:lol: Cell…
Ik kan het ook alweer een beetje meer relativeren. Mede door jullie verhalen. Ik voelde me maandag zo’n asociale moeder. Zo;n schreeuwend viswijf. Vreselijk.
Vanmorgen weer werken en dat is echt zo fijn. Vanmiddag kwam ik thuis en was A echt hartstikke niet lekker. Ik heb hem naar boven gestuurd en ik heb heel gezellig met de kids gegeten. Bijgekletst, pyjamaatjes aan en leuk op bed kunnen leggen. Heb ik ze ook voor bedankt. Dat ik het zo echt heel erg fijn vindt.
Ik ben wat dat aangaat wel echt heel blij met mijn drie dagen werken. Dat geeft even weer wat ademlucht!
Julie ook allemaal sterkte met de moeilijke moederdagen!
@~Marion~ wrote:
Blij met je tips. Ik zat zelf ook al te denken aan het feit dat mijn verwachtingen ten opzichte van de meiden wellicht iets te hoog zijn…
Gelukkig
Over ‘moeten’ schreeuwen om te zorgen dat ze je horen; bewust ‘contact’ maken helpt heel erg goed.
Dus, heel ‘opvoedboekjesachtig’ naar t kind toe, op ooghoogte '(voor zover je nog kan…:roll:) kind helemaal naar je toedraaien en dán je instructie geven. Met een beetje creativiteit kan dit ook wel met 2 of 3 kids tegelijk…haal ze even uit hun spel/ruzie en naar je toe. Is de situatie zelf ook meteen doorbroken en komt de boodschap veel beter binnen.
Het is niet dat ze niet willen luisteren, ze letten gewoon niet op :roll: