Ik durf dit bijna niet te schrijven maar ben zo geschrokken van hoe het er aan toe gaat op het kdv van mijn kinderen.
Door omstandigheden zijn de 2 vaste leidsters (is kleinschalig met 1 groep en 2 leidsters) niet aan het werk deze maand. Er werd mij gevraagd of ik een paar dagen kon invallen, ik werk zelf ook in de kov.
Ik had al mijn twijfels bij sommige dingen maar heb nu in 2 dagen zoveel gehoord van stagiaires en invallers dat ik per direct mijn kinderen er weg heb gehaald en morgen een afspraak heb met 1 van de vaste leidsters.
Een aantal punten:
kinderen MOETEN eerst eten dan drinken
eten wordt naar binnen gedwongen, letterlijk in hun strot geduwt (om het even duidelijk te maken)
ze mogen niet huilen of mopperen want dan worden ze al heel snel in de hoek gezet
In bed MOETEN ze gaan slapen en stil zijn anders worden ze in de hoek gezet of vastgehouden
er zijn een vast aantal broodjes per kind, bijv onze kids mogen maar 1,5 stukje brood en dat wordt ze echt opgedwongen, maar meer krijgen ze niet en alles wordt voor hun bepaald.
kinderen worden hardhandig gestraft, dus stevig bij de arm gepakt
Er zijn een paar ‘ernstigere’ dingen te noemen maar die plaats ik liever niet.
Even een persoonlijk voorbeeld. Silvijn had een oorontsteking en verhoging toen hij daar op donderdag was, dat wisten ze. Toch kreeg hij straf en moest hij in de hoek omdat hij zijn brood niet wou. Vrijdag bleek dat hij een flinke keelontsteking had :evil:
Ik vind dit niet kunnen, de stagiaires zijn bang om iets fout te doen, laat staan hoe een kind van 2 zich moet voelen.
Vinden jullie het terecht dat ik hiervoor de oudercommisie bij elkaar roep en er werk van ga maken?
Ik weiger ook om deze maanden nog te betalen, zij houden zich niet aan hun pedaogisch plan, waarom moet ik me dan houden aan het contract?
Vinden jullie het terecht dat ik hiervoor de oudercommisie bij elkaar roep en er werk van ga maken?
Als dit al geen reden is... dan weet ik niet wat wel hoor.
Eten opdwingen? In de hoek omdat je niet kan slapen? En hardhandig straffen?
Snap ook volledig dat je je kinderen er niet wilt hebben zitten en het geld zullen ze vast nog moeilijk over gaan doen, maar dat is een strijd die je wel aan kunt gaan.
oooh helaas heel herkenbaar. n had ook een kdv waar een hoop dingen gebeurde die het daglicht eigenlijk niet konden verdragen.Had al nooit een echt fijnn gevoel bij het kdv, maar toen een aantal extra nare feiten mij ter oren kwam (ik zat in de oudercommissie, en daardoor kwam ik eea te weten), heb ik mijn zoon er ook per direct weg gehaald.
Ik weiger ook om deze maanden nog te betalen, zij houden zich niet aan hun pedaogisch plan, waarom moet ik me dan houden aan het contract?
ik heb ook geen cent meer betaald nadat ik n had weggehaald. Ze hebben er ook niet om gevraagd, denk dat ze heeeel goed doorhadden hoe ongelofelijk fout ze bezig waren.
Vinden jullie het terecht dat ik hiervoor de oudercommisie bij elkaar roep en er werk van ga maken?
zeker! En dan hoop ik heel erg dat jullie een oudercommissie hebben die niet zoals bij ons intern zo verdeeld is, dat er uiteindelijk ondanks de feiten die op tafel lagen, geen actie is ondernomen. Iets waar ik me nog steeds enorm over kan opvreten.
bij ons was de gemeente op de hoogte van de wanprestaties, het BOINK ook, en desondanks zijn ze nog steeds open.
Net als jij wil ik hier niet precies uit de doeken doen wat er zoal allemaal speelde, maar ik blijf het ongelofelijk vinden dat in nederland kinderdagverblijven open zijn terwijl er instanties op de hoogte zijn dat deze (ver) beneden de norm presteren.
succes met alles, weet nog wel heo ondersteboven ik er toendertijd van was.
Fiep, ik ben gewoon helemaal flabbergasted (weet niet of dit de juiste schrijfwijze is maar jullie begrijpen me wel)
Je brengt je kinderen daar met alle vertrouwen en gaandeweg kreeg ik al mijn twijfels, maar eerlijk als ik ben heb ik dat ook direct terug gecommuniceerd en daar werd ook wel wat mee gedaan, dus dan ben ik al snel tevreden.
De oudercommisie is nog niet echt van de grond maar we hebben laatst een gesprekje gehad met nog 2 ouders en samen wouden we dit gaan opstarten. Ik heb hun mail en telefoonnummers dus ze gaan dit zeker horen en met hun ga ik kijken wat we verder willen.
Het lastige vind ik alleen dat er meiden zijn die me dingen in vertrouwen verteld hebben en die dingen zou ik juist naar buiten willen brengen want die kunnen absoluut niet en is eigenlijk gewoon mishandeling. Maar moet ik nou loyaal naar die inval zijn of loyaal naar de kinderen? Eigenlijk weet ik het wel, maar ik vind het zo naar om anderen erbij te betrekken, die meiden zijn nog zo jong en onschuldig :?
@Gemmama: Misschien met die meiden bespreken dat je er iets mee wilt gaan doen? Wellicht hebben ze er helemaal geen problemen mee? En de kinderen zijn nog onschuldiger…en hebben een volwassene nodig om voor ze op te komen. Dus ook al willen die meiden het niet, zou ik er toch wat mee doen… Wel een heel lastige situatie… Echt erg dat mensen die op een KDV werken zo met kinderen om kunnen gaan… :thumbdown:
Juist daarom moet je het wel vertellen, jij kan ze nu laten zien wat absoluut niet door de beugel kan en daar hebben ze later alleen maar profijt van; mocht er zich nog eens zoiets voordoen zullen ze niet twijfelen en aan de bel trekken. Al is het voor mij zowiezo een duidelijke zaak, die kindjes kunnen niet voor zichzelf opkomen.
Vind het ook schokkend en ergens heeft denk ik iedere moeder dit wantrouwen.
Ik denk dat als andere ouders er ooit lucht van krijgen en misschien zelfs door krijgen dat andere moeders op de hoogte waren,maar er nets mee deden,dat ik op zijn zachts gezegd goed pissed off ben.
Ik kan me aan de andere kant ook wel voorstellen dat het erg moeilijk is. Je voelt je toch een soort ‘klokkenluider’.
Wat was de reactie dat je je kids meteen weg hebt gehaald? Of is die nog niet geweest?
Zou zeker niet betalen. Al is dat misschien nog een issue…
Hoe dan ook, hoop dat je een manier vind er iets mee te kunnen doen.
Desnoods middels een klacht ofwel inspectie GGD. Die kunnen een KDV voor langere tijd onder controle houden.
Ik vind het schokkend en vraag me af hoe makkelijk je nog een ander KDV kan vertrouwen.
Kan je nagaan hoeveel kids er in die leeftijd ineens dwars gedrag gaan vertonen die dan z.g.n. allemaal iets mankeren,terwijl het ook frustratie kan zijn van dit soort gebeurtenissen.
Veel succes!
Ergens nog te erg voor woorden, jij bent een ouder daar en ze vragen je in te vallen. En dan gewoon dit soort gedrag laten zien?? Kortom, niet eens inzien wat daar precies mis mee is? Apart…
Ik heb morgenvroeg een gesprek met 1 vd leidsters/eigenaars, daar zal wel een hoop duidelijk in worden.
Net werd ik gebeld door de inval waar ik gisteren mee gewerkt heb, zij was door de leidster gebeld nadat ik had gebeld dat ik een gesprek wou.
De inval en stagiair hebben toen weer contact gehad en vinden het beide doodeng maar zijn heel blij dat er nu eens iemand er werk van maakt. Ze staan beide achter me, al zijn ze nog erg jong en dat waardeer ik echt enorm en sterkt me ook om dit door te zetten.
Ik kan mij voorstellen dat je je heel rot en naar voelt. Ik zou er wel wat mee doen maar wel proberen de meiden van te voren over in te lichten zodat ze het weten. Ook dat je het doet om hen en de kinderen te helpen.
Heb je inmiddels wel andere opvang? Moeilijk hoor maar dapper dat je de strijd aan wilt gaan :thumbup:
Ik heb per 1 mei een baan bij een kinderdagverblijf aangeboden gekregen en ik mag de jongens daar mee nemen, ze komen dan gelukkig wel op een andere groep, maar ik kan ze toch een klein beetje in de gaten houden Dus de opvang en het werk is gelukkig niet zo’n issue!
Grote goedheid, het is kinderOPvang geen kinderGEvang… :silenced:
Meis iig een dikke knuf want het is reuze schrikken omdat je kids daar dus middenin hebben gezeten. De eerste reactie van mijn man was ook jemig totaal gestresste leidsters of zo?
Jij kunt weinig meer dan melden en idd je jongens eruit halen, maar ja je gevoel kun je ook niet uitschakelen en er zitten nog meer kinderen. :hug:
@Gemmama: Wat fijn dat die inval je heeft gebeld en je dit heeft laten weten! Hopelijk wordt er in het gesprek inderdaad het eea duidelijk…maar dan nog zou ik ook verdere stappen ondernemen, want je hebt al eerder over sommige dingen gesproken, toch?
Vanmorgen gesprek gehad, was erg emotioneel natuurlijk, je bouwt toch ook een band op met een leidster en ik weet dat deze leidster echt een goed hart heeft, alleen ze moet wat aan haar ruggegraat doen
Sommige dingen reageerde ze niet op of beaamde ze. Sommige dingen was ze best direct en ziet zij helemaal niet zo, zoals het beperken in eten. Dus ik geloof wel dat het niet zo strikt is maar dat de communicatie daarover gewoon niet duidelijk is.
We moeten het even laten bezinken en ze gaan er nu gelijk wat mee doen, diegene die op vakantie is kunnen we nu niet bij betrekken en is ook de persoon waar de meeste ‘problemen’ over gaan, dus deze maand is het rustig op de groep, behalve dan dat er alleen inval draait.
We hebben morgen nog even contact hoe het verder gaat, ik vind het moeilijk, het is gewoon heel heftig omdat je weet dat het zoooo anders kan en ik wil haar eigenlijk heel graag helpen om het anders te doen, maar moet ik hun die kans geven of moet ik verdere stappen ondernemen. Heel lastig hoor!
Het is namelijk heel kleinschalig en het kán zo goed zijn en dat wil ik zo graag voor hun en de kindjes, maar moet je dan sommige dingen bespreken, afspraken over maken en vertrouwen dat het veranderd of moet je het toch harder spelen?
Inderdaad heel lastig… Misschien kun je wat je verder doet af laten hangen van het feit of jij zelf kunt controleren dat er inderdaad iets veranderd of dat je daarvoor van anderen afhankelijk bent. In zo iets als dit zou ik er niet blind op kunnen/willen vertrouwen dat het na een gesprek inderdaad wel goed gaat. Zeker niet als de persoon die voor de meeste problemen zorgt er nu niet bij was en dus wellicht gewoon weer haar eigen plan gaat trekken als ze er weer is.