ben gewoon nieuwsgierig…
mijn bloeddruk is bijna altijd 120/70
(ook tijdens de zwangerschap…als dat verschil kan uitmaken)
nu was mijn bd 100/55 volgens de vk netjes…
ik ga er maar vanuit dat dat ook zo is… ik vind het laag klinken nl
maar vraag me toch af… vanaf wanneer is het niet meer ‘netjes’
wat zijn de grensen zeg maar…
iemand enig idee?
Ik weet wel dat je een periode in je zwangerschap hebt waar je een dipje hebt met je bloeddruk.
Mijn vk vertelde dit aan mij omdat ik hier geen last van had gehad…vandaar dat het ineens bij mij naar binnnen schiet.
heb ik bij dave ook niet gehad…waarom nu wel dan? :? :eh: :think:
tja,… ik wou dit ik er antwoord op kon geven…
ik kan alleen info vinden over hoge bloeedruk en zwangerschap…
verder dit maar je hebt er niet zoveel aan:
Meestal wordt bij elke controle uw bloeddruk gemeten. De bloeddruk wordt weergegeven in een
bovendruk en een onderdruk (bijvoorbeeld 120/60). Vooral de onderdruk is van belang. Tegen het einde van de zwangerschap kan deze wat hoger worden.
Een lage bloeddruk tijdens de zwangerschap kan geen kwaad, maar geeft soms vervelende klachten,zoals duizeligheid. Een hoge bloeddruk maakt vaak extra zorg voor moeder en kind noodzakelijk
Iedere zwangerschap is anders Colle. Een lage bloeddruk schijnt een teken te zijn dat je goed progesteron aanmaakt. Dit doet je placenta. Zo kan er goed voeding, bloed kortom uitwisseling plaatsvinden via je placenta naar de beeb. (vaatverwijder = bloeddruk verlager)
Eigenlijk vooral dus een teken dat je placenta goed werkt. :thumbup: En wat is te laag…zodra jij er echt last van hebt? Een dropje, soepje, zoutje etc niet werkt om je minder slap te voelen? :think:
Je zit nu in de periode dat je bloeddruk het laagst is in je zwangerschap. Na ca. 24 weken zal hij waarschijnlijk weer wat stijgen tot normaal niveau.
Bij mijn eerste had ik tot 24 weken een bloeddruk van 95/50 (normaal 120/75) en hierna ging het langzaam richting de 110/60. Pas de laatste paar weken was mijn bloeddruk weer normaal. Hoger is het nooit geweest.
In mijn tweede zwangerschap is mijn bloeddruk de hele zwangerschap normaal geweest. In het ziekenhuis na de keizersnede was mijn bloeddruk erg laag. Het alarm ging daar af zodra het onder de 90/50 kwam. Hij ging bij mij de eerste dag steeds af bij controle, maar het was niet verontrustend (87/46). Pas toen ik mijn bed uit kwam werd ie weer normaal.
Mij werd verteld dat de onderdruk het belangrijkste was en niet onder de 50 moest komen (kan even als je op staat, dan duizelt het even) en niet boven de 90.
En de bovendruk zegt niet zoveel. Die kan ook sterk stijgen ineens als je je even druk maakt. Daar werd gezegd, dat 90 het minimum is en 140 het maximum (hoewel het dus wel af en toe hoger kan zijn).
Ik geloof dat als de onderdruk +/- tussen de 50 en 80/90 ligt dat het dan oké is.
80/90 is wel al aan de hoge kant.
Zo even uit het blote hoofd hoor.
Bij Robin schommelde hij nogal, toen we met 36 weken gingen trouwen schoot mijn onderdruk ook ineens omhoog.
Nu is hij steeds netjes rond de 60.
Ik leg steeds de kaarten van beide zwangerschappen naast elkaar, en alles is gelijk, gewicht, aantal centimeters qua buiktoename, het indalen, leven voelen, enz…
Alleen de bloeddruk is totaal anders.
mijn onderdruk is ook constand rond de 50 a 55 en dat was prima volgens de gyn,…ze noemde me een koele kikker :mrgreen:
Ik heb altijd standaard 120/70 soms is de bovendruk hoger ivm spanningen haha
@colle wrote:
heb ik bij dave ook niet gehad…waarom nu wel dan? :? :eh: :think:
Ik had dit bij de eerste ook, maar bij de 2e niet… Dus ja…Wie het weet mag het zeggen :mrgreen:
Van internet geplukt:
Meestal wordt bij elke controle uw bloeddruk gemeten. De bloeddruk wordt weergegeven in een
bovendruk en een onderdruk (bijvoorbeeld 120/60). Vooral de onderdruk is van belang. Tegen het
einde van de zwangerschap kan deze wat hoger worden.
Een lage bloeddruk tijdens de zwangerschap kan geen kwaad, maar geeft soms vervelende klachten,
zoals duizeligheid. Een hoge bloeddruk maakt vaak extra zorg voor moeder en kind noodzakelijk
Bij zwangere vrouwen wordt over het algemeen de meeste waarde gehecht aan de onderdruk (de diastolische bloeddruk). Onderzoek laat zien dat er bij een onderdruk tot 90 geen verhoogde kans op complicaties voor moeder en kind bestaat.
Vanaf een bloeddruk van 90-95 kan er een kans bestaan op complicaties.
In deze situaties wordt extra controle geadviseerd. Als er aanwijzingen zijn van mogelijke complicaties of als de onderdruk 95 of hoger wordt, is er een reden voor overleg met de gynaecoloog.
In het algemeen daalt de bloeddruk tijdens de zwangerschap. Echter bij ongeveer 10-15% van alle vrouwen stijgt de bloeddruk teveel. Normaal mag de onderdruk niet hoger zijn dan 90 mm (Hg=kwik); is de druk boven de 90 mm, dan wordt dat een verhoogde bloeddruk, hypertensie genoemd. Het gevaar van een te hoge bloeddruk is voor de moeder dat bepaalde orgaan systemen minder goed werken en voor het kind dat de groei achterblijft.
In het verleden werd dan een zoutloos dieet voorgeschreven, maar onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet helpt. Een te hoge bloeddruk ontstaat gewoon door de zwangerschap en de vrouw kan daar geen invloed op uit oefenen.
Hoe hoger de bloeddruk (de onderdruk) wordt, hoe groter de gevaren zijn, zeker wanneer er ook eiwit in de urine zit. Allereerst wordt gestart met bloeddruk verlagende middelen en als dat onvoldoende helpt, dan wordt de vrouw opgenomen om haar beter te kunnen controleren in het ziekenhuis. Meestal heeft de vrouw in het begin geen klachten, maar bij een stijgende bloeddruk kan ze last hebben van tintelingen in de handen, sterretjes zien en zelfs van pijn in de bovenbuik.
Bij de meeste vrouwen bij wie de bloeddruk 95 of meer is, ontstaan er nauwelijks problemen. Slechts bij een kleine groep kan het uit de hand lopen. Omdat het ziekte proces samenhangt met de zwangerschap, is de oplossing van het probleem het beëindigen van de zwangerschap. Bij veel vrouwen vindt er een inleiding van de bevalling plaats. Bij een aantal lukt de inleiding niet en moet er alsnog een keizersnede worden uitgevoerd.
Na de bevalling duurt het één of meerdere dagen voordat de bloeddruk weer genormaliseert is, waarna met de eventueel gebruikte medicijnen gestopt kan worden.