hallo allemaal!
Ik ben een tijdje weggeweest op dit forum nadat ik juli 2005 ben bevallen van een dochter.
heb wel vaak jullie verhalen meegelezen 
maarrrrrrr ik ben weer ZWANGER.
Ik was niet aan de pil en wisten dus dat het kon gebeuren maar het is toch wel een shock hoor, ik weet het net en sta nog na te trillen.
mijn vorige zwangerschap ging niet echt lekker, veel bloedverlies en baby lag dwars, werd gedraaid en ben ingeleid voor de bevalling.
daarna zijn mijn vriend en ik in een moeilijke periode beland in onze relatie, we krabbelen er net weer uit zeg maar…
Wij willen deze baby wel graag maar door onze problemen zijn we wel wat onzeker geworden.
tevens hebben we het financieel niet zo breed nu ik niet meer werk.
pfff heftig hoor…
kunnen jullie mij een hart onder de riem steken???
:-* rose
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!!
Vervelend dat je eerste zwangerschap niet zo makkelijk ging en dat je veel in onzekerheid heb gezeten. Ik hoop voor je dat het je deze zwangerschap een beetje bespaard wordt.
Wat betreft je relatieproblemen, dat is voor mij heel herkenbaar. Hier ook vlak na de geboorte van Lana heeft onze relatie op op springen gestaan en ook wij zijn net aan het opkrabbelen met z’n 3-en. Voor mij is het op de een of andere manier verbonden aan het zwanger zijn en het bevallen. Gewoon te veel veranderingen ineens zoda mijn man de spreewoordelijke kolder in zijn kop kreeg :roll: :wall: Dit is ook voor mij de reden om iig dit jaar nog niet zwanger te worden en daarvoor heb ik bewust gekozen voor een spiraaltje.
Mag ik vragen waarom je niet aan de pil bent gegaan? Wilde je wel een kindje of toch niet?
Hoe dan ook, bij mij zou ook weer alle gevoelens en angst naar boven komen als blijk dat ik zwanger zou zijn. Dus ik weet een beetje hoe je je voelt.
Wat betreft het financiele plaatje, ik denk dat het goed opletten wordt qua uitgaven e.d. En misschien is het dalijk wel noodzakelijk dat je of verhuisd naar een goedkopere woning of da je toch een baan moet vinden. Hoe dan ook, je komt er wel. Daar zou ik me niet zoveel zorgen over gaan maken. Het komt zoals het komt en je vind vanzelf wel een manier om er uit te komen.
:hug: :hug: :hug:
Tuurlijk kunnen we dat :hug:
Laten we gewoon hopen dat deze zwangerschap beter verloopt (geen zwangerschap is immers hetzelfde) en dat je over een aantal maanden een mooi kindje in je handen zult hebben.
Verder hoop ik dat jij en je vriend de stijgende lijn zullen volhouden, maar daar kan ik verder weinig aan doen :lol:
Misschien is het leuk om weer met maandmama’s mee te praten? Dan kun je je samen met anderen gaan verheugen op de komst van je beebje, waardoor je misschien niet alleen maar blijft denken in termen van bezwaren en nadelen maar ook weer de leuke kanten ervan gaat zien 
Succes in elk geval!
hoi,
bedankt voor jullie reacties :thumbup:
debbie en lana: ik was niet aan de pil omdat ik daar erg depressief van word en we vonden het zowiezo leuk voor onze jongste om er nog een broertje of zusje bij te krijgen omdat ze nu nog klein is.
ik moet even mijn ticker bijwerken hoor… :oops:
Ik ben ervan overtuigd dat mijn vriend en ik de stijgende lijn erin kunnen houden, we hebben immers niet voor niets al een kleintje rondlopen.
het was/is behoorlijk heftig als je hoort dat je zwanger bent en moest even mijn verhaal kwijt op het forum, de vorige keer dat ik zwanger was heb ik ook veel aan kok gehad!!
:-* rose
ik wil je ff feliciteren en je een fijne zwangerschap wensen… :-*
dank je wel!!
jij ook, ik zie dat jij ook net zwanger bent.
wanneer ben je uitgerekend?
ik eerste kerstdag
:-* rose
Eerste Kerstdag… dubbel feest dus!
Ik moet zeggen dat ik mijn zwangerschap en het eerste jaar met Lasse en onze relatie als zeer pittig heb ervaren.
Ik denk dat ik ook niet geheel vrij ben geweest van soort van depressie achtige gevoelens met name ook ivm moeheid.
EN toch willen we een tweede. Soms vraag ik me af of we gek zijn, ik kom niet weer een beetje kijken (lasse is nu bijna anderhalf).
Ik heb laatst ook tegen mijn vriend gezegd dat ik bang ben dat onze relatie een tweede zwangerschap niet gaan overleven.
Ik ben 39 en energie technisch is het een flinke klus, ik werk 28 uur en wij werken beide in wisselende diensten dus al met al een flink geregel.
We hebben een prachtig kind en willen er graag nog zo eentje.
Maar ik heb soms zo mijn twijfels. Ik was ook extreem moe de eerste drie maanden van de vorige zwangerschap. En nu loopt er dus wel al zo’n dreumes rond.
Nou ja dit is een kijkje in mijn keukentje van twijfels - desalniettemin hoop ik dat ik nu zwanger ben, dat het doorzet en doe ik het gewoon nog 1 keer.
Hoi,
Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent en je bezorgd maakt om deze 2e zwangerschap, omdat je ervaring met de 1e zwangerschap niet zo goed is.
Je vertelt dat je veel last hebt gehad van bloedverlies, maar je hebt toch een gezond kindje gekregen.
Vorig jaar heb ik 2 miskramen gehad, waren hele prille miskramen, maar we zijn intussen al bijna 2 jaar bezig om zwanger te worden.
Alle vruchtbaarheidsonderzoeken gehad, alles positief, eileiders afgelopen februari doorgespoten, en ik ben sinds 2 maanden gestopt met roken.
Ik heb afgelopen donderdag een zwangerschapstest gedaan voor de 2e keer, en die gaf overduidelijk 2 streepjes aan. De 1e test heb ik de zaterdag daarvoor gedaan, op 28 april. Die gaf toen al een licht 2e streepje aan.
Ik heb wel zwangerschapsverschijnselen, zoals; meer honger, af en toe misselijkheid, vieze of eigenaardige smaak in mijn mond, boeren, winderigheid, soms moeilijker naar de wc kunnen, borsten die als blauwe plekken aanvoelen en blauwe aders die ik normaal niet heb.
Verder heb ik last van een borrelende maag/darmen, soms lichte buikpijn, verder voel ik me redelijk goed.
Alleen heb ik al gedurende 1 week licht bloedverlies, dat tot nu toe op te vangen is met 1 inlegkruisje per dag.
Het is begonnen met licht bruinig bloedverlies, en sinds afgelopen vrijdag is het begonnen met helder bloedverlies, zonder stolsels of zo.
Het is veel minder en lichter dan een menstruatie, en afgelopen zaterdag heb ik hierbij 's middags menstruatiekrampen gehad erbij.
Daarna geen erge buikpijn of krampen meer gehad.
Nu vandaag, weer licht bloedverlies, ik heb nu een klein beetje last van buikpijn. Ik ben zo bang dat het weer mis gaat, heb as. donderdag een afspraak bij de gyneacoloog voor echo en bloedprikken op HCG en progesteron. Als het goed is ben ik dan 6 weken zwanger, volgens de test ben ik zwanger, maar mijn angst blijft door het bloedverlies.
Heb jij dit ook gehad in jou vorige zwangerschap of toch iets heel anders.
Heeft het trouwens zin om nog een keer een zwangerschapstest te doen, zodat ik weet dat er nog HCG in mijn urine zit??? Of blijft dit als het misgaat toch nog een tijdje in de urine zitten???
Ik hoop voor jullie dat deze zwangerschap wel prettig verloopt.
Groetjes Wilma32
hallo allemaal,
wilma32:
ik kreeg met negen weken opeens een miskraam, ik had geen bloedingen en bijna geen buikpijn.
ik stond 's ochtends op en ik stroomde opeens helemaal leeg met allemal stolsels, miskraam dus.
daarna bleef ik vloeien, en na drie weken moest ik van de ha naar het zh voor een echo, hij dacht dat er wat weefsel was achtergebleven.
tijdens de echo bleek dat ik al 12 weken zwanger was :shock:
er was met negen weken 1 van een 2ling afgevloeid…
daarna heb ik nog wel anderhalve maand gebloed ongeveer evenveel als jij nu doet.
maaarrrrrrrrrr alles was toen goed gegaan :dance:
ik was wel heel onzeker net als jij nu bent.
de enige zekerheid die je kunt hebben is dmv een echo eigenlijk en die heb je binnenkort.
een nieuwe test doen heeft geen zin want als je wel een miskraam hebt gehad “en dat lijkt me sterk” blijft het HCG nog wel 2 weken in je urine.
het is allemaal wel anders gegaan dan bij jou maar bloedingen tijdens de zwangerschap kan dus wel, garanties kan ik je helaas niet geven.
:-
bella:
ik ben nu al heel erg moe en duizelig en heb er ook een kleine lopen van bijna 2 en een dochter van 11 met beginnende puber neigingen.
best heavy allemaal.
en als ik straks met een dikke buik rondloop… pfff lijkt me zwaar hoor.
maar aan de andere kant zijn er miljoenen vrouwen die het doen dus waarom kunnen wij het niet
wat betreft de relatie, misschien groeien jullie door deze zwangerschap wel meer naar elkaar toe, het is immers de tweede keer en het is niet allemaal meer nieuw enzo
de ene zwangerschap is de andere niet en misschien valt het deze keer wel mee
ik hgoop voor je dat je zwanger bent en dat alles goed mag uitpakken voor jullie!!
:- rose