het idee dat er straks een kindje (in ons geval een zoontje) bij zal zijn… :shock: kan echt niet geloven dat we straks een klein ieniemienie kereltje in onze armen kunnen sluiten, de slapeloze nachten, de nachtvoedingen, de BV etc het lijkt nogal een ver van mijn bed show. Komt wellicht ook omdat ik totaaaaaal geen nesteldrang heb. 
:lol:
Heel herkenbaar! Na onverwacht (maar zeer gewenst!) toch zwanger te zijn geworden, heb ik bijna de gehele zwangerschap dat gevoel gehad. Ook toen ik het geslacht wist, bleef het gevoel hetzelfde. Ik was heel blij dat ik zwanger was, maar “vergat” het ook geregeld. Allemaal heel anders als bij mijn eerste.
Het bleef heel onwerkelijk, tot het moment dat het manneke daadwerkelijk geboren was en mij aankeek, vanaf dat moment was het eigenlijk pas “echt”.
:inlove: :inlove: .