Ruzie tussen zusjes is natuurlijk heel normaal, maar af en toe :o Ze kunnen heerlijk samen spelen, kunnen ook niet goed zonder elkaar, maar soms slaan ze elkaar de hersens in hoor! Oudste heeft nooit geslagen, jongste deed dat vanaf het begin, nu kunnen ze het allebei. Kan om iets heel simpels gaan. Jongste wil bij de wasbak, oudste staat in de weg, de een duwt, de volgende gilt, de ander mept en dan gillen ze allebei, tot ik ertussen spring, met gevaar voor eigen leven 
Haha, nee hoor, maar iemand nog tips? Ze schelen natuurlijk maar 1,5 jaar, dus ze willen ook alles hetzelfde. Dat boek van ben even de naam kwijt, over broers zussen rivalen, 2e deel lijkt me misschien ook wel eens wat.
dat hebben we hier met broertjes
alleen die gillen niet
die slaan schoppen en stompen elkaar en het leeftijd verschil is iets groter maar ik herken het wel…
meestal laat ik ze het samen uitvechten de ene doet niet onder voor de andere
Hier 3 jongens, maar het is wel herkenbaar. Ik denk dat het een beetje bij de leeftijd hoort. Ik denk ze dan nog vaker non-verbale uitingen (duwen, slaan, driftbuien) hebben en weinig verbaal oplossen.
Wij hebben hier wel de regel dat als ze een ander pijn doen, bijvoorbeeld slaan of schoppen, dat ze dan in de hoek moeten. Ik wil ze niet aanleren dat ze hun probelem op deze manier kunnen oplossen, omdat het volgens mij dan nog erger gaat worden als ze groter worden.
HIer een broer en zus en die kunnen er soms ook wat van. Slaan mag hier gewoon niet (niet dat ze het niet doen :shifty: ) maar ik probeer soms wel te achterhalen wie nu wat veroorzaakt heeft.
Lasse pakt nogal snel dingen af van Nena zonder het eerst even normaal te vragen. En ik kan aan het huilen van Nena wel horen of oprecht is of niet. En dan wil ik dat lasse het teruggeeft en het anders oplost.
Soms blijft er gezeik en gezeur over een bepaald iets en dan leggen we vaak datgene weg, daar ze er blijkbaar samen niet uitkomen.
Ik heb eens gelezen dat het heel gezond en goed is om zussen het zoveel mogelijk samen op te laten lossen.
Zolang en natuurlijk geen gewonden vallen :mrgreen: .
Vroeger bemoeide ik me er regelmatig mee.
Nu hou ik mijn mond… en als het gegil te erg wordt, of er wordt wel heel erg geslagen (of haren getrokken :oops: ) dan zet ik ze samen op de gang en mogen ze pas terug in de huiskamer komen als ze het samen op hebben gelost.
Meestal gaat het dan weer even goed…
Ik vind het meestal stiekem wel amusant als ik dat gekibbel hoor.
Ik heb nooit een zus gehad en miste het enorm. Ik moest het met oudere broers stellen :roll:
Er was zelden ruzie, maar ook weinig verbondenheid.
nu zie ik passie… hahahaha… ze vechten elkaar af en toe de tent uit… maar zijn ook wel gek met elkaar.
In mijn ogen is dat een heel gezonde zusterrelatie 