Ik heb 2 katten, een grote kater en een wat kleinere vrij schuwe poes.
De kater vertoond nog geen ander gedrag maar de poes al wel.
De poes is een stuk aanhankelijker, loopt met regelmaat naar mijn zwangere buik te staren en zo waar wil ze soms wel een half uur aan één stuk gekroeld worden in mijn armen (dit is vrij uniek voor dit beestje, tot enkele jaren geleden mocht je haar nog niet eens optillen).
Voor de kater ben ik niet zo bang maar ik ben wel wat angstig voor jaloers gedrag bij de poes als de baby er dadelijk is. Zij kan moeilijk met veranderingen om gaan en je merkt nu al dat ze niet echt in haar doen is.
Ik vroeg me hoe bij jullie, voor diegene die katten hebben, dit proces vergaan is. Iemand jaloers gedrag meegemaakt in het begin.
En hoe heb je voorkomen dat kat in de box, wandelwagen e.d. gaat liggen?
Hier hadden we bij de komst van de baby van alles al voorbereid. 2 katten woonden er bij ons op dat moment. En ze hebben van ons eerst alles mogen verkennen. Van wiegje tot box tot maxi cosi (die vonden ze wel heeeel erg lekker slapen hahaha). Jaloers zijn ze nooit geworden, ze hadden eerst zelf de vrijheid om alles te ontdekken en verkennen. Toen we eenmaal kort voor de bevalling zaten hebben we de wieg bv ontdaan van het beddegoed en alles gewassen in de kast gelegt. De kraamzorg heeft bij thuiskomst alles opgemaakt. De maxicosi is ook schoongemaakt en werd weggezet buiten bereik (achter in de auto was het handigste 
) en bij thuiskomst mochten meneer en mevrouw eerst even uitgebreid aan beeb snuffelen. Op en top babygeur uiteraard en het ging vanaf het begin helemaal top. Ze hadden ook geen behoefte meer om in de wieg te liggen want die was van de baby. De box sprongen ze heel soms nog wel eens in maar dat vond ik niet zo erg. Had er een plastic boxkleed onderin liggen en daar veegde je de haren zo vanaf en als beeb erin kwam ging er een andere overheen. Dat was na verloop van tijd ook niet meer boeiend voor ze. Jaloezie dus niet gehad en eigenlijk is het allemaal helemaal super verlopen.
Hier 11 katten en het is allemaal boven verwachting soepel gegaan.
Sommige waren tijdens de zwangerschap idd aanhankelijker, tegen m’n buik aanschurken, opeens 's nachts bij me komen liggen…
Kamertje was off-limits, wagen en maxicosi etc. stonden kat-vrij. Tsja er lag er wel eens een in het wippertje of op het voedingskussen maar ach, en de box…kind wilde er niet in dus die werd ingepikt, ach werd hij iig nog gebruikt :mrgreen:
Toen ze er net was vond de ‘grote baas’ van het spul het maar niks, hij vond d’r een beetje eng en heeft de eerste 2 weken veel boven gezeten, toen heeft hij haar nog 2 weken genegeerd en daarna was het goed. De rest vond het allemaal prima, kwam gezellig kijken of gingen gewoon door met hun leventje.
Wat wel opvalt is dat Emma zich veel meer met hun kan permitteren dan wij, bij ons hadden ze allang uitgehaald maar zij mag in oogjes prikken, aan staarten en oren trekken (niet van ons maar ja, het gebeurt soms). We hebben haar wel vanaf heel klein geleerd om zachtjes te aaien en niet te slaan etc. Nu ze aan het peuteren is vindt ze poezen opjagen nog wel eens leuk, mag niet van ons en de poezen zijn nu ook wel wat strenger naar haar, niet elke kat vindt alles even leuk natuurlijk :mrgreen:
Het is superleuk om haar lekker met de poezels te zien rommelen maar goed, wel onder toezicht natuurlijk, er is maar 1 poes die bij haar op de slaapkamer mag als zij slaapt. Die vertrouw ik 100% en is net bang genoeg voor haar om niet te dicht in de buurt te komen. Poes heeft zo een lekker rustig slaapplekje, weg van het geklier van de anderen en Emma wordt rustig van de aanwezigheid van de poes en kan dan lekker slapen. Nadeeltje voor ons: deur zit dicht dus als poeslief eruit wil moeten wij voor portier spelen, natuurlijk bij voorkeur om 3 uur 's nachts :roll:
Bovenstaande is heel herkenbaar. Onze twee katten komen ook buiten en vooral de meest aanhankelijke heb ik de eerste weken niet binnen gezien. Zodra ik met de kinderwagen (of zonder) buiten was liep ze wel direct voor mijn voeten. Na een paar weken kwam #2 wel veel binnen en wilde ook graag op schoot liggen als ik BV aan het geven was, dan mocht hij er wel bij liggen, maar naast me.
De kinderen mogen de katten aan de haren trekken en als we dan voorzichtig handjes weghalen krijgen wij een haal hoor, net alsof wij aan hun haren trokken. De kids mogen echt alles
Ze moeten even wennen aan de nieuwe situatie, maar dat komt vast goed!
Het komt echt wel goed. Wij hebben een kat die door niemand aangehaald kan worden, gaat krabben bij verandering en waar we echt bang voor waren dat het mis zou gaan. De andere twee (we hebben er 3) hebben nergens last van.
Ook wij hebben tevoren toegestaan dat de katten alles konden bekijken, besnuffen en zo meer. Ze waren ook nog eens hun kamer kwijt door de komst van Keira.
Nu vinden ze Keira momenteel eng, ze graait naar de poezen en niet zachtjes en ze begrijpt nog niet echt wat wij bedoelen met “zachtjes doen”. Maar de poes van wie wij de meeste angst hadden ligt het liefst op haar kamer, onder haar bed of in de stoel en soms in de vensterbank. Nooit in haar bed, dus dat is goed.
En Keira haar speelkleed is favoriet om op te liggen.
Gewoon relaxed blijven en het uitleggen is mijn mening, komt echt wel goed.
Mss ff ter aanvulling: de ‘grote baas’ is zo’n beetje de meest op mensen gerichte kat hier, staat altijd te springen als er bezoek is ook bij kinderen. Van hem hadden we dan ook niet verwacht dat hij er problemen mee zou hebben. En juist de katten waarvan we dachten dat die erg zouden moeten wennen vonden het allemaal geen probleem. Het blijven maffe beessies.
De poes op haar kamer is de grootste tuttebol die we hebben rondlopen, heeft niet veel op met de ander katten, komt niet beneden, vliegt onder het bed als er (beneden) bezoek is of de stofzuiger aangaat. Het heeft maanden geduurd voor mijn man haar mocht aaien toen we elkaar net kenden. Maar Emma mag haar inmiddels gewoon aaien, als ik er maar wel bij ben.
We hebben 2 katten die Emma nog een beetje ‘eng’ vinden, als in: te druk en onvoorspelbaar. Maar ja, dat komt ook omdat zij zich niet zoveel laten zien bij haar in de buurt, als ze ze dan een keer ziet is ze zo enthousiast dat de katten zich weer half dood schrikken en maken dat ze wegkomen :mrgreen:
Mijn kater is eerder bij ons komen wonen voordat we aan kinderen dachten… Tijgertje is erg aanhankelijk en toen ik zwanger was, moest ie niks van me hebben… Zat gewoon op me buik, liep er dwars overheen! En dan is Katie geboren en hij heeft tot op de dag van vandaag niks bij Katie gedaan ondanks dat ze vaak achter hem aan zit… Hij loopt eerder weg van haar dan dat ie het gaat uihalen met zn nagels… Als ik of mn vriend aan zn rug zitten, dan haalt ie ons wel uit maar Katie bespaard ie ofzo…
Je weet nooit vantevoren hoe het loopt! Dat is afhankelijk van z’n/haar karakter.
Hier ook 2 katten (poes en kater) de poes is het meest schuw, als er visite is laat zij zich niet zien, en ook van de kinderen moet ze niet veel hebben, maar ze doet ze ook niks. Als Steven in de buurt is vind ze het nu wel ok, tenzei Steven erg druk is. Maar voor Dennis is ze nog erg bang, zeker nu die mobieler wordt, dus hem gaat ze nog uit de weg.
Onze kater vind alles prima, Steven mocht altijd aan de haren trekken en in de oogjes prikken, maar nu mag hij dat ook niet meer en krijgt hij een haal als hij onze kat pijn doet. Dennis mag hem nog wel aan de haren trekken. Denk dat hij dat over een tijdje ook niet meer zal mogen. En tja Steven had het snel genoeg door, dat de kat haren trekken niet leuk vond.
Het blijven apparte beesies je weet niet hoe ze erop gaan reageren.
Maar gewoon even laten snuffelen aan de beeb, en ze dan goed in de gaten houden.
komt vast wel goed.
hier ook een grote lompe lieve onvoorspelbare kater en een schuwe poes… ben benieuwd naar de verhalen ivm de toekomst!
Onze kat( een doerak, stout, bijterig totaal niet een schootkatje) Dacht ik van oo dat word wat, heb vroeg de box neer gezet met 32 weken volgens mij.
En hem er steeds uit gejaagd als hij er in ging, de box is voor de baby, bank mandjes, etc. voor de kat.
Kamertje mag hij niet in, dat is ook voor de baby.
Soms komt het nog wel is voor dat ik hij de wagen gaan slapen, maar dan staat de deur naar de gang open.
Toen er uiteindelijk een baby in de box lag vond hij het eigenlijk niet meer intressant. Ook het hele babygebeuren vond en vind hij niks.
Al moet ik zeggen dat hij het nu wel wat leuker begint te vinden, maar dat is meer om de stukjes rijstwafel,liga etc. wat M laat vallen
@MegaMindy wrote:
Onze kat( een doerak, stout, bijterig totaal niet een schootkatje) Dacht ik van oo dat word wat, heb vroeg de box neer gezet met 32 weken volgens mij.
En hem er steeds uit gejaagd als hij er in ging, de box is voor de baby, bank mandjes, etc. voor de kat.
Kamertje mag hij niet in, dat is ook voor de baby.
Soms komt het nog wel is voor dat ik hij de wagen gaan slapen, maar dan staat de deur naar de gang open.
Toen er uiteindelijk een baby in de box lag vond hij het eigenlijk niet meer intressant. Ook het hele babygebeuren vond en vind hij niks.
Al moet ik zeggen dat hij het nu wel wat leuker begint te vinden, maar dat is meer om de stukjes rijstwafel,liga etc. wat M laat vallen
In het begin vond ik het ook nooit goed als de kat waar Katie in lag, ook erin ging liggen maar opgegeven moment vond ik het niet eens erg meer… Zolang hij niet op Katie ging liggen!