Zoon 3,5 jaar en kan om alles huilen.......HELP

peuterkleuterleut peuter-en-kleuter-vragen
#1

Stijn is momenteel 3,5 jaar en kan om alles huilen. Even een paar voorbeelden


    * Uiteraard als hij moe begint te worden, maar dat zullen meerdere kinderen hebben.
    * Als hij zijn zin niet krijgt
    * Als hij iets niet mag
    * Als hij zich een "klein" beetje pijn gedaan heeft
    * Als smiddags eens in slaap valt en weer wakker wordt. (Middaghumeur?)
    * Als iemand wat van hem afpakt


Echt om alles en ik weet niet hoe ik het moet ombuigen. Graag tips!!!
#2

Ik lees graag even mee. Hier een net 3 jarige die ook jankt en piept om alles. Het is nooooit goed. Ik word er nerveus van, en dat werkt natuurlijk ook niet. :angel: En dan het toontje dat ze aanslaat… pffff. Kortom, herkenning maar geen oplossing voor jou helaas.



:-*

#3

meneer hier kan er ook wat van, maar krijgt dan te horen dat ie normaal moet doen haha. Werkt wel goed.

Of hij gaat piepen en ik vraag wat er is, dan krijg ik meestal terug: helemaal niets. En hij doet weer normaal.

#4

Ik lees ook mee, want onze Bas doet het dus ook en helaas ook zelfs 1 a 2 x 's nachts.

#5

Hier ook en bij het vriendinnetje ook, schijnt de leeftijd te zijn. Mijn dochter

kreeg te horen: Hou eens op met dat gepiep. Of gewoon over wat anders

beginnen, geen aandacht aan besteden zeg maar.

Vriendinnetje kreeg van haar mama te horen: Slik het eens in die tranen.

Allebei de methodes helpen bij onze meiden :smiley:

#6

Mijn zoon was echt heeel erg. Maar ik moet zeggen sinds hij naar school gaat en zich verbaal goed kan uitdrukken ( zijn gevoellens dan) is het een stuk beter.



Mijn tip… consequent zijn in het vragen, waarom hij huilt. En weer uitleggen. Dooood vermoeiend, heeft wel gewerkt.

#7

Herkenbaar. Nu heeft Olijf altijd veel gehuild…



Wat hier hielp: heel consequent zeggen: Als er iets is, kun je het zeggen

(oid). Het komt erop neer dat ze anders gaan communiceren, ipv huilen /piepen gewoon

vertellen.

In het begin veel voordoen. “Oh, je hebt je pijn gedaan aan je knie. Dat is vervelend. Dat kun je zeggen tegen mama” Zoiets.

#8

Hier ook zo eentje. Ik negeer het een beetje. Als hij echt verdrietig is dan wil ik daar natuurlijk serieus mee omgaan, maar als ie weer begint te jengelen en huilen dan zeg ik dat hij daar mee moet stoppen en dat hij maar moet gewoon vertellen wat er is. Ik denk ook idd vermoeidheid aan het eind van de dag bijv. of toch een soort van vraag om aandacht, er loopt natuurlijk hier een klein broertje rond. Als hij het echt te bont maakt (en dan bedoel ik dus hysterisch gaan doen) gaat hij de gang op.