Hey allemaal,
zit met flink iets op mn maag 
Ben er eergisteren achter gekomen dat ik (weer) zwanger ben.
Mijn zoon is nu 4 maanden, dus het is wel erg snel…
Het gene waar ik eigenlijk mee zit is 1. dat ik weer zo snel zwanger ben en 2. dat mn vriend doodleuk heeft gezegd dat hij geen kind wil, ook nooit heeft gewild en 3. dat ik maar abortus moet laten plegen…
Dit terwijl hij de vader is van mijn zoon! Heb geen enkele steun van hem gekregen net (ik heb het hem net verteld), maar nu ik erover nadenk, tijdens de zwangerschap van Rohan ook niet.
Hij is alleen maar bezig met zichzelf, uitgaan, drinken, hangen met vrienden e.d.
Ik weet niet wat ik nu moet doen…
Abortus is een miniscule optie, pas als ik zeker weet dat ik dit kind geen goede toekomst kan geven, maar aan de andere kant is een 2e kind ook zwaar. En ik ben bang dat ik het in mn eentje zal moeten doen…
Hoe het nu tussen hem en mij gaat is ook slecht, zoals ik al zei, hij richt zich alleen op zichzelf en zn vrienden. Onze zoon is nu 4 maanden, maar hij heeft tot nog toe nog geen 1 dag met ons als ‘gezinnetje’ doorgebracht. Erger nog, in het weekend voordat ik uitgerekend was heb ik nog mensen om 5 uur 's ochtends uit hun bed moeten bellen om te vragen of hij bij hun was…
Wat te doen, wat te doen?
Heeft iemand ervaringen te delen of tips of goede raad?
Het is allemaal welkom!
jeetje, las het ergens al eerder maar dit is echt het jaar van de verrassingskindjes :shock:
Ik kan mij voorstellen dat je erg geschrokken bent! Ik kan mij je gevoel goed voorstellen aangezien ik afgelopen week zelf ook even in de rats heb gezeten na een vals positieve test bleek achteraf pfiew…(mijn zoontje is 3 mnd).
Dus dat je met al die vragen zit is heel normaal. Bovendien zit je in een lastige situatie met een vriend die volgens mij nog erg moet bijkomen van het feit dat hij papa is geworden :think:
Van hem zul je niet veel steun kunnen verwachten begrijp ik dus zul je vooral ZELF een beslissing moeten nemen.
Zelf ben ik niet zo maar voor abortus (goed overwogen keuzes uiteraard daargelaten 
). En ja, een tweede is niet gemakkelijk denk zo kort op de eerste, aan de andere kant zit je er nog lekker in.
Heb je verder steun uit je directe omgeving (fam. vrienden)?
Zeker als je zelf ooit een tweede kinderwens hebt en je hebt zelf een goede stabiele basis zou ik het nooit weg laten halen.
Vind het wel vervelend dat je vriend zo heeft gereageerd. Sorry hoor hij was er ook bij toch Denk echter dat hij zich wezeloos is geschrokken.
Probeer toch nog een goed gesprek met elkaar aan te gaan :hug:
Veel sterkte meid met je beslissing :-*
Hè wat naar dat je in deze situatie zit (maar toch even gefeliciteerd hoor :inlove: )!
Ik denk dat je voor jezelf na moet gaan denken wat jij wilt, je hebt al een zwangerschap dus om op terug te kijken waarin hij er niet tot nauwelijks voor je was.
Zou je dit kindje (en dus ook je andere zoontje) dan niet liever alleen opvoeden?
Ik weet dat we niet allemaal een geweldige relatie hebben maar meid dit is wel erg hoor! Dit zou toch een geweldige periode moeten zijn? Mijn hub wil dat ik hem elke seconde als die druktemaker ligt te trappen roep om te voelen, zo kan een zwangerschap en dus relatie ook zijn!
Heel veel sterkte!
Liefs
Jeetje en dan te bedenken dat ik graag weer zwanger zou zijn, maar dat mijn cyclus nog niet op gang blijkt te komen door de BV…
Sterkte in ieder geval.
Denk goed na wat je wil, maak geen overhaaste beslissingen en laat je al helemaal niet dwingen tot een abortus als je dat niet wilt.
Je man is evengoed schuldig aan deze zwangerschap.
Laat het allemaal even bezinken en denk na over je toekomst.
Praat erover met je man en misschien mensen uit je omgeving die vertrouwd.
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen, welke beslissing je ook gaat maken het heeft gevolgen voor je toekomst.
Suc6 meid!!
(wel gefeliciteerd met je zwangerschap)
@meissie wrote:
Denk goed na wat je wil, maak geen overhaaste beslissingen en laat je al helemaal niet dwingen tot een abortus als je dat niet wilt.
Je man is evengoed schuldig aan deze zwangerschap.
Laat het allemaal even bezinken en denk na over je toekomst.
Praat erover met je man en misschien mensen uit je omgeving die vertrouwd.
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen, welke beslissing je ook gaat maken het heeft gevolgen voor je toekomst.
Suc6 meid!!
(wel gefeliciteerd met je zwangerschap)
Hier ben ik het helemaal mee eens!
Laat je niet (onbewust) dwingen tot abortus.
Jou vriend is er ook bij geweest, en hij heeft nu ook zijn verantwoordelijkheden door jullie eerste kindje (maar dat even terzijde).
Ben het wel eens met de vraag, of jij niet je kind(jes) alleen wilt opvoeden als de situatie echt niet veranderd met het gedrag van je vriend?
Vind het nogal wat zeg, wat je schrijft.
Erg naar en egoistisch van hem!
Heel erg veel sterkte.
Toch wil ik je ook van harte proficiat wensen met je zwangerschap, je wondertje!
:hug:
jee wat een verhaal zeg
ten eerste ging dit meteen in me om als je vriend zich nu al niet bemoeid/zorgt voor zijn gezin is dit dan de idiale situatie om een kindje groot te brengen? is het niet mogelijk dat je zelf voor je kids gaat zorgen? misschien omschrijf ik het wat makkelijk maar je vriend is er zelf bij als het verwekt word heftig hoor
moest er niet aan denken als me vriend niet blij zou zijn met ons ukkie :inlove:
is jullie relatie stabiel? abortus vind ik wel heel erg heftig hoor zo na je kleine!
wil je heel veel sterkte toewensen om een goede beslissing te nemen en gefeliciteerd met je zwangerschap :dance:
meid wat een rotsituatie zeg…
ik weet helaas hoe het is om een zwangerschap zonder steun te moeten doormaken en ik ben ook bij mijn ex weggegaan toen mijn zoontje 7 maanden was.
zelf zou ik nooit een abortus kunnen ondergaan dus zou ik er voor kiezen mijn kindjes alleen op te voeden, waar een wil is is een weg denk ik dan maar…
maar goed ik kan niet zien en voelen wat er in jou hart omgaat, denk er goed overna meid. laat je niet tot een keue dwingen waar je niet achter staat. ook als je alleen verder zou gaan zijn er mogelijkheden hoor, je hebt het dan niet breed maar met een beetje creativiteit kom je heel ver!!!
sterkte en succes met je keuze
liefs bianca
Nou dames,
heel erg bedankt voor jullie lieve reacties!
Zelf ben ik uiteraard ook niet iemand die zegt, “Abortus? Hoppa!” Nee, echt niet.
Na gesproken te hebben met mijn nicht, buurvrouw en beste vriendin (3 verschillende mensen hoor) en eigenlijk zeggen ze allemaal hetzelfde, laat je niet dwingen tot een abortus.
Mijn nicht wil zelfs met mij een woning huren zodat we samen voor de klein(tjes) zorgen. Lief he?
Maar ik heb nu dan ook besloten niet verder te gaan met deze relatie, maar hij lijkt niet echt te snappen dat ik er klaar mee ben. Hij lijkt ook niet echt te snappen wat hij mist en wat hij fout doet tegenover ons…
Wat de baby betreft weet ik het nog niet zeker, maar mezelf kennende zal dit kind ook ter wereld komen 
Wil eerst nog met mijn ouders spreken, maar die zijn nu beide op vakantie… Dit is ook niet echt iets wat je 1, 2, 3 door de telefoon verteld… Ben erg benieuwd (lees: zenuwachtig) naar hun reactie…
Maar heel erg bedankt voor jullie reacties, het lijkt niet veel, maar ik heb er wel steun aan gehad
ik kan aleen maar zeggen dat je naar mijn idee fijne mensen om je heen hebt, als zei jou willen en kunnen helpen en adviseren. Koester deze mensen uit je omgeving en kies voorje zelf en je kind (eren)
je zult je relatie met je man los moeten zien van de zwangerschap van de tweede…
Ik hoop dat je omringd door lieve mensen een mooie toekomst tegemoet gaat
Wat een dappere keuze!
Blijf hier vooral schrijven, je kan heel veel steun putten uit het forum, weet ik zeker!
:hug:
je klinkt als een sterke vrouw… helemaal nu je de knoop hebt doorgehakt wbt je relatie…
heel bijzonder hoe jou (ex) vriend tegenover jullie staat…
ik hoop dat je voor je kindje kiest… al denk ik dat je dat onbewust al gedaan hebt…
wel enorm fijn dat je meerdere mensen om je heen hebt die je willen steunen.
succes met het vertellen aan je ouders, al denk ik dat zij net zo zullen reageren als de meeste hier… als ze een beetje bij gekomen zijn :mrgreen:
het zal wel zwaar worden voor jullie drietjes de eerste jaren, maar daarna ( en tijdens) is het enorm genieten :-*
dappere keuze meid…
je hebt lieve mensen om je heen zo te lezen, dat scheelt al de helft.
je ouders reageren vast ook goed en hopelijk heb je daar ook veel steun van…
:-* bianca
Meid wat knap dat je al een beslissing hebt genomen.
Zorg ervoor dat je de juiste mensen om je heen hebt en houd.
En lukt het niet alleen trek dan op tijd aan de bel bij iemand.
Hoop dat je van je zwangerschap gaat genieten.
Jeetje wat een rotsituatie. Heel veel sterkte, heb verder niets zinnigs toe te voegen aan de vorige reacties.