Hallo,
Ik heb even advies nodig.
Brigitte is sinds een week of wat qua gedrag overdag en haar slaapgedrag van de regel af.
Ze heeft ook streken die ze niet echt zo extreem had. Luisterd slecht, op school hebben de andere kindjes het zwaar met haar, luisterd daar ook super slecht etc etc.
Het is als ik dat gedrag bekijk niet het meisje wat ze was.
Ze heeft ook zeker haar lieve momenten hoor!
Het slapen is slecht, komt heel slecht in slaap 's avonds en maakt daardoor heel korte nachten. Laat slapen, vroeg wakker. ze gat constant haar bed uit. We leggen haar terug, maken het zo min mogelijk gezellig. etc etc.
Overdag laat ik haar heel kort slapen
Ze is net ziek geweest, roodvonk en nu net griep gehad.
Ik werd net door mijn moeder gebeld waar ze vandaag is, dat ze op school weer niet luisteren en constant met zand etc aan het gooien is.
Nu is zij een super gevoelig meisje. Al van baby af aan. Gevoelig voor echt alles om haar heen. Een simpel uitstapje moet je haar op voor bereiden. Prima doen we met alle liefde. Maar om nu een aanpak te vinden, die werkt voor haar vind ik heel moeilijk. Ik heb al van alles geprobeerd en wordt een beetje moedeloos. Belonen van positief gedrag, straffen, negeren, etcetcetc.
Wat kan ik hier nu het best mee doen?
Ik vind het niet leuk dat ze nu zo negatief op school wordt neergezet, ja ik weet dat ze op het moment echt geen lieverdje is (Ze heeft zeker wel lieve momenten hoor!!) en ik vind het moeilijk met haar gedrag om te gaan.
Ik ben nog vast wat vergeten maar ik hoop dat iemand mij een tip kan geven die ik iniedergeval kan uitproberen.
Liefs,
Ingrid
Ik zou samen met de school (peuterspeelzaal?) een plan van aanpak maken.
Dus afspreken welke concequentie beaald gedrag heeft en dat dan ook concequent toepassen zowel thuis als op school.
Bijvoorbeeld een strafplek als een stoel, in de hoek of op de gang zetten als ze dingen doet die niet mogen of niet luisterd. Wel eerst een keer waasrchuwen.
Maar ook positief belonen als ze dingen wel goed doet.
Ook kan de juf haar meer positieve aandacht geven, door haar bijvoorbeeld een opdrachtje te geven “speciaal voor haar” om uit de negatieve spiraal te komen.
Waarschijnlijk voelt ze toch wel ruimte om vervelend te zijn. En probeert ze uit.
Heel herkenbaar hoor, hier heeft Isabel ook van die periodes. (ook een heel gevoelig kind overigens).
Wel merk ik aan Isabel heel erg dat ze veel uitdaging nodig heeft, als ze een periode heel vervelend is dan is iets nieuws aanbieden vaak een oplossing. (zo mag ze nu aan tafel met een echte schaar knippen en met pritt plakken).
Ik merk dan gelijk verbetering in haar gedrag.
Sterkte ermee, het zijn altijd zware periodes!
@alex wrote:
Ik zou samen met de school (peuterspeelzaal?) een plan van aanpak maken.
Dus afspreken welke concequentie beaald gedrag heeft en dat dan ook concequent toepassen zowel thuis als op school.
Bijvoorbeeld een strafplek als een stoel, in de hoek of op de gang zetten als ze dingen doet die niet mogen of niet luisterd. Wel eerst een keer waasrchuwen.
Maar ook positief belonen als ze dingen wel goed doet.
Ook kan de juf haar meer positieve aandacht geven, door haar bijvoorbeeld een opdrachtje te geven “speciaal voor haar” om uit de negatieve spiraal te komen.
Waarschijnlijk voelt ze toch wel ruimte om vervelend te zijn. En probeert ze uit.
Heel herkenbaar hoor, hier heeft Isabel ook van die periodes. (ook een heel gevoelig kind overigens).
Wel merk ik aan Isabel heel erg dat ze veel uitdaging nodig heeft, als ze een periode heel vervelend is dan is iets nieuws aanbieden vaak een oplossing. (zo mag ze nu aan tafel met een echte schaar knippen en met pritt plakken).
Ik merk dan gelijk verbetering in haar gedrag.
Sterkte ermee, het zijn altijd zware periodes!
Bedankt voor je herkenning. Dat van het belonen van positief gedrag doen wij nu ook inderdaad. En dat van consquent bestraffen doorvoereno p school kan ik inderdaad wel gaan doen. Maar het is ook een kwestie van vertrouwen op de psz wat ik niet echt heb…
En inderdaad denk ik dat ze op momenten als deze meer uitdaging nodig is. Ze loopt met alles vanaf dag 1 al voro op haar leeftijdsgenootjes. En ja dat je juf het dan kan doorbreken dmv haar een speciaal opdrachtje te geven dat vind ik een hele goede en zal ik ook bespreken maar zij is niet zo van haarzelf uit. En er kiezen heel veel ouders om haar kindje op de andere groep op te geven. Dus dat zegt ook wel wat.
Maar ik wil niet het probleem gelijk het probleem elders neer te leggen.
Het feit is dat ze dit gedrag vertoont en dat moet ik aanpakken. En ja die twee dagen zal de juf er ook in mee moeten gaan. Zij is gevoelig en wijs. En heeft heel snel door bij wie ze over de grens kan gaan, dus ja ook opschool.
Ik vind het wel moeilijk…
ingrid wat een herkenbaar verhaal… het is net of ik mijn verhaal opschrijf… en dan waar brigitte staat, milan neerzet… Milan is ook net ziek geweest… en hier gaat het nu net zo als jij omschrijft!
Ook hier herkenning Ingrid.
Alleen op de psz gaat het dan nog wel goed.
Mischa is ook net ziek geweest (waterpokken) en is nu écht niet fatsoenlijk mee om te gaan. Hij gaat ook 's avonds laat slapen (na 26x geroepen te hebben enz) en wordt op tijd weer wakker. Hij luistert slecht en verzint echt bewust dingen die niet mogen. En schreeuwen, daar word ik soms echt niet goed van, zo’n driftkop is het.
Hier helaas dus geen tips, maar wel herkenning.
volgens mij maken kinderen wel vaker zo’n fase door, hier ook wel eens. Ik heb t idee dat t hier ook wel eens kan komen uit frustratie dat hij graag iets wil en dat t niet lukt. Sinds een paar weken begint hij erg goed te praten en de driftige buien zijn er ook nauwelijks meer.
Soms als ze echt driftig zijn dring je ook niet tot ze door. Negeren hielp hier soms, maar niet atlijd. Als t bijv om zand gooien ging dan zei ik wel dat t niet mocht enz. en dan vervolgens afleiden snel met iets anders, bijv. snel even een emmertje met zand vol scheppen en iets zeggen van…oh wat mooi he, kan jij dat ook…jij mag nu een schepje doen. En zo lukt het vaak wel 
Maar idd het gaat niet voor elke situatie op. Probeer er je eigen weg in te vinden en gewoon eens wat proberen wat wel helpt. Succes!
@pinkeltje wrote:
volgens mij maken kinderen wel vaker zo’n fase door, hier ook wel eens. Ik heb t idee dat t hier ook wel eens kan komen uit frustratie dat hij graag iets wil en dat t niet lukt. Sinds een paar weken begint hij erg goed te praten en de driftige buien zijn er ook nauwelijks meer.
Soms als ze echt driftig zijn dring je ook niet tot ze door. Negeren hielp hier soms, maar niet atlijd. Als t bijv om zand gooien ging dan zei ik wel dat t niet mocht enz. en dan vervolgens afleiden snel met iets anders, bijv. snel even een emmertje met zand vol scheppen en iets zeggen van…oh wat mooi he, kan jij dat ook…jij mag nu een schepje doen. En zo lukt het vaak wel
Bedankt voor je reactie.
Ja ik probeer wel mijn eigen weg te vinden want ieder kind is uniek.
Maar ik heb nu zoveel uitgeprobeerd en ben ff ‘op’ dat ik even hier mn verhaal kwijt wil en "hulp inroep’’
Ik weet dat het een fase is maar ik weet ook dat er meer super gevoelige kindjes zijn die dit door maken. En daar was ik benieuwd na. Een super gevoelig kindje vraagt een andere aanpak dan een ‘‘gemiddeld’’ kindje is mijn ervaring nu…
omdat ze zo gevoelig is en je haar op alles moet voorbereiden.
zijn woorden misschien niet genoeg. je zou met foto`s of pictogrammen kunnen aan geven wat er gaat gebeuren en wat er gedaan moet worden.
misschien omdat ze weinig uit daging heeft ze ook dat gedrag gaat vertonen. ik zou toch eens in gesprek gaan met iemand die er verstand van heeft. en desnoods video opnames laten maken om te zien waar het probleem ligt.
als je je in de situatie bevind met je dochter kun je niet alles zien wat er gebeurt. met video opnames kun je terug kijken en zie je het van een afstand en dan zie je vaak ook waarom een kind zo reageert.
sterkte :hug:
@Ingrid28 wrote:
@pinkeltje wrote:volgens mij maken kinderen wel vaker zo’n fase door, hier ook wel eens. Ik heb t idee dat t hier ook wel eens kan komen uit frustratie dat hij graag iets wil en dat t niet lukt. Sinds een paar weken begint hij erg goed te praten en de driftige buien zijn er ook nauwelijks meer.
Soms als ze echt driftig zijn dring je ook niet tot ze door. Negeren hielp hier soms, maar niet atlijd. Als t bijv om zand gooien ging dan zei ik wel dat t niet mocht enz. en dan vervolgens afleiden snel met iets anders, bijv. snel even een emmertje met zand vol scheppen en iets zeggen van…oh wat mooi he, kan jij dat ook…jij mag nu een schepje doen. En zo lukt het vaak wel
Bedankt voor je reactie.
Ja ik probeer wel mijn eigen weg te vinden want ieder kind is uniek.
Maar ik heb nu zoveel uitgeprobeerd en ben ff ‘op’ dat ik even hier mn verhaal kwijt wil en "hulp inroep’’
Ik weet dat het een fase is maar ik weet ook dat er meer super gevoelige kindjes zijn die dit door maken. En daar was ik benieuwd na. Een super gevoelig kindje vraagt een andere aanpak dan een ‘‘gemiddeld’’ kindje is mijn ervaring nu…
Dat herken ik idd. Ons zoontje is dat ook, erg gevoelig, ik denk ook door diverse ziekenhuiservaringen. Daarom probeer ik wel goed te corrigeren, maar vaak ook af te leiden of spelenderwijs laten meehelpen met iets dat ikzelf aan het doen ben, bijv als ik stofzuigen ben, mag hij ook wel eens even de stofzuiger vasthouden ofzo. Ik merk dat hij dat heel leuk vind om erg veel betrokken te worden bij dingen die ik zelf doe. Je zult t niet geloven, maar hij vindt bijv. opruimen in huis helemaal geweldig :mrgreen: Ideaal voor mij, want hij wil zelf altijd graag zijn speelgoed opruimen. Het is even zoeken en ik kan me heel goed voorstellen dat je eigen energie ook wel eens op is. Misschien kan je met je man of iemand anders afspreken dat die dan even oppast en je even iets voor jezelf kunt gaan doen, want dat heb je af en toe ook nodig!
Verder misschien ook goed om haar eens goed te observeren, want meestal thuis sta je daar niet zo bij stil, kijken wat ze echt leuk vind en wat ze aangeeft allemaal.
En hulp inroepen dat moet je uiteraard zelf zien… misschien kan je het eerst eens bij een CB bespreken als je je er echt zorgen over maakt.
Het kan van alles zijn, maar ook gewoon een fase. Schrijf eens wat dingen op in een dagboekje misschien dan kan je dat eens bespreken bij het bureau.
Sterkte ermee en het komt zeker goed!
Wat ik uit je verhaal oppik, is het kleine detail ‘dat je haar overdag zo kort mogelijk laat slapen’. Als moeder van een kind wiens rust heel belangrijk is, vraag ik me af of dat niet averechts werkt: een moe kind (volwassene ook trouwens ) kan minder hebben, is sneller boos, driftig etc. 's Avonds komt ze nu eenmaal moeilijk in slaap, maar als ze dat overdag een beetje kan inhalen (zonder dat ze van de dag een nacht maakt natuurlijk), lijkt me dat juist goed. Sterker nog, het kan ook zo zijn dat ze juist zo moeilijk in slaap komt 's avonds omdat ze té moe is (ik heb dat zelf ook, is heel frustrerend want je voelt dat je zooooooo moe bent en toch kom je niet in slaap… Bij Stan merk ik het ook dat ie juist slechter in slaap komt als ie moeier is).
Da’s mijn tipje .
@niki10605 wrote:
Wat ik uit je verhaal oppik, is het kleine detail ‘dat je haar overdag zo kort mogelijk laat slapen’. Als moeder van een kind wiens rust heel belangrijk is, vraag ik me af of dat niet averechts werkt: een moe kind (volwassene ook trouwens
Da’s mijn tipje
Lief van je hoor dat je zo’n eerlijke tip geeft.
Ik dacht er net zo over.
Maar hoe langer ze sliep hoe moeilijk ze 's avonds in slaap kwam en hoe eerder ze de voglende ochtend wakker was.
Nu hebben we sinds vrijdag mdidag het slaapje even helemaal weggelaten overdag. En wat denken jullie…
Twee dagen achter elkaar niet haar bed uit en binnen het kwartier in slaap en de klok rond! :dance: :dance: :dance:
Het slaapprobleem lijkt opgelost, maar houdt dat ook in voor haar andere probleem, het niet luisteren?
Ik vind het best wel alarmerend als school en ook je moeder er over begint en omdat je al aangeeft van alles te hebben geprobeerd (ik neem aan meerdere weken achter elkaar, want verwacht niet zoals bij The Nanny dat ze in een paar dagen tijd opeens verandert), zou ik bij het CB horen of zij je kunnen helpen. Wij hebben hier een opvoedkundig spreekuur, misschien jullie ook wel iets dergelijks.
Succes!
@Dodde wrote:
Het slaapprobleem lijkt opgelost, maar houdt dat ook in voor haar andere probleem, het niet luisteren?
Ik vind het best wel alarmerend als school en ook je moeder er over begint en omdat je al aangeeft van alles te hebben geprobeerd (ik neem aan meerdere weken achter elkaar, want verwacht niet zoals bij The Nanny dat ze in een paar dagen tijd opeens verandert), zou ik bij het CB horen of zij je kunnen helpen. Wij hebben hier een opvoedkundig spreekuur, misschien jullie ook wel iets dergelijks.
Succes!
Ja ook dat lijkt beter te gaan.
We belonen heel bewust als iets goed gaat.
Ze probeert steeds minder uit en is weer veel vrolijker.
Ze praat ook weer veel meer ineens :think:
Dus ja ook dat gaat beter.
Het is mij duidelijk geworden, dat wanneer ze zich verveelt (in de zin van geen uitdaging etc) dan gaat ze vervelend worden en uitproberen.Dit is bij haar te door breken om haar een uitdagend iets te laten doen. En sinds we op die weg zitten gaat het beter. Klinkt heel simpel maar je hebt er natuurlijk de hele dag door mee te maken.
Ze is al vanaf het begin aan voor op haar leeftijdsgenootjes in de zin van dingen snel oppikken en onthouden en kunnen uitvoeren. Dus zij heeft meer uitdaging nodig dan een gemiddeld peutertje van bijna 3.
Gaat dus goedkomen, als je maar consequent vasthoud aan de regels die je hebt ingesteld. Wijk je even af, heeft ze dat direct door.
Fijn te horen dat het zo goed gaat :thumbup: .
En tja, kinderen kunnen dus nogal verschillen… (gelukkig maar, anders werd het zo saai )
Even een kleine up date:
Vanmorgen met haar naar CB geweest. Ze is nu 103 cm en weegt 16.5 kg. Ze is echt een lange meid, 96% van de meisjes in haar leeftijd is kleiner dan zij is.
En het voglende inderdaad bevestigd:
Ze loopt in bijna alles voor, volzinnen, emoties kunnen uitdrukken etc etc. Ze zit op de ontwikkeling van een (ruim) 4 jarige. Dat is wel leuk maar soms ook best zwaar voor haar zelf en voor ons. Het meest voor haar natuurlijk. Goede begeleiding is wel belangrijk en dat is wat ik helaas mis op de PSZ. Ze wordt daar als lastig gezien en dat vind ik heel jammer, want haar gedrag is een uiting van ‘verveling’ en meer willen/kunnen dan de groep of dan wat haar op dat moment wordt aangeboden. Ik zie haar niet nog een jaar met plezier daar naar toe gaan, er is voor haar nu al weinig uitdaging. Dus ik denk at ik maar eens een gesprek aan ga.
Maar dat doe ik na de vakantie, over drie weken is dat al zover. Dan zijn we allemaal weer fris.
Gelukkig is het gedrag maar met fasen en is ze verder een enorm gelukkig kind. Maar juist in de periode dat ze dat gedrag vertoont is de juiste begeleiding belangrijk (ok klinkt nogal theoretisch maar julie begrijpen me wel he? :mrgreen: )
ik zou zeker een gesprek aangaan met de psz
zou het zelf nog voor de vakantie doen
zodat ze gelijk na de vakantie er wat mee kunnen doen ipv eerst nog te doen zoals nu
@hedwich wrote:
ik zou zeker een gesprek aangaan met de psz
zou het zelf nog voor de vakantie doen
zodat ze gelijk na de vakantie er wat mee kunnen doen ipv eerst nog te doen zoals nu
Ja daar zit ook wel wat in. :think:
Ik zal morgen gelijk maar bellen om een afspraak te maken. Dan staat dat vast.
Afgelopen dinsdag heb ik een gesprek gehad met de peuterspeelzaal juffrouw van Brigitte.
Twee weken geleden is er op het cb geconstateerd (of eerder bevestigd) dat zij behoorlijk voorloopt op haar ontwikkeling. Zij functioneert als een 4 jarige, op gebied van dingen doen, spraak.taal ontwikkeling en denk vermogen, gevoelens kunnen uitdrukken, dingen vertellen die ze mee maakt etc etc. Maar emotioneel is zij ‘gewoon’ drie jaar.
Wat dus resulteert in een meisje wat zich snel verveelt, veel uitdaging nodig is maar het emotioneel niet altijd aan kan. Dit vergt dus een goede aanpak. Wanneer we het nu negeren en denken het komt wel goed, dan kan ze dus nu al heel onzeker en ongelukkig worden. En dat is uiteraard iets wat wij niet willen.
Op de psz wordt er een deskundige ingeschakeld, zij zal zorgen voor aangepaste opdrachtjes die bij de ontwikkeling van Brigitte passen. Wel wil ik (en de deskunidge en juf) er voor waken dat we haar niet over stimuleren. Het is wel grappig want die deskundige die ken, is sinds kort de overbuurvrouw van mijn ouders. Zij kent Brigitte van baby af aan en zij roept altijd al: dat meisje loopt ver voor op haar leeftijd! En ze krijgt nu dus gelijk.
Ik hoop dat we de goede weg op gaan met haar, want het is best moeilijk om hier mee om te gaan.
Wat fijn dat het zo goed wordt opgepakt! En fijn dat je die deskundige kent, lijkt mij heel prettig.
Wat fijn zo’n deskundige!
Hier heb ik net zo’n meisje rondlopen als jouw dochter en ik herken dus veel van wat je typt.
Nancy is nog maar net gestart op de psz dus heeft ze gelukkig nog genoeg uitdaging. Al wil ze sinds kort wel weer heel graag mee naar huis terwijl ze daarvoor “op school” wilde blijven. Ik ben dus heel benieuwd hoe ze zich verder ontwikkeld.
Hopenlijk komt er voor jullie na de zomervakantie verbetering. Gaat het slapen nu nog steeds goed?