wel kunnen, maar niet wíllen lopen...

Stan loopt sinds ruim twee maanden, dus sinds hij 17 maanden was. Binnen stormt ie de hele kamer door, klimt de trap op etc.etc.

Maar buiten loopt ie alleen als ie de omgeving interessant genoeg vindt. Tussen de geitjes bijvoorbeeld op de kinderboerderij, is het geen probleem. In de speeltuin ook niet, bij de autodealer ook niet (hij is nogal ‘into’ auto’s :wink: ). Maar gewoon van de auto naar de voordeur, of van de voordeur naar de auto, laat staan gewoon een stukje voor de gezelligheid wandelen: hij weigert 9 van de 10 keer. Hij gaat gewoon zitten en keihard huilen!!! En al helemaal als het ergens is waar hij onbekend is.



Nou kan ik me van dat laatste voorstellen dat hij angstig is, en dat wil ik wel serieus nemen. Maar van onze eigen voordeur naar de auto?



Ik ben nu 4 en halve maand zwanger, dus er komt een tijd dat ik 'm echt niet zo veel meer wil tillen! Iemand idee hoe ik hem hierover heen kan helpen?

Niemand? Allemaal fanatieke lopertjes?

Niemand? Allemaal fanatieke lopertjes?

Ons kleine mannetje heeft ook niet altijd zin om buiten te lopen. Ik probeer het gewoon steeds weer en ik moet zeggen dat het nu steeds beter gaat en dat hij steeds verder en langer loopt. Van de deur naar de auto e.d. deed hij altijd al wel. Tips, heb ik dus niet. Gewoon blijven proberen maar zeker niet forceren.



Groeten vis.

ik ken dat van een vriendin van mij… zij heeft in de auto zo’'n loopstokje met rateleend liggen. En ze laat hem daar dus steeds achter lopen als ze ergens zijn, dit werkt bij haar fantastisch.



En mss oefenen met kleine stukjes dus uit de auto tillen stukje dragen dan weer neerzetten en laten lopen(balletje in je jaszak??)… etc etc?



Succes in ieder geval.



Natas

Lara kon ook al een tijdje lopen voordat ze het ook echt vrijwillig ging doen. Nu doet ze het wel, maar daar heeft best een tijd tussen gezeten.

Verder weigert ze pertinent te lopen als ze schoentjes aan heeft. Wel lastig, want het is eigenlijk te koud om steeds op slofjes naar buiten te gaan :think: . Maar misschien dat bij jouw zoontje het probleem ook voor een deel in de schoenen zit (omdat het alleen buiten is)?



Ik kan me ook voorstellen dat hij het eng vindt. Normaal zou ik zeggen: geef hem de tijd, het komt vanzelf wel. Maar die tijd heb je dus niet echt, begrijp ik. Misschien kun je proberen hem er langzaam aan te laten wennen? Als ik met Lara in een vreemde omgeving ben, dan wil ze altijd eerst even bij mij op schoot zitten, dan aan mijn voeten en dán pas rondlopen. En dan vind ik die omgeving niet vreemd, omdat we er vaker komen. Maar zij vindt dat blijkbaar wel.

Misschien kun je de voordeur open te laten staan en te wachten totdat hij toch dat eerste stapje over de drempel zet? Of met hem op de stoep gaan zitten spelen, eerst op de arm, dan op schoot, dan zelf.

Wil hij ook niet aan de hand lopen?



Ik hoop dat hij zich bedenken zal de komende maanden, want als je het straks zou moeten forceren doordat je hem niet meer KUNT dragen, dan wordt zijn angst waarschijnlijk alleen maar groter…

@natas1 wrote:

ik ken dat van een vriendin van mij… zij heeft in de auto zo’'n loopstokje met rateleend liggen. En ze laat hem daar dus steeds achter lopen als ze ergens zijn, dit werkt bij haar fantastisch.


Wij hebben zo'n stok met een pinguin eraan...ga ik eens proberen.

Lena, over de drempel stapt hij dus meestal wel. Om vervolgens na één of enkele stapjes toch nog te stoppen. Aan de schoentjes heb ik ook weleens gedacht. Maar dan zou ie toch ook niet op de kinderboederij enzo lopen denk ik dan... maar ja, misschien is daar dan zoveel afleiding dat ie die schoenen vergeet. Aan de ander kant: hij is altijd razend enthousiast als ie z'n schoenen aan krijgt... Hmmmmm....zat er nou toch maar een gebruiksaanwijzing bij je kind :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

ja, of een afstandsbediening :mrgreen: .



misschien dat hij na die paar stapjes wel verder zou lopen als hij eerst een tijdje mocht blijven zitten daar met jou? Kweenie hoor, roep ook maar iets…

@lena3 wrote:

ja, of een afstandsbediening :mrgreen: .

:lol: :lol: :lol:

Misschien helpt iets meer geduld inderdaad (ben ik in dat soort situaties niet zo goed in). Maar eerst de pinguin maar proberen...

Nee joh, niemand zou geduld hebben als je op weg bent ergens naartoe. Ik zuo er een moment voor kiezen dat je wel alle tijd hebt. Als je een wandelingetje met hem wil maken ofzo, dan kom je dus alleen niet zo ver :mrgreen: , maar kost het je verder geen tijd.

en lopen met een poppenwagentje ofzo? Toen onze kleine net kon lopen gingen we vaak buiten lopen met zijn eigen buggy, werkte hier goed :thumbup: