waarschijnlijk onnodig piekeren

hoi,



Ik ben morgen 10 weken zwanger. Afgelopen vrijdag heb ik nog een echo gehad en het hartje klopte.



Ik heb al een paar echos gehad ivm een missed abortion vorig jaar.



Ondanks de positieve echo van vrijdag ben ik toch weer aan het stressen. Mijn kwaaltjes (gevoelige borsten, darmen etc) zijn bijna helmeaal verdwenen. (dit doet me dan weer teveel aan de vorige keer denken)



Zijn er meer mensen waarbij de kwaaltjes in de 9e / 10e week sterk zijn afgenomen?



Groetjes!

Hoi Druifje



ik kan me jouw gevoel heel goed voorstellen, zeker als je al een paar keer een missed abortion hebt gehad. Ik ben nu over een paar dagen 12 weken zwanger en heb inmiddels 3 keer wat bloederige afscheiding gehad, de eerste keer kon ik voor een echo terecht bij de verloskundige en toen kon ze mijn baarmoeder niet meer vinden (een week daarvoor nog wel), achteraf een week later gelukkig wel, het was gewoon nog veel te pril. Maar de schrik zat er wel goed in, zeker toen ik een dag na die echo die goed was en waarop het hartje klopte, weer een beetje bloed verloor. Dan denk je toch meteen, het zal wel mis gaan. Bijna 2 weken geleden gelukkig nog weer een goede echo gehad, het was toen 10 weken. Maar ondanks dat blijf ik me zorgen maken of het allemaal wel goed zal gaan. En idd ik had eerst ook erg gevoelige borsten, maar dat is nu ook zo goed als verdwenen. Vind het ook erg spannend allemaal,zal misschien ook wel komen omdat het de eerste keer is en allees nog nieuw is. Maar lees wel in de boekjes dat ongeveer in de 1ee week de kwaaltjes zullen afnemen of verdwijnen dus het hoort er vast bij, maak je niet te druk!

pfff… dan ben ik gelukkig niet de enige die piekert.



Het stomme is dat je 48 uur geleden hebt gezien dat het goed is maar vervolgens pieker ik mijn hele weekend naar de haaien (en dat is ook niet goed voor dat kleintje :? )

Jep, bij mij waren de klachten (pijnlijke (.)(.), misselijkheid) opeens weg bij 9 weken… maar een paar weken later begon het weer :roll: maak je geen zorgen meid!!

Ja, bij mij waren de kwaaltjes ook ineens weg, en ik had er al niet zoveel. Met een 7-8 weken geloof ik, ik heb toen gebeld met de vk dat ik zeker wist dat het weer fout was en dat ik dat graag even bevestigd wilde hebben. :oops: Gelukkig bleek er toen keurig netjes een hartje te kloppen.



Maar je onzekerheid herken ik dus wel, en het ineens weg zijn van kwaaltjes zegt niks!



:hug: Sterkte met deze moeilijke weken… het is allemaal zoveel makkelijker als je straks je kindje gewoon kunt voelen.

bedankt voor jullie geruststellende reacties.



Ik realiseer me ook wel dat ik nu de 10e week inga en dat die mogelijk heel anders is dan 5 weken zwanger zijn qua symptomen :roll: ??

Maar het is zo lastig je lijf te vertrouwen na een missed abortion. Ik kwam er met 8 weken toen achter omdat ik helemaal niets meer voelde en toen ook een echo mocht laten maken. Toen bleek het hartje waarschijnlijk nooit geklopt te hebben.



En ik weet dat ik me rustig moet houden maar ik ben te gefoccused op mijn lijf…



We houden vol en proberen positief te blijven :pray:

Vanmorgen in het ziekenhuis de bevestiging gekregen dat het ook heel goed kan gaan als je weinig kwaaltjes meer hebt. Wat is het toch bizar om voor de eerste keer armpjes en voetjes te zien…

26 september is de uitgerekende datum. :lol: :stuck_out_tongue:

lekker he dit gevoel :inlove:



nu gewoon gaan genieten hoor :-*

Toppie hoor meid, geniet ervan :mrgreen: :-*

Dat gaan we zeker proberen nu!



Het zal voor iedereen of je nu al een miskraam of niet achter de rug hebt spannend blijven!



Dus voor iedereen veel sterkte en succes (en niet teveel “enge verhalen” lezen op het internet als je je zorgen maakt;-))

jep bij mij waren mijn klachten misselijkheid, vermoeidheid etc allemaal weg met 10 weken en zijn tot 30 wkn ook niet meer terug gekomen :slight_smile:

en toen waren de kwaaltjes weer een paar dagen terug en vandaag verdwijnen ze weer… grrrrrrrrr… kan dan zo pissig op mezelf worden dat ik niet gewoon vertrouwen kan hebben dat het gewoon GOED gaat…want ik heb vandaag al weer tig keer aan mijn (.) (.) gezeten om te voelen of ik ze nog wel voel… :doh:

Helemaal herkenbaar hoor! Ik heb mezelf altijd voorgenomen dat ik na weer een postieve test meteen ga genieten, maar dat blijft gewoon heel moeilijk.



Elk wc bezoek blijft spannend, ook al weet ik wel dat het niet nodig is.



Pff zal blij zijn als we voorbij de 12 weken zijn. Vorige keer geloofde ik het pas echt na 14 weken (en dat was al de 3e echo :oops: )



Probeer afleiding te zoeken, zoveel mogelijk positief te denken en meer kun je niet doen, je hebt het toch niet in de hand…Succes!!

hoihoi



volgens mij hoort het er echt bij hoor. Dit maakt het niet makkelijker maar toch.



Ik heb het zelf ook. Ik mag over anderhalve week voor de echo maar ik moet me al een paar weken bedwingen om niet te bellen dat ik er NU eentje wil hebben.

En naar de wc gaan blijf ik ook spannend vinden.



Veel sterkte en probeer afleiding te zoeken



groetjes

marlies

je kwaaltjes zijn geen maatstaaf voor het hebben van een goede/slechte zwangerschap. dat is algemeen bekend, maar helaas wordt dit vaak nog wel als dusdanig gebruikt.

Ik zou zeggen geniet ervan dat ze weg zijn…

Stom he dat je niet gewoon kan varen op wat je gezien hebt en hoe je je voelt. En in de ergste gevallen wil ik ook nog weleens de “ergste” verhalen gaan zitten lezen. NIET DOEN dus…ik heb mezelf een streng verbod opgelegd.

Als je gaat zitten surfen dan vind je zoveel vreselijke dingen op het internet maar die 90% van alle goed verlopen zwangerschappen die vind je niet allemaal terug, dus de verhouding lijkt soms scheef.



We gaan maar lekker niet piekeren en genieten van het weekend! :slight_smile:

Druifjje; je hebt hel;emaal gelijk. Als je op internet kijkt zie je veel negatieve verhalen, maar als je om je heen kijkt zie je zo veel kinderen, daarbij is het dan toch maar mooi wel goed gegaan. Alleen mensen willen vaak eerder hun verhaal kwijt als het niet goed gaat.

Hoop dat jij je inmiddels al wat geruster voelt. Ben zelf van de week weer hevig geschrokken, had dinsdagochtend ineens behoorlijk vers bloedverlies, kon gelukkig meteen naar de verloskundige en de echo zag er goed uit. Het kindje was goed gegroeid en het hartje klopte mooi. Mocht een week niets doen, niet naar mijn werk, hooguit beetje stoffen en eten koken en thats it. Daar heb ik mij de afgelopen dagen netjes aan kunnen houden maar helaas geeft dat ook geen garantie, gisteren stroomde het ineens weer behoorlijk. Maandag toch maar weer bellen, dan moet er maar eens verder gekeken worden, die onzekerheid is om gek van te worden!

Oh dat is balen zeg…Maar ik neem aan dat ze je nu extra in de gaten houden? Hoeveel weken ben je nu?



Ik heb eigenlijk geen reden tot piekeren gelukkig, het komt gewoon door de vorige ervaring die ik heb gehad en ben gewoon bang dat mijn lijf me voor de gek zal houden.



Veel sterkte!