Dit is dus een groot probleem hier.
L.R. gooit zich zo achterover als hij ergens nee op hoort. Het maakt niet uit waar hij zit. Zit hij in de stoel? Dan knalt zijn nekje en hoofdje tegen de rand aan, zit hij op de grond, dan knalt zijn hoofdje heel hard op de grond. Zit hij net zoals gisteren met zijn rug naar de radio, hij gooit zich zo achterover met zijn hoofd tegen de radio die (ondanks dat hij erg zwaar is die radio) een behoorlijk stuk naar achteren schoof. L.R. zijn hoofdje kwam dus tegen de radio aan, zakt vervolgens naar de grond (met daarbij alle knoppen meenement met zijn achterhooft) om vervolgens met zijn hoofd op de grond te vallen.
Als ik merk dat hij dat gaat doen, en ik houd hem vast aan zijn arm, dan is het helemaal drama, want lukt het niet op de ene manier, dan vindt hij gewoon een andere manier om met zijn hoofd op de grond te komen. Ik heb ook echt sterk het idee dat hij het expres doet omdat hij nee te horen krijgt.
Het maakt niet uit wat ik doe.
Negeren = oh ze merkt het niet, nou doe het de volgende keer toch weer, maar dan nog een tikkie harder.
Dit is al 2 weken aan de gang en al 2 weken negeer ik het. Maar hoe meer ik het negeer, hoe vaker en hoe harder hij het doet.
Dat het pijn doet is een ding wat zeker is, wat de blauwe plekken staan op zijn achterhoofdje inclusief de schaafwondjes die hij nu heeft opgelopen door de radio. Hij huilt dan ook heel hard, en komt troost bij mij zoeken.
Wat moet ik hier nu mee? Als ik hem troost zal hij het blijven doen, want dan krijgt hij aandacht. Als ik hem niet troost en dus negeer, gaat hij het alleen maar harder doen.
Zorgen dat hij zich niet kan bezeren… De halve meeting heeft gisteren kunnen aanschouwen hoe lev dat doet als hij zijn grens over is. Je kunt er weinig mee… Gewoon laten gebeuren en veiligheid creëren… Leuk hè :eh:
Niet echt het antwoord waar ik op hoopte :lol: 
Maar hoe moet ik dan veiligheid creeeren? Moet ik dan standaard met een kussentje bij hem gaan staan en dan pas nee zeggen, snel het kussentje onder zijn hoofd doen?
Klinkt misschien grappig zoals ik het nu neerzet, maar ik zou even niet weten hoe ik veiligheid moet creeeren als hij iets doet wat niet mag, ik op de bank zit en nee zeg. Want voordat ik bij hem ben, is het al gebeurd.
Tja misschien dan niet te druk maken om schrammen deuken bulten en blaren. Lev til ik op en leg hem verderop neer. Waar de letselkans wat beperkter is Groot worden ze toch wel. 
Oh maar daar ben ik ook niet bang voor, voor bulten blauwe plekken en schrammen. Maar wat jij al zegt, hij is gewoon gevaarlijk op zo’n moment, want het maakt dus echt niet uit wat er achter hem staat. Nu is het gelukkig gebleven bij een stoel, een radio en de grond, maar voor hetzelfde geldt staat er een stuk speelgoed achter hem waar net iets uitsteekt, kan ik datlijk met hem en dat stuk speelgoed in zijn hoofd naar het ziekenhuis.
In princiepe dus eerst naar hem toe lopen, optillen, nee zeggen en dan pas op een minder gevaarlijke plek neerleggen, zodat hij daar met zijn hoofd op de grond kan vallen.
Want als het niet hard genoeg is naar zijn gevoel, dan doet hij het gewoon nog een keer, maar dan harder. Dus met zijn hoofd op een kussentje werkt dan ook niet, want hij gaat de 1ste keer op het kussentje, doet geen pijn, dan maar er naast :? Dat is zijn gedachte volgens mij :shifty:
Is misschien niet helemaal te vergelijken, maar een (verstandelijk gehandicapte) client van mij doet ook zoiets. Zij bonkt keihard met haar hoofd tegen de deur of de spiegel (met alle gevolgen van dien). Tja en wat doe je dan? Ik werk er al een tijdje niet meer op de groep, maar toen deden we dat volgens mij ook zoveel mogelijk negeren. Want ze wilde eigenlijk aandacht, gehoord worden. Als we probeerde haar tegen te houden, dan deed ze alles om zich toch te verwonden.
Misschien kun je ipv nee zeggen, steeds iets zeggen zoals ‘dat lijkt me niet zo goed idee, maar als je nou daarop hamert…’ (stel dat hij net loopt te hameren op je pasgelakte kast 
)Dus dan geef je een alternatief. Want eigenlijk laat hij duidelijk merken dat hij er erg veel last van heeft dat hij iets niet mag.
Van de andere kant heb ik ook wel de mening dat ze maar moeten leren dat dingen niet mogen, maar misschien kun je daarin wel weer duidelijker worden als het weer een tijdje goed gaat en hij zich niet meer achterover gooit.
Lastig hoor. Ik zou hier ook veel last van hebben als mijn ventje zo’n gedrag liet zien. Succes! :hug:
Jana begint bij het woord nee meteen te huilen en slat zich zelf voor haar hoofd, ik ben me nu dus heel hard aan t afleren om nee te zeggen.’
Ik zeg nu ook iets in de richting van , dat kun je beter niet doen, of mama, vind het niet leuk dat je dat doet, of ik wik niet dat je dat doet, of dat mag niet, dat werkt hier nu redelijk.
Leuk die fases die ze hebben, af en toe word ik zooo moeeee :silenced:
De mijne hoeft geen ‘tranen te kweken’ door zichzelf te bezeren (heeeel soms wel bij oververmoeid zijn vooral) maar blert gewoon. En geloof me, dat mag niet heeft hij ook al door. :wall: Het enige wat ik doe is; zeggen dat het voor hem vast heeeeel vervelend is dat iets niet mag maar dat mijn antwoord hetzelfde blijft. Of dat hij best boos mag worden maar pech ook dan blijft mijn antwoord hetzelfde. Net als Jana is meneer de dramaqueen in huis en kan echt languit op de grond gaan liggen miepen. :silenced: *denk aan first defense reclame en het stomme is dat het nog werkt ook als ‘afleiding’ als mama ook gaat bleren :silenced: *
Hier begint het dus ook al, ik zeg nee als Riley iets doet,
En Riley gaat op zijn beurt pruillipje en vervolgens heel hard krijsen!
(En kijkt zijn papa aan die te hulp moet schieten, op mijn beurt zeg ik dan ‘Nee papa komt nu niet jou helpen, want mama zegt nu dat jij dit niet mag’),
Dan is het op zijn beurt nodig nog harder te krijsen, op de grond te gaan liggen en de vloer te schoppen. :shock:
Dus nee, advies heb ik niet… Ik snap dat wat L.R doet jij als ‘vervelend’ ervaart, vooral omdat het hem zelf ook pijn doet…
:hug:
hoe moeilijk ook, toch blijven negeren. zet hem desnoods in de box als je vaak nee moet zeggen. nu krijgt hij door het troosten toch zijn aandacht en loont het dus voor hem. misschien heel stom maar je kunt hem in huis een fiets helmpje opzetten.