Hoi meiden,
Ik begin nu langzamerhand toch echt een beetje radeloos te worden en zowel ik als mijn man maken ons nu toch wel een beetje zorgen. Onze zoon van 2,5 eet al vanaf z’n 2de heel slecht, maar allees 's avonds. Daarvoor hebben we daar nooit last van gehad. Maar nu sinds een paar weken eet hij bijna niets meer. Ook z’n fruit of brood overdags laat hij vaak staan en gaat er mee spelen!
Vandaag heeft hij vanmorgen voor het eerst sinds lange tijd 2 boterhammen opgegeten en een paar hapjes cornflakes met yoghurt. Maar de rest van de dag wilde hij niets eten. Om 5 uur kreeg hij honger en wilde hij een krentenbol, omdat ik het te dichtbij het avondeten vond heb ik geweigerd, omdat ik dacht dat hij anders zijn avondeten helemaal niet aan zou raken. Om 17:30 ben ik begonnen met eten en om 17:45 zaten we aan tafel. We zijn nu net klaar, maar zijn een half uur bezig geweest om Vincenzo 4 aardappeltjes op te laten eten.
Ook gisterenmiddag heb ik bijna een uur met hem aan tafel gezeten omdat hij een boter MOEST opeten van mij, omdat hij anders echt te weinig binnen krijgt. Hij drinkt verder wel goed en poept en plast ook normaal. Groenten verafschuwd hij en dat is niet omdat wij hem dat aanleren, want wij vinden het beide erg lekker! Meestal eet hij 1 hap en dan hoeft hij al niet meer.
We hebben alles al geprobeerd.
Negeren, gewoon laten staan, gejuicht als hij wel een keer z’n bordje leeg at, boos geworden, straf gegeven, in de hoek gezet, apart gezet bij het eten, zonder verhaaltje naar bed echt alles!!! (in een half jaar).
Wij zijn ten einde raad. Hij moet toch weer goed gaan eten.
Mijn man en ik waren vroeger beide hele goede eters. En nog steeds eigenlijk wel. Hij krijgt geen snoep overdags hooguit een soepstengel of een cracker.
Wie o wie (her)kent dit en wie heeft er wellicht tips en/of adviezen voor ons?!
groetjes Samantha
Als ik het ze lees, dan zijn jullie er toch wel heel erg mee bezig. Misschien moet je dat juist laten varen.
Bij ons eten ze soms goed, maar ook vaak slecht. Brood eten doen ze redelijk.
Overdag en met name kort voor het eten niet al te veel laten drinken, dat vult enorm in die kleine maagjes. En dan hebben ze geen hongergevoel meer.
Verder niet de strijd aangaan, dat is altijd een verloren strijd!!
Probeer een tijdje bij te houden wat hij zoal eet overdag, noteren in een schriftje ofzo. Vaak is het toch meer dan je denkt.
Wij negeren hier alles, willen ze niet eten,. fijn, dan wordt het bord weggehaald, maar ze moeten blijven zitten totdat wij klaar zijn. Een toetje krijgen ze wel altijd.
Emma is ook een moeilijke eter, al jaren,. de laatste weken gaat het weer wat beter, als ik zeg dat ze goed eet dan betekent dat bv. een opscheplepel macaroni… halve aardappel, eetlepel groente en een eetlepel vlees… als dat erin gaat ben ik blij. Brood en fruit eet ze goed en heeft ze altijd goed gegeten. Willemijn eet goed savonds maar piert weer met brood…
Jeetje, kan me voorstellen dat je bezorgd bent als ie nu ook overdag zo moeilijk eet.
Wat ik wel eens vaker als tip heb gelezen, is om je kind te betrekken bij het klaarmaken en tafel dekken. Bij mijn jongste zoon heb ik de ervaring dat ie zelf wilde eten ipv hapjes krijgen. En ik heb ook wel eens gehoord dat er een medische oorzaak voor zoiets kan zijn (pijnlijke keelamandelen). Ik brainstorm maar even wat.
Succes! En laat je het ons weten hoe het verder gaat?
O ik herken je verhaal heel goed,alleen weigerde mijn oudste al vanaf baby af aan het eten.Ze at altijd weinig.Wij hebben ook alles geprobeert straffen ,belonen ,negeren.
Ik heb veel steun gehad aan het cb.Nu sinds 2 maanden gaat het heel goed en gaat ze eindelijk ook dingen proeven want dat wilde ze helemaal niet,zelfs geen lekkere dingen zoals koek en taart enz.
Ik las ergens anders een tip van een kookwekker,deze zet je op een aantal min bijv 15 en als die af gaat haal je zijn bord weg en mag hij dus niet meer eten.Vaak snappen ze dan wel dat ze dus in die tijd moeten gaan eten,maar je hebt natuurlijk ook hele eigenwijze bij.
Verder denk ik ook dat het de leeftijd is van kijken wie de baas is en hoever kan ik gaan.
Ik ben er na 2 jaar wel achter dat negeren toch het beste is maar ik denk dat het ook per kind verschillend is.
In iedere geval laat je niet op je kop zitten door die kleine jongen en hou de maaltijden leuk.Als ze echt honger hebben komen ze wel.
die kookwekker tip hebben wij ook geprobeerd, bij emma werkte het niet… die werd nerveus van de wekker en zat dan daarom huilend aan tafel…
Hier exact hetzelfde.
Een manneke dat nauwelijks eet, enkel aardappels eet hij goed.
Wat soms helpt is hem een boekje geven en zelf “voeren” ongemerkt krijgt hij dan meer binnen.
Maar soms wil hij dat ook absoluut niet. Wat mij helpt is elke dag een mutivitaminetje. Ook geef ik hem af en toe wat van die groenten/vruchtensapjes (50% van dagelijkse behoefte dingen).
Hier krijgt hij idd een toetje altijd, en hij moet wachten tot wij klaar zijn. Verder moet hij van alles minimaal 1 hapje proeven.
Hij is levendig en actief genoeg, hoewel ik er zeker heel veel zorg en moeite van heb gehad, heb ik het nu maar wat los gelaten, en dat werkt beter (in elk geval voor mijn stresslevel)
Allemaal heel erg bedankt!
Ik heb er een aantal hele goede tips uit kunnen halen!
Hij is ons sowieso ontzettend aan het uitproberen met hoever hij kan gaan. Vooral mijn man vind het nu te ver gaan met het eten van Vincenzo of eigenlijk net niet eten.
Gisterenavond heeft hij geen hap aangeraakt, dit was echter omdat hij doodop was. Want meneer wil en kan overdags ook niet meer slapen.
's avonds is hij dus helemaal kapot. Mijn man werkt tot 6 uur dus eer dat hij thuis is, is het 18:30 en dan beginnen wij ook pas met eten.
Ik denk dat het voor Vincenzo beter zou zijn als hij wat vroeger zou eten, voordat hij zo moe is. Heb hem gisteren wel voor het eerst laten meehelpen met eten klaarmaken.
Heb paprika’s in repen gesneden en hij mocht ze in kleine stukjes snijden. Ik heb hem zijn eigen kindermesje gegeven en daar is hij een half uur mee bezig geweest en af en toe een stuke opgegeten. Ook heeft hij nog wel een flink stuk komkommer gegeten voordat hij naar bed ging. Omdat hij zo moe was stond hij te schreeuwen en gillen aan tafel, waardoor mijn man een beetje geirriteerd raakte en ik mijn eetlust spontaan verloor. Toen heeft hij hem in bed gelegd en binnen 2 minuten was hij weg. Hij heeft de hele nacht doorgeslapen en gelukkig heeft hij net weer een halve krentenbol op.
Denk dat het betrekken bij het bereiden en voorbereiden een hele goeie is vooral omdat Vincenzo een erg ondernemend mannetje is, die alles zelf wil uitproberen. Ook leert hij ontzettend snel.
Mocht het nu toch niet zo gaan zoals we willen dan gaan we idd even naar het cb om daarover te praten.
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor alle steun, tipa en adviezen.
(handig KOK, beter dan die adviezen van schoonmams! 
)
Die kwam gisteren met eten in een hutje op zijn kamer! :shock:
Ik wil gewoon dat ie aan tafel eet! 
Achja daar is ze schoonmoeder voor toch?!
Liefs en nogmaals bedankt!
@inkie wrote:
Hij is levendig en actief genoeg, hoewel ik er zeker heel veel zorg en moeite van heb gehad, heb ik het nu maar wat los gelaten, en dat werkt beter (in elk geval voor mijn stresslevel)
idem hier, en ook die vitaminepil… en fruit eet ze ook goed.dat scheelt dan weer.
sinds wij het losgelaten hebben gaat het ook beter is het niet met het eten is het met de sfeer aan tafel… en belonen als ze wel goed eten een keer… gisteren had ze flink boerenkool gegeten en toen ze naar bed ging zei ik nog even je hebt echt goed gegeten meid… glunder glunder… vind je dat echt mama?? ja dat vind ik echt… glimlach en zegt dan probeer ik dat morgen weer! ik vond het eigenlijk ook best lekker.
wat bij ons ook redelijk werkte was dat we een kaart maakten met alle dagen van de week. ( of de kalender) iedere keer als ze goed at kreeg ze een sticker kruisje plaatje oid… als ze de hele week goed at mocht ze op vrijdag kiezen… dat hielp ook best goed. maar wij verwachtten dan hele borden met eten die weg moeten want dat lukt niet… uiteindelijk ging het goed en verwaterde het wat maar het eten bleef wel goed… nu mag ze soms nog wel wat kiezen ofzo en heeft ze ook wel wat inspraak in het eten. ( bij het boodschappen doen ofzo mag ze een groente kiezen)
Groenten laten kiezen doe ik af en toe ook.
Maar half zeven kan idd best veel te laat zijn en dan kun je beter alvast met je kind gaan eten. Desnoods eet je zelf voor de sier een paar hapjes mee, is voor hem ook wel gezelliger.
En dan eet hij het toetje mee als papa er bij is en jullie officieel gaan eten.
Half 7 kan idd erg laat zijn voor een kind. Ik wachtte nooit met eten op mijn man. Wij aten om half 6, niet later, anders werd het niks, gewoon te moe en alles.
Nu zijn we flexibeler in de tijden, maar toen ze nog kleiner waren, was het echt eten op de klok. Mijn man heeft vaak uit het apparaat-wat-ping-zegt moeten eten
Ik denk ook dat half 7 erg laat is om te eten. Omdat je zoontje overdag ook niet meer slaapt is hij tegen die tijd misschien gewoon te moe om te eten. Wij hadden dit probleem namelijk ook. (meneer wilde rond zijn 2e verjaardag ook absoluut niet meer slapen 's middags)
Mijn man is meestal ook pas rond half 7/ 7 uur thuis, ik eet daarom al rond half 6 met de jongens. Het is misschien een stuk minder gezellig maar dat is dan maar zo vind ik persoonlijk.
Heel soms heeft ie geen zin om te eten (wat natuurlijk normaal is want dat hebben wij ook wel eens) en dan wil het wel eens helpen hem af te leiden door bijvoorbeeld een paar kleine auto’s te geven en die dan te betrekken bij het eten. Het eten wordt een auto en die auto moet parkeren in een donkere garage en hup…ongemerkt gaat de mond dan toch open. Wil niet zeggen dat het bij jouw zoontje ook werkt hoor, alle kinderen zijn anders natuurlijk…
Succes!!
Ik denk dat het goed is dat je probeert er geen strijd van te maken. Dan wordt eten een enorm issue, en dat maakt het alleen maar lastiger. Eten moet leuk zijn. Bovendien is het een strijd die je niet winnen kunt: je kunt hem niet dwingen te eten. Dat weet hij ook wel, dus lijkt het me inderdaad slim het aan hem over te laten. Eet hij wel dan is het mooi, eet hij niet dan niet.
Tips die weleens willen werken:
- de tafel dekken voor iedereen. Eet hij niet, of zegt hij dat hij niet wil, dan zijn plek weer afruimen. Wie niet eet, zit er ook niet bij aan tafel. Hij kan dan iets anders gaan doen terwijl jullie eten. Zodra hij mee wil eten, krijgt hij een plekje.
- een beloningssysteem: iedere keer dat hij zijn bordje heeft leeg gegeten (en dan wel een realistische hoeveelheid op dat bordje scheppen ) krijgt hij een sticker. Bij 10 stickers krijgt hij een beloning. Bijvoorbeeld een extra lekker toetje o.i.d. Het moet geen omkopen worden, dus neem als beloning iets wat hij anders waarschijnlijk ook had gekregen. De ‘echte’ beloning zit 'm namelijk in de complimentjes en de aandacht voor het goede gedrag. Maak een mooie stickerkaart, met een plaatje erop van wat hij verdienen kan. Laat aan oma zien “kijk eens hoeveel stickers hij al heeft!” Zorg voor succesjes, dus begin met een hoeveelheid waarvan je denkt dat hij die wel op zal eten en metiets wat hij wel lust. Het moet leuk zijn :mrgreen:
Als je ‘werkt’ met aandacht / beloning geven voor goed gedrag en ongewenst gedrag negeren, dan moet je wel bereid zijn dit heel consequent minstens een week vol te houden. Dat het na 1 of 2 maaltijden nog niet geholpen heeft, zegt niks. De aanhouder wint :mrgreen:
succes :thumbup:
Lena.
:? Wellicht ten overvloedde maar ik sluit me aan bij babsje: geen druk meer zetten. Gewoon een vast eetritueel aanhouden en hem erbij betrekken. Als hij niets eet, pech. Vaak krijgen ze inderdaad meer binnen dan je denkt.
Wij merken dit ook met onze zoon. Kan héérlijk van eten genieten, maar soms maakt hij er een potje van en gaat bijv. met zijn handen in zijn bord graaien, of met zijn handen in zijn glas drinken… om hopeloos van te worden. Uit ervaring weten we dat er dan meestal iets aan zit te komen in de zin van ziek worden. Dan heeft hij meestal ook hele vieze luiers. Maar het blijft frustrerend natuurlijk.
Inkie van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Gaat alles goed?
Wij kennen elkaar nog van ergens in 2003 toen je van je eerste in verwachting was. Mijn forumnaam was toen Toontje, maar da’s zowat in een vorig leven, dus misschien herinner je je het niet eens meer :think:
In ieder geval: Geniet van je zwangerschap!
Groetjessssssssss
Hoi meiden,
Eergisteren hebben we uiensoep gegeten (ik walg daarvan maar ach)
Normaal eet hij absoluut geen soep, gewoonweg omdat hij het te moeilijk vind om te eten. Maar de uiensoep heeft hij bijna helemaal opgeten. 2 stukjes stokbrood en een bekertje soepstengels erna!
Mijn man en ik stonden verbaasd!!
Ook gisteren heeft hij redelijk gegeten. Ik heb gemerkt dat hij meer een ‘grote jongen’ wil zijn. Zo wil hij niet meer met zijn eigen bestek (met nijntje erop) eten, maar met een gewone vork of een gewone lepel.
Gisteren heb ik een klein beetje op zijn bord gedaan en dat heeft hij amper aangeraakt, maar hij heeft flink van mijn bord gegeten.
half7 klinkt voor vele van jullie inderdaad erg laat, maar ik werk niet en sta ook pas om 8 uur op en Vincenzo on en nabij half 9.
Dit doen we expres zo zodat hij wel voldoende slaap heeft.
Eten zonder mijn man doe ik niet. Simpelweg omdat ik bij mijn ouders nooit gezamelijk aan tafel heb kunnen eten. Eettafel was er niet eens en iedereen at wanneer hij trek en of zin had. Zo wil ik mijn kind niet opvoeden. Het is tot nu toe 2 jaar goed gegaan het is pas sinds de laatste tijd dat hij slecht eet en ik denk persoonlijk dat het een fase is.
Mijn man en ik hebben er ook uitgebreid over gepraat om samen op 1 lijn te zitten aan tafel, zodat niet de hele sfeer wordt verpest als hij niet wil eten. We proberen hem nu inderdaad te negeren. Als hij niet wil eten zetten we zijn bordje aan de kant.
Ben benieuwd hoe het vanavond gaat!
Hij vraagt al 2 dagen om stamppot dus vanavond eten we stamppot boerenkool. Het zal mij benieuwen!
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie goede tips en adviezen.
Er zaten hele bruikbare tips bij. Toch handig nu de tweede onderweg isdan hebben we alles al een beetje meegemaakt.
groetjes
smakelijk eten allevier :thumbup:
En hoe is het met de 
gegaan?