T.ara heeft op haar rapportje 2x een A+ wat dus erg goed is.
Y.ouri heeft 2x een C en een B score, voor lezen moet hij veel blijven oefenen… ook hier ben ik tevreden mee en ook trots op.
Maar hij zelf heeft dus heel duidelijk door dat A+ hoger is dan zijn scores.
ik benoem ook dat groep 1 makkelijker is dan groep 3 en dat zolang hij zijn best doet wij trots op hem zijn en dat ook zijn scores goed zijn.
maar toch blijft hij erbij dat hij het slecht doet en zijn zusje goed.
hoe kan ik hem dat op een andere manier uitleggen
Elk kind zijn eigen talent… zij heeft 2 A+ scores… is dat dan op dezelfde vlakken als waar hij minder op scoort?
Want een A+ voor Lezen zal T.ara niet hebben denk ik 
Eerlijk gezegd weet ik eigenlijk niet zo goed hoe je dat anders uit moet leggen dan gewoon duidelijk maken dat jongens en meisjes verschillen, dat talenten verschillen, dat leeftijden verschillen… (een kind wat 2,5 jaar kleutert, presteert vaak beter in groep 3, dan een jonge leerling die krap 2 jaar heeft gekleutert, ze hebben net wat meer bagage) dat interesses verschillen en dat iemand die erg geinteresseerd is in geschiedenis, daar later beter op scoort dan iemand die het geen biet kan boeien.
Zo leggen wij het vaak wel uit aan Peter.
En verder zijn wij misschien ook wel vrij “hard” we zeggen ook vaak genoeg dat hij zich niet zo druk moet maken om wat zijn zusje kan of doet, maar dat hij genoeg moet hebben aan zichzelf. Hij is jonger dan Niek, hij is anders dan Niek en hij zal moeten leren dat er nog vaak situaties zullen komen waarin de 1 iets beter kan dan de ander… maar dat wij er niet minder om van de 1 of ander zullen houden.
En Niek heeft nogal last van faalangst, zij vond het wel moeilijk dat zij moeite heeft moeten doen voor spelling, terwijl het Peter fluitend af gaat.
Maar dan zeiden wij… lieffie, meer dan jouw best kun je niet geven en als jij later Dierenarts wil worden, kan je dat ook met een 6 op je diploma… Ook al zou Peter een 9 halen, dan maakt dat jouw niet minder dierenarts hoor…
En dan is ze wel weer gerustgesteld…
Dat ze uberhaupt bezeg zijn met de resultaten van de raport van broer of zus. Wordt er misschien niet teveel aandacht aan besteed door jullie zelf of de directe omgeving? Hier zijn ze nog nooit bezig geweest met resultaten van broer of zus. Sowieso niet met de raporten want daarop komt alleen maar te staan wat we vooraf al weten.
Zo ook de vreemde gewoonte van sommige mensen om raporten met geld te belonen. Alsof je aan het resultaat de inzet kunt aflezen en alsof kennis niet voldoende beloning is voor inzet.
tja hier kunnen de kinderen lezen en ook op school wordt uitgelegd wat het inhoud.
dan weten ze dus wat het betekend.
en zoals Cell zegt ben ik het mee eens. ieder kind is anders en ieder zijn eigen kwaliteiten.
zo proberen we het ook enigszins uit te leggen
maar Y is vrij gevoelig voor dit soort dingen.
en ook wij zijn van die mensen die idd een cadeautje geven voor het rapport, maar daar wordt niet bij gezegd dat het is om hoog of laag scoren. het is voor het goed je best doen.
en idd de scores zijn bij t.ara anders dan bij y. maar bij T. is het wel taal en ordenen en inzicht.
bij y gaat het om dmt spelling en rekenen.
hier hebben de heren vandaag de rapporten mee gekregen en ze hebben weinig interesse in elkaars rapport eigenlijk.
Ja ze vinden het leuk voor de ander dat het rapport goed is, maar verder?
Vind het vooral belangrijk dat ze zelf ook tevreden zijn met hun rapport en dat zijn ze meer dan.
Hier een groep 3 en 4 kind en dus zelfde score onderdelen.
Maar absoluut niet te vergelijken… onze 2e is doorgestroomd, maar een half jaar groep 3 gedaan en heeft dus op 2 onderdelen een voldoende waar onze oudste goed scored.
Dat is oa tempo… gaven de juffen van aan dat hij gewoon net dat stukje opbouw heeft gemist en volgend jaar wel bijtrekt… als hij zijn werk maar afkrijgt en dat lukt.
Eigenlijk het enige wat onze oudste ‘flauw’ vond was dat zijn juffen niet nog iets persoonlijks op het rapport hadden geschreven en zijn broertje dat wel had van zijn juffen…
Zou zelf als er dit soort dingen ontstaan idd benadrukken dat iedereen anders is en 2 rapporten nooit exact hetzelfde zullen zijn. Mooi te onderstrepen door het rapport van de oudste dat verschil toont tussen 1e en 2e rapport. Er zijn een aantal rv’s naar g gegaan bijv… dus zelfs dezelfde persoon kan 2x een andere score halen.
Dus niet alleen persoon, maar ook moment/ leeftijd etc speelt mee.
@knollie1 wrote:
tja hier kunnen de kinderen lezen en ook op school wordt uitgelegd wat het inhoud.
dan weten ze dus wat het betekend.
en zoals Cell zegt ben ik het mee eens. ieder kind is anders en ieder zijn eigen kwaliteiten.
zo proberen we het ook enigszins uit te leggen
maar Y is vrij gevoelig voor dit soort dingen.
en ook wij zijn van die mensen die idd een cadeautje geven voor het rapport, maar daar wordt niet bij gezegd dat het is om hoog of laag scoren. het is voor het goed je best doen.
en idd de scores zijn bij t.ara anders dan bij y. maar bij T. is het wel taal en ordenen en inzicht.
bij y gaat het om dmt spelling en rekenen.
Gelukkig kunnen de kinderen ook hier lezen hoor. Maar raporten gaan hier niet van hand tot hand. En in de klas worden de raporten ook niet klasikaal besproken. Vanuit hun taken weten ze hun sterke en zwakke punten maar dat wordt niet vergeleken met andere kinderen.
Natuurlijk zijn cito scores vergelijkingen met landelijk gemiddelde. Maar voor zover je daar zelf geen nadruk op legt zullen kinderen daar niet snel mee bezig zijn.
Maar het is net als met de eindcito. Het zijn niet de scholen, niet de kinderen maar de ouders die vaak op het schoolplein de boel opblazen.
Als ik samen met de kinderen naar de raporten kijk begin ik met te vertellen dat maar een rijtje echt belangrijk is. En dat is het rijtje waar het raport mee begint. En dat is het rijtje van gedrag, inzet, etc etc.
@ Baukje
inderdaad daar begin ik ook mee, dat dat het allerbelangrijkste is.
gelukkig is dat hier bij beide goed.
Euh, de Cito resultaten staan hier op een aparte bladzijde, met schema,'s e.d waar ze wel naar kunnen kijken, maar zo lang ze niet vertel 's dat het een score of uitslag is, weten zij ook niet beter. Wij zien het…broers onderling zeker niet. In groep1 hier doen ze niet eens een Cito. Jo weet wel dat hij voor iets à en à + heeft,maar geen idee wat hij er mee moet, laat staan dat er een rangorde is. Rapport gaat niet naar oudere ouders of broers…later misschien, maar dan snappen ze ook dat ze in verschillende klassen zitten. Hier staan wel de scores van de vorige groep er bij, maar meer ook niet. Natuurlijk snapt jo wel dat die letters goed zijn,maar hij heeft geen vergelijking…die ene b die hij heeft,daar zeiden we ook van dat dat supergoed was…dus…weet hij veel…
Zou het verder niet benadrukken…
Helemaal eens met baukje!
Ik vond het heel mooi hoe het rapport van de jongste opgesteld was. Daar waren ook de citoscores in vermeld, maar per vak ook een beoordeling. Met hoe het gaat en hoe de inzet is etc. Ze kijken per kind wat ze kunnen verwachten (dus het niveau van het kind) en beoordelen daarop. Niet op het landelijk niveau. Dus een kind dat zijn best doet krijgt een goed rapport. Ook al zal zijn citoscore niet super zijn.
In het begin van het rapport wordt dat goed uitgelegd. Je moet dus naar twee dingen kijken. Naar de cito hoever ze in werkelijkheid is en naar het rapport hoe haar inzet is en het niveau naar wat ze zou kunnen.
Het was dus wel grappig om te zien dat onze dochter, die bijvoorbeeld super goed en heel ver met rekenen is, ruim voldoende scoorde maar niet goed. En een klasgenootje dat wat achter loopt, maar heel hard haar best doet scoorde hoger.
Mijn dochter zit op de mytylschool waar het niveau per kind sterk verschilt, vandaar dat ze voor deze werkwijze hebben gekozen. Ik vind het wel een mooie manier.