Ik had het ook heel erg en nu nog wel eens… Vond het zwanger zijn helemaal super!! en de rest wat er bij kwam kijken! :inlove:
@dragon wrote:
@suzusuzu wrote:Ik herken het gevoel ook.
Ik wil wel weer zwanger zijn, maar niet een baby haha. Maar dat wordt lastig denk ik :think: :mrgreen:
Liefs Suzanne
haha wordt je draagmoeder:mrgreen:
Daar heb ik weleens serieus over nagedacht. Ik ken gelukkig niemand die het nodig heeft. Misschien als het ooit nog eens op mijn pad komt.
Liefs Suzanne
Oh zó herkenbaar!
Ik ben 24 november jl. bevallen van de tweede. Ik heb nu een jongen en een meisje. Van de eerste had ik dat gevoel ook heel sterk.
Er zit 3,5 jaar tussen en zolang hebben die gevoelens ook geduurd.
Toen ik zwanger was van de tweede heb ik heel bewust genoten. Toch had ik in de laatste weken al verdriet dat ik mijn buik binnenkort weer zou moeten missen, ook al zat hij mij behoorlijk in de weg (omtrek 118 cm)!
Nu is mijn dochtertje 8 weken oud en ik mis het zwanger zijn écht!
De spanning van het zwanger worden
De eerste schopjes
De bewegingen die steeds duidelijker zijn
De bezoekjes aan de verloskundige
Alle aandacht en kadootjes van familie en onbekende mensen die spontaan dingen aan je vragen
De mooie maar ook heftige bevalling, die eerste schreeuw van je baby
De kraamtijd die vaak erg emotioneel is
Ik ben ook jaloers op vrouwen die net zwanger zijn. Het zijn volgens mij echt de hormonen hoor want ik gun iedereen een fijne zwangerschap en een prachtige baby!
Eigenlijk zou ik dit jaar alweer voor een derde kindje willen gaan, terwijl ik altijd heb geroepen dat ik er maar twee wou.
Ik hoop dat dit gevoel snel bijtrekt.
Ja…ik hoop ook dat het snel bijtrekt…
En nu zijn twee vriendinnen van me ook nog weer zwanger :? :? Geweldig voor ze natuurlijk, maar pff daar gaan mijn hormonen weer…
Kan jullie niet vertellen hoe goed het me doet om te lezen, dat ik niet de enige ben met dit gevoel…
Hier ook heeeeel herkenbaar, na onze zoon kreeg ik de kriebels toen hij 6 maanden was en toen onze jongste eigenlijk net geboren was had ik het gevoel al dat ik dit allemaal nog eens mee wil maken en na die ontzwangeringsperiode was dat gevoel er nog steeds…
Ik kreeg van mijn s.vader in de kraamweek te horen “zo nu heb je van beide, dus is het ook wel eens klaar” :evil: of het nou een geintje was of niet…het raakte me diep en ik ging er dan ook serieus op in dat wij dat altijd nog zelf bepalen.
Hey Clari,
Die reacties krijg ik nu ook heel vaak.
- Je hebt er van allebei eentje dus meer valt er niet te wensen…
- meer soorten zijn er niet, óf je moet gaan werken in kleuren :shock:
- je hebt nu een koningskoppel, dus wat wil je nog meer??
Waar bemoeien ze zich mee zeg!
Ik maak zelf wel uit hoeveel kinderen ik wil, toch?
Mijn man en ik hebben tegen elkaar gezegd dat we wel zien hoe het gaat de komende tijd. Mochten we allebei nog graag een kindje willen dan komt dat heus wel ter sprake.
Gisteren zei hij tegen mij dat hij het zo eerst wel goed vindt maar die mening kan ook nog veranderen…we zien het wel.
Ik hoop dat we iedereen ontzettend verassen als ik ooit nog weer eens zwanger ben.
Conny
Ook heel herkenbaar.
Ik wil heel graag, hub nog niet en het kan nu ook nog niet.
Maar ik wil zoooooooo graag weer zwanger zijn. Ik ben er bijna dag en nacht mee bezig en het is momenteel zo erg dat ik denk ook zwanger te zijn…Ik heb alleen 5 dagen gegleden bloedverlies gehad (wel minder dan een menstruatie) en ik heb een koperspiraal. Dus die kans is wel heeeeeeeeel erg klein. Maar ik krijg het maar niet uit mijn hoofd :? :?
Erg hé. Maar ik herken het dus helemaal…
ook hier erg herkenbaar.
Fransje was mijn laatste mijn nakomertje en hierna zou het stoppen.
Heb me handen vol aan alle 3 en met ons drukke schema is dit ook genoeg. Maar toch iets in me kan er maar geen afscheid van nemen :oops:
Inderdaad dat fijne gevoel in je buik die kleine schopjes die band die alleen jij als mama in die eerste tijd hebt. De aandacht en liefde van je partner en bezorgtheid.
Het gevoel met zijn 2tjes te zijn, lekker babyspullen shoppen.
Tja zou dat gevoel ooit voorbij gaan ?
Het is in ieder geval wel heel erg goed om te weten dat ik niet de enige ben die zich zo voelt.
Ik hoor om mij heen nooit dat soort verhalen dus ik dacht dat ik de enige was.
Mijn dochtertje is nu 3 maanden oud en ik heb vandaag nog zitten te huilen dat ze zo snel groeit. Ze was 4 kilo bij de geboorte dus ze is ook niet echt een klein baby’tje geweest. Nu zit ze al in maat 74 en het gaat me allemaal veel te snel.
Ik hoop echt met heel mijn hart dat ik er nog anders over ga denken zodra mijn hormonenhuishouding weer is genormaliseerd maar ik ben er eerlijk gezegd bang voor.
hier ook erg herkenbaar…
De verhalen zijn ook hier (nog) steeds herkenbaar…
Twee wat het helemaal voor ons, dus dat zei ik ook overal. Dit is echt de laatste zwangerschap en dat voelt heel goed.
Maar toen, een heftige maar prachtige bevalling van zo’n mooi lief schattig mannetje :inlove:
Na een paar weken zei manlief…ik weet niet of we al klaar zijn :o Terwijl hij altijd riep, geen drie 
Toen kwamen mijn gevoelens los en kan ik ook regelmatig aan niets anders denken. Als ik soms verhalen hoor van verrassingskindjes dan hoop ik dat het mij ook overkomt :oops:
Dacht eerst ook zijn de hormonen nog, maar T.ygo is nu bijna 8 mnd en het gevoel is er nog steeds… :roll:
Maar tis mijn gevoel en hoewel wij er met zijn 2en uit zijn dat we voor een derde gaan wachten we even tot 2011. Ik wil dat T.ygo kan lopen en wat zelfstandiger is. Ben bang dat als ik weer bekkeninstabiliteit krijg dat het erger is dan deze keer en dan kan ik de kids niet tillen oid.
Ik hoop alleen zoooo dat het gevoel na een derde zwangerschap en kindje wel verdwijnt :shifty:
Whahhaa, heeeeel herkenbaar!
Maar ik ben bang dat het gevoel nooit weg gaat…
(mijn tante heeft 5 kinderen en die had het na de 5e ook nog steeds).
Wij weten dat we er sowieso nog graag een kindje bij willen als het ons gegeven is. Maar idd ook pas rond april/mei 2011 dat we er op z’n vroegst weer voor gaan ALS we er dan nog net zo over denken natuurlijk
Het is en blijft zooooo ontzettend mooi en bijzonder! :inlove:
Nu zijn mijn beide schoonzusjes zwanger (broers) en een vriendin van een tweeling en ik moet zeggen dat het dan bij mij ook behoorlijk rammelt :shifty: Maar goed, ik kan eerst van hun kleintjes genieten en natuurlijk van mijn eigen mannetjes :inlove: :inlove:
Het is voor mij alweer eventjes geleden dat ik zwanger was, maar ik heb het nog steeds wel eens: dat ik met heimwee terug denk aan mijn dikke buik met daarin het getrappel van mijn uk. Hoewel mijn zwangerschappen verre van ideaal waren (zwangerschapsvergiftiging e.d.), vind ik het nog steeds jammer dat ik nooit meer zwanger zal zijn (mijn man wil ab-so-luut niet meer dan 2 kinderen).
Ik leef dus maar extra met zwangere collega’s mee en geniet erg van hun verhalen.
Heel herkenbaar en kan je vertellen dat het bij de tweede niet minder werd bij mij :?
Maar wie weet gaat mijn wens in vervulling… 
hier ook zo herkenbaar…ik wou al een nieuw kindje toen yaniek er net uit was!
heb heeeeel lang het ‘lege’ gevoel gehad…
hoe is het nu??
hoi hoi, ben ondertussen alweer dus 21 weekjes zwanger van ons tweede kindje!!
Bleek met 9 maanden volstrekt onverwacht weer zwanger! Dit was net het moment waarop mijn gevoel iets naar de achtergrond begon te raken :think:
Aangezien mijn eerste zwangerschap nogal moeizaam tot stand kwam hebben we niets gedaan om een tweede zwangerschap tegen te houden, maar de kans dat dat spontaan zou gebeuren was bijna nihil eigenlijk! We hadden na de eerste verjaardag van P voor een tweede willen gaan, maar dit prachtige kadootje kwam iets eerder!!
Het gaat geweldig en ik voel me super. Vind het zwanger zijn weer heel bijzonder en had het dus echt gemist. Maar kijk ook zeker verschrikkelijk uit naar dit tweede kindje…
Hopelijk gaat die weemoed me dan weer geen parten spelen…
In de toekomst willen we allebei ooit graag drie kindjes als het ons gegeven is, maar voorlopig eerst maar eens een gezond tweede kindje op de wereld zetten en hier vreselijk van genieten!!
Heeee gefeliciteerd! En je bent al weer over de helft!!
Oh hier vind ik jullie verhalen ook zo herkenbaar. Vooral zo’n 2 maanden geleden had ik het heel erg… nou ja… zie banner :inlove: Rudie schoot hem/haar d’r zo in! 
haha
Ik kijk nu ook heeeel erg uit naar dat leuke gepruttel in mijn buik, de tikjes, de schopjes, de hikjes, prachtig!!
Ik zei al wel eens tegen Rudie: als je eenmaal met zijn 2en bent geweest in 1 lichaam, is in je eentje zijn toch soms maar saai!
breek ff in
meiden, heb jullie hulp nodig bij mijn poll
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?p=4629262#4629262
thank voor een momentje van jullie tijd :-* , en sorry voor het storen :oops:
breekt weer uit
Dag dames,
Ik wil de inmiddels zwangere dames hartelijk feliciteren!!
Nou hier nog geen verandering…nog steeds weemoed naar de zwangerschap. Ik zou alles nog zó graag een keertje meemaken!
Toch ben ik nu wel realistischer gaan denken. Mijn dochter is nu 9 maanden en ik ben zo goed als ontzwangerd…
Als we nog voor een derde zouden gaan dan wachten we hiermee tot we er allebei aan toe zijn.
Ik ben nu wel toe aan een derde zwangerschap maar daar blijft het natuurlijk niet bij. Uit een zwangerschap komt een baby en daar ben ik nu nog even niet aan toe. Ik héb nog een baby rondkruipen die haar aandacht ook nodig heeft.
Mijn zoontje van 4,5 heeft ook zijn aandacht nodig dus een baby kan er nu even niet bij, dat wordt me gewoon te veel.
Ik ben steeds behoorlijk moe en heb mijn slaap erg nodig momenteel.
Hier dus nog wel kriebels maar gelukkig verstandig genoeg om de beslissing nog even voor ons uit te schuiven.
Ik kom nu even niet terug omdat ik er ook niet teveel mee bezig wil zijn. Maa ik wil jullie veel succes wensen met jullie gezin en eventuele kinderwens.
liefs van mij