Wat vinden jullie?
Zelf ben ik absoluut geen voorstander van medicijnen als ze niet absoluut nodig zijn (als het om mezelf gaat dan hè)… dan denk ik “het gaat wel over”. Ik heb dan ook nog zelden paracetamol of iets dergelijks ingenomen.
Maar is het eerlijk om ook bij een baby zo eigenwijs te zijn? Hij is duidelijk beroerd van de koorts (39,3) en verkoudheid. Vanaf wanneer besluit je een paracetamolzetpilletje te geven… vanaf wanneer doen jullie dat? Of doen jullie dat bij een baby sneller dan bij jezelf? (de paracetamol, niet de zetpil 
)
Of is het eigenbelang dat te doen omdat 'ie dan hopelijk minder huilt (wat 'ie anders bijna nooit doet, niet zo) en ik me dan prettiger voel… :oops:
ik ben er niet zo snel mee…koorts is een aanduiding dat het lichaampje iets aan het bevechten is, dat moet je mijn inziens niet meteen gaan onderdrukken…39.3 vindt ik op zich nog meevallen, als de koorts zou opopen, langer aanhoud of spugen/diarree gata voorkomen bel dan de ha ff…
ik neem zelf bijna nooit een paracetamol en als ik het wel doe dan werkt het ook perfect.
als mijn kindje ziekjes is moe en lusteloos weinig eten, hangen en warm aanvoelen enz enz, zou ik niet zo gauw een paracetamol geven. ooronstekking oid geef ik ze wel een subje maar bij waterpokken weer niet dan hebben ze wel koorts maar geen pijn en dan is het gewoon uitzieken.
ligt dus een beetje aan de situatie en hoe het kind er zelf onder is.
als mijn kind niet tot weinig zou huilen en wel als het echt ziek is dan zou ik hem toch een subje geven en niet alleen uit belang van mij zelf maar huilen is ziet prettig voelen.
als mijn oudste ziek is dan hangt hij op de bank en valt afentoe in slaap maar huilt niet, dan geef ik hem ook niks (ook eigen belang lekker rustig :silenced: 
:mrgreen: )
Ligt inderdaad een beetje aan de situatie… Ik gebruik het zelf amper en inderdaad; koorts is een teken dat het lichaam bezig is zich te verweren en een paracetamol neemt tenslotte de oorzaak niet weg.
maar laatst was Mila een paar dagen ziek (koorts tussen 38.7 en 39.6 en hoesten, verkouden) en sliep hierdoor zeer slecht en door de (over-)vermoeidheid was het huilen, huilen, huilen en slecht drinken. Heb toen i.o.m. de HAP haar wel een zetpil gegeven zodat ze in ieder geval de nacht een keer goed doorsliep (en wij dus ook ;)). Dat deed haar beduidend goed. Daarna werd ze ook beter en heb ik dr niet nog een keer 1 hoeven geven…
Groetjes!
Ik geef ook meestal alleen voor de nacht… Slaap is ook belangrijk voor het uitzieken…
Maar overdag niet snel…
Alleen na een prikje, dan geef ik er preventief eentje… Door slechte ervaringen met B’Elanna…
@wisje wrote:
Ik geef ook meestal alleen voor de nacht… Slaap is ook belangrijk voor het uitzieken…
Maar overdag niet snel…
Alleen na een prikje, dan geef ik er preventief eentje… Door slechte ervaringen met B’Elanna…
Hier psies hetzelfde
Laatst was Juul ziek, had koorts, huilerig, niet slapen. Toen heb ik hem voor de nacht ook een zetpil gegeven. Daar heeft meneer goed op geslapen.
Een paar maanden geleden had ik Juul 's avonds op bed gelegt. Opeens begon hij kei hard te krijsen, na een uur nog steeds. Wist echt niet wat er was. Toen heb ik hem ook maar een zetpil opgestoken. Na een kwartiertje was hij stil…
Het is niet dat ik makkelijk ben met paracetamol, maar een paracetamol kan eigenlijk geen kwaad. Voor die ene keer, doe ik er niet zo moeilijk over…