Jim is echt zichzelf niet. Vorige week met hem bij de ha geweest en hij had rode licht gezwollen amandelen en oorontsteking. Hij heeft een week 39 koorts gehad. Toevallig heb ik afgelopen week 3 dagen met Sem in het zkh gezeten en daardoor is hij volgens mij ook behoorlijk uit zijn doen. We worden stapelgek van hem, hij wordt wakker en het begint al: laat zich vallen gaat hysterisch huilen, hij wil niet eten maar toch ook weer wel, krijgt wat te eten, wordt hysterisch en roept dat hij niet wil als ik het weghaal wordt hij weer hysterisch want hij wil het wel. Hij ligt echt om alles op de grond te krijsen. Hangt ook heel erg aan mij, dus ik neem echt de tijd voor hem. Hele dagen hangt hij bij mij en aan mij, als ik mijn hielen licht: hysterisch op de grond. Lig 's middags en 's avonds even met hem in bed te lezen en te knuffelen. Net zat ik even achter de pc en hij wilde aandacht, ik had even geen zin en zei hem dat hij even moest gaan spelen: hysterisch en gillen en helemaal gefrustreerd pakte mijn hand en ging zelfs bijten! Hij is momenteel ook heel erg tegen Sem bezig, continu dingen afpakken en slaan.
Nou heeft hij vanaf aug. 2007 tot febr. 2008 veel oorpijn gehad, maar is er nooit een ontsteking door de ha gezien. In febr. buisjes gehad en sindsdien ging het beter, zijn gedrag nu doet me heel erg aan toen denken, alleen een tikje erger nu.
Ik weet niet wat ik er mee moet, als ik vraag of hij pijn heeft zegt hij dat niet te hebben, maar soms begint hij uit het niets te huilen en nee te zeggen. Negeren helpt niet niks helpt, als het gedrag is wil ik het niet voeden maar als hij zich niet lekker voelt wil ik hem niet het gevoel geven dat hij zich niet rot mag voelen. Van de ha hier krijg ik sowieso niks voor een oorontsteking zeker niet als er geen koorts bij is. Vorig jaar heeft hij geen enkele keer koorts gehad… Buisjes zijn er inmiddels uit en de nacontrole is pas in april.
Ik herken het wel.
Met Maaike hebben we dit ook heeeeeel vaak gehad. En je vraagt ze steeds af is nu ziek of niet omdat het van die vlagen zijn.
Hier eindigde het elke keer met AB (vorige week nog).
Maar dat kregen wij ook pas als ze uiteindelijk niet meer at, dronk en koorts had. Ze heeft nu 7 keer AB gehad. En daar is elke keer een periode van 3-6 weken aan vooraf gegaan dat ze niet zichzelf was maar dat je er ook nog niet echt wat mee kan. Je wordt alleen gek van en het is zielig.
Ik zou als ik jou was eens paracetamol proberen.
Als dat werkt weet je in iedergeval weer iets meer.
Grote kans dat het alles met elkaar is bij jullie.
Hij was/is sowieso ziek. Dus ik zou nu kijken of het erger wordt of dat je er wat aan kan doen met paracetamol enzo. En dan weer terug gaan.
Maar misschien moet hij ook gewoon weer even zijn rust vinden, bijslapen enz…moeilijk :hug: .
En ik zou even dingen te eten geven die hij in iedergeval KAN eten met keelpijn (vla en ontbijtkoek doen het hier goed. En waterijsjes).
En ik heb wel geleerd dat je gevoel dus altijd klopt.
Elke keer dat ik de HA belde wist ik ook dat het genoeg was geweest en we er zonder AB niet uitkwamen en gelukkig was onze HA (en HAPposten) het elke keer met ons eens. We hebben nooit hoeven smeken om AB. Dat lijkt me heel naar als we echt het gevoel hebt dat dat nodig is.
Maar ik weet niet of je dat gevoel hebt trouwens?
Wat denk jezelf?
volg inderdaad gewoon je gevoel!
zitten de buisjes er nog in?
ik weet dat tyg van mij ook echt niet zal zeggen dat hij pijn heeft,
met kerstdag zaten we nog bij de hap, die zei dat zijn oor er rustig uit zag. Maar die hele nacht was hij krijsend naar ons toe gekomen.
die maandag hadden we gelukkig een afspraak bij de kno arts, omdat ook de ziektes weer helemaal terug waren nadat de buisjes er in september uit waren gegroeid, en die zag het in 1 oogopslag al: weer vocht achter zijn trommelvlies.
woensdag krijgt ie dus nog een rondje buisjes.
toen de buisjes er nog wel in zaten had tyg ook weleens wat geirriteerde oortjes, door water (van bv zwembad of douche) hij had er dan ook echt last van.
kreeg dan die nacht wel meteen een loopoor en dan was ie er weer vanaf…
ik zou lekker de kno bellen als ik jou was
Ik denk dat beide het geval is. De combi van niet lekker voelen en het aandacht vragen.
Ik herken het namenlijk ( was ze weeer :mrgreen: ). Het is de wervelwind van veranderingen en aandacht delen wat zo,n kind opeens moet. Je zegt al dat je 3 weken met sem in het ziekenhuis in de weer bent geweest en dat gaat jou niet in de koude kleren zitten. dat voelt zo,n kind. ( denk ik hoor). Wanneer hij zich niet lekker voelt is zijn grensje nogal laag. Dus snel drama,s.
Maar ik weet dat mijn oudste ook een monstertje werd, vooral wanneer ik layla aan het verzorgen was. En hij deed het vooral wanneer ik alleen met hen thuis was. Maar het was vele malen erger wanneer hij zich niet lekker voelde. Dus niet ziek maar niet lekker. Hij heeft er nu nog wel eens een handje van om jaloers te worden wanneer ik layla iiieets te veel aandacht geen ( “layla moet in de box mama” :inlove: ).
Dus hup naar de dokter. Dat is al het halve werk.
Pop succes… :thumbup:
Thanx meiden! Hij is vandaag weer naar het kdv en Sem ook, even alles weer in een strak ritme. Heb ze daar gezegd dat hij het moeilijk heeft gehad, dus ze houden het in de gaten. Daar kan hij lekker even spelen en een beetje energie kwijt. Als hij deze week zo bezig blijft neem ik even contact op met de ha!
Ik zou contact opnemen met de kno arts en niet met de huisarts hoor. Als Jim buisjes heeft gekregen is hij een jaar lang onder verantwoordelijkheid van de kno-arts. Tenminste zo is dat aan mij uitgelegd door het ziekenhuis. Zij zeiden letterlijk: wij hebben die buisjes erin gezet dus als er problemen met de oren zijn mag je altijd direct ons bellen. Ik ga toevallig volgende week vrijdag met mijn dochter omdat ik twijfel of die buisjes er nog inzitten. En ze dus weer klachten begint te krijgen die lijken op de tijd dat ze nog geen buisjes had.