zoontje (3,5) snachts zijn bed uit - grrrr

menn, ben het zooo zat… =-- vertel mij eens gouden tips hoe ik mijn zoon ook snachts in zijn eigen bed kan laten slapen???







Zoonlief is vanaf babyaf aan al een onrustige slaper geweest, waarschijnlijk ongeholpen kiss syndroom. Nu wel aan geholpen en klaar met behandelen.



Maarr, hij zit zo erg in de ik wil niet slapen fase… we zijn soms zo lang bezig om hem in bed te krijgen, althans, dat gaat snel, 19.00 uur naar boven en voor 19.30 in bed. En dan begint de elende…



continu smoesjes, dan weer … ik zie niets… ik wil een lichtje aan (ok, kan geregeld worden)… ik doe de deur op een kier, later komt ie er weer uit om m wagenwijd open te zetten. Dan weer brullen waar is zijn beer, en de grootste argumenten… ik heb geen zin… ik kan niet slapen… het is lawaai… (gewoon normaal verkeer), en de laatste tijd gaat ie voor zijn kast staan, kiest wat kleren uit, trekt die over zijn pyjama aan, sloffen aan, doet het traphekje open en komt leuk beneden spelen.



Ik ben zelf ongeduldig en wil gewoon dat ie blijft liggen. Mijn man heeft een tijdlang gehad dat ie even bij m ging liggen (en vervolgens zelf in slaap viel $^#$%@# maar ik wilde dat niet omdat ik mijn zoontje niet aan dit wilde laten wennen. Dus ben ik steeds de boeman met naar bed brengen.



Maar goed, laatste paar dagen werd het echt erg, en ook snachts weer, hup weer bij ons in bed… schiet toch op, in je eigen bed! hij ligt dan in zo’n hoek van 90 graden en met zijn voeten in mijn rug…



ik til m dan maar weer in bed, omdat mijn man daarvoor te belabberd is en smoest dat ie vroeg op moet om te werken (eh, ik hoef zeker niet te werken?)… en ik heb een rug probleem… maar zelfs dan tilt mijn man m niet in bed…



dusss… en hij presteert het ook gewoon vaak om bij ons in bed te kruipen, een uur voordat we moeten opstaan. Dan heeft het ook geen zin om m weer brullend in zijn eigen bed te leggen…



ik ben de laatste paar dagen nu toch maar weer in zijn kamertje er bij gaan zitten.. of naast zijn bed (gezicht afgewend) of in de stoel. Schijnt toch wel te helpen, want hij spookt niet meer.

Maar wat zou ik nog kunnen doen om hem in zijn eigen bed, snachts, te laten, of blijven slapen??????

Zag ergens al zo'n sticker beloningssysteem...
kan dat wel proberen, met als resultaat een kleinigheidje als hij het 'doel' haalt... maar merk soms ook nog dat hij die regeltjes nog neit echt snapt, te ingewikkeld... misschien een wekker.. niet eerder je bed uit voor de wekker afgaat... (maar ja, hij slaapt soms tot na 8.30 uur)

IK WIL RUUUHUUUSSTTTT

en mijn dochter... die slaapt echt als een roosje...

ow ik snap je frustratie en je vermoeidheid heel goed…

Ik kan wel zeggen wat bij tigo heel goed heeft geholpen maar dit is vrij rigoreus…



Toen tigo zijn grote bed kreeg kwam hij ook iedere X uit zijn kamer, tot diep in de nacht iedere minuut (niet overdreven). De reguliere techtnieken geprobeerd, zoals terugleggen en geen aandacht schenken, zijn slaapkamer prikkelvrij gemaakt (lees al het speelgoed eruit) enz enz…

Tot het moment kwam dat ik het zo zat was…

Toen heb ik hem op zijn kamer opgesloten (met een dweil onder zijn deurklink), ben aan de andere kant van de deur gaan zitten (met mijn zus aan de telefoon voor morele steun want ik was toen alleenstaand) en heb hem laten uitrazen. Hij ging helemaal uit zijn dak van paniek en ik bleef hem door de deur heen kalmeren en zeggen dat als hij netjes ging slapen ik de deur weer op een kier zou zetten. Het ging aan mijn hart hoor, want hij was zoooo verdrietig… Ik weet ook niet precies hoelang het heeft geduurd maar ik denk zo’n 40 minuten en toen is hij gaan slapen… Het was heel moelijk om vol te houden maar ben blij dat ik het heb gedaan. En sinds die tijd was het over :shock: . Zijn deur op een kier is nu zijn beloning, zelfs nu hij 6 is (toen was hij bijna 3) hoef ik maar te dreigen met zijn deur dicht en hij gaat zoet slapen…



Wat ik al zei tis nogal een heftige techniek maar was toen ook de wanhoop nabij van een maand lang tot middernacht bezig zijn met een kind dat 100x zijn bed uitkwam…



Sterkte en succes… ik weet hoe vermoeiend dit kan zijn

dank je wel voor je tip!



ja, zo begin ik ook al bij hem… anders doe ik het ganglicht uit en de deur dicht…



enige nadeel, haha, zijn deur gaat naar binnen open…



maar ook idd, bijzitten, negeren, 1e keer aardig, 2e keer kort 3e keer niets zeggen…



MAar hou het zeker in mijn achterhoofd…



is voor jou dan ook zwaar geweest zo in je eentje… jeetje… maar fijn dat je daar nu vanaf bent en je kindje zo in bed blijft liggen

Hier gaat ook iedere avond de deur op slot werd er ook gek van en wij kunnen geen traphekjes en vind dit dus ook wel veilig.Nu komt hij er eigenlijk nooit meer uit en vergeet ik het haakje wel eens maar dat heeft hij niet door,en ik denk idd dat je deze cirkel moet doorbreken en hem dus moet laten gaan met de deur op slot en geen aandacht geven,wat echt super moeilijk is.Ik stond dan buiten met de buren te praten en mees gilde heel de boel bij elkaar :roll:

Ik had vroeger ook zo’n periode :oops:

Mijn moeder was het zo zat dat zij mij echt heel boos op een stoel in mijn slaapkamer had gezet en zei:



Als je niet in bed wilt slapen, dan ga je maar op de stoel slapen.



Daarna was het echt wel over! :lol:

haha, daar nog een…zat wel te denken, omdat de deur aan de binnenkant van zijn kamer open gaat, kan ik wel met iets aan de deurkruk vastbinden en dan aan het traphekje aan de overkant vastmaken… ai… Als ik met een haakje ga werken, weet ik nu al dat ie aan de deur gaat sjorren en trekken. Aangezien ik nog een dreumisje daarnaast heb slapen…geen goed idee…





nou, vanavond had ik even weinig geduld… zonde… want nu kwam ie weer uit bed steeds… dus om kwart voor 9 toch er nog even bij zitten… en eindelijk viel ie toch al kletsend in slaap… ennn heb een stickertjesbeloningssysteem opgezet… voor elke nacht dat ie in zijn eigen bed blijft (dus ook als het heeeeel donder nog is) dan krijgt ie een sticker. En bij de tien, krijgt hij een verassing. en als het een keer niet gaat, een sticker er af.

Wel continu even aan hem gevraagd om het te herhalen, kijken wat ie er van opgestoken heeft… dus ff afwachten of het gaat aanslaan…

Goed idee dat stickersysteem… alleen… zou ik dat sticker erafhalen als het niet lukt persoonlijk niet doen. Op die manier wordt het een strafsysteem en geen beloningssysteem…



Succes… en echt ooit gaat het over !!!

zit ook wat in…wordt denk ik ook wel wat ingewikkeld… kan beter idd op houden, nou, dan krijg je geen sticker.



haha, dat van die stoel is ook een goeie… hij heeft ook een lekkere stoel in zijn kamer…

oh hier net zoeen hoor…



hij heeft zo’n wekker, die werkt goed. als nijntje slaapt moet hij in zijn bed blijven.



met inslapen lukt het alleen nog niet; ook allerlei smoesjes.



na de zoveelste avond, waarin we allerlei smoesjes gehoord hadden en hij steeds pas om half tien ging slapen,

hebben we vantevoren tegen hem gezegd:



je krijgt nu 5 minuten de tijd om alles te pakken wat je nodig hebt om te slapen. Wekker gezet en hem geholpen: heb je je beer, draakje, nijntje, bumba, fles water, is het nachtlampje aan enz??



wekker ging:

boekje lezen.

kus geven

en weg.



niks deur open, of andere ongein: je hebt alles zelf gepakt, dus hoef je er niet meer uit.

als er echt iets is mag je roepen.



en daar reageren we op; door de deur.



als er echt nood aan de man is, dan gaan we naar binnen,

en nu hij weer ziek is, mag ie heus wel ff midden ind e nacht bij ons komen als ie zich niet lekker voelt, maar daarna gaat ie gewoon weer terug en wij gewoon weer naar ons eigen bed.



de eerst paar dagen was het nog steeds bal… en huilen dat ie deed.

maar na een week ofzo had hij het echt wel dood.



en ja hij probeert het nog wel, maar als ie zijn bed uitkomt, dan wordt ie gewoon weer terug gelegd, en hij weet het nu.

hee, wat is dat dan voor een wekker?



Wel fijn om ieders verhaal en plannen van aanpak te lezen!



Ik denk dat ik het met het inslapen maar zo probeer als ik nu doe (alleen zelf wat meer geduld hebben)… en dan kan ik altijd kijken of ik dat kan afbouwen…



Ik zat al eerder te denken aan een wekker… om hem gewoon elke dag bijtijds te laten opstaan. Hij kan soms slapen tot half 10 (ok, als je de avond daarvoor idd laat nog aan het spoken bent… dan wil dat wel)



en als ik dan vrij ben, wil ik echt zijn wekker niet zetten, haha… dan kan mamma ook nog even doorhalen :oops:

nou, ik moet zeggen, het gaat beter. Zitten al op dag 6 (ok, hij heeft perongeluk een extra plakker van papa gehad)…



hij is er denk ik 2 x uit geweest, maar uiteindelijk weer in zijn eigen bed slapen (alles voor een sticker)…



tot nu toe zat ik ook steeds bij m, nu bij het voeteneinde en ging zelfs weg toen ie nog wakker was. Hij pikt het nog aardig… blijven liggen voor een sticker! Hij kan al goed de vakjes meetellen, de cijfertjes, dus dan ziet hij ook goed hoeveel hij nog moet.



Ook doe ik sochtens op de tijdklok een lampje aan (vanaf half 8)… dat hij weet dat hij dan uit bed mag naar papa en mama. Is het lampje uit, dan is het nog nacht…



maar gister en vannacht ging het heel goed!

:thumbup:



Hee dat zijn goede berichten!!!

Volgens mij zijn jullie op de goede weg… Goed gedaan van zoonlief!



:clap:

hahaha, ja, eerst maar de milde manier proberen!!



wordt vervolgd!

Hier werkte negeren altijd het beste. In het begin was het wel contineu op en neer lopen, maar uiteindelijk vonden ze dat de lol er vanaf was.



Na eerste keer uit bed komen, waarschuwde ik altijd 1 keer dat ze weer moesten gaan slapen. Vanaf de tweede keer uit bed komen, negeerde ik ze, pakte ze op en hup terug in bed. Zonder woorden liep ik dan ook de kamer uit. Het is gewoon op een negatieve manier aandacht vragen. Nou ik heb avonden erbij gehad dat ik 10 keer op een neer naar boven moest. Maar na een weekje was het wel over

@Frank@ wrote:

ow ik snap je frustratie en je vermoeidheid heel goed…

Ik kan wel zeggen wat bij tigo heel goed heeft geholpen maar dit is vrij rigoreus…



Toen tigo zijn grote bed kreeg kwam hij ook iedere X uit zijn kamer, tot diep in de nacht iedere minuut (niet overdreven). De reguliere techtnieken geprobeerd, zoals terugleggen en geen aandacht schenken, zijn slaapkamer prikkelvrij gemaakt (lees al het speelgoed eruit) enz enz…

Tot het moment kwam dat ik het zo zat was…

Toen heb ik hem op zijn kamer opgesloten (met een dweil onder zijn deurklink), ben aan de andere kant van de deur gaan zitten (met mijn zus aan de telefoon voor morele steun want ik was toen alleenstaand) en heb hem laten uitrazen. Hij ging helemaal uit zijn dak van paniek en ik bleef hem door de deur heen kalmeren en zeggen dat als hij netjes ging slapen ik de deur weer op een kier zou zetten. Het ging aan mijn hart hoor, want hij was zoooo verdrietig… Ik weet ook niet precies hoelang het heeft geduurd maar ik denk zo’n 40 minuten en toen is hij gaan slapen… Het was heel moelijk om vol te houden maar ben blij dat ik het heb gedaan. En sinds die tijd was het over :shock: . Zijn deur op een kier is nu zijn beloning, zelfs nu hij 6 is (toen was hij bijna 3) hoef ik maar te dreigen met zijn deur dicht en hij gaat zoet slapen…



Wat ik al zei tis nogal een heftige techniek maar was toen ook de wanhoop nabij van een maand lang tot middernacht bezig zijn met een kind dat 100x zijn bed uitkwam…



Sterkte en succes… ik weet hoe vermoeiend dit kan zijn




Sorry hoor hoe rot het ook is maar je kind sluit je niet op :silenced: :silenced: :silenced: :silenced: :silenced: :silenced:

vind dit not done

maargoed is geen discussieforum

Goed om te horen dat het al wat beter gaat.

Ik ben ook best wel ongeduldig,maar het beste is toch om gewoon geduldig te blijven.Ik zou gewoon bij hem gaan zitten,is niet echt leuk maar het werkt wel.Je moet er gewoon ff wat tijd in inversteren.De 1e paar keren blijf je gewoon tot hij slaapt en daarna kan je zeggen dat je straks weer bij hem komt om te kijken.



Opsluiten in zijn kamer zou ik geen oplossing vinden,zijn slaapkamer moet toch een plek zijn waar hij zich lekker voelt lijkt mij.Nou als je mij ergens opsluit dan zou ik me daar niet prettig voelen hoor!!

nee, ik ben ook niet zo voor het opsluiten hoor.



maarrr, ik ben nu bijna klaar met ronde 2 van tien dagen en dan heeft hij weer iets ‘verdiend’.



het gaat heel goed. Hij is toch op een leeftijd dat hij veel begrijpt dus we kunnen ook uitleggen waarom wel of geen sticker. Hij gaat dus ook niet meer uit zijn bed s avonds.



ok, soms schrikt hij van de buurman die weer s avonds gaat klussen of van een vrachtvliegtuig… maar dat is 1 a 2 x



Verder gaat het met inslapen goed. Ben al heel snel niet meer bij m gaan zitten, steeds een beetje afbouwen en daarna idd, ik kom zo nog even terug om te kijken, mama moet eerst opruimen, of wasje doen etc (ik benoem mijn dingetjes, anders weten ze niet wat ‘zo’ of straks betekent… )



en snachts is ie er in de tweede ronde 1x uitgekomen omdat ie zo verkouden was en zijn neusje verstopt zat.



Verder het lampje doet ook goed werk. Hij blijft keurig in zijn bed, 1x te vroeg uit zijn bedje gekomen, maar toen had hij honger omdat hij de avond daarvoor niets wilde eten. Boterham gegeven en is ie zelf in zijn kamer gaan zitten en later op zijn bed gaan liggen en van 7 uur tot half 10 in slaap gevallen.



hij doet soms stiekem zijn nachtlampje aan, dan vraag ik, waarom doe je dat? nouw, ik wilde even naar de 8 kijken (daar moest ie de volgende dag een stickertje op plakken).



en die keer dat hij dan vroeg wakker was met zijn bedlampje aan “maar ik was toch niet uit bed geweest?”



dus nee, het wordt steeds rustiger en ik slaap nu zo vast dat ik door mijn wekker heen slaap, hahaha