Ik ben een beetje onzeker,
En vraag me af hoe jullie dat doen,
Heb hier een meid van net 2 en een knul van bijna 4 jaar,
En die 2 kunnen samen behoorlijk brutaal doen,
Als iets doen wat niet mag,
EN ik zeg Dat en dat mag je niet meer doen, Lachen ze je uit,
Net gooide Damian(de oudste dus) Met iets naar me, dus voor straf op de gang, en een lol dat hij had.
dus mijn vraag hoe corrigeren jullie en wat voor straffen hebben jullie ?
Sinds M.ateo 4 is hebben wij ook echte straffen.
We kiezen iets wat hij echt heel leuk of lekker vind…
Geen toetje of verhaaltje vind hij heel erg.
Maar dat doen we welk alleen als hij het erg bont maakt…
succes…
hier wordt tegenwoordig een favoriet speelgoedje afgepakt.
en is dan soms voor buurjongen (zogenaamd want ligt gewoon thuis)
dat kan hij dan terug verdienen.
voor de jongste werkt het om de knuffel af te pakken. dat is haar alles…en als ze slim is zet ze die niet op het spel.
maken ze het echt te gek dan geld het bovenstaande plus dat ze dan naar hun kamer moeten.
alles wel met duidelijke waarschuwing van te voren natuurlijk.
ik merk hier ook duidelijk dat ze elkaar lekker opjutten.
Terwijl als ze alleen zijn ze veel meer rust hebben en beter luisteren.
@inge wrote:
ik merk hier ook duidelijk dat ze elkaar lekker opjutten.
Terwijl als ze alleen zijn ze veel meer rust hebben en beter luisteren.
Dat is hier dus ook het geval, En af en toe best frustrerend.
Het lijk wel of ze hier nu bezig zijn met, kijken of ze de grenzen kunnen verleggen.
Toch denk ik dat de oudste best toe is aan school! Alleen moet hij nog even wachten tot oktober
Net gooide Damian(de oudste dus) Met iets naar me, dus voor straf op de gang, en een lol dat hij had.
Vindt hij het echt leuk om voor straf naar de gang te gaan? Of doet hij maar alsof het hem niets kan schelen? Want kinderen hebben echt wel door hoor, dat ze hun ouders daarmee het meest op de kast jagen, door te doen alsof de straf ze niet interesseert....
Laura gaat soms even op de gang (voor kleine misdragingen) en als ze zich echt slecht gedragen heeft, dan vertellen we geen verhaaltje 's avonds voor het slapen gaan - dat vindt ze echt heel erg.
Haar knuffel afpakken vind ik persoonlijk iets te ver gaan. Laura heeft een konijn waar ze erg aan gehecht is, maar dat is voor haar ook een stukje zekerheid, ik weet niet, ik heb dan het gevoel dat ik echt haar gevoel van geborgenheid afpak of zo. Dus dat zou ik zelf nooit doen.
Haar knuffel afpakken vind ik persoonlijk iets te ver gaan. Laura heeft een konijn waar ze erg aan gehecht is, maar dat is voor haar ook een stukje zekerheid, ik weet niet, ik heb dan het gevoel dat ik echt haar gevoel van geborgenheid afpak of zo. Dus dat zou ik zelf nooit doen.
dat gevoel heb ik ook wel hoor...maar ze sleept er de hele dag mee en dan gaat hij als ze niet luisterd op de kast.
als ze lief gaat slapen(in ieder geval in bed blijft zonder zeuren) krijgt ze hem weer terug...dat zeg ik dan ook en ze luisterd braaf waardoor ze hem toch lekker bij zich heeft als ze slaapt.
@inge wrote:
Haar knuffel afpakken vind ik persoonlijk iets te ver gaan. Laura heeft een konijn waar ze erg aan gehecht is, maar dat is voor haar ook een stukje zekerheid, ik weet niet, ik heb dan het gevoel dat ik echt haar gevoel van geborgenheid afpak of zo. Dus dat zou ik zelf nooit doen.
dat gevoel heb ik ook wel hoor…maar ze sleept er de hele dag mee en dan gaat hij als ze niet luisterd op de kast.
als ze lief gaat slapen(in ieder geval in bed blijft zonder zeuren) krijgt ze hem weer terug…dat zeg ik dan ook en ze luisterd braaf waardoor ze hem toch lekker bij zich heeft als ze slaapt.
Dat kan ik me ook wel voorstellen hoor. Voor mijn gevoel gaat het net een stapje te ver, maar het is maar net wat bij jou en bij jouw kind past / werkt…
idd het is natuurlijk beetje onmacht van mij want ze is niet strafgevoelig…
geeft niet snel op… haar beer is het enige wat werkt.
is ook de leeftijd… denk ik want haar broer had het ook terwijl hij nu de mat al niet leuk vind maar wel heel netjes blijft zitten totdat hij eraf mag.
ik moet zeggen dat ik een straf verzinnen ook heel moeilijk vind hoor…
telkens maar uitzoeken wat werkt.
Er zijn zoveel dingen die ik bij Maaike heb geprobeerd…
Maar het gekke is dat ze alle straffen die ik verzin moeiteloos accepteerd. Geen toetje? Oké…geen probleem. Als mijn man en ik dan wel een toetje nemen geeft ze geen kik en ze blijft er ijskoud onder.
Dat geldt ook voor geen snoepjes, op de gang staan en geen verhaaltje?..ook best.
Op de gang staan wordt volgens mij alleen maar als een beetje hinderlijk gezien en duizend keer naar binnen komen om op een foute, sjagerijnige (bijna puberale) manier sorrie zeggen is een leuk spelletje. Kijken hoe vaak je weer terug de gang op wordt gestuurd.
Het enige wat wel werkt (maar voor hoelang?) is een praatje met z’n tweetjes waarin ik haar vertel hoe naar mamma het vind dat ze zo slecht luistert, meestal roem ik op zo’n moment al haar goede dingen en benadruk dan hoe rot ik het vond dat ze bijvoorbeeld zo brutaal was.
Meestal volgt dan een echt gemeende sorrie en een goedmaak knuffel.
Ze is gewoon vreselijk aan school toe…ze wil er zo graag heen.
:roll: nog 8 maanden geduld… :wall:
hier wordt hij op de gang gezet… dat vind hij echt niet leuk…
o wee als hij de deur open doet, want dan moet hij naar boven…
in de gang gaat hij dan ook kompleet uit zijn dak… en als hji dan tot bedaren komt dan mag hij weer naar binnen dan krijg ik een knuff en is het weer goed…
dat is het enige wat bij hem effect heeft.
altijd al geweest…
nu maar hopen dat zuslief een ander plekje heeft wat voor haar genoeg is om tot bezinning te komen :mrgreen: