Hoi,
Ik zal even kort uitleggen wat ons (vermoeiend) probleem is… gaaaaap :roll: !
De afgelopen tijd wordt Nina structureel een aantal keer wakker. Tot 2 weken terug was het meestal maar 1x per nacht en dan was ze maar 10 min. wakker. Was niet fijn, maar goed: daar kon ik nog mee leven.
Vorige maand is ze overgestapt naar een peuterbedje, dat ging zonder problemen. Maarrr… 2 weken terug was ze plotseling zo in paniek bij het naar bed gaan dat ze pas om half 2 's nachts sliep. En sindsdien is het hopeloos: de deur moet open blijven, het duurt lang voor ze in slaap valt en 's nachts wordt ze zo’n 5 tot 6 keer wakker :shock: . Is dan niet in paniek, maar wil er uit of wat drinken, enz. Ze wordt gewoon wakker. Ze moet dan wel van mij in bed blijven.
En zo zijn we een aardig slaaptekort op aan het bouwen… Als ik haar laat roepen/ huilen, raakt ze zo in paniek dat ik nog verder van huis ben. En de kans zit er in dat Teun wakker wordt natuurlijk.
Nu kwam mijn moeder met het idee om een bedje op onze kamer te zetten; wordt ze dan 's nachts wakker dan kan ik ze daar in leggen. We merken wel dat ze de laatste tijd heel erg aan mij hangt en me niet uit het oog verliest… misschien dat ze dus papa/ mama in de buurt wil hebben.
Tussen ons in leggen, daar wil ik absoluut niet aan beginnen, maar een bedje op de kamer… ik zit te twijfelen, gewoon omdat ik zo moe ben 
.
Mijn moeder heeft mij ook een tijd bij haar en mijn vader op de kamer gehad in een bedje (om dezelfde reden); wanneer ik dan wakker werd en ik hoorde m’n moeder dan sliep ik meteen weer door.
Ik weet het niet… het enige wat ik wil is een goede nacht hebben 
! Dus andere tips zijn ook heel welkom!!
Groetjes, Anne
Hier hebben we het rond die leeftijd ook een tijdje gedaan (zelf dat zij bij papa in het grote bed sliep, en ik bij kleine man op de kamer, die ook slecht sliep 's nachts…) Scheelt iedereen veel nachtrust.
Na een tijdje de boel weer veranderd: ze slaapt nu (ze is 3,5) bij haar broertje van 1,5 jaar op de kamer…gaan tegelijk naar bed en slapen relatief rustig de nachten door (op een enkele dromerige/onrustige nacht na).
Mss het proberen waard?
tip van je moeder=doen!
Hier NOG geen problemen met Suus… maar Niek had het dus wel en ook echt in paniek raken. Ik herkende het als nachtangst, heb dat zelf ook en ik kroop zelfs op mijn 16e nog regelmatig bij mijn moeder in bed omdat ik gewoon erg onrustig werd van alleen zijn in de nacht.
Toen ik ging samenwonen was het echt over en nu als Ruud soms een nacht weg is, dan lig ik weer wakker tot sint juttemis en schrik ik van allerlei dingen wakker.
Wij hebben voor Niek toen ook een bedje bijgeplaatst ivm waterbed en zelf wel goed willen kunnen slapen. En daar sliep ze bijna elke nacht vanaf een uur of 23.00 uur in… ze moest wel starten in eigen bed, deur mocht dan open blijven, traphekje dicht en dan zagen we wel. Het ging helemaal vanzelf goed toen ze 4,5 was… (rond april 2009) We hebben nu nog steeds het ledikantmatras op ons kamer staan achter ons bedhoofdeind, voor die incidentele nachten dat 1 kind spookt. Ik vertik het om zoiets als moeite hebben met alleen slapen in eigen bed, om onze ozo belangrijke nachtrust te verliezen… :shifty:
Ik weet het niet… als ik anderen moet geloven dan moet je er nooit aan beginnen om je kind op je kamer te laten slapen… :think: . Je schijnt er dan voorlopig niet meer vanaf te komen. En wordt ze niet wakker wanneer onze wekker afloopt op werkdagen?? Ik twijfel…
Anderen zeggen: laat haar toch huilen, hou de deurklink vast als ze uit haar bed komt zodat ze haar kamer niet af kan komen… sorry hoor, maar dat lukt me gewoon niet. Gaat een beetje tegen m’n moedergevoel in, zeg maar :shifty: .
Sommigen zeggen: verzet haar bedje, laat iemand komen die “wateraders” op kan sporen, enz. Maar daar ben ik dan weer iets te nuchter voor. Van de andere kant: als het helpt… :think:
Vanavond geprobeerd of ze terug in haar ledikantje wou op een andere kamer. Dit vond ze best leuk, maar na 5 min. zei ze al: uit! En toen ik vroeg of ze in haar grote bed wilde slapen, zei ze: ja! Toen is ze goed gaan slapen :thumbup: . Maar ja, heb vooral schrik voor vannacht :? .
Ik zou absoluut het bedje op jullie kamer zetten. Ik zie zelfs geen goede reden om het niet te doen. Jullie slapen, zij slaapt, win-win.
En Is het een idee om haar weer even terug te leggen in het ledikantje? Misschien voelde dat toch wel heel veilig ofzo?
Ik weet het ook niet hoor, maar ik ken het gevoel van slaap tekort :?
Laten huilen kan ik ook absoluut niet :snooty:
Oh, niet goed gelezen, dat had je al geprobeerd… En ledikantje gewoon weer even terug zetten op haar eigen kamer?
Succes ermee :hug:
Ik zou het gewoon doen, ze heeft gewoon erg veel behoefte aan jullie nabijheid. En als jullie dan beiden goed slapen, zijn jullie beiden beter gehumeurd en ontspannen wat de nachtrust van de volgende nacht alleen maar bevordert.
Haar laten krijsen, deurklinken vasthouden dat ze er niet uit kan, al dat soort maatregelen begrijp ik totaal niet. Dat maakt de situatie alleen maar enger en spannender voor zo’n kleintje, waardoor het volgens mij angsten e.d. 'snachts in de hand werkt en versterkt. Kan me voorstellen dat een uk dan niet eens meer wil gaan slapen en zich daar met hand en tand tegen gaat verzetten.
Ennuhhh…als ze 11 zijn of zo, is het echt niet meer ‘cool’ om bij je ouders op de kamer te slapen :mrgreen:
Waterstralen/aardstromen e.d…ik geloof er niet in…mss dat een muziekje op haar kamer ook al helpt? Of een nieuw dekbed dat ze zelf heeft gekozen?
Verder…zoals ik hierboven al schreef: het gaat over en beter, voor nu kiezen voor de (nacht)rust van iedereen bij jullie :hug:
wij hebben een periode gehad toen J. nog kleiner was dat we iedere nacht 10 tot 12 keer ons bed uit moesten. echt, je kan niet meer op een gegeven moment.
alle tips die iedereen heeft gegeven hebben we geprobeerd (tenminste, degenen waar ik zelf achter stond)
wij hebben hem gewoon in bed genomen. en zodra hij dan sliep legde ik hem terug.
nu gebeurd het nog incidenteel, maar zodra hij spookt mag hij tussenin en als hij slaapt, gaat hij nog steeds terug naar zijn eigen bed (tenzij ik zelf in slaap ben gevallen :mrgreen: )
echt, je nachtrust is zo vreselijk belangrijk, niet alleen voor jullie maar zeker ook voor je meisje!
bedje op jullie kamer vind ik ook echt :thumbup:
enne als ze 18 zijn slapen ze vast niet meer tussenin 
:mrgreen:
Vannacht wakker om 1.00 + 1.30 + 3.00 uur… toen hebben we het ledikantje op onze kamer gezet, Nina erin en ging slapen. Toch weer wakker om 5.00 + 5.30 + 6.00 uur… :roll: .
Ik moet zeggen, ze sliep die laatste 3 tijden best snel weer in en heeft uiteindelijk tot 8.00 uur geslapen.
Vanavond wou ze weer het ledikantje in, maar heb haar zonder veel problemen in haar eigen bed gekregen (ze was ook wel erg moe…). Nu eens kijken hoe ze vannacht gaat slapen; wordt ze wakker dan gaat ze weer bij ons op de kamer.
Waren we vanavond ook nog eens haar knuffel kwijt :wall: … zonder kan ze niet slapen, zul je net zien! We hebben 3 kwartier gezocht en uiteindelijk gevonden (pffff, wat was ik blij :dance: ).
Bedankt voor jullie tips in elk geval en jullie mening dat het zo gek nog niet is om je kind op je kamer te laten slapen 
. Voel ik me tenminste nog niet zo’n slechte moeder .
Hier staat ook een ledikantje op onze slaapkamer voor als 1 van onze meiden niet kunnen slapen/ziek zijn etc.
Maar misschien heeft ze een enge droom, of momenteel stress in huis ? Net begonnen met school etc ?
Of misschien een lampje op haar kamer zodat ze tenminste iets kan zien als ze wakker is, of in paniek raakt.
Hier wordt onze zoon elke nacht huilend wakker. Ook angst.
En dan gaat hij of naar zijn zus, daar in bed liggen, of hij komt naar ons.
Ik heb onder ons bed een campingmatje en een slaapzak, en die trek ik onder het bed vandaan en dan mag hij naast me liggen.
Tussen ons in vind ik niet leuk en bovendien ligt hij niet stil.
Het werkt prima…
Ik zou ook altijd voor de oplossing gaan die iedereen het meeste slaap gunt. En als dat betekent dat er dan de komende tijd een kind op jullie kamer ligt? Ach, prima.
Wij hebben ook nachten dat R (heel veel) spookt, ook wij nemen hem dan op onze kamer in het campingbedje. We hebben al van alles geprobeerd, laten liggen, laten huilen, met hem eraf etc. etc. en dit is eigenlijk de enige oplossing en de meest effectieve, hij is dan bang en wil niet weer gaan slapen zonder ons. Prima, het is even een periode en vervolgens gaat het weer weken goed. Ook gaat ie gewoon zelf in zijn bedje slapen, das geen probleem, maar als ie wakker wordt en we horen het al op de manier waarop weten wij genoeg.
Vannacht is ze maar 2x wakker geweest :dance: !
(Maar werd Teun 2x wakker :wall: )
:thumbup: Het zijn meestal echt fases. Dat betekend dat ze ook als ze een tijdje bij je op de kamer slapen weer in hun eigen kamertje gaan slapen. Hier is ook altijd de regel; inslapen in je eigen bed en een nachtmerrie oid dan mag er tussen papa en mama ingeslapen worden. Nu kan dat eigenlijk niet meer…in de zin, hij is lang geworden en duwt zijn vader uit bed. 8) :lol:
Maar vaak is het weten dat ze bij je slapen en je ‘horen’ al genoeg. Ik denk dat er nog geen kind slechter van is geworden door het slapen op de kamer van papa en mama. Ook dat bouwt zelfvertrouwen bij je kinderen al zou je het niet verwachten. Het betekend dat ze ALTIJD bij je terecht kunnen en soms hebben ze dat kleine stukje bevestiging nodig. :-*
Zelf had ik bv verwacht dat Casper vaker bij ons zou willen slapen omdat zijn kleine broertje nu natuurlijk op onze kamer slaapt. Maar nee hij heeft denk ik welgeteld sinds de geboorte 1 of 2 x bij ons geslapen en dat vind ik niet zo heel raar want er is nogal wat veranderd in zijn leventje. 8)
Overigens slaapt Floris ook tot hij de wieg ontgroeit is op onze kamer. Dat kan betekenen dat hij pas over een maand of 3/4 in zijn eigen kamertje gaat slapen. En ook daarvan hoorde ik altijd verhalen; joh moet je niet doen, ze willen niet meer naar een eigen kamertje…etc. Niets is minder waar hoor. Als hij groter wordt gaat hij na verloop van tijd voor middagdutjes in zijn eigen kamertje (voor hij de wieg is ontgroeit) in zijn ledikantje. En als de wieg te klein is; gaat hij ook voor de nacht over. :thumbup: Werkt voor ons allemaal prima. Dus wat andere mensen daarvan vinden; eigen meningen zijn tof dus de mijne ook. :lol:
Fijn om te horen dat meer ouders een extra bedje op hun kamer hebben :thumbup: . Ik heb het altijd zo netjes volgehouden om Teun en Nina gewoon in hun eigen bed te laten slapen, ook niet even tussen ons in, maar ben nu wel heeeeel blij dat ik Nina op onze kamer kan leggen wanneer ze wakker wordt.
En jawel: de afgelopen nachten maar 2x wakker geweest en vannacht gewoon doorgeslapen tot 7.00 uur :dance: .
Het is gewoon weer leuk om naar bed te gaan :lol: !
:-* Anne
Tja, bij onze oudste nachten naast zijn bedje gezeten. Bij nummer 2 en 3 veel makkelijker geworden. Tot 11 uur wakker en huilen dan gaan we ernaast zitten. Vanaf 11 uur huilen en wakker dan nemen we onze kinderen bij ons in bed. Als één van ons wakker wordt, dan leggen we zoon of dochter terug in bed op eigen kamer. Hier een uitgeruste papa en mama en een uitgerust kind. Het zijn hier altijd periodes. het gaat wekenlang goed en dan is er weer eens een weekje een vol bed. Tja, ik ben er erg makkelijk in gewordende afgelopen jaren. Niet naar andere luisteren. Lekker je eigen gevoel volgen. Diep van binnen weet je vast wel wat je zelf wilt. Sterkte
(Zo vind ik een omgebouwd huis vreselijk )