We hebben hier voor de deur een heerlijke speeltuin, dus daar zitten we veel. Vrij hoge glijbaan, trap met zijkanten open, klimrek enz. Ik vraag me steeds weer af…zou ze het alleen kunnen…ze kan het wel, maar ik vind het echt nog doodeng hoor! Ze kan makkelijk de glijbaan op, maar moet dan bovenaan zo nodig allerlei draaikunsten uitvoeren om er op de buik achterstevoren af te gaan. Kan prima klimmen tot bovenin het klimrek (kon ze vorige zomer al… :shock: ) maar wat als ze ineens los laat? Vorig jaar liet ze soms gewoon ineens los, ik heb haar geleerd terug te klimmen en dat doet ze nu ook wel, maar het is zoooo hoog! Als ze met handen aan bovenste sport zit kan ik nog net bij haar benen en ik ben toch wel 1.80. En daar zit ze dan trots te wezen, mijn ukkie van nog net geen 2… Ze speelt met een aantal kinderen van (bijna) 3 en doet dus volop met alles mee. Ze zeggen dat als een kind zelf op een toestel kan komen, dan is het geschikt anders zijn ze er nog niet aan toe. Maar hoe kan ik in hemelsnaam testen of ik haar los kan laten zeg maar?? Gevoel volgen, das een beetje dubbel. Ze is vorige zomer van de glijbaan trap gevallen, helemaal naar beneden achterover, terwijl hub erbij stond en haar zo ongeveer vast had, het gebeurt voordat je het weet, ook als je erbij staat.
Oh dat loslaten bedoel ik dus niet letterlijk…ik heb haar niet meer vast in principe, sta er bij en houd hand er dichtbij, dus ze doet het allemaal zelf. Ze vliegt zelf de speeltuin door en als ze iets doet van bovengenoemde dingen ga ik erheen.
Hoe pakken jullie dit aan of hoe sta je er tegenover? Ik ben op zich geen angsthaas, ze mag van mij best vallen en leren dat dat kan gebeuren, ik durf haar best wat vertrouwen van mijn kant te geven, maar vallen uit eeen ruim 2 meter hoog klimrek vind ik toch wel wat hoog. :roll:
Tja ik ken je probleem wel een beetje.
Ik heb een glijbaan in de tuin, en daar zat zo’n stalen buizentrappetje bij. drie jaar lang heb ik daar bijgestaan maar nu met nr3 op komst heb ik echt geen zin daar nog bij te staan.
Ze zijn er regelmatig afgekukelt, de verf stond bij mijn oudste op haar voortanden.
Afijn, ik heb twee weken geleden dat trappetje zelf vervangen voor een trap met houten treden, grotere hellingshoek etc. Hartstikke veilig, twee leuningen erlangs, perfect!
En terwijl ik dat aan het doen ben, wil de jongste van de glijbaan glijden en… gaat er naast en dondert zo naar beneden naast de glijbaan (echt bijna geen ruimte om eruit te vallen).
Dus hoe je het ook went of keert, ze gaan toch wel vallen. Zoals je zelf ook zegt, zelfs met je man ernaast kukelt ze er nog af.
Je moet denk ik met dit soort dingen loslaten als jouw eigen gevoel zegt dat het goed is. Dus blijf er nog maar even bijstaan, en met oog op je jongste sta je er volgend jaar nog naast 
haha ik heb er de gang laten gaan,met me handen voor me ogen,buurvrouw stond stand-by,en ze vond het geweldig:-)
ze was toen 2 dat ze op die engen hoge klimrek met glijbaan ging…
maar het is nooit fout gegaan GELUKKIG
Ik durf mijn dochter nu nog niet goed ‘los’ laten daarin :shifty:
Kijk vanop een paar meter toe, maar met een bang hartje…
Xander klimpt ook tot helemaal bovenin het klimrek, maar no way dat ik er ver vanaf sta. Ben veel te bang dat ie van zo hoog valt en dat ie verkeerd op zijn nek terecht komt ofzo 
Een voortand mist ie al, maar niet zoals verwacht was door klimmen, maar door een uitglijder op het KDV van de kinderstoel. Maar sindsdien ben ik wel nog iets voorzichtiger.
Loslaten vind ik ook moeilijk hoor en denk ook wel dat je goed moet blijven opletten, is ook niks mis mee toch. Vallen kan idd geen kwaad, maar echt van een hele hoogte toch wel en dan sta ik er liever bij. Het ligt ook aan het kind, het ene kind laat je sneller los dan het andere. Ik denk dat het toch heel belangrijk is dat je je eigen gevoel hierbij volgt, wat voor jou goed voelt. Sta je er liever nog een beetje bij, nou prima toch :thumbup:
En zo gebeurt het… Was ik zover dat ze dus alleen de glijbaan op ging, al 100 keer geweest… alles prima, doet het veilig enz. Maar dan komt het moment dat ze gaat doen wat grote kinderen ook doen…en hoppakee op 1 meter afstand zie ik haar zo weer die glijbaan trap afkukelen :? Ze had alleen wat schrammetjes en ging zo weer erop, en mama, die had een halve hartverzakking maar mag vooral nog steeds niet helpen. Maar jullie snappen wel, ik sta er stiekem weer bij en help vooral niet (maar houd lekker toch stiekem mijn hand erachter :oops: )