Vanmorgen ben ik boodschappen gaan doen met Ian in de kinderwagen en Noah op zijn fietsje. Dit doe ik al sinds Ian zijn geboorte en dat gaat heel goed. Ik loop dan langs de grote weg en Noah fietst dan naast de kinderwagen aan de binnenkant(op de stoep). Nou vandaag had hij dus iets nieuws bedacht. Hij zette het op een fietsen echt niet normaal. Ik erachteraan al rennend met de kinderwagen, maar kon hem nooit bijhouden. Hij stak zo overal de straten over en weg was ie. Ik rennen rennen rennen. Eindelijk aangekomen in de winkelstraat nergens Noah te zien. Als een gek naar de postbus gerend, want daar zouden we heen. Geen Noah. Vervolgens naar de Jumbo gerend en daar kwam ik halverwege een mevrouw tegen met een wandelwagen en Noah aan de hand. Ik was echt helemaal overstuur. Hij is dus naar de Jumbo gefietst en raakte daar helemaal in paniek, omdat hij mij niet meer zag. Die vrouw had het direkt in de gaten dat er iets niet goed was en die liep te zoeken naar mij. Ik had het niet meer. Het zweet droop echt van mijn rug af. Ik heb hem echt geknuffeld en vastgehouden. Oh ik dacht echt die komt onder de auto! Dit doe ik dus echt nooit nooit nooit meer! Ik laat hem niet meer fietsen terwijl ik met de kinderwagen loop. Dit wil ik nooit meer meemaken. Onvoorstelbaar dat hij zoiets heeft gedaan. Het is n.l. een kindje dat altijd heel voorzichtig is. Nog nooit is hij zomaar de weg overgestoken. Natuurlijk haalt hij wel dingen uit, maar nooit gevaarlijke dingen. Tenminste tot vandaag dan! Oh ik ben blij dat hij gezond en wel boven ligt te slapen.
Liefs Gismolo
Dan schrik je je helemaal rot!!!
Heb het gehad toen ik met mijn bolle buik overstak, ging hij zomaar voor de bussen oversteken en rennen. Gelukkig een vrouw die hem beet pakte. Ik denk beetje uitproberen…
Maar wij hebben nu de regel dat er of een hand vast moet of aan de wagen.
Succes, hopelijk gebeurd het niet weer.
Vanochtend ook nog wat beleefd. We waren te winkelen toen we een jongetje van ongeveer Samilas leeftijd op een fietsje zagen. Hij was (opeens) zn mama kwijt. Ik kijken of ik iemand kon vinden, niemand. Komt t jongetje ons weer achterop. Zijn fiets was gevallen. Hij was opeens niet echt meer op zoek naar zn mama??!!
Ben toen samen met hem gaan kijken. Samila rende met em mee, ze vond t schitterend. Uiteindelijk wel de mama van Noah gevonden. Hij was zo bij haar weggefietst. Ze zei al, ze had em verteld dat ze naar de Jumbo gingen en weg was ie.........
Zij liep daar met tranen in de ogen achter de kinderwagen met nog kleine baby............
Maar het is weer goed gekomen gelukkig.
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=18521&postdays=0&postorder=asc&start=315
niet leuk wat er is gebeurd maar wel leuk het verhaal van 2 kanten te horen
Sannon, oh jeetje zeg dat is wel heel toevallig!!! Ga haar gelijk een pb sturen om haar nogmaals te bedanken!!!
Angelique, oh kan me voorstellen dat dat inderdaad onwijs schrikken is. En dan nog recht voor je neus! Oh gelukkig dat er dan mensen zijn die ook direkt ingrijpen. Pfff.
Liefs Gismolo
hahaha
Hoeveel toeval dat je beide op hetzelfde forum schrijft! En dat iemand beide verhalen leest!
Gelukkig is alles goed afgelopen, kan me je schrik en angst helemaal voorstellen!
:-*
Hoi Evelien,
Nou dit is inderdaad wel ontsettend toevallig!
Heel veel succes met de laatste loodjes! Spannend!
Gismolo
Gismolo,
Heel graag gedaan meid. Kan me enigszins voorstellen hoe je je gevoeld moet hebben.
Misschien zien we elkaar nog weer eens!
Groetjes, Suwanna