Zucht… wat zouden jullie doen?
Mijn schoonmoeder is vorig jaar overleden. Ze was het trotse vrouwtje van twee dikke (=viesvette) rooie katers. Bij leven was ze een keer zo in paniek, met hyperventileren erbij, dat als ze dood zou gaan er niemand voor haar katten zou kunnen zorgen.
Twee van haar dochters hebben al 2 katten, haar andere zoon heeft bijna nooit geld. Afijn, wij gezegd dat we voor ze zouden zorgen. We geloofden ook echt dat dat geen probleem zou zijn.
Inmiddels hebben we 2 kindjes en zijn we een jaar de katten “rijk”. Maar het klikt voor geen meter tussen hen en mij én m’n man. Ze krijgen hun eten, drinken, schone kattenbak, maar verder balen we van ze :oops:. Vanwege de haren (we hebben vloerbedekking), het poepen en plassen soms in woonkamer of naast kattenbak, het irritante gemiauw. Ze mochten bij haar mee-eten (op tafel zelfs), dus ze zullen hier wel veel eten en lekkere hapjes missen (hier krijgen ze ook geen frikadel als we frites halen… ja bij schoonmoeder wel :?)
Het is gewoon vies dat de kindjes haren op hun kleren en aan hun vingers hebben (en ja we stofzuigen genoeg :lol:).
M’n man wil niet echt een oplossing zoeken “omdat hij het z’n moeder beloofd heeft”. Dat vind ik ook wel, maar toch… We zorgen wel voor ze qua natje en droogje, maar krijgen verder eigenlijk geen liefde van ons :oops:. We zijn niet aardig voor ze, we proberen wel de dreumes te leren lief te zijn voor de poesjes :shifty:.
Ik vond m’n schoonmoeder een lief mens en wil op zich graag voor “haar gezinnetje” zorgen, maar in de praktijk is dat niet gezellig. Omdat ik het meeste thuis ben en het meeste dus met ze te maken heb, heb ik al bijna zoiets van… :twisted:. En laat ik ze gewoon buiten (ze kunnen wel bij eten / drinken / bak).
:oops:
Kunnen jullie iets verzinnen waarbij mijn man zich ook prettig zou voelen?
Ik zou ze misschien opgeven bij het asiel in de buurt.
Dan kun je er zelf voor zorgen, maar mocht er iemand komen daar voor 2 rode katten die er met liefde voor wilt zorgen, dat ze weten dat je ze kwijt wilt.
En anders zou ik ze misschien eens hard aan gaan pakken (dus wel van de tafel af sturen, aan de slag gaan met niet meer naast de bak piesen etc) en toch ook echt even een momentje knuffelen inbouwen op een dag. Ze hebben ook echt wel door dat jij hun niet moet denk ik. Gewoon zeggen, oke om 13:00 pak ik ze op, zet ze op de bank bij me en knuffel ik 10 minuten. Misschien iets van een speeltje halen zodat je met ze kunt spelen?
Vinden de katten het leuk buiten? Of niet? En de buren? Want anders is het niet eens een probleem om ze lekker buiten te laten, als ze bij voer, water en slaapplek kunnen? Als zij er blij mee zijn, dan is het toch ok? (vind ik hoor)
Dat je een oplossing wilt zoeken vind ik al heel goed van je, sommigen brengen katten bij het minste of geringste al naar het asiel.
Kun je ook aangeven waarom je er niet blij van wordt? Of is het alleen door het plassen?
Want dan kun je dat aan pakken en is er verder niks aan de hand.
Dat de katten gewend zijn om op tafel te zitten, tja jouw huis jouw regels. Als jij dat niet wil hebben, idd gewoon eraf zetten. Op den duur leren ze dat heus wel.
Tegen die haren kun je ook wel iets doen. Bij de dierenspeciaalzaak hebben ze borstels. Als je daar die 2 katten mee verzorgd, haal je al veel losse haren weg, dat scheelt dus ook in huis.
Bovendien: nu zitten ze in de rui, het voorjaar komt er aan. Wij hebben 3 katten en nu is het ook even wat meer dan in de winter en zomer, maar die rui is zo weer over.
Succes ermee.
zo te lezen hebben jullie eigelijk zelf de beslissing al genomen…
jullie hebben niks met deze katten wat waarschijnlijk ook niet meer zal komen…je ergert je rot aan de haren en hun rare gewoontes.ik zou toch echt met je man even flink aan de tafel gaan zitten en een nieuwe plek voor deze twee rakkers vinden.het beste zelfs weer als erfkat…want een volwassen erfkat is eigelijk niet meer goed tam te krijgen,en nieuwe gewoontes aan te leren.deze beesten zijn dan ook het gelukkigst (wat ook erg belangerijk is) op een plek bij mensen op een boerderij bv waar ze lekker muizen kunnen vangen .
als ze nu nog erg jong waren geweest dan is het weer een heel ander verhaal…
veel succes ermee :-*
ik zou oiok gaan kijken of er ergens mensen zijn die ze wil hebben
en inderdaad katten hebben echt wel door als je ze niet mag.
dus af en toe knuffelen aaien zal ook al wel helpen.
Ik zou een ander baasje voor ze zoeken want als het niet klikt tussen jullie en de katten levert dat alleen maar irritatie op van beide kanten. Misschien iemand zoeken die wel af en toe foto’s stuurt en laat weten hoe het met ze gaat zodat je man weet dat het goed met de katten gaat… :think:
ik vind het wel goed van je dat je er zo goed overnadenkt.
Hier zou je echt goed met je man voor moeten gaan zitten. Ik las ook een tip om ze op een boerderij te plaatsen… dat vind ik nou echt een topidee.
maar wel goed dat je er iets mee wil! het gebeurd ook anders:
onze m*ts van een buurvrouw heeft haar kat gewoon op straat geschopt. Dat beest loopt nu al 9 jaar buiten en ze geeft het beest niet eens te eten! dat doet de andere buurvrouw… het is echt belachelijk…
er ligt regelmatig een dooie muis bij ons voor de deur… :sick:
en het beestje blijft altijd bij zijn oude huis voor de deur zitten… zo zielig…
@merel33 wrote:
zo te lezen hebben jullie eigelijk zelf de beslissing al genomen…
jullie hebben niks met deze katten wat waarschijnlijk ook niet meer zal komen…je ergert je rot aan de haren en hun rare gewoontes.ik zou toch echt met je man even flink aan de tafel gaan zitten en een nieuwe plek voor deze twee rakkers vinden.het beste zelfs weer als erfkat…want een volwassen erfkat is eigelijk niet meer goed tam te krijgen,en nieuwe gewoontes aan te leren.deze beesten zijn dan ook het gelukkigst (wat ook erg belangerijk is) op een plek bij mensen op een boerderij bv waar ze lekker muizen kunnen vangen .
als ze nu nog erg jong waren geweest dan is het weer een heel ander verhaal…
veel succes ermee :-*
Volgens mij bedoelt de ts met erfkatten ‘katten die ze ge-erfd’ heeft, en niet ‘boerderijkatten’
.
@Suuus wrote:
@merel33 wrote:zo te lezen hebben jullie eigelijk zelf de beslissing al genomen…
jullie hebben niks met deze katten wat waarschijnlijk ook niet meer zal komen…je ergert je rot aan de haren en hun rare gewoontes.ik zou toch echt met je man even flink aan de tafel gaan zitten en een nieuwe plek voor deze twee rakkers vinden.het beste zelfs weer als erfkat…want een volwassen erfkat is eigelijk niet meer goed tam te krijgen,en nieuwe gewoontes aan te leren.deze beesten zijn dan ook het gelukkigst (wat ook erg belangerijk is) op een plek bij mensen op een boerderij bv waar ze lekker muizen kunnen vangen .
als ze nu nog erg jong waren geweest dan is het weer een heel ander verhaal…
veel succes ermee :-*
Volgens mij bedoelt de ts met erfkatten ‘katten die ze ge-erfd’ heeft, en niet ‘boerderijkatten’
:doh: stom van me ja natuurlijk hahaha thankss :mrgreen:
@merel33 wrote:
@Suuus wrote:@merel33 wrote:zo te lezen hebben jullie eigelijk zelf de beslissing al genomen…
jullie hebben niks met deze katten wat waarschijnlijk ook niet meer zal komen…je ergert je rot aan de haren en hun rare gewoontes.ik zou toch echt met je man even flink aan de tafel gaan zitten en een nieuwe plek voor deze twee rakkers vinden.het beste zelfs weer als erfkat…want een volwassen erfkat is eigelijk niet meer goed tam te krijgen,en nieuwe gewoontes aan te leren.deze beesten zijn dan ook het gelukkigst (wat ook erg belangerijk is) op een plek bij mensen op een boerderij bv waar ze lekker muizen kunnen vangen .
als ze nu nog erg jong waren geweest dan is het weer een heel ander verhaal…
veel succes ermee :-*
Volgens mij bedoelt de ts met erfkatten ‘katten die ze ge-erfd’ heeft, en niet ‘boerderijkatten’
:doh: stom van me ja natuurlijk hahaha thankss :mrgreen:
Ik had de link ook niet gelegd hoor, dacht ook aan boerderijkatten 8)