3 weken. :eh:
Gerust…tsja kan je maar in dat koppie kijken he…
Morgen wil t cb dat ik weer kom wegen. Die helpen me gelukkig super!!
3 weken :shock: . Laten we het er maar op houden dat het fijn voor hem is dat ie zo lekker lang vakantie heeft 8).
Fijn dat ze morgen weer gewogen wordt, hopelijk is ze nu wel aangekomen!
Ach wat sneu dat je kleine meisje zo moet huilen.
Wel een vreemde reactie van die vervangende ha…hij moet toch wel snappen dat jij je ongerust maakt.
Fijn dat het cb je onrust wel serieus neemt… :thumbup: :thumbup:
Wat weegt ze vandaag??
Dikke knuffel voor jou meid :hug: :hug:
Ga vanmiddag met d’r wegen. Allebei mn meiden liggen nu even op bed. Alhoewel Aukje volgens mij klaarwakker is. Zodadelijk stiekem even spieken.
Ben benieuwd ook naar d’r gewicht…
Ze is gelukkig goed bijgekomen!! Nu dus even dr gedrag in de gaten houden
@sonja1985 wrote:
Ze is gelukkig goed bijgekomen!! Nu dus even dr gedrag in de gaten houden
Fijn! succes er mee!
Dat is mooi!
Als ze op je onderarm in slaap valt is ze dan in een buikhouding?
Ons meisje sliep de eerst weken gemiddeld 4 a 5 uur per etmaal, waarvan de meeste overdag en max 30 minuten aan een stuk. Dodelijk vermoeiend…
Ze sliep wel als ze op haar buik op onze buik lag, maar ik kan niet op mijn rug slapen en mijn man vindt dat ook niet zo prettig. Bovendien waren we bang door zelf te rollen in de slaap de kleine te pletten. Zodra ze sliep legden we haar terug in bed (op haar rug), maar meestal werd ze dan na 5 minuten wakker en konden we weer opnieuw beginnen. We zijn toen ze 5 weken was na een tip van iemand naar een osteopaat geweest en daar kreeg ze een behandeling en bachbloesem druppels. Na 2 behandelingen en 2 weken verder sliep ze al het dubbele. Nu is het afvragen of het door de osteopaat komt of dat het vanzelf ook zo verbeterd zou zijn.
Achteraf dacht ik dat ze gewoon een buikslapertje was en hadden we haar misschien op de buik moeten leggen, want ze was wel al met een klein maandje heel sterk in de nek.
Lang verhaal, maar misschien helpt dat bij jullie ook om haar op de buik in bedje te leggen. (misschien eerst overdag)…succes in ieder geval.
Dankjewel dat je meedenkt!
Aukje is naar mn vermoeden ook wel een buikslapertje. D’r middagslaapje laat ik dr ook op dr buikje doen. Heb inmiddels ook genoeg vertrouwen in haar, dat ze dit ook al in dr bedje doet. Uiteraard met de babyfoon op scherp 
Indien ze 's nachts op dr buik bij me in slaap valt leg ik dr zo ook terug ( dan slaapt ze naast ons )
Anderzijds heeft ze vannacht van 22.00 tot 04.30 op dr rug geslapen.
Soms valt ze ook op dr buik in slaap op mn arm, en als ik dr dan op dr buik in de box leg wordt ze toch wakker.
Denk dat we deels ook moeten accepteren dat ze smorgens en s avonds wat onrustiger is met slapen. 's Nachts doet ze gelukkig gewoon super, en tussen de middag maakt ze ook vaak een ruk van minstens 3 uur achter elkaar.
Hier ook een dame die wél doorslaapt maar zelf in slaap vallen is een probleem.
De nieuwe plan van aanpak hier, stoel naast d’r bed, verhaaltjes voorlezen, etc, dit werkt tot nu toe erg goed, we proberen van het ‘‘naar bed gaan’’ gewoon een gezellig moment te maken, ze vindt het prima.
Ik las laatst een artikel over wiegendood, door je baby te laten huilen raken ze in de stress en dús oververhit, wat dan weer één van de grootste oorzaken van wiegendood is.
Dus nee :snooty: ik laat haar écht nÃet huilen. :shifty:
Als ik jou was zou ik toch erg oppassen met het op de buik laten slapen hoor, dat is ook een grote oorzaak van wiegendood…Helemaal omdat ze nog zo jong is!
ik doe t ook niet meer, want ze wilt het zelf ook niet meer.
Waar ik gewoon wel aan ga beginnen is dr toch te laten huilen. Wel elke 10 min kijken, troosten en wachten tot ze stil is.
Uiteraard check ik ook of ze niet te warm is Huggie, ze ligt enkel onder een lakentje en pas als ze diep slaapt komt er een dekentje bij.
Maar t is hier echt gewoon de manier die helpt bij d’r. Hou ik haar bij me ligt ze enkel te huilen en slaapt ze slecht.
Doe ik dit, dan zijn we misschien een klein uurtje bezig,maar is ze wel vertrokken voor de rest van de avond.
Mijn zoontje valt niet zelf in slaap. Meestal valt hij in slaap aan de borst, anders blijf ik bij hem liggen tot hij in slaap valt. Ik laat hem helemaal nooit alleen huilen. Ik wil dat hij gerust en met vertrouwen in slaap valt. Als dat lukt door bij hem te blijven tot hij in slaap valt heb ik er die tijd graag voor over.
Zelf in slaap vallen, dat komt wel als hij er aan toe is.
@Koda wrote:
Mijn zoontje valt niet zelf in slaap. Meestal valt hij in slaap aan de borst, anders blijf ik bij hem liggen tot hij in slaap valt. Ik laat hem helemaal nooit alleen huilen. Ik wil dat hij gerust en met vertrouwen in slaap valt. Als dat lukt door bij hem te blijven tot hij in slaap valt heb ik er die tijd graag voor over.
Zelf in slaap vallen, dat komt wel als hij er aan toe is.
Dit hadden mijn woorden kunnen zijn :thumbup:
Ik maak in dat geval erg nieuwsgierige en prikkelgevoelige kinderen. Als ik erbij ga zitten gaan ze al helemaal niet slapen. Geloof me, dat heb ik de afgelopen 7wk allang geprobeerd.
Maar ik ben er ook van overtuigd dat t niet goed is voor een kindje om bij een nerveuze moeder te zijn die op een gegeven moment niet meer tegen het huilen kan.
Dan kan je ze beter even apart leggen.
Maargoed, dat blijft altijd iedereen persoonlijk.
@sonja1985 wrote:
Ik maak in dat geval erg nieuwsgierige en prikkelgevoelige kinderen. Als ik erbij ga zitten gaan ze al helemaal niet slapen. Geloof me, dat heb ik de afgelopen 7wk allang geprobeerd.
Maar ik ben er ook van overtuigd dat t niet goed is voor een kindje om bij een nerveuze moeder te zijn die op een gegeven moment niet meer tegen het huilen kan.
Dan kan je ze beter even apart leggen.
Maargoed, dat blijft altijd iedereen persoonlijk.
Ik heb hier dus zo prikkelgevoelig kindje wat totaal niet in slaap kan vallen en 's nachts aan het spoken is.
1 1/2 jaar lang is hij tegen mij of tegen mijn man aan in slaap gevallen. Wel op ons bed (hij slaapt bij ons op de kamer, nog steeds
) Hij kon echt niet alleen in slaap vallen en huilde zich helemaal overstuur. We merkten dat als wij bij hem gingen liggen, hij helemaal vast moest liggen wilde hij in slaap kunnen vallen. Dus al 1 1/2 jaar lang wordt hij vastgeklemd in onze armen. Sinds begin deze week was lukte het hem ook niet meer om in slaap te vallen in onze armen.Nu gaat hij alleen in zijn eigen bedje. Komt er 3x uit, dus ik zet hem 3x terug zonder contact te maken. De 4de keer komt hij zijn bedje uit, gaat op ons bed liggen, mekkert en jengelt wat en valt binnen 10 min in slaap.
Dus inderdaad, het is per persoon verschillend. L.R. kon dus zichzelf niet afsluiten voor de prikkels, wij moesten hem daarbij helpen. En nu… hij heeft zelf duidelijk aangegeven dat hij niet meer wilde, dat hij het zelf kan. En dat heeft hij bewezen.
Ik heb L.R. echt nooit laten huilen, altijd direct voor hem klaargestaan. En dat merk ik wel, hij is aanhankelijk maar wel zelfstandig, zelfverzekerd, en hij kan erg goed duidelijk maken dat hij iets wel of niet wil.
I.S. hebben we wel laten huilen, maar dat was háár manier van in slaap vallen. Ik heb dus 2 verschillende kinderen, met allebei een totaal andere aanpak. En het werkt voor beide kinderen goed dat ze hun eigen aanpak hebben.
Dus ja, per persoon verschillend en goed kijken naar je kindje en vooral luisteren naar je gevoel. Dat is het allerbelangrijkste.
Fijn om te lezen. Anders ga ik mezelf straks nog een onteerde moeder voelen :oops:
Maar we hebben idem meegemaakt bij Femke. Die bakerde ik in, en was dan ruim een uur aan het wiegen terwijl zij krijste, en sliep ze eindelijk dan werd ze na 30min weer huilend wakker. Van alles geprobeerd gehad, niets hielp, ze kon zelfs niet slapen als we gingen wandelen.
3 Dagen een streng regime, met dus idd laten huilen en elke 10min troosten en zelfde ritueel. En daarna ging ze met een glimlach naar bed toe!
Ik heb me toen 3 dgn zo klote gevoeld, maar t heeft zichzelf wel bewezen daarin!
@Huggie wrote:
@Koda wrote:Mijn zoontje valt niet zelf in slaap. Meestal valt hij in slaap aan de borst, anders blijf ik bij hem liggen tot hij in slaap valt. Ik laat hem helemaal nooit alleen huilen. Ik wil dat hij gerust en met vertrouwen in slaap valt. Als dat lukt door bij hem te blijven tot hij in slaap valt heb ik er die tijd graag voor over.
Zelf in slaap vallen, dat komt wel als hij er aan toe is.
Dit hadden mijn woorden kunnen zijn :thumbup:
Met een kind is dit een hele mooie oplossing, maar probeer dit eens wanneer je nog twee andere kinderen hebt rondlopen. Is niet mogenlijk. Weet ik uit ervaring.
Elk kind is anders. Ik wieg mijne in slaap en leg haar dan in bed. Ze is dan ook gelukkig binnen 3 min wiegen vertrokken, maar goed dit zal niet altijd werken.
@samara wrote:
@Huggie wrote:@Koda wrote:Mijn zoontje valt niet zelf in slaap. Meestal valt hij in slaap aan de borst, anders blijf ik bij hem liggen tot hij in slaap valt. Ik laat hem helemaal nooit alleen huilen. Ik wil dat hij gerust en met vertrouwen in slaap valt. Als dat lukt door bij hem te blijven tot hij in slaap valt heb ik er die tijd graag voor over.
Zelf in slaap vallen, dat komt wel als hij er aan toe is.
Dit hadden mijn woorden kunnen zijn :thumbup:
Met een kind is dit een hele mooie oplossing, maar probeer dit eens wanneer je nog twee andere kinderen hebt rondlopen. Is niet mogenlijk. Weet ik uit ervaring.
Elk kind is anders. Ik wieg mijne in slaap en leg haar dan in bed. Ze is dan ook gelukkig binnen 3 min wiegen vertrokken, maar goed dit zal niet altijd werken.
Hier ook 2 kinderen. En ja, de enige oplossing die je dan hebt, is proberen te zorgen dat de oudste twee op bed liggen en er niet meer uitkomen en dan de jongste in slaap proberen te krijgen.
Hier werkt in slaap wiegen en dan wegleggen overigens al helemaal niet. Dan is het binnen 5 minuten weer huilen.
Is voor een kindje ook niet fijn, om lekker in mama’s armen in slaap te vallen en als je dan wakker wordt en ze is ineens verdwenen…
Hoe dan ook zal iedereen zn eigen manier hebben, en ieders moet doen waar zij zich goed bij voelt.