Als we weer kontact met elkaar hebben zullen we het zeker aanhalen.
Wij zijn niet tegen ene tik op de vingers en als zij hun kind niet aanspreken of straffen was dit zo snel mn partners reactie. Ze heeft er niks van gezegd, had ze mogen doen en die discussie wil ik met hun best aangaan.
Ik denk dat het bij hun niet zozeer een geval is als hierboven beschreven, want veel dingen daarvan doet hij juist wel of niet. Lijkt me trouwens erg moeilijk als je zo n kindje hebt en ik heb ook geen idee hoe het op te lossen buiten consequent te blijven. Kijk hun zoontje heeft nu in de gaten dat als hij zijn hoofd tegen iets begint te bonken hij aandacht krijgt, dus wordt dit versterkt. Als ze er in het begin misschien geen aandacht aan hadden besteed was het misschien niet zo uitgegroeid als op dit moment. Maar goed dat blijft vissen in een diepe vijver.
Voor mij is het fijn om deze verschillende meningen te lezen en we zullend e volgende keer zien hoe het gaat verlopen.
Veel groetjes van ons
Bonken met het hoofd is vaak ook een soort drift… peuters voelen aan dat ouders dit als naar ervaren en vaak proberen ouders het hoofdgebonk dus te voorkomen… helaas doen ze dat door het kind zijn zin te geven. :roll:
Aniek is er ook 1 met temperament, die grist een auto uit Peters handen en als hij hem dan weer teruggrist dan zie je die ogen al op “ik ga je meppen modus” schieten. Ik hoef nu na lang “trainen” nog maar te zeggen… niet slaan he! en dan trekt ze een pruillip en komt ze bij mij en huilt dan haar frustratie weg. Maar dit heeft ontzettend veel tijd gekost hoor. Steeds als ze sloeg zei ik zonder herkansing… “slaan is reden voor een time out” en dan ging ze naar haar kamer of de gang. Aldaar heb ik een lage kinderstoel met plankje, ze moet dus verplicht zitten en als ze eruit klimt valt ze eigelijk niet.
Heeeeel consequent zijn en steeds laten merken dat je de boosheid wel begrijpt maar dat slaan niet mag.
Hoe vaak ik niet heb gezegd “Als je slaat ga je op de gang” maar mama snapt dat je Peter even niet lief vind. Dan snikte ze van ja… koelde af en dan probeerde we het weer. Rustig 10 a 20 x per dag hoor op de piektijden. Maar nu is het dus beter.
Hoofdbonken deed ze ook, maar daar kreeg ze totaaaal geen reactie op. We deden letterlijk net of we malle lowietje waren en het niet zagen. Na 3 maanden gaf ze het op… En nou niet denken dat ik makkelijk praten heb, vond het heel erg want ze had er blauwe plekken van, zo erg deed ze het. Maar negatieve aandacht is ook aandacht en als ze die niet krijgt, zoekt ze een andere manier van aandacht vragen.
Peter is een echt jongetje, hij is veel fysieker, vind ruw spel om te gieren van het lachen, haalt in elke situatie het onderste uit de kant, een luier verschonen is onmogelijk zonder houdgreep en soms ook even ruw spel zodat hij zijn lolletje heeft gehad. Jongetjes moeten kunnen rennen, springen, vies worden, uitrpoberen enz. Kunnen ze dat niet dan worden het bonkjes frustratie en die komt er toch wel een keer uit. Ze bevatten nou eenmaal van nature meer testosteron en moeten dan verplicht de hele dag met oestrogeen optrekken (mama’s :mrgreen: )
Als ik dan het verhaal lees (1e) en dan van Niekie, dan is toch het eerste wat ik denk… kind verveelt zich, heeft geen uitdaging. Dat is helaas een probleem van deze tijd. Kinderen spelen niet zo veel meer buiten en moeders zijn vaak overbezorgd en denken bij ruw spel meteen het ergste…
Maar laat kleine jongetjes alsjeblieft op een kleine lage glijbaan ravotten, in de zandbak spelen, met auto’s door de hele kamer gaan, lekker stoeien met papa, vliegen hoog en laag in je armen, lekker met blokken gooien zonder meteen boos te worden en vooral… heerlijke frisse neuzen halen. T zal niet altijd oplossing zijn, maar vaak ook wel, zie het zo veel om me heen…
En mijn kinderen mogen best door anderen gecorrigeerd worden, maar het hoeft nooit want mijn kinderen gaan voor, ook als we ergens anders zijn. Dus dat doe ik zelf wel en als vrienden hun kinderen niet corrigeren en dit mijn kinderen schaadt, dan praten we erover en zo niet, dan is het gat van de deur dichtbij…