Zijn er mama's die geen kinderwens meer hebben?

Ik heb eind maart de Essure laten doen en het was echt zo gepiept. Het duurde bij mij wel iets langer dan 10 minuten want 1 van mijn eileiders was eigenwijs en verkrampte steeds :mrgreen: . Ik had wel wat krampen (mede door het verkrampen van die eileider) maar dat was maar heel even.



Na de ingreep heb ik wat een heel klein beetje bloedverlies gehad, en was mijn buik wat gevoelig maar de volgende dag had ik nergens meer last van.



Begin juli krijg ik een echo om te checken dat het allemaal succesvol is gegaan en dan ben ik officieel gesteriliseerd.



De gyn. vond mij in eerste instantie wel jong (net 31) maar ik had goede argumenten.



Ik voel me echt niet minder vrouw omdat ik gesteriliseerd ben. Zwanger zijn is dan misschien wel het toppunt van vrouw zijn maar dat is nu juist iets wat ik niet meer wil.



Een week voordat ik mijn gesprek in het ziekenhuis had moest ik ongesteld worden en ik werd dat maar niet. De kans op een zwangerschap was heel klein en toch was ik als de dood dat ik zwanger was. Heb me doodgepiekerd. Uiteindelijk werd ik 6 dagen later dan normaal ongesteld. Het feit dat ik zo reageerde op een eventuele zwangerschap bevestigde alleen maar dat ik de juiste beslissing had gemaakt.

hier ook geen kinderwens meer. Ik heb 2x een fout uitstrijkje gehad en dacht na alle ingrepen; als het nu nog niet goed is moet ik toch onder het mes en dan mag de rest ook mee. Nou zover is het niet gekomen dus heb ik een hele goede compromis gekozen…de mirena :thumbup: :thumbup:

Ik ga ook mijn mirena laten verwijderen, heb hem ook sinds september en ook allerlei klachten. Zat te denken om tijdelijk de prikpil te nemen en dan voor sterilisatie te gaan. Mijn hub is dus panisch bij een zkh, spuiten en alles wat er mee te maken heeft. Sem heeft 2x in het zkh gelegen en hij vond het verschrikkelijk om er te moeten zijn, laat staan dat hij er zelf naar toe zou gaan. Dan laat ik me wel steriliseren, zeker omdat het nu poliklinisch kan. Maar toch wil ik nog een paar jaar wachten, ik word al 34 dit jaar :shifty: en hub wil absoluut geen kindjes meer, maar het is wel heel definitief als ik het nu laat doen (en onomkeerbaar) dus ik wil nog een paar jaartjes wachten.

Ik heb niet alles meegelezen, maar ik heb in Januari via de Essure methode een sterilisatie ondergaan.



Het is volledig pijnloos en ik vond het super interessant om te zien. Er word een soort veertje in de eileider gebracht dat de boel daar zeg maar afsluit. Na 3 maanden is er een echo om te kijken of alles goed zit. Wederom pijnloos :wink: Heel anders dus dan “vroeger”.



De reden dat ik gekozen heb voor de ingreep is dat ik nu 40 ben, 2 heerlijke dochters heb en geen kinderwens meer heb. Mij n partner is jonger. Zouden wij ooit uit elkaar gaan, of zou er ooit iets met mij gebeuren dan konden wij ons voorstellen dat hij met een volgende partner wel nog kinderen wil.



De pil was voor mij een absolute “no go” vanwege de hormonen. Nooit meer!

Ook een spiraaltje heeft hormonen dus had ik dat ook liever niet. Toen ik hoorde van de nieuwe methode was ik dus al snel overstag.



Succes met het nemen van je beslissing!



PS: Als ik jonger was geweest, zou ik persoonlijk niet gaan voor een definitieve methode als de essure. Maar uiteindelijk ben jij de enige die hierover kan beslissen.

het is niet zo dat ik geen kinderen meer zou willen

ik wil gewoon nooit meer zwanger worden :smiley:



bij Luna had ik zwangerschapssuiker en bekkeninstabiliteit

bij Odin had ik zwangerschapssuiker, bekkeninstabiliteit, hoge bloeddruk, eiwitten in de urine en 1x een verhoogde leverwaarde



en dan heb ik zoiets van ik ga niet met vuur spelen want wat komt er bij bij een evt 3e



dus wij denken idd over de definitieve ingreep (helaas wilden ze het bij mij niet direct doen vorige week omdat ik *jong ben 28 en *het een spoed keizersnede was :thumbdown: )

Nou, ik zou er af en toe nog wel 5 bij willen :inlove:



Nee, hier is het goed zo. Het risico op nog een tweeling is mij iets te groot :angel: Aangezien deze twee mannen ook al spontaan kwamen, zonder enige vorm van meerling in de familie en ik niet echt bekend sta om het lang binnen houden van baby’s, is het goed zo :mrgreen:



Ook zouden we het niet aankunnen thuis qua ruimte, financien e.d.

Hier ook klaar …maar hoe of wat heb ik eigenlijk nog niet overna gedacht voor nu gewoon nog aan de pil…



Wel grappig om te lezen dat jullie allemaal vinden dat t mannetje t maar moet doen. Ikzelf vind dat wel een beetje raar dat er dan zijn die zeggen laat hem het maar doen ik heb al genoeg gedaan of dan raak ik me vrouwelijkheid kwijt. Dat heeft de man dan toch ook die raakt zijn mannelijkheid dan ook kwijt :think:

Ik zou als vrouw het dan ook laten doen ik bedoel als je zeker bent dat je na 2 wonders er klaar mee bent waarom dan niet he! :wink:

@Nims wrote:

Ik heb eind maart de Essure laten doen en het was echt zo gepiept. Het duurde bij mij wel iets langer dan 10 minuten want 1 van mijn eileiders was eigenwijs en verkrampte steeds :mrgreen: . Ik had wel wat krampen (mede door het verkrampen van die eileider) maar dat was maar heel even.



Na de ingreep heb ik wat een heel klein beetje bloedverlies gehad, en was mijn buik wat gevoelig maar de volgende dag had ik nergens meer last van.



Begin juli krijg ik een echo om te checken dat het allemaal succesvol is gegaan en dan ben ik officieel gesteriliseerd.



De gyn. vond mij in eerste instantie wel jong (net 31) maar ik had goede argumenten.



Ik voel me echt niet minder vrouw omdat ik gesteriliseerd ben. Zwanger zijn is dan misschien wel het toppunt van vrouw zijn maar dat is nu juist iets wat ik niet meer wil.



Een week voordat ik mijn gesprek in het ziekenhuis had moest ik ongesteld worden en ik werd dat maar niet. De kans op een zwangerschap was heel klein en toch was ik als de dood dat ik zwanger was. Heb me doodgepiekerd. Uiteindelijk werd ik 6 dagen later dan normaal ongesteld. Het feit dat ik zo reageerde op een eventuele zwangerschap bevestigde alleen maar dat ik de juiste beslissing had gemaakt.




Zelfs als je rare eileiders hebt, dan valt het nog wel uit te voeren dus… Want daar ben ik bang voor, straks lig je daar en dan lukt het niet…



En hoe zit het met de vergoeding vanuit de zorgverzekering?



Ik ben ook gelijk in paniek als ik een uurtje te laat ongesteld word. :lol:

@Kaar wrote:

@Nims wrote:
Ik heb eind maart de Essure laten doen en het was echt zo gepiept. Het duurde bij mij wel iets langer dan 10 minuten want 1 van mijn eileiders was eigenwijs en verkrampte steeds :mrgreen: . Ik had wel wat krampen (mede door het verkrampen van die eileider) maar dat was maar heel even.



Na de ingreep heb ik wat een heel klein beetje bloedverlies gehad, en was mijn buik wat gevoelig maar de volgende dag had ik nergens meer last van.



Begin juli krijg ik een echo om te checken dat het allemaal succesvol is gegaan en dan ben ik officieel gesteriliseerd.



De gyn. vond mij in eerste instantie wel jong (net 31) maar ik had goede argumenten.



Ik voel me echt niet minder vrouw omdat ik gesteriliseerd ben. Zwanger zijn is dan misschien wel het toppunt van vrouw zijn maar dat is nu juist iets wat ik niet meer wil.



Een week voordat ik mijn gesprek in het ziekenhuis had moest ik ongesteld worden en ik werd dat maar niet. De kans op een zwangerschap was heel klein en toch was ik als de dood dat ik zwanger was. Heb me doodgepiekerd. Uiteindelijk werd ik 6 dagen later dan normaal ongesteld. Het feit dat ik zo reageerde op een eventuele zwangerschap bevestigde alleen maar dat ik de juiste beslissing had gemaakt.




Zelfs als je rare eileiders hebt, dan valt het nog wel uit te voeren dus… Want daar ben ik bang voor, straks lig je daar en dan lukt het niet…



En hoe zit het met de vergoeding vanuit de zorgverzekering?



Ik ben ook gelijk in paniek als ik een uurtje te laat ongesteld word. :lol:




Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens heb uitgezocht hoe het zit met de zorgverzekering. Misschien toch maar een keer doen :think: .



Toen mijn eileider verkrampte zijn ze even gestopt, vijf minuten pauze gehouden en toen weer een keer geprobeerd. Gelukkig lukte het toen wel. Was best wel gênant hoor. Lig je daar met je benen in de beugels, naakt onderlijf, staan er iets van vijf mensen in de kamer en maar wachten :smiley: . Hebben maar over koetjes en kalfjes gepraat.

Ik dacht ergens gelezen te hebben dat die essure methode niet volledig vergoed wordt. Na de bevalling ga ik ook voor die essure methode, vind het fijn om te lezen hoe de ervaring van anderen was.



Ik zou de ingreep persoonlijk niet zo jong doen, je weet nooit hoe je er over 5 jaar over denkt. Spreekt een ervaringsdeskundige :wink:



Een man kan een hersteloperatie laten doen, een vrouw niet…

@Nims wrote:

@Kaar wrote:
@Nims wrote:
Ik heb eind maart de Essure laten doen en het was echt zo gepiept. Het duurde bij mij wel iets langer dan 10 minuten want 1 van mijn eileiders was eigenwijs en verkrampte steeds :mrgreen: . Ik had wel wat krampen (mede door het verkrampen van die eileider) maar dat was maar heel even.



Na de ingreep heb ik wat een heel klein beetje bloedverlies gehad, en was mijn buik wat gevoelig maar de volgende dag had ik nergens meer last van.



Begin juli krijg ik een echo om te checken dat het allemaal succesvol is gegaan en dan ben ik officieel gesteriliseerd.



De gyn. vond mij in eerste instantie wel jong (net 31) maar ik had goede argumenten.



Ik voel me echt niet minder vrouw omdat ik gesteriliseerd ben. Zwanger zijn is dan misschien wel het toppunt van vrouw zijn maar dat is nu juist iets wat ik niet meer wil.



Een week voordat ik mijn gesprek in het ziekenhuis had moest ik ongesteld worden en ik werd dat maar niet. De kans op een zwangerschap was heel klein en toch was ik als de dood dat ik zwanger was. Heb me doodgepiekerd. Uiteindelijk werd ik 6 dagen later dan normaal ongesteld. Het feit dat ik zo reageerde op een eventuele zwangerschap bevestigde alleen maar dat ik de juiste beslissing had gemaakt.




Zelfs als je rare eileiders hebt, dan valt het nog wel uit te voeren dus… Want daar ben ik bang voor, straks lig je daar en dan lukt het niet…



En hoe zit het met de vergoeding vanuit de zorgverzekering?



Ik ben ook gelijk in paniek als ik een uurtje te laat ongesteld word. :lol:




Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens heb uitgezocht hoe het zit met de zorgverzekering. Misschien toch maar een keer doen :think: .



Toen mijn eileider verkrampte zijn ze even gestopt, vijf minuten pauze gehouden en toen weer een keer geprobeerd. Gelukkig lukte het toen wel. Was best wel gênant hoor. Lig je daar met je benen in de beugels, naakt onderlijf, staan er iets van vijf mensen in de kamer en maar wachten :smiley: . Hebben maar over koetjes en kalfjes gepraat.




:lol: 5 mensen… wat moesten die daar allemaal?? hahaha… meekijken… :wink:



Heb je nog geen rekening ontvangen?



Ik ben 27 en heb nu 3 kinderen… Wil ook absoluut niet nog een keer zwanger raken… Vinden ze mij misschien ook wel te jong… :stuck_out_tongue:

De essure methode wordt door de meeste ziektekosten verzekeraars wel vergoed, maar er werd mij wel aangeraden om het even te checken met mijn eigen verzekeraar omdat het wel erg zuur is als je onverwacht een rekening in de bus krijgt van bijna 1600 euro! Je hebt wel vaak een eigen risico maar dat heb je in principe toch elk jaar 155 euro is geloof ik het vastgestelde eigen risico bedrag.

manlief heeft een paar maanden na mijn laatste bevalling een ‘knip’ gehad… die vond al die toeters en bellen aan mijn lichaam wel genoeg geweest.



Zit ik nu lekker zonder hormonentroep…

hier gaan we nu 1x voor de mirena… die 5 jaar nemen we als definitieve bedenktijd zeg maar… daarna gaat een van ons (ws hij) onder het mes…



we zijn dus wel klaar… maar je weet maar nooit of er iets kan gebeuren waardoor je er anders over na gaat denken…

en na deze 5 jaar vinden we onszelf te oud voor meer kinderen

( hij is dan 40+ en ik 38+ :wink: )

Bij ons wordt de sterilisatie alleen vergoed als je in de allerhoogste verzekering zit. Wij zitten in de 1 na hoogste en je mag pas een jaar na het ophogen (kan alleen per 1 januari) een sterilisatie uit laten voeren.



Dus voor ons is het nog een tijdje wachten tot het kan. Ik zit er zelf aan te denken om voor de Essure te gaan. Mijn kinderwens is er echt niet meer en medisch is het ook niet verantwoord om nog zwanger te worden. Heb er afgelopen week zelfs nog een nachtmerrie over gehad :shifty: . Ik droomde dat ik zwanger was en ik was echt totaal in paniek omdat ik niet wilde.

Bij welke verzekering zit je Belle?

Als je het premie verschil optelt, zit je dan nog onder het bedrag van de ingreep? Ik bedoel, is het niet goedkoper om het zelf te betalen dan een duurdere verzekering te nemen enkel daarvoor? Ik bedoel, als je (even fictieve bedragen hoor) €100 per maand meer betaalt en de ingreep kost minder dan €1200… dan kan je het beter zelf betalen en je huidige polis houden; da’s dan goedkoper.

@Ellen69 wrote:



De reden dat ik gekozen heb voor de ingreep is dat ik nu 40 ben, 2 heerlijke dochters heb en geen kinderwens meer heb. Mij n partner is jonger. Zouden wij ooit uit elkaar gaan, of zou er ooit iets met mij gebeuren dan konden wij ons voorstellen dat hij met een volgende partner wel nog kinderen wil.




Precies de reden waarom ik het mjin betere helft ook niet vraag. Kijk, bij vrouwen houdt het moment van “reproductie” gewoon een keer op, meer risico’s etc etc. Hier zeker niet meer kinderen maar ik vind de stap wel te groot om het definitief te maken (zelfs nu ik bijna 40 word). Ik hou het bij de pil; het “inregelen” heeft even gekost :roll: maar nu we hormonaal weer wat op orde zijn vind ik het toch een groot voordeel te weten wanneer ik iets kan verwachten en vooral dat de hoeveelheid zoveel minder is dan zonder pil.



Touwens, dat “alles weg laten halen” heeft bij mijn weten wel tot gevolg dat je dan in de overgang komt. Lijkt me ook niet zo heel ideaal…

@ Kaar, ik zit bij de Friesland.



@Sis, de extra premie is 10 euro per maand. De essure methode kost 1600 euro, dus voor mij kan het dan wel uit.

“alles weg laten halen”…

Niet meer ongesteld worden is volgens mij dan ook het ENIGE voordeel. maar vergeet niet de gevolgen mbt arthrose b.v. Je komt direct in de overgang en dus heeft dat ook daarvoor gevolgen.

Maar ik begrijp dat dat af en toe een gedachte is.



Volgens mij zit je stevig in je besluit. Klaar met de kinderwens en heb je er zelf helemaal geen problemen mee om je te laten steriliseren. Waarom dan nog de discussie met je man aangaan? Prima toch? Als je 30 jaar bent kun je toch redelijk goed besluiten nemen over de rest van je leven toch?

(dit even als reactie op de reacties als: “zou je dat wel doen?”…)



Die nieuwe methode is natuurlijk een goede optie dus dat zou je kunnen onderzoeken. Verder weet ik het niet. Ik heb zelf een spiraal gehad en na 7 maanden ellende laten verwijderen.

Nu is het gewoon met condooms… prima middel… Maar ja… ik ben “al” 44 dus ik ga ervan uit dat het nog een kwestie van een paar jaar is. Als ik 30 zou zijn, zou ik ook kiezen voor een definitievere optie.



Succes!



En oh ja… “je vrouwelijkheid verliezen als je je baarmoeder kwijt bent???”… Sorry hoor… maar dat vind ik een rare kronkel… Je baarmoeder maakt je toch niet tot vrouw?

En zijn dus alle vrouwen die geen baarmoeder/eileiders meer hebben, geen vrouw meer??? :eh: :eh: