ook hier lijkt me de keus heel moeilijk.
is misschien stom gezegd, maar het lijkt me heel erg dat het derde kindje misschien wel niet gezond is. We hebben nu 2 gezonde kids.
Maar ik kan me niet voorstellen dat ik nooit meer zwanger zal zijn, nooit meer een kleintje aan de borst etc, etc etc.
financieel moeten we het kunnen redden, waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten zeg ik altijd maar.
soms hoop ik stiekem dat het per ongeluk gebeurd en dat we geen keuze hoeven te maken.
als er ooit wel en derde komt is het wel dank ik als de jongste naar school gaat.
Wij zijn nu bewust aan het klussen geslagen!
Mijn man en ik hebben wel de grens bepaald dat we tot 36 jaar gaan spelen,daarna is het klaar.Ik wil niet te oud nog moeder worden want ik ben zelf ook 34 al en de jongste is nu 3 en de oudste 6 dus ja…
En het risico dat je een kindje krijgt dat minder gezond is als je twee eerdere kindjes is net zo groot als dat je van je eerste zwanger bent of je tweede.NIets is een garantie in het leven
Dan wens ik je veel succes toe. Drie kindjes is heel erg leuk hoor! Hou ons op de hoogte hé. :thumbup: :thumbup:
Hoi allemaal…
ik had de 13e ongesteld moeten worden en ben het nog niet.Gevoelige tepels,moe,sjagerijnig,en een enorme vreetkick!O ja,en dat zeurende gevoel in mijn buik dat ik ongie moet worden,maar meestal is dat na een dag weg en dat is nu al 4 dagen aan het razen bij me.Zo ging het ook met de jongens…
Help me hopen en duim voor me!
ik duim voor je mee meis!
Hoihoi
Oud topic, ik vroeg me af hoe dit afgelopen is. En of er nog meer mama’s hier voor een derde gaan of daarover willen wisselen van gedachten? Ik heb in mamavraagjes ook zo’n topic staan, maar dat is niet zo druk bezocht.
wij twijfelen nog steeds een beetje. Ergens denken we: die derde, daar gaan we volgend jaar rond deze tijd voor. En soms denk ik toch: waar beginnen we aan?
humm…
wel wij gaan nog niet voor nr. 3 :lol: omdat we eerst nog nr. 2 moeten hebben.
Maar vind dit wel een interestant topic.
Onze gedachten achter het krijgen van kinderen is, hoeveel kunnen wij er emocioneel aan. Die grens ligt voor ONS hoger dan de financiele.
tuurlijk teld ook bij ons de financiele kan ook, maar als wij moeten kiezen gaan wij sneller naar ons hart luisteren dan naar ons budget. Tenzij het echt echt echt niet kan, dat we TE veel moeten inkrimpen. Maar met het belgies kindergeld zie ik dat niet echt gebueren
Wij hopen dat wij 4 kindjes kunnen/mogen krijgen. We gaan wel zien hoe wij er emocioneel en fisiek voorstaan waneer nr. 3 er is of we 4 aan kunnen.
Mijn tip is dus, denk aan niets, wat zegt je hart? zegt je hart ja? kijk dan of je het financieel aan kan en ga ervoor.
suc6 allen met de beslissing!
hier ook een twijfelaar,
mijn hart zeg jaaaaaa maar mijn verstand zegt nee,
we hebben het financieel goed maar ik wil mijn kinderen kunnen geven wat ik ook heb gehad
studie
rijbewijs
auto
een leuke start met samenwonen
enzzzzzz
en ik weet dat ik 2 kinderen dat kan geven , maar 3 weet ik niet zeker ,
maar het is best moeilijk , ik wil mijn hart en verstand op een plek krijgen en voor dat dat zo is , blijven we gewoon bij 2 kinderen , en als die 2 het met elkaar eens zijn dan gaan we er voor
hier leeft bij mij de wens voor een 3e best wel, ook al is de jongste nu pas 12 weken! niet dat ik er nu meteen voor wil gaan hoor, maar pas tegen de tijd dat hij een jaar of 3 is ofzo! ben zelf nog lekker jong en ik heb altijd gezegd 3 kids,maar mijn man wil het bij de 2 jongens houden!
maar ik heb heel sterk het gevoel dat we nog niet compleet zijn!
maar goed ik laat het nu nog lekker rusten en over een jaar of 2 zullen we verder kijken! bedoel wie weet wordt de jongste wel een verschrikkelijk peuter al kan ik het me niet voorstellen!
wat ik me wel afvraag is hoe doen de moeders met 3 kids dat in de auto? wij hebben een primera, maar geloof nooit dat daar 3 kinderstoeltjes in kunnen? plus het feit dat mijn man erg lang is, en de kids ook wel lang zullen worden, hoe krijg ik tzt 3 lange kids van achter gepropt??
ach hier dromen we nog maar even verder en we zien wel!
Tegen die tijd kan de oudste in het midden zitten, op een stoel verhoger met heupgordel…Dat past hier ook zo en wij hebben een Renault19 (drie kinderstoelen past dus niet)
De wens voor een derde kind is bij mij nu zelfs groter dan ik de vorige keren heb gevoeld.
Nog een keer wil ik het meemaken, ondanks dat ik 2 gezonde knullen heb, voelt het nog niet compleet.
Manlief heeft me gezegd dat hij het nu niet wil. Hij wil er over een jaar of 2 jaar nog wel eens over nadenken!!
Ik hoefde iig de maxicosie nog niet weg te doen, dus ik blijf erbij dat hij overstag gaat…(of houd ik mezelf in de droom…???)
Iig, dolgraag zou ik zwanger willen worden!!! (en tuurlijk twijfel ik soms ook wel eens. Kan ik dat wel aan, kan ik dan nog weg met 3 kids tegelijk, hoe moet dat met slaapjes als de oudste naar school moet, kunnen we het financieel aan?? enzovoort…)
Spannend MM! En die praktische dingen die je opschrijft, daar kom je zo uit. Oké, hier is het makkelijk praten omdat ik drie jonge kids heb, en dus geen rekening hoef te houden met schooltijden… Maar met drie kids weg is goed te doen, zeker als ze wat ouder zijn: Hier loopt de oudste alles, en de middelste gaat in de wagen met de jongste erachter. De middelste loopt ook kleine stukjes, maar eigelijk alleen als de jongste in de doek zit: dan heb je toch 2 handen vrij…
Maar het loopt vanzelf, zeker als je er van te voren een beetje over na hebt gedacht
Zo,het is al even geleden maar hier ben ik weer.
Ik heb een tijdje hier niet meer kunnen komen omdat er veel door me hoofd is gegaan.Inmiddels weten we:we gaan niet voor nummer 4.Door de financiele gevolgen van mijn geestelijke gemoedstoestand is het niet verstandig dus te gaan voor nummer 4.Ik heb een rotjaar achter de rug en dat heeft niet bepaald windeieren gelegd.Eerst de brokken opruimen.
Als ik nu baby’s zie,is het goed.Ik “mis” Daniel dan niet meer zo erg als in het begin.Mijn gevoel neigt nu steeds meer naar : Het is goed zo,twee jongens.Gezonde knullen.Gaan beide binnenkort naar school.Rust overdag thuis.
En toch,ik zou nu een baby moeten hebben om voor te zorgen…