Het lukt ons nog steeds niet om er de regelmaat in te brengen die ik zou willen, namelijk; slapen, wakker worden, fles, spelen, slapen
Ze word namelijk tussendoor nog steeds wakker en dan is het nog lang geen flestijd. Vaak is het dan even spelen en uiteindelijk weer naar bed om dan weer te slapen tot de volgende fles wel mag.
Ze kan ook nog steeds maar zo’n 1,5 uur opzijn en dan slaapt ze weer zo’n 1,5-2 uur.
Als ze op is kan ze zichzelf ook slecht vermaken en is daardoor (denk ik) zo huilerig. Het gaat dan weer even goed als haar weer extra aandacht geef. Maar ik kom nergens meer aan toe!!! Ik heb het gevoel contineu met haar bezig te moeten zijn anders begint het gejengel weer.
Ik weet trouwens dat deze periode precies samenvalt met een sprongetje, maar ook hiervoor zijn we altijd zo met haar bezig…alsof ze contineu in een sprong zit zeg maar :shifty:
Is dit normaal? herkent iemand dit? en wat zou ik kunnen doen om haar in een ander ritme te krijgen. (voor zover dat mogelijk is)
Alvast bedankt! :-* :thumbup:
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Ik herken het. Maar mevrouw hier wil vaak maar 3 kwartier slapen en is dan weer 1,5 uur wakker :roll: Ik ben dus maar afgestapt van dat ritme want dat werkt bij haar dus gewoon niet. Ik geef overigens bv en houd me dus niet aan vaste voedingstijden, maar als ze geen honger heeft als ze net wakker is dan eet ze ook niet. Mila is overigens niet huilerig verder.
Ik kom dus ook nergens aan toe maar ik ben bang dat dat nog wel even zal duren omdat Timo en Mila elkaar graag afwisselen :wall:
Maar die uren dat ze slaapt kun je toch wel dingen doen?
Het is nu een leeftijd dat ze veel bewuster van de omgeving zijn en eigelijk nog vrij weinig kunnen…dat kan erg frustreren…helemaal bij wat pittigere typetjes 
Als het jengelen is…kan je ze soms best laten…heeft ze alles gehad,eten schone broek en aandacht dan mag ze het heus even uitzoeken…mijn dochter mopperde wel vaker in de box…maar met een half jaar liet ik haar soms gewoon mopperen (niet huilen en krijsen hoor maar dat monotone gejengel idd)
En zo ging ze steeds meer proberen…zat ze al snel op handen en knieen te wiegen in de box…
Ging ze met ruim 6 maanden ineens goed op haar billen zitten (want dan zag ze meer :lol: ) en met ruim 7 maanden kroop ze rond en met 8 trok ze zich op in de box :shock:
Zolang jij dat jengelen linkt aan dan komt mama mij vermaken doorbreek je dat circeltje niet…en ze moeten ergens beginnen met léren spelen en vermaken.
Al is het een kwartier dat is al heel wat op deze leeftijd.
Zo bouw je het op…
Ik heb makkelijk praten want door mijn werk kan ik me vrij makkelijk afsluiten voor dat jengelgeluid…je moet écht even doorzetten…ik ging wel vaak zingen ofzo zodat ze wist dat ik er was…
Maar soms negeerde ik ook wel compleet :oops:
Nogmaals niet bij huilen maar bij zeuren…want jaaaaa het zijn beste dwingelandjes deze dames en ze hebben het graag zoals zij het verzinnen
Mijn mop kan zich steeds beter vermaken…en nog kan ze zeuren hoor als het haar uitkomt…het blijft een portret 8)
Oh ja, ik bedenk me net wat ik zou doen in jouw plaats (en wat ikzelf deed toen ik bij Timo van borst naar fles overstapte na 6 maanden). Ik voedde hem gewoon op zijn verzoek met de fles. Ik rekende op zo’n 6 flessen per etmaal (hij kwam ook nog snachts) en deelde de maximale voeding door die flessen. Als ik merkte dat hij niet genoeg had aan de voeding, deed ik er extra water bij en snachts gaf ik hem 180 water met 3 schepjes.
Voedingsschema’s zijn natuurlijk ook maar bedacht door mensen en het ene kind is de andere niet. Misschien werkt dit voor jou en kun je wel je ritme (dat ritme werkte bij Timo overigens wel!) er in brengen.
Oh en 3 kwartier is de slaap cyclus van een baby.
Mijn meis sliep ook zelden meer achter elkaar op de dag.
Maar over een paar maandjes moet je eens zolang ze niet hulen ze eens laten…want dan vallen ze vaak nog eens in slaap voor 3 kwartier na even spelen/kletsen/zeuren :thumbup:
Mijn meisje geeft nog vaak een gil ofzoiets met 3 kwartier,wij zijn daar al aan gewent maar ze slaapt nu dus dan gewoon door.
Nou gelukkig merk ik dat ze nu wel eens weer in slaap valt, vaak niet maar soms wel. Dat is al een hele vooruitgang. Ik ga er vanuit dat ze zo telkens een stap in de goede richting gaat zetten
Thanks voor de reacties 
Tja, als Jasmijn slaapt kan ik best wat dingen doen…toch voel ik me erg opgejaagd, gestressed en moet ik ook regelmatig nog een speentje geven tussendoor.
Misschien bedoel ik met: ik kom nergens meer aan toe…dat ik me contineu opgejaagd voel :eh: :eh: Want als zij slaapt ben ik ook bezig.
Het zal vast allemaal wennen zijn…en de maanden hiervoor hebben ook niet bepaald bijgedragen aan een ontspannen sfeer. 
Dit alles heeft me behoorlijk onzeker gemaakt: Doe ik het wel goed??
Moet ik haar nu wel/niet laten huilen? Hoelang moet een baby zich kunnen vermaken? enz.
Ik ben er wel achter dat een goede start heel belangrijk is en dat we nu nog steeds bezig zijn om de “sfeer” te herstellen.
Oja, vroeg me af dat als ze bijv. langer kunnen opblijven het ritme er beter in komt? :think: Of is dat weer 1 van mijn “romantische illusie’s”?
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Ik merkte aan lola dat ze wel moe was na de fles, maar even een boertje, een knuffelmomentje, en als ik haar dan in de box zette was ze super allert en speelde ze zo nog 45 min. alleen! Dan legde ik haar erna in bed, dan sliep ze een dik uur, anderhalf, en dan was het even tutten, wakker worden kroelen en alweer bijna tijd voor een flesje.
Ik weet niet hoeveel slaapjes er gedaan worden overdag? Lola zat nl al vrij snel (met 4/5 mnd) op 2 slaapjes per dag. 09:30-11:00 en van 13:00-14:30. En dan naar bed 's avonds van 19:30-07:00
Ik begrijp je helemaal Tallie, dat opgejaagde gevoel :hug: Zodra ik er hier een door de babyfoon hoor kan ik ook echt zo’n sh*t-moment hebben. Toch heb ik mijn mindset veranderd. Ik moet alles altijd een stap voor zijn (dus ik bedenk me vooraf wat ik ga doen en leg daar alles voor klaar zodat het me minder tijd kost). Na een tijdje krijg je een routine en kosten dingen echt minder tijd en krijg je langzaamaan wat meer tijd voor jezelf. Zo zorg ik dat ik savonds alles aan kant heb (de kindjes slapen gelukkig wel vanaf 7 uur, dus de avonden zijn voor ons) en klaar voor de volgende dag. Zo heb ik wat meer Bambi-tijd tijdens de slaapjes. Kok, krant, boek, wat je wilt. Dat geeft mij rust en ik voel me relaxter.
Tja, dat huilerige, Mila kan zich soms ook niet lang alleen vermaklen. Ik zet haar er dan bij in de wipstoel, dan kan ze kijken. Leg haar op een kleed op dwe grond ipv de box, heeft ze een andere omgeving. Misschien kun je haar af en toe bij je op schoot houden als je kokt of in de draagzak. Ik ging vaak wandelen toen ze nog erge huilperiodes had (zijn gelukkig voorbij 
). Dan had ik wat te doen, bewegen is goed voor me, ik liet Timo lopen, dan werd hij moe, en Mila was meestal rustig in de wagen door het wiegen.
Laten huilen is niet mijn ding. Wel vind ik dat er intussen verschil zit tussen huilen en dreinen (oftwel, ik herken het nu en ze heeft zelf ook meer variatie aangebracht :mrgreen: ). Dreinen, tja, soms gaan andere dingen (lees Timo) voor. Echt laten huilen doe ik niet. Ze huilt weinig en ik ga er vanuit dat er iets is als ze huilt.
Enne, Tallie, je doet het harstikke goed meid :hug: Laat je niet onzeker maken. Laat je ook niet te veel leiden door wat anderen zeggen of door wat je leest. Neem mee wat je aanspreekt en wie weet zit de gouden tip ertussen!!! En onthoudt dat elke baby anders is.
Heeeeel herkenbaar hoor. En ik sluit me er bij aan dat je er het meest aan hebt om te proberen er zelf anders tegen aan te kijken. Ik weet niet wat er bij jullie de eerste maanden gebeurd is, maar dat doet er ook niet toe. Wat ik wel weet is dat ik, omdat het bij Stan onze redding was na twee maanden een huilbaby (die gewoon oververmoeid bleek), ontzettend gefocust was op de door jou genoemde regelmaat. Bij Stan was dat zoals gezegd onze ‘redding’ en bij hem bleef dat ook heel goed werken. Met Mirthe zijn we veel beter gestart (niet bij elke kik optillen, zodat zij wel leerde zelf in slaap te vallen), maar die regelmaat zit er echt niet meer in, al een tijd niet meer. En dat vond ik in het begin ook heel lastig, zat bij wijze van spreken na een half uur al te luisteren ‘hoor ik d’r al?’, zodat ik de hele tijd gespannen was. Kon slecht omgaan met de onvoorspelbaarheid. Nu heb ik het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om meestal (ook ik heb m’n zwakke momenten ) gewoon maar te gaan doen wat ik wil, en dan zie ik wel hoe laat ze wakker wordt. De ene keer is het binnen een uur, en soms (niet vaak) slaapt ze ineens drie uur achter elkaar!
Kortom: probeer zelf de controle los te laten, laat af en toe de boel de boel en neem gewoon effe rust, en laat je meisje haar ritme maar aangeven. Wie weet komt er ineens wel een eigen regelmaat uit.
(Overigens bedenk ik me nu dat zelfs Ria Blom in d’r boek aankaart dat sommige kinderen nu eenmaal altijd na een uur wakker blijven worden, en zij raadt dan aan ‘slapen-spelen-slapen-voeden-spelen-slapen’… precies wat jij doet dus )
Lieverd wat jullie in de zwangerschap hebben meegemaakt…en daarna…dat si allemaal zo heftig…
Ik denk dat je eerst moet bedenken dat wat je nu voelt NORMAAL is…je bent een doodnormale mama…met een hele heftige achtergrond dat maakt het zo moeilijk voor jezelf om het over je heen te laten komen.
Dat opgejaagde heb ik ook gehad…
Je hele schema ligt op zijn gat,alles wat normaal in huis was is niet meer…alles ‘‘word bepaald door de baby’’ al is ze er niet dan nog denk je aan haar of wat er komen gaat als ze er weer is…
Normale gedachte…
heeft tijd nodig…
Geloof het of niet over een paar maanden is het zooooooooooo normaal dat zij er is…dan heeft zij waarschijnlijk ook een ritme (ik had dat ook nog lang niet met 5/6 maanden :shifty: )
Probeer voor nu…niet te veel te ‘plannen’
Niet teveel te bedenken wat er die dag gaat gebeuren (voor zover kan).
Niet teveel haar op haar wenken bedienen
Huilen hoeft niet maar constant mama bij de eerste kick ook niet…huilen is géén zonde en jij kan niet heksen…soms heel soms moeten ze ook even wachten op jouw!
Je kan haar nu heel langzaam ‘‘leren’’ dat dat zo werkt…dat zij niet altijd hoeft te kicken om aandacht te krijgen…pak haar dan ook sowieso lekker even op als zij wél stil is,positieve aandacht
Ik snap dat je onwijs onzeker bent als ze huilt hoor,want je meisje heeft gehuild van pijn en last en dat wil je nooit meer voor haar…dat wil je voor zijn.
Maar nu heb je medicijnen toch?
Die werken??
Dan moet je echt dat proberen los te laten!!
Moeilijk maar doe dat…dan krijg je meer rust en plezier in mama zijn.
En je kán niet alles voor zijn en je kán niet altijd wteen wat er is,dat is geen zonde moppie…ik doe ook wel eens domme dingen dat ik later denk :wall: stommmmmmmmmmmmmm
Maar dan denk ik gelijk…heyyyy ik ben ook maar mens…en ik probeer het zo goed te doen als ik kan en weet je meestal doe ik het best damn goed
Daar kom jij straks ook wel…je bent zo’n bikkel Tallie…zo’n kei…geef het tijd…ga ermee aan de slag…en dan bedoel met jezelf…leer weer ontspannen.
Zoek op het midden van de dag even een rustpunt dan begin je weer op het 0punt met stressopbouw.
Mediteren?Ontspanningsoefeningen?Koptelefoon met muziek…zoek iets waaarbij je even niets denkt…even lossss al is het 5 minuten en dan weer dóór…
Je kan het…
Je weet het!
Je bent je al zo bewust doordat je zo open en eerlijk dit schrijft :-*
Hier ook :shifty: Kan erg slecht omgaan met onvoorspelbaarheid.
Dus voor mij is dit eigenlijk een geweldig leerproces.
Ik ben nogal perfectionistisch en alles moet gaan zoals ik het “gepland” heb. Het is al een stuk minder geworden, maar ben er nog laaaaang niet.
Jasmijn heeft in het begin ook heel veel gehuild (met een goede reden) en zit idd nog steeds met iedere kik tegen het plafond.
Inmiddels is ze behandeld voor het “zogenaamde” kiss syndroom en heeft ze zantac en Motilium die goed helpen! Moet waarschijnlijk weer wat opgehoogd worden.
Nu met dit mooie weer ben ik ook vaak aan het wandelen, want als ze iets heerlijk vind is het wel “geschud” worden in de maxi-cosi.
En oja, die regelmaat wilde ik er inhouden (zowat ten koste van alles) om het huilen maar onder controle te houden. Ik dacht dat dat de oplossing was, maar dat bleek dus ook niet zo te werken :wall:
Ben blij met de reacties, want er zijn er meer die toch deze probleempjes herkennen en dat is voor mij een geruststellend gevoel.
Het gevoel: er-is-iets-maar-weet-niet-wat…zelfs dat gevoel moet slijten.
Ik moet niet overal wat achter zoeken, daarom is bevestiging dat het ook “zo kan” zo fijn.
Jasmijn maakt trouwens overdag zo’n 4-5 slaapjes van een 1 uur tot 1,5 uur.
De dag start rond 7:00 met de eerste fles en 's avonds rond 19:00 de laatste fles, hierna in bad en dan ligt ze rond 20:00 weer in bed.
Thanks voor de herkenning/tips!!! :-*
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
nina had dat ook , en toen ben ik haar van het cb in een schema moeten dwingen
vaste tijden de voeding ,
geen 10 min eerder of later , daarna slapen op vaste tijden ,
wilde ze niet slapen , gewoon laten liggen ,
en snachts was ze de hele nacht wakker omdat ze dan dacht dat het overdag was ,
en toen mocht ik haar ook niet oppakken ,
en dit duurde een week
en toen zat ze perfect in haar schema ,
en nou kan ik wel eens eerder of iets later een voeding geven ,
en haar wat verwennen ,
maar dat mocht die week dus niet ,
en dat hielp erg goed zo
maar nina sliep overdag de hele dag , en werd ook niet wakker voor een voeding ,
en snachts wilde ze wakker zijn
en zo dra het licht uit ging was het huilen geblazen ,
dus ze had een verdraaid schema de dag was voor haar nacht ,
en de nacht was dag ,
en een week doorbijten en afzien en toen was alles goed ,
was wel een zware en moeilijke week
misschien dta zoiets voor jou ook werkt :hug: :-*
@tallie wrote:
Hier ook :shifty: Kan erg slecht omgaan met onvoorspelbaarheid.
Dus voor mij is dit eigenlijk een geweldig leerproces.
Ik ben nogal perfectionistisch en alles moet gaan zoals ik het “gepland” heb. Het is al een stuk minder geworden, maar ben er nog laaaaang niet.
Jasmijn heeft in het begin ook heel veel gehuild (met een goede reden) en zit idd nog steeds met iedere kik tegen het plafond.
Inmiddels is ze behandeld voor het “zogenaamde” kiss syndroom en heeft ze zantac en Motilium die goed helpen! Moet waarschijnlijk weer wat opgehoogd worden.
Nu met dit mooie weer ben ik ook vaak aan het wandelen, want als ze iets heerlijk vind is het wel “geschud” worden in de maxi-cosi.
En oja, die regelmaat wilde ik er inhouden (zowat ten koste van alles) om het huilen maar onder controle te houden. Ik dacht dat dat de oplossing was, maar dat bleek dus ook niet zo te werken :wall:
Ben blij met de reacties, want er zijn er meer die toch deze probleempjes herkennen en dat is voor mij een geruststellend gevoel.
Het gevoel: er-is-iets-maar-weet-niet-wat…zelfs dat gevoel moet slijten.
Ik moet niet overal wat achter zoeken, daarom is bevestiging dat het ook “zo kan” zo fijn.
Jasmijn maakt trouwens overdag zo’n 4-5 slaapjes van een 1 uur tot 1,5 uur.
De dag start rond 7:00 met de eerste fles en 's avonds rond 19:00 de laatste fles, hierna in bad en dan ligt ze rond 20:00 weer in bed.
Thanks voor de herkenning/tips!!! :-*
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Oh lieverd het klinkt zooooo bekend…
En mijn 1e was niet eens ‘‘ziek’’ maar oh ik wilde alles zo goed doen en alles zoals ik mijn hoofd had en oh wee als iemand daarin ging froeten :shifty: :oops: 8)
Maar lét op jezelf…ik had het dus niet door…met als gevolg dat ik na ruim 2 jaar de fijne stempel van ‘‘overspannen’’ kreeg
Ik wilde zelfs dáár niet aan toe geven…want ik was jong en had 1 kind…er waren mensen die er meer hadden en het tóch ook deden allemaal zonder probleem???
Tja…die mensen waren mij niet…ik moést echt veranderen…
Go with the flow kreeg een andere betekenis…
En nu…
Nu zou ik niet anders willen,heb zoveel geleerd van die tijd,ben veranderd,veel flexibeler,minder plannen dan is het ook niet zo’n teleurstelling als het niet zo gaat…niet mezelf zo opjagen…(ik heb sinsdien ook geen horloge meer om
werkt voor mij heel goed)…en een schema is heel goed voor een kindje maar het hoeft niet ten koste van alles…echt niet!!Meestal vinden ze het schema wel…bij mij zat er pas een regelmaat in de dag met een maand of 8 hoor :-
Maar je kan het Chantal…je bent al zo op de goede weg…maar laat wat los…en vergeet niet te genieten mop :-
Lieve tallie
Denk dat renzosmam een anatal keer wel geheel gelijk heeft wat ze schrijft, je weet hoe ik op dit moment zit en hoor het zelfde van de Ha .
Veron slaapt hier smorgens ook maar een uurtje nog en tegen 12 a 13 tot een uur of 3 .
De rest is hij ook wakker en op het moment wil hij ook het liefst bij je zitten om alles te kunnen zien.
Je doet t echt wel goed en ja ze zijn nu gewoon meer wakker dat houd je niet tegen.
Iemand gaf me de tip om veel kiekeboe te spelen zodat ze weet dat je in de buurt bent …ik doe het nu veel en helpt vaak, soms ook niet want als ik dan kiekeboe zegt denkt hij hmm leuk spelletje mama komt me ophalen hihi
Maar het proberen waard misschien.
Succes liefs loes
JOyce heeft ook al heel lang datzelfde als jouw kindje hoor…
slapen spelen slapen voeden spelen slapen…
Sommige kindjes slapen nu eenmaal iets minder dan andere kindjes…
Bij Tessa was er ook geen regelmaat te vinden hoor…
Daar heeft het pedagogisch team van het ziekenhuis waar Tessa een week gelegen heeft ons geholpen een beetje een ritme te krijgen voor we naar huis gingen…
( Tessa had KISS en extreme berg over haar hele hoofd en gezicht en is opgenomen geweest om de negative spiraal met het huilen enzo te doorbreken en te ontdekken dat het berg was en niet iets ergers waardoor haar gezicht eruit zag als een dorre woestijn)
Joyce is wat dat betreft een " ideaal" kind maar ook hier was het niet meteen keurig in ritme hoor…
EN als je je er teveel aan gaat vasthouden krijg je alleen maar stress, want elke keer als je net gewend bent gooien ze het weer om,omdat ze weer aan iets nieuws toe zijn…
Als je kindje tevreden is met dat slapen spelen slapen voeden spelen slapen ritme is dat toch prima…
Probeer alleen overdag als ze dan slaapt tenminste een keer als ze is gaan slapen iets voor jezelf te gaan doen, zodat je niet het idee krijgt dat je alleen maar aan het zorgen en huishouden bent…
En Bambi’s tip is ook erg slim… vanalles klaarzetten van te voren.
en idd als ze in de box even jongelen kun je dat af en toe wel even laten gaan hoor… Hier kunnen we dan vaak even de mobiel een zetje geven ( zit een elastiekje tussen zodat ie een beetje blijft draaien zonder muziekje) en dan is het weet goed… Nu ze gaat rollen en dingetjes kan pakken gaat het al beter…
Misschien heb je iets aan het boekje ‘‘regelmaat brengt rust’’ van Ria Blom, dit boekje heb ik te leen van het cb hier. Misschien hebben ze het ook bij het cb bij jullie of misschien kun je het ergens anders vinden.
Emma slaapt erg onrustig en spugde veel, nu we sinds deze week andere voeding hebben gaat het al een stuk beter, het spugen is helemaal over, en sinds een paar dagen hebben we hier de tips uit dit boekje toegepast en ik merk nu al dat Emma rustiger is.
Succes :thumbup: