Pfffffffffffff…geen idee!
Moet eerlijk bekennen dat de vraag “hoe lang nog” hier ook vaak voorbij komt…aan de ene kant heb ik het idee “tot hij stopt”.
Joas stopte ook vanzelf…na 9 maanden. Voor de eerste 6 maanden zou ik wel m’n best gedaan hebben (als het niet had gelopen),maar daarna is elke dag bonus…
Elias loopt al naar de 10 maanden…en sinds vandaag begint de BV pijn te doen…alsof hij m’n tepels eraf schroeft…vanavond na het voeden zag ik de oorzaak van de pijnscheuten…2 diepe tand-afdrukken naast mn tepel…Ships…een bijter! Dat deed Joas nooit!
Dus…geen idee…
Zal wel een fase zijn…maar wel een fase die wat mij betreft snel over mag gaan…ander weet ik niet of ik het nog aan hem over ga laten…
Denk dat je die vraag alleen kan beantwoorden als je echt ergens flink tegenaan loopt…op wat flinke kloven na bij Joas de eerste paar dagen loopt het hier vrij vlekkeloos…(zolang ik op verzoek blijf voeden).
De nachten…ach…dat ervaar ik nog niet als een grote struikelblok…
@jorien wrote:
Ik zou best ver gaan denk ik, maar op een gegeven moment is wel mijn grens bereikt. Wessel krijgt nog steeds bv, maar ik merk wel dat ik afscheid aan het nemen ben. 10 maanden en zeer steng dieet ivm koemelkallergie, tig keer spruw, een bijtertje, meerdere malen een beginnende bo. Zijn voor mij nu het punt om te gaan afbouwen. Vandaag ook voor het eerst weer ongesteld geworden, dus weer een voordeel minder voor mijzelf. De afgelopen maanden heb ik me zelf te vaak moeten verbijten omdat ik medicijnen niet kon gebruiken door de bv en ik merk dat mijn lichaam echt toe is aan rust.
Hoe het afbouwen gaat lopen weet ik niet, maar dat k de beslissing heb genomen is al een stap.
ff off topic…ach…toch weer ongi geworden!!!
Ben benieuwd wat er hier gaat gebeuren…en of het de BV in de weg gaat zitten…(terugloop)…
Tja, tot nu toe heb ik er erg m’n best voor gedaan om te kunnen blijven voeden. En we hebben deze week de 6 maanden gehaald. (Wel heel af en toe een flesje KV maar dat zijn er echt heel weinig.)
Zeker wel tegenslagen gehad: tepelkloven vanaf dag 1, 2x spruw, kolven niet denderend, spugende baby, teruggelopen produktie, kind wat wekenlang geen gram aankomt, werkgever die niet meewerkt…Soms word ik er wel eens een beetje moe van. Oja, dat komt ook wel door de onderbroken nachten, maar a la. Vandaag zeiden m’n collega’s nog dat ze het knap van me vonden dat ik ondanks alles wat op het werk gaande is tóch doorga met voeden. Zei dat dat voor mij geen opgave is. Meer logisch. Ik bijt wel in het stof hoor. Kan ik wel hebben. Als m’n kind maar het beste krijgt.
Ik zie wel wanneer het ophoudt. Ik denk maar zo: Carpe Diem. Ik bekijk het van dag tot dag.
Manlief wilde al iets gaan boeken, een stedentripje ofzo voor in het najaar of volgend voorjaar. Dus ik zeg: Gaat die kleine mee dan?? (We willen graag weer een keer iets samen doen namelijk) Dacht hij toch echt dat ik dan wel klaar zou zijn met de BV! Heb hem duidelijk gemaakt dat er voor mij niks vastligt.
Het mooiste zou zijn als ze het zelf bepaalt en niet ik. Dat is dan de natuurlijke gang van zaken.
Omdat wij nu weer spruw hebben schoot het wel even door m’n hoofd dat ik beter kon stoppen. :shifty: :oops: Ik ben het gewoon zoooooo zat dat ik continue jeuk/pijn heb, en daarmee Amélie ook ansteek waardoor zij weer aan de medicijnen moet die slecht voor haar darmpjes zijn…
Ook gaan we ‘onderzoeken’ of ze koemelkallergie heeft, en dan ben ik denk ik echt wel klaar met 6 mnd. Het is een mega streng dieet, en daarbij iedere keer weer spruw vind ik dus echt niks meer aan…
…aan de andere kant wil ik gewoon nog helemaal niet stoppen. Geniet ik heerlijk van dat warme hoopje mens aan m’n borst die me zalig aan kijkt tussen het drinken door, de nachten waar ik heel stiekem toch best wel van geniet, het gulzige gezichtje als ze weet dat ze drinken krijgt…dus ik ga gewoon tot de 6 mnd, en dan zien we wel weer!
En jij?
@fiep klophout wrote:
@Moirah wrote:
Even OT: Nano’s zusje?
Liefs Moirah
ja. die heeft natuurlijk ook recht op bv.
Ik wist niet dat hij een zusje had.
Liefs Moirah
@Moirah wrote:
@fiep klophout wrote:@Moirah wrote:
Even OT: Nano’s zusje?
Liefs Moirah
ja. die heeft natuurlijk ook recht op bv.
Ik wist niet dat hij een zusje had.
Liefs Moirah
heeft ie ook nog niet. komt er aan…
en ontopic:
ik ben de vorige keer ook best ver gegaan met ondanks dat alle signalen tegen zaten (niet genoeg groeien, zelfs afvallen, ontevreden indruk, weinig plasluiers) toch doorgaan, en dat zou ik een tweede keer misschien toch anders doen. ik heb me misschien iets te veel laten meeslepen in het fanatisme rondom bv, waarbij voor sommigen stoppen NOOIT een oplossing lijkt en het advies ALTIJD zal zijn: het komt wel goed, blijf voeden! mij lijkt dat als een kind er onder lijdt, bv nÃét voor alles gaat. ik weet niet wat ik precies zou doen bij een zelfde situatie, -en nano is er uiteindelijk een prima joch op geworden, naderhand-.
Bij Aniek was de grens het opnieuw zwanger raken.
Ik kolfde en na 13 weken werd de opbrengst al minder en zijn we gaan combineren met kv. Een paar weken erna was ik weer zwanger en kwam er nagenoeg niets meer uit met kolven. Aangezien live drinken hier niet aan de orde was, Aniek kon dat niet (en daar is zelfs een logopediste voor geweest) en kolven dus de enige toevoer was, hield het gewoon op.
Peter hapte opzich prima en dronk, productie was goed, maar hij bleek een te korte tongriem te hebben (weten we nu, hij slist ook nog steeds) en ik had veel voormelk. Peters gedrag leek dus op wat Joseetje beschrijft.
Elk uur willen drinken, een dikke 40 minuten zeker bezig zijn met de voeding en dan even slapen om alweer te komen.
Aniek was toen 13 maanden en zat meer in de box dan dat ze aandacht van me kreeg.
Achteraf gezien had het ws opgelost kunnen worden met een kleine sneetje in Peters tongriem en een kolf bij mij om wat van de voormelk eerst af te kolven eer ik hem aanlegde.
Maar dat weet ik NU. Toen was de grens voor mij het voortdurend moeten aanleggen en alsnog met een ontevreden kind zitten en een dreumes die er bij in schoot.
We gaan er nu weer voor. De kinderen zijn groter en al wel gewend dat mama af en toe tijd alleen heeft. Ze vermaken zich ook veel beter. 1 gaat straks naar school, de ander naar de peuterspeelzaal. Ik weet hoe een te korte tongriem eruit ziet en heb nu al een kolf in huis om evt een teveel aan voedingsarme voormelk af te kolven.
Ik heb al een Lk gesproken en die mag ik dus zo bellen als er wat is, dus ik heb goede hoop dat we nu verder gaan komen dan 3 weken.
Bij de oudste was de grens dat hij het gewoonweg weigerde te drinken…niet live, niet uit een flesje, niet met fingerfeeding, niet met cupfeeding…hij weigerde BV resoluut.
Na 6 dagen proberen begon hij af te vallen en probeerden wij een beetje KV…hij dronk alsof zijn leven ervanaf hing…dat was voor mij het einde.
Bij de jongste heb ik alles op alles gezet te kunnen kolven voor haar (live voeden kon niet door haar vroeggeboorte)
Ik heb haar precies 1 keer aan de borst gehad, maar het kostte haar zo achterlijk veel moeite dat haar hartslag weer ging dippen…dat had ze al heel lang niet meer gehad.
Ik ben blijven kolven, met mijn kindje in het ziekenhuis en maar 1 keer per dag 1 uur contact met haar heb ik dat vol kunnen houden tot ze 9 weken was toen gaf mijn lichaam op…er kwam NIETS meer…
Einde verhaal dus!
Piew, ja wanneer stoppen he?
Mijn idee daarover verandert steeds:
-niet zwanger: ieh borstvoeding, liever helemaal niet, doet vast zeer
-zwanger: proberen dan maar, tot verlof over is
-na bevalling: ga door tot Wout een half is
-na halve jaar: euh, ga door, tot 9 maanden dan, of tot de diepvries leeg is en borst “op”…
ik denk dat ik zou stoppen als ik kolven en voeden als last zou ervaren en niet meer als positief en intiem en knus met z’n 2-en en gezond voor beeb
1 jaar lijkt me ook wel wat 8)
Ik weet niet tot hoever ik zou gaan om perse BV te geven. In het begin door de KS echt mega-kloven gehad, maar ik vond dat ik daar door heen moest “bijten”. Vervolgens een paar keer flink ziek geweest met hoge koorts. Meneer kwam elke 1,5 uur en deed er bijna een uur over om te drinken. Dus elke keer had ik 30-45 minuten rust… :shock:
Vandaar dat ik nu als ik hoge koorts heb en haast geen productie heb een fles reserve-BV of in nood kv bij geef. Het moet voor ons allebei wel leuk blijven en als hij heel de dag door krijst omdat hij honger heeft door mama’s koorts… :roll: Dit is geweest toen hij 3 mnd oud was en ik erg hoge koorts had door BO. Nu ben ik snip- en snipverkouden, het voed niet fijn, maar de productie blijft :thumbup: , dus ondanks dat hij het niezen en gesnuit van mama niet waardeert :eh: ligt hij elke dag gewoon aan de (.)!
Op dit moment werk ik maar 2 dagen (door ouderschapsverlof) en is het kolven goed vol te houden. Ik moet weer fulltime werken als ons mannetje 8,5/9 maanden oud is. Ik hoop dat ik dan op 1 of 2 voedingen per dag het ng even vol kan houden en anders is het jammer.
Maar hoever een ieder gaat moet ieder voor zich weten. Het moet ten koste van kind en/of moeder gaan. Volgens mij gebeurde dat vroeger ook niet, dan werd er eventueel aangelegd bij een (schoon)zus bijvoorbeeld. Mijn oma heeft vlak na de oorlog geen BV aan mijn moeder kunnen geven (er kwam om 1 of andere geen melk??? En in die tijd natuurlijk geen lk :roll: ). Zij heeft stad en land afgelopen om aan kv voor mijn moeder te komen. Dus soms is het niet alleen BV waar je moeite voor moet doen .
Laatst hoorde ik een zot verhaal: een kennis van mij is ook bevallen via een ks. Zij had in het begin ook kloven en klaagde over de pijn. Toen heeft ofwel een verpleegkundige of de kraamhulp thuis (ik weet niet wie) gezegd tegen haar dat ze er maar mee moest stoppen. Dit werkte zo niet, veels te vervelend en kv is veel makkelijker! :shock: Wat een voorlichting toch weer!
X Do
@Dominique wrote:
In het begin door de KS echt mega-kloven gehad, maar ik vond dat ik daar door heen moest “bijten”.
Kloven door de keizersnede is nieuw voor mij. Volgens mij krijg je dat ook niet daardoor :think: Ik dacht altijd dat het kwam door verkeerd aanleggen. Ik heb ze in ieder geval na de natuurlijke bevallig gehad :mrgreen: Na de ks bij de tweede wist ik gewoon beter wat ik moest doen

Sorry, was ff off topic :shifty:
Nou goed niet perse door de ks, maar doordat er 3 dagen lang niet/nauwelijks wat uitkwam en meneer er gewoon een uur over deed met 2 borsten om voor zijn gevoel “verzadigd” te zijn.
Vanaf het moment dat de productie goed op gang kwam verdwenen de kloven. En ik heb ze sindsdien gelukkig nog niet terug gezien! :dance:
X Do
Laatst hoorde ik een zot verhaal: een kennis van mij is ook bevallen via een ks. Zij had in het begin ook kloven en klaagde over de pijn. Toen heeft ofwel een verpleegkundige of de kraamhulp thuis (ik weet niet wie) gezegd tegen haar dat ze er maar mee moest stoppen. Dit werkte zo niet, veels te vervelend en kv is veel makkelijker! Wat een voorlichting toch weer!
Oh....wat een advies! Hier ook vreselijk kapotte tepels bij Joas,maar gelukkig een doortastende kraam...die pakte mn kolf uit, ging hem schoonmaken en heeft me de eerste week doorgeholpen door steeds de kolf aan te reiken rond voedingstijd.(mn melk spoot eruit!)..(en weer netjes schoon te maken achteraf)....na een paar dagen ben ik de nachten weer zelf gaan voeden en overdag om en om en na 2 weken weer helemaal live! tot 9 maanden!
Dus stoppen is zeker niet het eerste advies.....wat een raar advies..
@Dominique wrote:
Nou goed niet perse door de ks, maar doordat er 3 dagen lang niet/nauwelijks wat uitkwam en meneer er gewoon een uur over deed met 2 borsten om voor zijn gevoel “verzadigd” te zijn.
Vanaf het moment dat de productie goed op gang kwam verdwenen de kloven. En ik heb ze sindsdien gelukkig nog niet terug gezien! :dance:
X Do
Ah, ik snap hem. Ik had na de ks het geluk dat ik (door de vervelende ervaring met de eerste) het ziekenhuis, mijn omgeving en mezelf al zo goed had voorbereid dat het eigenlijk gelijk goed ging.
Volgens mij ligt de grens bij mij niet heel ver. Bij Bas had ik na 3 weken live voeden erge pijn aan mijn tepels en er was geen duidelijke oorzaak voor. Ik heb toen nog 5 weken gekolfd en toen liep de productie af en ben ik gestopt, vond het mooi geweest.
Bij Sanne wilde ik het nogmaals proberen, maar ben ik op advies van de kraamvrouw met een tepelhoedje begonnen, omdat Sanne niet wilde happen (en nog niet de meeste tijd) en mijn tepels vrijwel meteen weer heel pijnlijk werden. Nu geef ik nog live de borst en ondanks dat ze nog steeds elke 2 1/2 uur zeker komt overdag en 's nachts vaak ook 2 x geef ik nog steeds bv. Bij mij ligt de grens als ik dadelijk merk als ik over 2 weken weer ga werken ik 's avonds te moe ben om wat te doen of elke dag opsta met nog ergere hoofdpijn dan nu dan bouw ik af en probeer 2 x daags te blijven geven, gaat dat niet stop ik gewoon. Kolven zal gelukkig het probleem waarschijnlijk niet zijn.
Ik denk dat het bij iedereen erg verschillend is wanneer ze stoppen. Ik vind bv geen pre, maar kan zeker bijdragen bij de gezondheid van je kind daar ben ik het mee eens, maar kv is tegenwoordig ook prima, want die is in zoveel variante verkrijgbaar, dus voor elk kind de juiste vindbaar.
Moet toegeven dat ik blij ben en ook trots dat Sanne nu al 2 1/2 maand bv krijgt en hoop het nog even te mogen volhouden.
Pfff… toch knap wat veel mama’s hier allemaal hebben gedaan om bv te kunnen geven!!
Een kindje dat niet goed groeit zou voor mij ook beslist de grens zijn. Niet om te stoppen, maar wel om bij te voeden.
Ik merk trouwens met de spruw dat Tessa dan ook minder drinkt en minder groeit. Nog steeds goed genoeg, maar ze komt minder bij dan in de weken waarin we geen spruw hebben. Weet niet goed wta ik daarvan denken moet.
En idd als ik door de bv verder niet goed voor mijn kinderen kan zorgen, dan zou ik ook stoppen of afbouwen.
Met Tessa ga ik na 6 maanden wel afbouwen denk ik. Maar dan in de zin dat ik zal proberen om bv te vervangen door vaste voeding, als zij dat wil.
bi9j mijn oudste had ik ee volledig overschot aan melk dit stopte niet waardoor het arme ding die lolo ferrari dingen niet kon behappen dus ben ik fulltime gaan kolfen , heb ik 4 maanden volgehouden en toen was ik het helemaal zat!
(overogens heeft hij nog 2 maanden langer uit de vriezer kunnen drinken :mrgreen: )
bij mijn meisje mocht ik geen borstvoeding geven , heb ik erg veel verdriet van gehad want ik wilde heel graag maar er was geen enkele mogelijkheid dus tja … de grens is voor mij getrokken.