Wij willen in 2007 voor een 2e kindje gaan. Mijn man wil graag ze erg kort op elkaar en ik vindt het niet erg als er een kleine 2 jaar tussen zit. Wat hebben jullie gedaan en waarom? Ik wil graag wat meningen weten van bewuste langer wachtenden en van moeders die bewust/onbewust snel weer zwanger waren en hoe dat bevalt.
Hoi,
Wij hebben juist bewust gewacht met een tweede.
Wij hebben een eigen bedrijf waar ik thuis de boekhouding voor doe. Daarnaast werk ik ook nog 2 dagen buiten de deur.
Ik had m’n handen zo al wel vol.
Ons meisje is vorige week net 2 jaar geworden en nu begint het bij mij pas te kriebelen.
Eind nov. ben ik dan ook gestopt met de pil en nu is het afwachten.
Ik vond de leeftijd vanaf een jaar tot nu behoorlijk druk, ze gaan ineens alle kanten op en willen alles ontdekken.
Ik moest er persoonlijk niet aan denken om er op dat moment al een baby bij te hebben. Dat had ik niet aangekund.
Mijn man is trouwens ook veel weg waardoor ik veel alleen moet doen,dat speelt bij ons ook mee.
Nu kan mijn eerste al veel meer zelf doen en helemaal als we er straks nog een kindje bij mogen krijgen, dan is ze misschien al bijna 3.
Natuurlijk is dit per persoon allemaal verschillend en ik ben dan ook wel
benieuwd naar andere reakties.
Groetjes Es
ik lees ook even mee ik wil ook strax voor een tweede gaan maar de reaktie van esther klinkt precies hoe ik er ook over denk dus ik lees gewoon even gezellie mee :mrgreen:
Ik heb straks een leeftijdsverschil van 2 jaar en 4 maanden tussen mijn zoontje en dochtertje. Persoonlijk vind ik een leeftijdsverschil van 2 tot 3 jaar ideaal. Ik heb dus gekozen voor 1 jaar wachten.
Een collega en een vriendin van mij hebben 2 kinderen die maar 16 maanden schelen. Daar hebben ze allebei achteraf een beetje spijt van, want ze worden af en toe gillend gek. 2 van die kleintjes is echt heel erg druk.
Voor je eigen lichaam is het ook beter om even te wachten, omdat je van de eerste bevalling ook vaak wel 9 maanden moet bijkomen.
Verder las ik laatst (maar ik weet niet of dit echt zo is) dat moeders waarvan de kinderen anderhalf jaar (of minder) schelen, minder lang leven dan moeders met kinderen met een groter leeftijdsverschil…
Ben wel benieuwd hoe dit onderzoek tot stand is gekomen overigens…
we gaan voor een 2e, bewust na 9 maanden weer gestopt met voorbehoedsmiddelen, ik ben al iets ouder en je weet nooit hoe snel je weer zwanger wordt. Liever te weinig tijd ertussen dan teveel is mijn motto…
Maar het is vooral een gevoelskwestie voor meer tijd ertussen of minder er is voor alles wat te zeggen.
Een engels(wetenschappelijk?) onderzoek heeft onlangs uitgewezen dat het voor het lichaam van de vrouw het beste is dat er minstens 18 maanden tussen de zwangerschappen zit.
Natas
Wat Helena hierboven heeft geschreven heb ik ook ergens gelezen.
En dat je 9 maanden moet ontzwangeren is zeker zo, het is niet aan te raden om binnen die 9 maanden alweer zwanger te worden.
Je hebt dan veel meer kans op last van je rug/bekken. Maar zo’n zwangerschap is ook veel zwaarder omdat de zorg voor je eerste kindje dan nog groot is, die zul je nog lang moeten tillen, trap op, trap af en dat wordt steeds lastiger met een dikke buik.
Mijn schoonzus had 2 kinderen binnen een jaar en die had er dus 2 tegelijk in de luiers en 2 die getild moesten worden. Dat was best zwaar.
Voordeel is nu wel, ze zijn nu 6 en 7 dat ze veel aan elkaar hebben.
Maar dat voordeel is voor mij niet belangrijk genoeg om ze ook zo kort op elkaar te willen.
Ik denk dan liever even aan mezelf, omdat ik degene ben die het allemaal aan moet kunnen!
mijn kids hebben niks aan een moeder die de hele tijd half overspannen is.
Nou ligt het ook wel aan de persoon, ben je superrelaxed met alles en maak je je niet zo gauw ergens druk om dan ga je daar vast anders mee om.
Maar ik zou het niet kunnen.
ik vind de verdeling van je poll nogal scheef :? Als ik zo hier op kok lees, is het volgens mij redelijk gemiddeld na ongeveer 1 jaar weer aan een volgende te denken (en de daad bij het woord te voegen). In jouw poll is dat maar 1 optie, terwijl er dan ook nog een hoop mensen zijn die 2 jaar wachten, of 3…
Ik merk dat mijn lichaam/leven ook ongeveer na een jaar weer toe is aan een eventuele volgende zwangerschap. Hier is de situatie er niet naar, maar anders zou ik nnu zo onvegeer wel eens gaan werken aan wat gezelschap voor mijn mannetje 
ik wil bewust wachten
misschien nog wel drie jaar
gewoon, omdat ik nu teveel tygo heb :inlove:
Helaas krijg ik de poll niet gewijzigd :eh: . Het was de bedoeling om 1 jaar of meer te veranderen in 1 jaar, 2 jaar en 3 jaar of langer.
Wel fijn deze reacties, want op deze manier, geeft het voor mij de doorslag om waarschijnlijk ook iets langer te wachten voor een tweede.
Nou hier dan de eerste die niet lang heeft gewacht en die het ondanks ups en downs echt super vind om er 2 te hebben die maar 13 maand schelen… ik was dus 4 maand na Aniek haar geboorte weer zwanger.
En ja, eerlijk, het zwanger zijn gaat dan wat meer langs je heen, het is soms best pittig met een opgroeiende baby er dan bij die nog niet liep toen Peter geboren werd. Soms was het afzien. En ja, ik kreeg zwangerschapsdiabetes en die kans is aanzienlijk kleiner als je langer wacht omdat je betacellen minimaal 6 a 12 maanden nodig hebben om te herstellen en dat kon bij mij dus niet.
Maar ik heb er dus geen spijt van, sterker nog, wij gaan over 4/5 maanden voor een 3e en als we daarna nog een 4e willen zal ik die ook zo mogelijk weer snel op de 3e laten komen.
Garanties heb je nooit, ook zwanger zijn met een peuterpuber van 2 die flink dwarsligt kan loeizwaar zijn en met een 3 jarige die hard toe is aan school en thuis dus niks wil, zal het ook niet altijd feest zijn.
Bovendien slapen 2 en 3 jarigen veel minder overdag, ik vond het juist makkelijk dat onze kleine meid van 4 maand nog 2x per dag een lange tuk deed, kon ik ook even plat :thumbup:
En eerlijk gezegd, mij lijkt het dus veel zwaarder als ik NU zwanger was geweest. Peter is 15 maand, hij loopt, is inmiddels zo kien dat het verder gaat dan overal aanzitten, hij pakt ook echt dingen, onderzoekt alles en je hebt je handen vol aan hem. Had ik zwanger geweest, pfoeiiii
Of Aniek, 2 en half bijna en haalt snel kattenkwaad uit als ze zich verveeld. Heeft wel hulp nodig met zichzelf vermaken. Dus ook dan geen tijd gehad om bij te komen.
Nee, ik vind het prima zo. Ze hebben echt superveel aan elkaar, voor Aniek is haar broertje er altijd geweest, ze was te klein om zijn geboorte bewust mee te maken. Dus alles is nu heel gewoon. Jaloersheid hebben wij dus ook weinig meegemaakt.
De eerste 5 maanden waren tropentijden, Peter was een huilbaby, maar dat kan ook als er 2 jaar tussen zit.
Geen garanties dus, maar geen spijt, vind het super en zou het zo weer doen :thumbup:
Poeh, nou dan heb ik respect voor je hoor!
Ik had het denk ik niet gekund…
Ik voelde me echt pas weer helemaal lekker zo’n 10 maanden na de bevalling. In die periode waren we zo aan het genieten van Merijn dat we even nog niet aan een 2e wilden beginnen…
Pas na Merijn zijn 1e verjaardag kregen we echt de kriebels.
Eind september (merijn was toen 14 maanden) zijn we er weer voor gegaan.
Wij wilden wachten met zwanger worden tot Merijn zou lopen. Het lijkt mij niet fijn om al voor het 1e jaar voorbij is al weer zwanger te worden, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk.
Ik heb ook diverse keren gelezen dat onderzoek heeft aangetoond dat het het beste is 18 maanden te wachten voor je weer opnieuw zwanger wordt.
Oja, Merijn zal precies 2 jaar zijn als broertje of zusje geboren wordt. Ook vrij snel nog en het zal denk ik wel heel druk worden want de ‘terrible 2s’ komen dan in zicht, maar voor mijn gevoel wel het mooiste leeftijdsverschil.
Ik moet minstens een jaar wachten ivm keizersnede. Aan de ene kant brengt dat wel rust. Je mag gewoon nog niet. Aan de andere kant ook weer onrust vanwege mijn leeftijd. Maar we genieten volop van Kian en we hebben daar onze handen nu vol aan.
Dat was voor ons idd ook een reden om langer te wachten.
Ik wilde volop kunnen genieten van onze eerste, en alles wat ze voor het eerst zou doen bewust kunnen meemaken.
En niet dat ik elke dag dat ik vrij ben moe op de bank lig of niks kan hebben van mijn eerste kindje die natuurlijk steeds ondernemender wordt.
Noa was ook al vroeg aan het praten en was met 1,5 soms al flink dwars, Ik ben twee en ik zeg nee had zij toen al.
En nu gaat het ook andersom, zeg ik een keer nee dan zegt zij heel eigenwijs: WEL!
In juli ongeveer mag ze naar de peuterspeelzaal, 2 ochtenden.
Dat lijkt me fijn. het lijkt me ook leuk als ik dan weer zwanger zal zijn, het liefst nu gelijk.
Ik denk dat ik overal wat meer tijd voor heb als m’n eerste wat ouder is en als er dan 1 bij komt.
Maar je moet ook het gevoel hebben dat je er aan toe bent.
Dat had ik een half jaar geleden nog totaal niet en nu wel!
En je moet het samen eens zijn, mijn man had gelijk na de geboorte wel voor een tweede willen gaan maar hij beseft ook wel dat ik het allemaal moet doen, zwanger zijn, bevallen, zorgen voor de baby.
Uiteindelijk zijn we dus twee jaar verder en nu mag het van mij wel.
Succes met het nemen van de beslissing!