Hoi allemaal,
Ik zit met een dilemma. Vanavond kwam mijn buurvrouw vertellen dat ze erg last heeft van mijn zoontje. Hij huilt af en toe 's nachts en is erg vroeg wakker. De slaapkamer van buurvrouw en mijn zoontje liggen naast elkaar. Mijn zoontje huilt altijd om mij en komt niet zelf zijn bed uit (dat heb ik hem al vaak verteld, maar hij doet het toch niet). Hij wil heel graag in mijn bed, maar dat mag niet en daarom huilt hij veel.
Daarnaast is hij vanaf baby af aan veel ziek geweest en slaapt nog niet door helaas. Ik ben zelf ook erg moe en zou graag willen dat het anders was.
Ik wil hem gewoon niet in mijn slaapkamer, maar heb nog 1 andere kamer (kantoor/washok), heel erg klein. Nu zit ik erover te denken om hem daar te laten slapen, dan zit het niet direct naast elkaar. Onze huizen zijn verschrikkelijk gehorig, dus het zal het niet helemaal oplossen.
Wie kan er mee denken? Zowel qua buren als qua doorslapen(ZZZZZ).
Groetjes Suzanne
Ten eerste vindt ik het vooral heel sneu en rottig voor jou en je ventje :hug: :hug: Hij heeft verdriet om jou en jij kunt ook niet doorslapen. Heel vervelend voor je buurvrouw natuurlijk, maar ik denk dat er dus niet veel te doen is. Je zou kunnen proberen inderdaad om hem eens een nachtje in dat andere kamertje te leggen, maar als het zo gehorig is zal dat niet veel helpen denk ik? Ik heb dus eigenlijk weinig wijze raad voor je, maar misschien dat je buurvrouw goede oorpluggs aan kan schaffen? Sterkte en succes :hug: :-*
Moeilijk hoor,
Kun je niet de slaapkamer van jullie en van je zoontje omruilen? En anders inderdaad van het washok een klein gezellig kamertje maken, eventueel de andere kamer wel gewoon laten, dat hij daar nog wel kan spelen, of zo.
Qua doorslapen weet ik het eigenlijk ook niet
Bedankt voor jullie tips.
Slaapkamers ruilen kan niet helaas, mijn bed past niet in zijn kamertje.
N.oah zit gewoon niet lekker in zijn vel (op school loopt het niet helaas) en hij vindt het lastig om alleen te zijn. Daarnaast heeft hij nooit echt doorgeslapen.
Ik merk dat ik het nu even druk heb met baan en afronden studie en alles daarvoor regelen, dat zoiets net te veel is ofzo. Ik trek het mij onwijs aan en wil het oplossen. Terwijl het eigenlijk niet op te lossen is.
Liefs Suzanne
aan mijn antwoord zal je niet veel hebben… ik zou hem bij me op de kamer laten slapen… maar ja onze kleuter slaapt ook geregeld bij ons en dat vind ik prima (we hadden tot gister een ledikant met open zijkant aan ons bed vast staan… ooit begonnen voor de jongste die daar na de 1e nachtvoeding inging).
N.oah heeft ook totdat hij ruim 1 jaar was in een co-sleeper bij me geslapen. Ik kan alleen zelf niet goed slapen, als hij in bed slaapt.
Misschien is het wel een overweging om zijn matras in mijn kamer te leggen, dan is hij toch dicht bij me.
Ook een idee om te overwegen, bedankt.
Liefs Suzanne
Wij hebben ook wel eens onze dochter op onze kamer, en dan idd met een matras op de grond, zij is blij want ze is dichtbij ons en hoort ons en wij blij dat we nog ruimte in bed hebben 8) .
En tja wat de buren betreft, wij hebben ook een gehorig huis, mijn beide kinderen zijn veel wakker snachts elke nacht wel 1 met bijbehorende herrie, tel daarbij op een man die slaapwandelt en dan heb je het plaatje compleet. jou buren mogen van geluk spreken dat ze niet mijn buren zijn haha.
Kinderen hebben nou eenmaal herrie en daar hoort soms de nacht ook bij, het is niet anders. Als onze buuf last van ons heeft doet ze oordoppen in en slaapt ze weer heerlijk verder
@suzusuzu wrote:
N.oah heeft ook totdat hij ruim 1 jaar was in een co-sleeper bij me geslapen. Ik kan alleen zelf niet goed slapen, als hij in bed slaapt.
Misschien is het wel een overweging om zijn matras in mijn kamer te leggen, dan is hij toch dicht bij me.
Ook een idee om te overwegen, bedankt.
Liefs Suzanne
Bij mij in bed zou ik ook niet tegen kunnen hoor… dan slaap ik zelf echt niet… vandaar dat het ledikant er nog altijd stond.
Maar daar wordt hij nu toch ook echt wel te groot voor (in de nacht bonk bonk als hij zich uitrekte :lol: ), als hij nu zou komen dan gaat het matras gewoon op de grond.
Je ventje heeft momenteel met school en alles zijn bordje vol denk ik… en voor ons als ouders niet altijd fijn, maar vanuit een kind heel logisch dat juist dan de nabijheid van mama (en/of papa) zo fijn en nodig is.
Je geeft de oplossing voor dit probleem al zelf aan… hij wil bij jou slapen, ik zou echt kijken naar of je dat voor elkaar krijgt op een manier die voor jou ook prettig is. Matras erbij, de cosleeper desnoods weer installeren?
Een gezin waar ik eerder wel eens kwam met 3 kinderen, hadden het probleem dat ze alle drie moeilijk sliepen. De oudste 2 zijn samen op 1 kamer gaan slapen en sliepen toen goed, en de jongste (was toen ruim 3jaar) sliep bij de ouders op de kamer in haar eigen bedje. Kon nog net tussen voeteneind en muur staan, dus moeder moest over de vader heen als ze er 's avonds uit moest, maar iedereen sliep tenminste weer wat beter.
Ik zou ook op zoek naar naar een oplossing bij jou op de kamer. Wellicht slaap je minder rustig, maar misschien moet je er ook even aan wennen. Deze situatie is ook niet goed voor je nachtrust. Past er een kinderbedje bij op jouw slaapkamer?
Misschien met een kamerscherm ertussen? Zo ben je samen, maar toch niet helemaal.
Het matrasje ligt bij mij op de kamer en meneer wordt nog wel wakker, maar zonder het ellendiglange gebrul.
Ik moet soms meer kijken naar de behoefte van mijn kind, merk ik. Zit dan teveel vast aan de “norm” van je neemt je kind bij je op de kamer, dat is ellende. Maar als hij er behoefte aan heeft, waarom niet.
Mijn ouders begonnen wel gelijk van, niet te lang doen anders went hij eraan. Maar ik zie wel hoelang hij er behoefte aan heeft, door geen limiet te stellen, ervaar ik geen tijdsdruk en dat voel bevrijdend.
Nu kijken hoe het de komende weken gaat en hopelijk komt school ook snel met een goede oplossing. Het is niks om je kind zo ongelukkig te zien, terwijl de oplossing zo simpel is…
fijn zeg!
Tja, soms even minder streng zijn… Als dit nu de oplossing is, fijn toch? Hij zal heus niet tot zijn 18e bij jou op de kamer slapen 
Natasha wat fijn dat hij rustiger is hopelijk zet het zo door
@suzusuzu wrote:
Het matrasje ligt bij mij op de kamer en meneer wordt nog wel wakker, maar zonder het ellendiglange gebrul.
Ik moet soms meer kijken naar de behoefte van mijn kind, merk ik. Zit dan teveel vast aan de “norm” van je neemt je kind bij je op de kamer, dat is ellende. Maar als hij er behoefte aan heeft, waarom niet.
Fijn dat het werkt!
(door)slapen kan je niet afdwingen, maar een fijne plek om dan wakker te worden wel… en dat is nu jouw kamer.
En ja, mensen denken daar van alles van… en ik antwoord idd ook maar heel laconiek met ‘ach tegen de tijd dat hij 18 is wil die vast niet meer bij zijn moeder slapen’ en dan is het vaak ‘ja dat is ook wel weer zo’.
@suzusuzu wrote:
Het matrasje ligt bij mij op de kamer en meneer wordt nog wel wakker, maar zonder het ellendiglange gebrul.
Ik moet soms meer kijken naar de behoefte van mijn kind, merk ik. Zit dan teveel vast aan de “norm” van je neemt je kind bij je op de kamer, dat is ellende. Maar als hij er behoefte aan heeft, waarom niet.
Mijn ouders begonnen wel gelijk van, niet te lang doen anders went hij eraan. Maar ik zie wel hoelang hij er behoefte aan heeft, door geen limiet te stellen, ervaar ik geen tijdsdruk en dat voel bevrijdend.
Nu kijken hoe het de komende weken gaat en hopelijk komt school ook snel met een goede oplossing. Het is niks om je kind zo ongelukkig te zien, terwijl de oplossing zo simpel is…
fijn dat het zo werkt. En wat betreft je ouders… goed bedoeld, maar zij hoeven er snachts niet mee te dealen. Niks van aantrekken. En wie weet wordt het inderdaad lastig om hem weer op zijn eigen kamer te krijgen, maar dat is een probleem voor dan. Er komt vanzelf een moment dat hij weer privacy wil. Nu duimen dat de rest ook snel goed komt!
Fijn dat dit lijkt te werken.
Ik had hetzelfde gedaan.
Mijn oudste sliep ook vaak bij ons in bed. Nu hebben we met hem afgesproken dat hij alleen in het weekend bij mama mag slapen als hij dat graag wil papa gaan dan in zijn bed 
want hij is nu te groot om met zijn 3tjes op bed te liggen.