beste allemaal.
Ik weet sinds 2 weken dat ik voor de derde keer zwanger ben. De eerste 2 zwangerschappen eindigde in een miskraam. Nu ben ik al ruim 2 weken in paniek, dit omdat ik een reis had geboekt om naar mijn zus en haar gezin te gaan. Ik heb hen al meer dan een jaar niet gezien. En zij komen pas volgend jaar weer op bezoek naar nederland. Dit is dus mijn kans om hen te gaan bezoeken, maar ik ben al 2 weken helemaal van de kaart. Weet niet hoe de dag te beginnen en heb geen eetlust. Zou het liefst weg kruipen in een hoekje. Ik weet niet wat te doen. Heb het idee dat als ik de reis afzeg ik iedereen om me heen teleurstel en ik hier later spijt van krijg als ik me weer beter voel. Maar deze spanning is ook niet goed voor het kindje. Mijn man vindt dat ik het gewoon moet proberen…
Wat nu en heeft iemand ervaringen met paniek, tijdens zwangerschap.
groet
pieta
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik denk dat elke vrouw wel enigszins angsten heeft aan het begin van een zwangerschap.
ik kan je iig de hand schudden. Weet ook sinds twee wk dat ik zwanger ben van ons derde kindje. En hoe erg ik er ook op probeer te vertrouwen dat het goed zit…ik ben onrustig. Heb momenten dat het veel minder is, maar kan ineens vanuit het niets heel onrustig worden. Ben ook o tzettend bang dat het niet goed is.
Ik heb voor de jongste een ma gehad met een curettage tot gevolg en ben als de dood dat ik dat nogmaals mee zal maken,
Helaas kan ik je niet geruststellen. Als je je echt zorgen maakt…neem contact op met de vk en laat je door hen adviseren.
Sterkte
Waarom ben je precies in paniek?
Vanwege de reis, vanwege de miskramen of door andere zaken?
Dat is mij niet duidelijk.
Ik heb ook verschillende miskramen gehad, en daarna continue inderdaad de eerste par weken die angst bij iedere zwangerschap weer.
Hoe lang ben je nu zwanger?
:hug:
Bedankt voor jullie reactie…
Ik ben nu totaal in paniek voor de reis en kan door die paniek niet eens genieten van het zwanger zijn. Ik moet één dezer dagen besluiten wat te doen of ik wel ga reizen of niet. Ik ben nog nooit zo in paniek geweest. Snap dan ook niet goed waar dit zo ineens vandaan komt. Koppel het daarom aan mijn zwangerschap, maar misschien heeft het daar niets mee te maken. Gisteren bij de huisarts geweest. Deze kan me wel iets licht kalmerends geven, maar weet ook niet of het voldoende is om de reis wel te durven. Uit eindelijk ben ik zover dat ik niet eens goed waar ik nu allemaal bang voor ben… Ook is zoveel spanning zeker niet goed voor ons kindje, dus ja wil ik op mijn geweten hebben dat het straks weer misgaat met misschien als oorzaak, mijn spanning…
Dit is en beetje mijn verhaal.
Ben je bang dat je door de reis een MK zou kunnen krijgen, of ben je bang dat je tijdens de reis een MK zou kunnen krijgen?
Volgens mij heeft reizen op zich niks met het wel of geen MK krijgen te maken.
Ik kan me wel voorstellen dat je angst hebt voor een MK, en als je die in het buitenland krijgt (evt. zonder je man/vriend?), dan maakt dat het natuurlijk wel extra moeilijk…
Kan je de reis niet verplaatsen? Dat (ervan uitgaande dat het deze keer goed gaat 
) je pas naar je zus gaat als je de eerste 12 weken voorbij bent ofzo?
Succes en ik hoop dat je wat rust vindt!
:hug:
Mischien ook niet onbelangrijk; waar is het heen? Als je naar Kenia ofzo gaat, lijkt het me ook niet aan te raden, maar de VS oid… kan prima. Vliegen is ook niet schadelijk, google anders eens, dan lees je ook ervaringen van anderen wat betreft vliegen met jou termijn.
Ik denk dat je goed de afweging moet maken wanneer en waarheen de reis is.
Aangezien ik vaak voor mijn werk moet reizen heb ik overleg gehad wat af te raden is en wat ok is. Daarbij werd mij verteld dat reizen in het 2de trimester geen probleem is maar bij voorkeur niet in het eerste en derde trimester.
Verder lees ik heel erg dat je jezelf wil dwingen je zus te gaan bezoeken.
Terwijl ik zoiets heb van, dat kan later toch ook nog. Ik begrijp dat het belangrijk voor je is om naar je zus te gaan, ik begrijp dat je haar mist en behoefte hebt haar te zien maar je zus rent niet weg en als jij je er niet prettig bij voelt, dan moet je het niet doen.
Je zus kan eventueel ook naar jou komen, of is dat heel erg lastig?
Ben trouwens wel benieuwd hoe het met je gaat, met de zwangerschap, en wat je besloten hebt mbt de reis…