Wat moet ik met die énorme driftbuien?

Nu, op dit moment, is het weer raak bij Mischa. Echt een enorme driftbui. Hij ligt op de grond en trapt en schreeuwt in het wilde weg van zich af.

Hij wilde niet mee naar huis van de psz (wil hij eigenlijk nooit). Ik heb, na hem eerst voorbereid te hebben door samen zijn ‘spel’ af te maken, hem uiteindelijk bij kop en kont gepakt en hem al worstelend in de auto gezet. Oké, dat is eigenlijk normale gang van zaken en dat kan ik nog wel hebben zeg maar. Maar het gevolg is dat hij binnen níets meer wil, echt alles is verkeerd.

Dit gaat dus 2 keer in de week zo :? .

Ik weet dat ik hem het beste gewoon kan laten uitrazen, want hij is nu echt niet voor rede vatbaar. Ik kan hem nu ook gewoon niet ‘houden’ als ik hem oppak, zo wild is hij.

Ik weet wel, zometeen breekt hij en is hij hartstikke verdrietig en na troosten is het weer goed.

Maar hij heeft zo’n ontzettend lange adem, hij houdt het zo wel een half uur minstens vol. En het lijkt wel steeds langer te duren.

En ik kan heel rustig blijven hoor, dus dat is het niet.

Maar leuk vind ik het niet.



Is dit de leeftijd?

En hebben jullie tips?

lastige en moeilijke situatie.

hij is erg boos maar waarom? heeft het met het spel te maken of is er iets anders. hoe gedraagd hij zich verder op de psz.

heeft hij het alleen bij het ophalen?

misschien een langere voorbereiding: dus dat juf al van te voren zegt: mama komt zo en dan mag je naar huis enz enz.



uit laten razen en negeren is denk het beste want je kan er op dat moment ook niks mee beginnen. kun je met hem er over praten? waarom hij zo doet en dat jij dat niet leuk vind als hij zo doet. begrijpt hij dat?

eigenlijk kan ik je niet zo goed helpen denk ik maar ik wil je wel laten weten dat ik met je mee leef :hug:

Bedankt :-* .



Op het moment dat hij in zo’n driftbui zit is hij echt niet voor rede vatbaar. Ik kan dan ook echt niet met hem praten, ik krijg gewoon geen contact zeg maar.



Verder gaat het op de peuterspeelzaal hartstikke goed, hij vindt het er echt enorm leuk. Hij vindt het daar gewoon zo leuk, dat hij liever blijft spelen dan mee naar huis gaat. Het is gewoon heerlijk om te zien hoe hij het er naar z’n zin heeft.



Maar idd, misschien is het een goed idee om de juf in te schakelen en haar te vragen hem wat eerder voor te bereiden.

Heeft hij dit dus alleen op de psz of ook ergens anders,mischien kan hij de overgang niet zo makelijk maken.gaat het verder wel goed met hem of maakt hij mischien een grote ontwikkeling door.



Hier geven we mees nu omega pearls zodat hij beter in zijn vel zit,het lijkt nu te helpen.

Ja, hij maakt op het moment een énorme taalontwikkeling door.

Hij heeft 2 maanden geleden buisjes gekregen en ineens hoort hij goed en gaat hij ook veel meer en beter praten. Zelf dacht ik er idd ook aan dat dat eventueel de oorzaak is.



Maar het is niet alleen op de psz hoor. Op dit moment ook…hij wil iets dat niet mag en nu is hij helemaal door het dolle.



Wie weet is het wel wat om naar visoliecapsules ofzo te kijken.

Ja ik heb zoiets van baadt het niet dan schaadt het niet.

@M@@ike wrote:

Ja ik heb zoiets van baadt het niet dan schaadt het niet.




ja idd dat denk ik ook.

het schijnt toch ook wel effect te hebben zeggen ze

Hoi Tamma



Kirsten heeft met tijden ook heel veel last van driftbuien. Ik moet zeggen nu wordt het wat minder, ze zit nu meer in de angstfase.

Ik probeer het zo goed mogelijk te negeren, maar soms is dat zo moeilijk.

Een time-out op de gang wilde hier ook weleens helpen.

Ooh herkenbaar!



Zo heeft nancy ook al een aantal keer een driftbui gehad als we van een verjaardag oid weggingen. Het lijkt wel alsof ze normaal aan huis gekluisterd is en alsof ze nooit iets leuks doet, zoals ze tekeer gaat.

Hier laat ik haar ook uitrazen en negeer, echter zet ik haar wel op een plek waar ik het makkelijk kan negeren (gang).

Na 5 minuten ga ik naar haar toe en vraag of het over is. Gezichtje zachtjes beetpakken, aan kijken desnoods 3 keer vragen. En als ze wel kijkt maar doorgaat, is het duidelijk nog niet over en soms snikt ze ja of nee en dan neem ik haar mee, leid ik haar mee, knuffel ik haar en leid haar ondertussen af met of ze zin heeft om te kleien (bijv. dit doet ze niet zo vaak).



Goed echt tips heb ik dus niet, maar ik leef met je mee.



Besef overigens vandaag pas dat ik officieel bij de peutercategorie moet meepraten en ontdek allemaal nieuwe topics :mrgreen:

@monique wrote:



misschien een langere voorbereiding: dus dat juf al van te voren zegt: mama komt zo en dan mag je naar huis enz enz.


Dit hebben we vandaag gedaan, en....tot mijn stomme verbazing ging hij zonder enig tegenstribbelen mee naar huis :shock: Ik wist niet wat ik mee maakte, haha.

We gaan het dus dinsdag maar weer zo proberen, hopelijk werkt het dan ook.

Tja die leeftijd he! Sita heeft ook elke keer weer van die fases. Nu is het gelukkig wat rustiger. Maar ze heeft ook een tijdje gehad dat ze niet meer naar huis wou na de psz. Alles nee. Maar ik merk wel dat als ik best streng voor haar ben, of eigenlijk heel consequent dan gaat het na een tijdje beter. Soms heeft ze het nodig om in het hoekje gezet te worden. En dan merk ik dat het na een aantal keren de vruchten afwerpt. Dan weet ze ook echt waar ze aan toe is. En als ze moe is merk je ook dat ze weer vervelend gaat doen. Succes in ieder geval!