Ik zeg doen!!!
Volgend jaar wil ik ook even een weeje weg van alles en iedereen…even Nathalie zijn ipv moeder en de vrouw van.
Doen! Ben in 2010 zonder man en kinderen 4 dagen met mijn schoonzusjes en schoonmoeder naar Dublin geweest. Heerlijk was dat!
Eind dit jaar ga ik een week met mijn moeder lekker naar Duitsland. Nou prima toch.
En die mensen in je omgeving zijn gewoon jaloers 
Lekker laten kletsen hoor. In mijn “omgeving” is het heel normaal om als vrouw ook eens wat met een vriendin alleen ofzo te ondernemen. Varierend van een dagje sauna tot een heel weekend of midweekje naar de andere kant van t land.
Maar ja, onze mannen doen dat ook, dus wat dat betreft zijn we dan gewoon gelijk.
Ik hoop voor je dat ze het serieus meende! 
Nou, dat is echt niet raar hoor. Even een weekje zonder man en kids. Even helemaal vrij, lekker doen waar je zin in hebt, geen verantwoording. Moet je zeker doen. Laat die mensen die het raar vinden er maar het van denken wat ze willen, zolang jij er zelf achter staat is het een goed idee!
Mijn man is net een weekje met een vriend in Andalusie. Hij geniet super! morgen zien we elkaar weer en dat is dan des te leuker. In september ga ik een weekend naar Rome met een vriendin. Kijk er nu al naar uit. Kunnen we niet elk jaar doen hoor. Is allemaal low budget en vanwege een meevallertje.
Wat maakt het uit wat andere mensen zouden doen of vinden? als je het zelf leuk vindt en je man vindt het prima, dan is het toch goed?
Zelf zou ik het niet doen nee, sowieso omdat mijn man niet een week lang alleen voor de kinderen kan zorgen, die werkt in de voorjaars/zomerperiode gewoon teveel. Daarnaast zou ik dan liever met mijn man een week gaan zonder kids dan met een vriendin. Een weekendje in het najaar of de winter zou makkelijker te regelen zijn en vind ik voor mezelf beter te overzien, dat doe ik graag met vriendinnen, maar dan maximaal 2 nachten, dan mis ik mijn man en kinderen alweer :oops:
Doen!
Mensen vinden overal en altijd ergens wat van.
Als het jou aanstaat en je man ook, je kinderen blijven goed verzorgd achter (neem ik aan ), wat dan? Dan zou alleen het commentaar van mensen uit je omgeving je dus tegenhouden? Zonde!
Doen!!
ik ben een week weg geweest van huis en vond het geweldig
voor mij was het voor werk en geen vakantie maar ik heb heel erg genoten van die week en baalde dan ook verschrikkelijk dat ik een slijmbeursontsteking had in m’n heup en dus niet ook nog de andere ingeplande weken kon werken
nu hebben wij aangeboden gekregen van m’n schoonmoeder van als je geld hebt en een weekend vrij ga ff met z’n 2-en zonder kids op vakantie :thumbup: dus daar zitten we ook al naar uit te kijken
In zomer 2009 (toen Luc en Stan een half jaar waren) zijn mijn man en ik een lang weekend gaan kamperen bij Valkenburg in de buurt.
In oktober 2009 zijn we een week naar Frankrijk gegaan.
In zomer 2010 zijn we een week met Pete en een week zonder Pete (en dus 2 weken zonder de jongsten) gaan kamperen bij Valkenburg in de buurt.
De jongsten waren slechte slapers, hadden veel kno-klachten en maag/darmklachten. Ze slapen pas sinds hun 2,5 jaar voor 50% van de nachten door en sinds hun 3 jaar 75% van de nachten.
Mijn man en ik hadden dus af en toe even een moment nodig om bij te tanken.
Ik zou het gewoon doen.
lijkt me zalig en als je de kans krijgt zou ik het meteen doen!
een collega van mij heeft het net ook gedaan en kwam stralend weer trug. vol energie en een frisse blik. ze kon er weer beter tegenaan op werk en thuis en iedereen werd er vrolijker van na een zware tijd.
als het te regelen is en de kids goede opvang hebben, zou ik zeker gaan en me niks aantrekken van wat sommige mensen misschien vinden
Als jij het wilt en kunt ( en dan heb ik ook even je topic over loslaten in gedachten) dan gewoon doen!
Zelf zou ik het niet kunnen. Ik zou me naar mijn kinderen en man wel lichtelijk schuldig voelen. Ik weet dat zij het ook leuk vinden om op vakantie te gaan. Willen en mogen staat daar los van. En wat anderen denken ook.
Ik doe dat ieder jaar in januari. Samen met mijn moeder 10 dagen naar de zon.
Mijn kinderen worden er niet slechter van en ze beseffen dat mamma niet zo maar een meubelstuk is :lol:
Ik zeg ook gaan, je mag ook nog wel eens iets doen als knollie en niet alleen als mama zijnde hoor. 
Ik zou het zelf niet doen, ik kan mijn kindjes niet zolang missen. Denk dat ik na 2 dagen het vliegtuig naar huis pak.
Maar als jij het wil, waarom niet. Ga lekker genieten !!
Ik zeg ook doen :thumbup: Het is voor jezelf even nodig om rust te krijgen zonder kids… Trek vooral niets aan wat andere in je omgeving zeggen…
@ariel wrote:
Als jij het wilt en kunt ( en dan heb ik ook even je topic over loslaten in gedachten) dan gewoon doen!
Zelf zou ik het niet kunnen. Ik zou me naar mijn kinderen en man wel lichtelijk schuldig voelen. Ik weet dat zij het ook leuk vinden om op vakantie te gaan. Willen en mogen staat daar los van. En wat anderen denken ook.
hahaha idd, ik zou het er wel moeilijk mee hebben denk ik. maar dan met name bij afscheid nemen. (maar lijkt me redelijk normaal toch)
en tuurlijk zal ik regelmatig aan ze denken. en bellen.
maar een weekje even mezelf en doen waar ik zelf zin in heb. daar heb ik op dit moment ook wel erge behoefte aan.
dan gewoon doen. Afscheid nemen is weegt altijd het zwaarst maar je laat ze wel met een geruste hart achter bij je man. Mijn zussen gaan iedere jaar in de zomer weekje zonder kids weg.
Gewoon doen… Jij een beetje bijtanken en je man en je kinderen brengen die week meer tijd met elkaar door kern win dus. Mijn moeder ging vroeger voor haar werk ieder jaar een weekje weg en hoewel we haar natuurlijk misten vonden we het ook heel leuk om wat meer tijd met mijn pappa door te brengen en we deden die week ook best wel vaak leuke dingen, filmpje pakken en zo.
@Madre wrote:
@karinvandam wrote:ik vind zelf dat ik het niet kan maken om redelijk veel geld uit te geven aan vakantie zonder hubbie.
Goh, dat begrijp ik niet echt?
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar mijn man houd bv van fotograveren en geeft best veel geld uit aan camera’s, lenzen etc.
Hij werkt 40 uur per week en ik 12.
Naar ratio hebben we de rekeningen een beetje verdeeld.
Maar ik vind echt niet dat ik dingen moet laten omdat het (veel) geld kost. De ene keer is hij aan de beurt, de andere keer ik, ondanks dat hij ook nog eens meer geld ‘binnenbrengt’.
Ik snap echt je gedachten niet… :oops: :oops:
Nu hebben mijn man en ik sowieso nooit echt woorden over geld, zonde van de energie, is het er dan is het fijn, maar zo niet dan niet.
Het zal wel aan mij liggen maar het gaat er toch om dat je elkaar vrij laat en dingen gunt? Afgezien van hoeveel het kost?
Ik snap dat ook niet echt. Mijn man is al vaker voor voetbal naar het buitenland geweest. En hij heeft een seizoenkaart voor voetbal (=ook niet goedkoop). En ik heb mijn taarten “hobby” die soms best prijzig is en ik ben in november met Kim3e naar Birmingham geweest voor een beurs op taartengebied. En dit jaar gaan we weer :dance:
Mijn reisje was dan wel goedkoper, maar het hoeft toch niet op de weegschaal? En vaak geef je voor de kinderen meer geld uit dan dat je aan jezelf besteed.
Ik wou dat iemand mij eens vroeg om een weekje naar de zon te gaan :mrgreen:
Mijn man en ik willen nog wel een keer samen naar New York.
Ik zou zeggen: Lekker doen!!!
Genieten :inlove: