De laatste tijd kreeg ik de indruk dat we allemaal aan het verharden zijn en steeds minder om elkaar geven.
Ik had het idee dat de mensen in onze omgeving voornamelijk met zichzelf bezig waren.
Maar toen ik vandaag de enorme hoeveelheid vlaggen halfstok zag hangen in onze wijk was ik er even stil van…
… en moest ik met het schaamrood op de kaken toegeven dat ik het allemaal wel erg zwart in had gezien.
Omdat er een dag in het jaar bij stil gestaan wordt…?
Ik ben regelmatig niet stil geweest op vier mei. Ik heb nog nooit een vlag halfstok gehangen, ik heb geen vlag. Dat zijn mijns inziens net zo min dingen die nodig zijn om hierbij, dit soort ellende, stil te staan, te herdenken als dat je er een vaste dag aan plakt. Net zo min als dat die buur die alleen maar met zichzelf bezig is nu de vlag halfstok hangt opeens wel deugd…
Wat ik wel schokkend, echt diepschokkend vind is dat bijna de helft van ons land het niet gepast vind duitsers te herdenken. Dat zijn toch geen mensen, geen slachtoffers… Echt bijna grappig omtrent de herdenking van deze oorlog mensen, slachtoffers uit te sluiten vanwege afkomst.
Ik ben benieuwd hoe jullie daar tegenaan kijken.
Fiep het was hier toevallig. Lasse net opgehaald na logeren bij oma. Hem nog even laten voetballen met zijn vriendjes en toen was het ineens bijna acht uur. Normaal is hij al boven richting bed.
Toen ben er eens voor gaan zitten met hem. En ookal kijkt hij weleens het jeugdjournaal en beschermen we hem niet voor alle nieuws en leggen we heus weleens wat uit. Toch leven ze inderdaad in een soort paradijs en zegt oorlog en geweld hem eigenlijk helemaal niets.
Maar vanuit een soort van jip en Janneke perspectief iets van een klein beginnetje gemaakt. En dat we morgen bevrijdingsdag hebben en er nooit iemand hem en andere kindjes van hun vrijheid mogen beroven.
Volgend jaar deel twee :mrgreen:
Lune 60 jaar na dato kan ik ook denken dat menig Duitser net zo goed slachtoffer was van een systeem. En ik kan me soms best ergeren aan de houding van bepaalde joodse organisaties.
En dat Vorden is fout, vond ik tenenkrommend en kwetsend voor iets wat goed bedoelt was.
@fiep klophout wrote:
@Bella wrote:@Madre wrote:Ik ben stil uit respect voor alle slachtoffers die getroffen zijn door oorlogsgeweld.
Ik ben stil voor de mensen die niet stil willen zijn.
Ik ook.
Lasse was nog wakker en ik heb voor het eerst aan mijn kind uit proberen te leggen. WO II zegt hem natuurlijk al helemaal niets maar oorlog in het algemeen zegt hem zachtjes aan wel wat. Maar op een dag hoop ik hem toch meer te laten weten over WOII.
hier ook voor het eerst. Twijfelde vanmorgen over wel of niet (is net rond zijn bedtijd), maar ontstond vrijwel vanzelf; eerst de vragen over de vlaggen buiten, toen ging klokhuis en jeugdjournaal erover (eigenlijk iets gedetailleerder dan ik had gehoopt, hij was er ook echt een beetje stil van), en toen was die twee minuten stilte een logisch vervolg.
Maar het voelt wel weer als heftige ships als je het je kind voor het eerst een klein beetje probeert uit te leggen, terwijl die nog ervan uit gaat dat de wereld een soort van paradijs is.
Hier dus ook voor het eerst Mateo verteld over vroeger en dat wij blij zijn dat we nu in vrijheid leven. Verteld over alle oorlogen die er nog steeds en hoeveel slachtoffers er vallen. Dat wij alle slachtoffers van alle oorlogen herdenken op 4 mei. Hij was er ook helemaal stil van geworden, en dat was nou juist goed…
Lune zegt het nu "hardop, dat we geen duitsers willen herdenken.
Sinds ik bij een duitse man van 86 werk en zijn kant van de duitse oorlog hoor, gedenk ik ook de duitse soldaten.
Niet degene die ervoor kozen soldaat te worden, maar al die 16, 17 jarige jongens die al bijna 10 jaar gehersenspoeld werden en werden gedwongen te vechten.
Het zal sommige mensen idd voor het hoofd stoten, maar met het verhaal erachter: ja, die jongens moesten, anders gingen ze ook naar een concentratiekamp…
Dus ja, ik gedenk ook hen…
Ik heb heel bewust mijn eerste stukje geschreven zoals ik het geschreven heb.
Ik heb nooit anders gedaan dan ALLE doden van die oorlog, van alle oorlogen, en alle andere doden herdenken, van welke nationaliteit, ras, of religie dan ook. En ik herdenk niet alleen de doden, maar per definitie iedereen die oorlog van te dichtbij mee heeft gemaakt, want hoe je het ook wendt of keert, het ontneemt je van iets. Is het niet je leven, dan misschien je jeugd, of een ledemaat, of op een andere manier je lijfelijke gezondheid… En dat lijkt mij hoe dan ook iets om veel respect voor te hebben.
@HanB wrote:
Ik heb heel bewust mijn eerste stukje geschreven zoals ik het geschreven heb.
Ik heb nooit anders gedaan dan ALLE doden van die oorlog, van alle oorlogen, en alle andere doden herdenken, van welke nationaliteit, ras, of religie dan ook. En ik herdenk niet alleen de doden, maar per definitie iedereen die oorlog van te dichtbij mee heeft gemaakt, want hoe je het ook wendt of keert, het ontneemt je van iets. Is het niet je leven, dan misschien je jeugd, of een ledemaat, of op een andere manier je lijfelijke gezondheid… En dat lijkt mij hoe dan ook iets om veel respect voor te hebben.
Hier ben ik het mee eens, daarom gebruikte ik het woord ‘slachtoffers’, niet alleen de overledenen…
@wisje wrote:
Lune zegt het nu "hardop, dat we geen duitsers willen herdenken.
Sinds ik bij een duitse man van 86 werk en zijn kant van de duitse oorlog hoor, gedenk ik ook de duitse soldaten.
Niet degene die ervoor kozen soldaat te worden, maar al die 16, 17 jarige jongens die al bijna 10 jaar gehersenspoeld werden en werden gedwongen te vechten.
Het zal sommige mensen idd voor het hoofd stoten, maar met het verhaal erachter: ja, die jongens moesten, anders gingen ze ook naar een concentratiekamp…
Dus ja, ik gedenk ook hen…
Precies. Zoveel jaren later moet men dat toch in kunnnen zien?
Ik begrijp best dat iemand die ternauwernood een concentratiekamp overleeft heeft dit niet kan, maar de helft van alle nederlanders…?!
Imo is dodenherdenking stilstaan en respect tonen voor degene die in de wo2 zijn gestorven omdat ze voor onze vrijheid vochten en ik was dus niet stil voor de Duitse soldaten al weet ik heus dat velen geen keus hadden.
Tja ik sta stil voor mijn familie, mijn oma die uit het concentratiekamp gered is door de verzetsgroep waar mijn opa bij zat.
De familie die allemaal hun dood gevonden hebben in de gaskamers.
Mijn oma had alleen nog een nichtje over en mijn opa.
Ik ben opgegroeid met die verhalen want ja mijn oma was een joodse vrouw, heeft zich na die oorlog katholiek laten dopen om te voorkomen dat ze ooit weer gepakt zou worden.
Ik ben ook opgegroeid met haat tegen de duitsers…maar nu ik ouder ben relativeer je de dingen beter.
Vandaar dat ik ook stilsta bij een broer van mijn opa die noodgedwongen bij de SS moest anders ging hij eraan…deze man heeft na de oorlog zelfmoord gepleegd…dat is erg…en met hem dus ook veel duitsers die uit angst voor hun eigen leven en dat van hun familie zich maar moesten aansluiten bij dat vreselijke leger…
@Madre wrote:
@fiep klophout wrote:@Bella wrote:@Madre wrote:Ik ben stil uit respect voor alle slachtoffers die getroffen zijn door oorlogsgeweld.
Ik ben stil voor de mensen die niet stil willen zijn.
Ik ook.
Lasse was nog wakker en ik heb voor het eerst aan mijn kind uit proberen te leggen. WO II zegt hem natuurlijk al helemaal niets maar oorlog in het algemeen zegt hem zachtjes aan wel wat. Maar op een dag hoop ik hem toch meer te laten weten over WOII.
hier ook voor het eerst. Twijfelde vanmorgen over wel of niet (is net rond zijn bedtijd), maar ontstond vrijwel vanzelf; eerst de vragen over de vlaggen buiten, toen ging klokhuis en jeugdjournaal erover (eigenlijk iets gedetailleerder dan ik had gehoopt, hij was er ook echt een beetje stil van), en toen was die twee minuten stilte een logisch vervolg.
Maar het voelt wel weer als heftige ships als je het je kind voor het eerst een klein beetje probeert uit te leggen, terwijl die nog ervan uit gaat dat de wereld een soort van paradijs is.
Hier dus ook voor het eerst Mateo verteld over vroeger en dat wij blij zijn dat we nu in vrijheid leven. Verteld over alle oorlogen die er nog steeds en hoeveel slachtoffers er vallen. Dat wij alle slachtoffers van alle oorlogen herdenken op 4 mei. Hij was er ook helemaal stil van geworden, en dat was nou juist goed…
vind jij het niet moeilijk dat je dat paradijselijke idee van de wereld voor je kind afbreekt? ik vind dat nl best nog wel een ding. nou schelen m en n natuurlijk ook weer een jaar. en hier is dat afbrokkelen alwel begonnen met kijken naar jeugdjournaal en zo. En daar geniet hij dus echt heel erg van, dus ik geloof ook wel dat ie er aan toe is, maar ik vind dat toch nog wel lastig om je kind uit die droom te halen.
@fiep klophout wrote:
@Madre wrote:@fiep klophout wrote:@Bella wrote:@Madre wrote:Ik ben stil uit respect voor alle slachtoffers die getroffen zijn door oorlogsgeweld.
Ik ben stil voor de mensen die niet stil willen zijn.
Ik ook.
Lasse was nog wakker en ik heb voor het eerst aan mijn kind uit proberen te leggen. WO II zegt hem natuurlijk al helemaal niets maar oorlog in het algemeen zegt hem zachtjes aan wel wat. Maar op een dag hoop ik hem toch meer te laten weten over WOII.
hier ook voor het eerst. Twijfelde vanmorgen over wel of niet (is net rond zijn bedtijd), maar ontstond vrijwel vanzelf; eerst de vragen over de vlaggen buiten, toen ging klokhuis en jeugdjournaal erover (eigenlijk iets gedetailleerder dan ik had gehoopt, hij was er ook echt een beetje stil van), en toen was die twee minuten stilte een logisch vervolg.
Maar het voelt wel weer als heftige ships als je het je kind voor het eerst een klein beetje probeert uit te leggen, terwijl die nog ervan uit gaat dat de wereld een soort van paradijs is.
Hier dus ook voor het eerst Mateo verteld over vroeger en dat wij blij zijn dat we nu in vrijheid leven. Verteld over alle oorlogen die er nog steeds en hoeveel slachtoffers er vallen. Dat wij alle slachtoffers van alle oorlogen herdenken op 4 mei. Hij was er ook helemaal stil van geworden, en dat was nou juist goed…
vind jij het niet moeilijk dat je dat paradijselijke idee van de wereld voor je kind afbreekt? ik vind dat nl best nog wel een ding. nou schelen m en n natuurlijk ook weer een jaar. en hier is dat afbrokkelen alwel begonnen met kijken naar jeugdjournaal en zo. En daar geniet hij dus echt heel erg van, dus ik geloof ook wel dat ie er aan toe is, maar ik vind dat toch nog wel lastig om je kind uit die droom te halen.
Ja weet niet, ik vind het natuurlijk erg jammer om hem te vertellen dat de wereld niet altijd even mooi is. Maar in dit geval vind ik het belangrijker aan te tonen dat ons leven redelijk mooi is in vergelijking met de kinderen in 1945. En dat het daarom dus ook belangrijk blijft die oorlog te herdenken. Ik heb wel verteld dat er nog steeds hele nare mensen rondlopen en dat er nu ook nog oorlogen zijn, maar heb het niet extra benadrukt. Ik wilde dat hij begreep dat de 2e wereld oorlog voor ons ten grondslag lag voor de herdenking op 4 mei.
Toen 2 jaar geleden die mafkees het publiek in reed op koninginnendag waren Mark en ik zo geschrokken dat we de tv aan lieten staan, normaal kijken we overdag geen tv, en toen hebben we hem wel gewoon uitgelegd wat er was gebeurt, daar schrok hij natuurlijk van.
En met Breijvik hebben we het ook verteld.
En ja ik vind het moeilijk, maar ik schenk er niet meer aandacht aan dan nodig. Verder blijft zijn leven gewoon nog zoals hij het zelf wil aangeeft dat hij hem wil leiden. Als hij vanuit zichzelf diepe vragen stelt beanwoord ik ze ook, en heel soms begin ik er dus, naar aanleiding van een gebeurtenis, zelf over…
Hij wordt ouder en wijzer en dat merk ik aan alles, voor mij voelt het toch als een beetje loslaten. Heel erg langzaam…
Sascha heeft ook meegekeken, na eerst een uitleg over de 2e wereld oorlog en Hitler door A. Ze luisterde wel en stelde vragen. A zocht nog wat plaatjes op ter illustratie, maar verder had ik niet het idee dat haar beeld van de perfecte, zorgenvrije wereld instortte. Goed, Sas wordt over drie weken 8 natuurlijk. Senna hebben we nog niet laten meekijken. Die mag volgend jaar.
we dwalen een beetje af, maar vraag het me toch af: wat denk jij dan dat voor m de meerwaarde is van weten dat er zo iemand als breivik 76 mensen op gruwelijke wijze en met een idioot motief heeft vermoord?
Bij de wo2 deel ik dat kinderen langzaamaan historisch besef bij geleerd mogen krijgen, en de boodschap dat ze leren waarderen dat wij hier in een vrij en vredig land leven, vind ik ook al wel bij deze leeftijd passen.
Maar iets als breivik, daar kan ik me eigenlijk geen enkele reden voor bedenken om mijn kind dat op deze leeftijd te vertellen, omdat het geen meerwaarde heeft en alleen maar laat zien hoe ziek sommige mensen zijn (en hoe onberekenend, en dat dat dus ook zomaar hier zou kunnen gebeuren)…Ben benieuwd hoe jij dat ziet.
(grappig, ik zie dit onderwerp opeens best vaak in topics terug komen, en speelt hier de laatste tijd ook bij best veel kwesties)
hier waren gister de oudste 2 er bij.
We zijn al eens met de jongens naar kamp Westerbork geweest en dat willen we over een jaar of 2 nog een keertje met ze doen.
Dan zijn ze alweer zo’n stuk ouder en kunnen het beter bevatten.
Het meeste indruk heeft toen het veld met steentjes gemaakt… elk steentje voor elke persoon die is gedeporteerd vanuit Westerbork en niet levend is terug gekomen.
Een getal is zo moeilijk… maar met die steentjes werd het inzichtelijker.
En dat waren dan alleen nog maar de mensen die vanuit Westerbork op transport zijn gezet…
Hier vooral hele grote verontwaardiging dat iemand anders dat zomaar kan en wil doen bij andere mensen. Nummer 2 vroeg ook waarom Hitler dan alle Joden dood wilde hebben, dat zijn toch ook mensen?
Kan er zelf met mijn hoofd niet bij, wat moet een kind dan idd wel niet denken.
Wij zien hier trouwens stil voor alle slachtoffers. En daar hebben ook veel Duitsers bij gezeten. Alsof elke Duitser fout was. En elke Nl’er ‘goed’. Maar ik denk ook aan de families… en dan niet alleen aan de families die met de 2e wereldoorlog te maken hebben gehad, maar ook de huidige oorlogen die nog bevochten worden.
Dat stukje hebben we ook aan de jongens benadrukt. Er wordt nog steeds gevochten, er zijn nog steeds soldaten die in andere landen proberen te zorgen dat ook daar de mensen en kinderen hopelijk snel weer in vrijheid kunnen leven, dat er helaas dus veel mensen en kinderen nu niet vrij zijn om te spelen, te werken, boos te zijn, te eten waar ze zin in hebben etc etc.
Wij zijn/ waren stil!
Fiep,
Bij Sascha is er elke vrijdag ‘nieuwskring’ op school. Kinderen nemen dan zelf nieuwsstukken mee die ze zijn tegen gekomen bij klokhuis, jeugdjournaal of plaatselijke krant. Via deze weg is Breivik op school ter sprake gekomen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er ook niet echt voor zou gaan zitten met Sas om het haar te vertellen. Als het op school ter sprake komt en ze er over begint dan wil ik het gesprek wel aangaan.
Vertellen over WO2 en over het feit dat er nog steeds landen in oorlog zijn vertel ik wel, al vraag ik me af in hoeverre ze de betekenis beseft. Dat doen we inderdaad met de gedachte: historisch besef en op 5 mei mogen we dus blij zijn dat we nog steeds in vrijheid leven en dat we daar allemaal ons best voor moeten blijven doen.
@fiep klophout wrote:
we dwalen een beetje af, maar vraag het me toch af: wat denk jij dan dat voor m de meerwaarde is van weten dat er zo iemand als breivik 76 mensen op gruwelijke wijze en met een idioot motief heeft vermoord?
Bij de wo2 deel ik dat kinderen langzaamaan historisch besef bij geleerd mogen krijgen, en de boodschap dat ze leren waarderen dat wij hier in een vrij en vredig land leven, vind ik ook al wel bij deze leeftijd passen.
Maar iets als breivik, daar kan ik me eigenlijk geen enkele reden voor bedenken om mijn kind dat op deze leeftijd te vertellen, omdat het geen meerwaarde heeft en alleen maar laat zien hoe ziek sommige mensen zijn (en hoe onberekenend, en dat dat dus ook zomaar hier zou kunnen gebeuren)…Ben benieuwd hoe jij dat ziet.
(grappig, ik zie dit onderwerp opeens best vaak in topics terug komen, en speelt hier de laatste tijd ook bij best veel kwesties)
Oh sorry, ik had er niet duidelijk bij gezet dat zowel bij het koninginnendagdrama en bij Breivik de tv dus aanstond en ik het daarom nodig vond hem in te lichten waarom papa en mama zo vreselijk ontdaan waren. Ik heb hem natuurlijk niet in geuren en kleren verteld dat deze idioot los ging op jonge mensen, maar wel in het kort.
Ik vind het nieuws over Breivik dus absoluut voor hem geen meerwaarde hebben in zijn leven, als hij niets had gezien en gevraagd had ik niets verteld.
ok. dan stond het er een beetje anders. of las ik het anders. als het op welke manier dan ook tot hem komt, dan is het logisch natuurlijk dat je er wat woorden aan spendeert.