het volgende speelt en houd mij erg bezig en wakker zoals aann het tijdstip te zien is
a.s. zondag zouden mijmn vriend en ik naar zeeland gaan voor te kijken naar een onderpak en een duikje maken. onze dochter zou naar mijn ouders gaan. tot zo verr niets aan de hand.
echter hij wil haar om 800 al afzetten (40 min rijden) waardoor ze heel vroeg haar bedkje uit moet en later haar fles krijgt.
daarnaast vermoed hij (we gaan met een groepje en err rijdeen mmensen met ons mee) dat er meer geddoken wordt dan 1 keer.
oftewel laat terug.
dochter is 12 weken en 1e keer bij mijn ouders. heeft wel 2 keer opgepast bij oms thuis.
het zit mij niet lekker, wil zelfs al met de bus eerder teruggaan.
wat vinden jullie stel ik mij aan of is dit te zwaar voor haar
logeren is geen optie iivm overgangsfase naar doorslapen. 3 keer er even uit om te troosten en soms toch klein beetje geven
graag jullie mening
De eerste keer je kindje “wegbrengen” is altijd eng (en dat blijft eigenlijk met alles wat voor het eerst is)!
En het devies is meestal: gewoon proberen. Beebjes zijn juist reuzeflexibel. Je kunt tussendoor contact houden met je ouders en wordt het je toch te lang, kun je alsnog wat verzinnen.
Ik snap je angst, maar ik weet van mezelf dat ik ze nog steeds heb (en dan bedoel ik bij kindje van anderhalf), maar dat het altijd veel beter blijkt te gaan als wat ik van tevoren gedacht had. Moederlijke bezorgdheid ofzo 
.
En misschien willen opa en oma ook naar de duikplek komen met baby bijvoorbeeld. Ik ben rond die tijd met uk (toen 4 weken) naar de Vierdaagse Nijmegen geweest (juist vanuit Zeeland) en niks problemen. Meneertje sliep wanneer hij slaap had, waar dat dan ook was. En ik een ongelofelijke psychische kick dat ik toch zoveel vrijheid had om dat “eventjes” te doen.
Terwijl ik verder ook heel ritmevast ben met de kleine .
Ik zou zeggen: probeer het, dan weet je het voor de volgende keer. Misschien (waarschijnlijk) gaat het zo super dat jullie het vaker kunnen doen. En zo niet - dan weet je 't in ieder geval zeker.
Succes!
Hoi,
dank, voor je antwoord. Helaas is het niet mogelijk dat opa en oma naar de duikstek komen. Zij wonen in Bergen (N.H) en we gaan duiken in zeeland.
Wat het nu nog even leuker maakt is dat ze gewoon erg huilerig is. Mijn ouders zeggen iedere keer, ach is een huiluurtje. Zal duidelijke afspraken met ze moeten maken.
Mijn vriend en ik hebben wel afgesproken dat als ze helemaal over de zeik terugkomt het voorlopige de eerste en laatste keer is geweest.
Moeten maar afwachten.
Vind het zo moeilijk :evil:
De allereerste keer je pasgeboren kind “achter laten” is altijd moeilijk… MAAR… bedenk wel dat opa en oma jou ook hebben grootgebracht en dat dat toch ook allemaal goed is uitgepakt (of niet ? ) :mrgreen:
Het blijft moeilijk, en dat is ook niet erg, maar hier begint al meteen het grote loslaten. De eerste keer dat Lotte bij mijn ouders bleef slapen, heb ik een brief geschreven, van Lotte aan opa en oma. In die brief legde “zij” uit hoe haar dag en nacht eruit zag en wat papa en mama allemaal dan deden. Ook dat papa en mama het best eng vonden en dat die nog wel een paar keer zouden gaan bellen etc.
Als je je er zorgen over blijft maken, is het misschien een idee dat jullie met zn 3-en op Zaterdag al naar je ouders rijden en daar blijven slapen. Dan kunnen zij (en jullie!) al een avondje wennen en heb je zelf de tijd om de boel over te dragen. betekent wel dat je 'sochtends vroeg de deur uit moet om op tijd in Zeeland te zijn, maar dat heb je er waarschijnlijk wel voor over
Succes met “loslaten” !
En? Wat is het geworden…?
Hoe is het gegaan?