Hoi allemaal,
Nou… de titel zegt genoeg he?
Ik mag over twee weekjes met Isabel mee naar Avifauna. Waarschijnlijk krijg ik zo’n vier kindjes in m’n groepje.
Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen. :mrgreen:
Slaap van tevoren goed zou ik zeggen en neem een aantal pakjes zakdoeken mee voor het geval er geen wc papier bij de toiletten hangt :mrgreen:
Veel plezier. :-*
Leuk :thumbup:
Zakdoekjes, pleisters en een flesje water in je tas :thumbup: Als er dan iets gebeurt heb je het al bij de hand.
Zelf had ik ook extra pakjes drinken in de auto. Maar we waren op een hele warme dag in een speeltuin.
Vooral genieten van je meisje en haar vriendjes. ( oja fototoestel :mrgreen: ook leuk voor de thuisblijvende ouders)
Super leuk maar erg vermoeiend. Ook het gevoel de verantwoording te hebben over ander mans zijn kinderen.
@movanlo wrote:
Super leuk maar erg vermoeiend. Ook het gevoel de verantwoording te hebben over ander mans zijn kinderen.
Precies… daarom heb ik ook gemengde gevoelens :mrgreen: aan de ene kant vind ik het heel leuk dat ik mee kan op Isabels eerste schoolreis en dat ik lekker bij haar in de buurt ben (zelfs al zou ze niet in m’n groepje ingedeeld worden) maar aan de andere kant… die verantwoordelijkheid… ik zal uiteindelijk toch blij zijn als de bus 's middags weer voor de school staat en alle kindjes veilig met hun eigen ouders mee kunnen! :mrgreen:
Ja, de verantwoordelijkheid kan zwaar voelen, maar het is vooral ook erg, erg leuk! :thumbup: Veel plezier!!!
Ik ben wel eens uitgeweest met een kort uitstapje…
Eigen kind moest in een ander groepje… De kindjes in mijn groepje waren wel lief en ze luisterden ook goed. :lol:
Vraag van tevoren de namen van de kinderen die bij jou in de groep wordt gezet of zorg dat je een pen mee hebt.
Maak thuis kettingjes met plaatje eraan zodat hun naam zichtbaar is.
Voor jezelf altijd handig 
en aan achterkant kan je evt naam en telefoonnummer zetten van school.
Zorg dat je eigen kleine ehbodoosje mee hebt. en inderdaad zorg voor papieren zakdoekjes.
Leer de kinderen meteen om hand in hand te lopen. Anders moet je zoveel rond je kijken waar welke kind is.
Extra drinken is altijd handig maar kan me ook voorstellen dat het te zwaar kan zijn om de hele dag drinken te moeten dragen.
Duidelijke afspraken maken met de school. Wie je moet bellen in geval van noodgeval (you never know) en natuurlijk zorgen voor goed opgeladen gsm. en evt genoeg beltegoed.
Fototoestel meenemen. altijd leuk voor thuisfront.
Euhm, meer weet ik nu even niet.
Heel erg veel plezier!!!
Even terugkoppelen hoor! Afgelopen maandag was het zover. Verslagje van m’n weblog:
Natuurlijk heb ik er in het verleden wel wat meegemaakt, maar toch voelde dit voor mij ook een beetje als "mijn allereerste schoolreisje" nu ik voor het eerst als hulpmama meeging. En gelukkig: Isabel en ik kijken allebei terug op een heel gezellige dag!
Vanmorgen vroeg gingen we met een tas vol pakjes drinken, broodjes en tussendoortjes naar school. Daar aangekomen moest ik héél even vechten tegen m'n tranen. Hou het met al die hormonen in je lijf maar eens droog als je vijf Beuk-bussen (mijn vader reed op die bussen) ziet staan in het straatje bij school. Zachtjes zei ik tegen Isabel dat het leuk was geweest als Opa Jan er nog was en nog met de bus reed, dan had hij ons misschien naar Avifauna kunnen brengen. Zo opgewekt mogelijk zei ik erachter aan dat hij het nu natuurlijk druk heeft met busrijden in de hemel. "Ja, daar is het ook leuk om te rijden!" zei Isabel en ach ja, dat zal ook best wel.
In de klas werden de kinderen meteen verdeeld in de groepjes waarmee ze door het park zouden gaan. Ze kregen allemaal een bandje met het telefoonnummer van school om hun pols en een bandje met een mooie Amerikaanse vlag erop, zodat de medewerkers van Avifauna konden zien dat ze overal in en op mochten (spookhuis, etc.).
Na een half uurtje gingen we in een lange rij naar buiten. Voor ons ging het soepel, later begreep ik van Oma Els (die ons gezellig uit kwam zwaaien) dat het voor veel ouders niet duidelijk was dat de kleuters nu ook door de hoofdingang naar buiten kwamen. Voor de uitzwaaiers was het dus even zoeken geblazen.
De busrit duurde eigenlijk helemaal niet lang, voor we het wisten konden we "we zijn er bijna" inzetten en nog even later zaten we allemaal wat te eten en te drinken voor we een speurtocht door het vogelpark gingen maken. Met Isabel, Zoë, Delano en Roxy ging ik op stap. Langs de struisvogels, de pinguïns, de uilen en niet te vergeten langs de lori's, die je zelf mocht voeren!
Van Isabel wist ik natuurlijk al dat ze dat durft (en zelfs heel erg leuk vindt), maar ook de andere drie kinderen in m'n groepje vonden het erg leuk om te doen. Het leverde heel leuke foto's op! Voor we de warme hal waar de lori's in leven weer verlieten, bekommerde Isabel zich nog even over een paar eenzame vogeltjes (die joeg ze even richting wat gezelschap en toen was het goed).
Na de wandeling in het vogelpark was het tijd voor een pauze. We aten onze meegebrachte broodjes en dronken ons drinken gezellig in het zonnetje op. Zo snel mogelijk, want... daarna zouden we naar de speeltuin mogen! Tijd voor mij om een beetje verantwoordelijkheidsgevoel los te laten, want... je kunt je onmogelijk als een slinger van vijf door een speeltuin begeven en álles tegelijkertijd samen doen. We spraken in elk geval af dat zij mij in de gaten hielden en dat we de speeltuin in delen zouden doen. En zo gebeurde het ook. Over het algemeen werd er best goed naar mij geluisterd, alleen één meisje kostte dat wel moeite. Door haar ben ik nóg een beetje schor. Het gebeurde meer dan eens dat ze naast me zat, ik even omkeek naar de rest van m'n groep, weer terugkeek en... weg was ze. Dan zat ze zomaar twintig meter verderop haar eigen gang te gaan. Maar verder is het wel een lieverd hoor...
We hadden één klein ongelukje. Met nadruk op klein: de jongen uit m'n groep was nog even met z'n gezicht tegen zo'n scootertje aangegaan toen hij tegen de rand van het parcours botste. Met z'n hand voor zijn mond kwam hij snikkend mijn kant op. Ik had m'n tas al open (babydoekjes, zakdoekjes, ehbo-tasje - met de verse herinnering van Isabels tand door haar lip en het bloederige tafereel dat daarop volgde in m'n hoofd) maar toen hij zijn hand weghaalde viel het gelukkig mee. En als het niet bloed, zijn ook de traantjes natuurlijk al gauw opgedroogd.
Een half uur van de speeltijd heb ik doorgebracht voor de botsautootjes. Daar kwamen ze keer op keer uit met de vraag "aah, mogen we nog een keer?" en ik riep maar al te graag "ja" want ik vond het ideaal: "mijn" kinderen waren óf in de rij, óf in het spookhuis - heel overzichtelijk dus!
Met een klein beetje tegenzin verzamelden de kinderen zich bijna twee uur later om naar de vogelshow te gaan. En toch vonden ze dat uiteindelijk ook heel leuk.
Daarna een ijsje, nog even plassen en... terug naar de bussen! En natuurlijk waren alle kinderen "weg" toen we de straat in reden. De ouders zullen zich een hoedje geschrokken zijn, maar gelukkig: ze zaten gewoon verstopt onder de banken...
De dag is omgevlogen. Moe, maar voldaan zit ik achter m'n laptop dit verslag te typen. Isabel viel na ons bad gelijk in slaap. Van moeheid had ze het koud en was ze zelfs aan het bibberen geslagen. In bed kwam papa haar natuurlijk ook nog even welterusten zeggen. Ze sliep al bijna, maar wilde toch nog één ding kwijt over de vogelshow: "Er was één vogel die heette ook Tarzan!"
Kortom: het is ons allebei goed bevallen, dat eerste schoolreisje!
Als ik een volgende keer gevraagd word, zeg ik weer volmondig ja! :mrgreen: