ik hoop echt dat het straks allemaal beter word en zal gaan voorals nog zijn we bij ik neem een volle week vrij en mak wat kortere werkweken maar echt van harte neee
wil niet dat hij dingen doet omdat ik het vraag en wil me hier geen zorgen over maken
wil lekke rgeniten van me ukkie die lekker aan wurmen is momenteel
zullen straks als ie this is nog hartig gesprek voeren hierover wil er zeker van zijn dat hij net zo blij is als ik met de uk
Hmmm, mijn therapeut zou zeggen; hij is bang, dikke kans dat hij straks bijdraait, maar er bestaat ook een kans dat dat niet gebeurt. Dan kan je altijd nog je conclusies trekken. Probeer geen garanties van tevoren te krijgen, hij zal zich alleen maar in een hoek gedreven voelen. En daarmee voel jij je weer onzeker. Hoe het werkelijk zal zijn, weet je pas als je uk er is. Voor nu; concentreer je op jezelf en de baby en blaas hier van je af of bij een vriendin als het je teveel wordt. Probeer als een journalist naar hem te kijken; ok, ik constateer dat hij dit of dat niet kan of wil, dat maakt mij boos/verdrietig/machteloos. Geef het allemaal een naam en probeer het daarbij te houden en niet het gevoel de boventoon te laten voeren. Je mag ook gerust zeggen hoe je je voelt, maar probeer vooral niet beschuldigend te zijn, maar rustig te blijven en het bij jezelf te houden.
En dit allemaal van iemand die zich net zo voelde als jij in het begin van d’r zwangerschap en met deze handvatten wat stabieler in d’r zwangerschap en relatie staat. Hormonen doen ook rare dingen met je, vergeet dat niet. Jij bent al half moeder, hij ervaart het ouderschap nog niet zo.
klopt wat je zegt carenza die dingen die je vertled ken ik van mijn therapie (ikke is borderliner voor zwangerschap bijna jaar stabiel en gene therapie) en zijn nu hoop dingendie ik daarvan herken maar nu is het zo i het die bordie gedachtesof echt van zwangerschap en ja daardoor ben ik mega onzeker vind het aan de ene kant ook erg jammer dat mijn vriend mijn niet kende in mijn slechte periode dan was het waarschijnlijk iets makkelijker te begrijpen al kan een buitenstaander het natuurlijk nooit helmaal begrijpen
maar dat van afstand nemen en er vanuit derde nar kijken ken ik wel zal is kijken of dat in deze situatie ook helpt ie weet
bedankt ieder geval
kam hier wel afblazen als nodg is helas door verleden en pas twee maand in nieuwe plaats gene vrienen in directe omgeveing ook erg jammer in dit soort situaties
hmmm. misschien zou je hem kunnen vertellen dat een zwangerschap iets heel bijzonders is, en dat je daar ook zo mee om moet gaan. Het een enorm wonder is wanneer er een gezond kindje wordt geboren! (zit zelf in mijn 3e miskraam!).
Hoop dat hij bij zal trekken en jullie hier samen voor gaan!
groetjes
Ineke
hey ineke vervelend voor je die mk sterkte
ik heb mijn vrined dat trouwens wel heel duidleijk gemaakt dat is oko de reden warom we uiteindlijkbesloten hebben er voor te gaan want ja als je weg zou latn halen krijg je misshcine nooit mer die kans
niet dat ik na positieve test getwijveld heb hoor maar hij wel
en ja we wilde wel graag kids maar wel over aantal jaar maar ja dus iets eerder gekomen en we zien het ook echt als een geschenk (ookal zijn we niet gelovig) en heb dan oko mee gedaan met moeders vor moeders
ik heb mijnrined ervan overtuigd en mezelf natuurlijk dat we ons gelukkig mogen prijzen ookal niet gepland
zien vel te veel mensen met verdriet en ben dan ook intens gelukkig dat het bij mij zo goed gaat (voel me soms zelfs betje schudig)
door spiraal zwanger 2 sec gedacht kan dit wel en wil ik dit wel timing is zwaar beroerd en dan ok nog klagen omdat ik last heb van allerelei kwaaltjes maar zelfs die kan ik zo nu en dan voor lief nemen zeker als ik hoor dat sommige meden zoveel pech hebben
nou ja vorals nog gaat weer beetje beter ben nog steeds beetje boos maar ja ik hooop echt dat t beetje bijdraaid straks
Tja, bij ons in het ziekenuis hingen ook posters over wat te doen wanneer je ‘ongewenst’, zwanger bent. Dat deed mij toen zoveel pijn. Maar ieders verhaal is weer anders. Als ik ervan uit ga dat alles een reden heeft…zoals onze 3 miskramen terwijl een kindje zo gewenst is, en dan zoals bij jullie zwanger worden tewijl je een spiraaltje hebt…dan moet dat waarschijnlijk ook zo zijn.
Hoop echt dat jullie dit als iets speciaals kunnen zien en dat het kindje erg welkom zal zijn. Snap dat dit misschien ingewikkeld kan zijn.
Maar hoop dat jullie als een lieve papa en mama er voor jullie kindje zullen zijn.
oe als mijn vent toch zo zou praten nou…dat heet geen respect en egoistisch…bah heb een hekel aan dit soort gedrag
ow angelukkie, wat vervelend zeg.
Het grote ding bij niet gepland zwanger worden is volgens mij dat de vrouw vervoglens het geluk heeft het kindje te mogen dragen, en alleen al puur lichamelijk bijan vanzelf went aan het moederschap, een band krijgt met het kindje enz. Bij vaders gebeurt dat allemaal niet vanzelf, die moeten daar aan werken, zeker als het in eerste instantie niet gepland was. Ook na de geboorte is het volgens mij voor ene vrouw makkelijker je over te geven aan het nieuwe leven dan voor een man. Je hormonen gieren door je lijf, en dat is niet altijd leuk of makkelijk, maar die zorgen er wel voor dat je gewoon gáát voor je kindje.Ook dat heeft een man niet. Ik heb het bij twee koppels gezien die ongepland zwanger werden en ook in eerste instantie niet helemaal gewenst. De vrouw went vrij snel aan de grote veranderingen die hun uiteindelijke beslissing met zich mee brengt, terwijl de man veel meer moeite heeft zich neer te leggen bij dat het leven nooit meer hetzelfde zal zijn.
Er van uit gaan dat het straks allemaal vanzelf wel goed komt, is denk ik niet handig, het komt wslk niet zomaar vanzelf allemaal op z’n pootjes terecht. En als jullie niks ondernemen, gaat hij wslk zo veel mogelijk verder met zijn oude leven terwijl jij alles overboord moet gooien om in je eentje op te draaien voor de gevolgen van jullie gezamelijke beslissing…
Hebben jullie kennissen die al kinderen hebben? Vrienden van hem die al vader zijn en hem kunnen vertellen hoe het is? Ik hoop dat hij de komende 20 weken een beetje bijdraait zodat jullie met z’n tweeen alle lasten (en lusten!!!) kunnen dragen… :-*