Hallo,
Al vanaf de geboorte weet ik dat Brigitte een gevoelig kindje is. Veel gevoeliger dan het gemiddelde kindje om ons heen.
Op zich vonden wij tot nu aardig een weg waar we ons allen prettig bij voelen Maar nu gaat ze al een tijd naar school en daar gaat het mis.
Ze is voor haar leeftijd heel wijs maar beseft zich ook goed dat ze ‘anders’ is dan andere kindjes. Ze is onzeker en zal geen moeilijk opdrachten gaan doen midden in de klas. Want stel dat een ander er wat van zegt , dan ben ik anders. Nee mama ik hoef niet die opdrachten, want l. doet dat ook niet en dan hoort het niet (dan ben je nog maar 4!)
Ik kan hier in het kort niet alles neerzetten, maar ik ben er wel achter dat Brigitte een hsp kindje is. En helaas de school (althans) haar juf, ziet dit niet (nog niet) Wel maakt de juf het veranderende gedrag van Brigitte in de klas bespreekbaar. Maar zij vind dus niet dat het voortkomt uit verveling oid.
Ik kom volgens mij heel warrig over.
Naast het feit dat brigitte erg gevoelig is, is zij ook erg wijs/slim voor haar leeftijd.
Maar ze durft dat door het gevoeligheid niet te uiten.
En ik wil niet dat het genegeerd wordt, straks hebben een doodongelukkig kind en dat is het laatste wat we willen. Wat er in zit, moet er uit kunnen, als ze het zelf wil. Dus een goede begeleiding is belangrijk. Maar waar kan ik nou terecht voor een goed advies.
Pff snappen jullie me nog?
Wellicht zijn hier ervaringsdeskundigen?
De rest wil ik graag via pb toelichten.
Groetjes,
Ingrid
Was hier een paar maanden geleden ook niet een onderwerp over? Ik geloof dat Huggie er toen een boek over had, misschien zou je het haar kunnen vragen?
elaine n aron heeft er boeken over geschreven
wij hebben er 2 van
hoog sensitieve personen is meer over/voor volwassenen
en het hoog sensitieve kind
misschien dat je daar wat aan hebt
Ik heb het boek
Anders bekeken, een holistische benadering van opvoeding
van Robert de Klerk en Marianne Langemeijer
Ik heb het nog steeds niet helemaal gelezen maar op de achterkant staat dit:
Ouders, onderwijskrachten en hulpverleners hebben steeds vaker te maken met kinderen die opvallen door apart gedrag, wijze uitspraken of grote gevoeligheid. Tegenwoordig worden zulke kinderen wel “nieuwetijds-” of “indigokinderen” genoemd. Men beseft dat zij een andere aanpak nodig hebben, maar welke?
Anders bekeken gaat over een nieuwe, holistische benadering van opvoeding, die zoekt naar de unieke kwaliteiten van elk kind. Pas als die worden herkend, kan een kind zich wezenlijk ontplooien. Dit boek biedt bovendien een kijk in de keuken van therapeuten die dat positieve uitgangspunt hanteren. Aan de hand van de persoonlijke ervaringen van ouders, kinderen en therapeuten komen vele zaken aan bod: huilbaby’s, probleempubers, slaap- en leerstoornissen, beelddenken, hoogbegaafdheid en nog veel meer.
Wat kun je er zelf aan doen? Wanneer heeft je kind hulp nodig? Welke therapie is dan het best? Hoe weet je of een therapeut goed is? Wat gebeurt er eigelijk in zo’n therapeutische sessie? Op deze en veel andere vragen geeft dit boek verrassende en nieuwe antwoorden.
Robert de Klerk en Marianne Langemeijer zijn verbonden aan de stichting nieuwetijdskinderen, die informatie en advies verstrekt aan ouders en opvoeders (3x w punt nieuwetijdskinderen punt eNeL).
Anders bekeken verscheen eerder als publicatie van de stichting en werd voor deze handelseditie ingrijpend herzien en geactualiseerd.
Kijk hier eens:
http://www.lihsk.nl/
Wij hebben hetzelfde.
Gelukkig wel een mee werkende juf, maar och wat heeft Rhodé het moeilijk op school 
Sterkte :hug: ik weet hoeveel verdriet en onmacht dit geeft.
hier hetzelfde ‘probleem’
maar we merken op school gelukkig nog niet echt problemen,
maar dat komt denk ik omdat Y.ouri 2 hele lieve juffen heeft en oog hebben voor zijn gevoelige kant.
Ook hebben we hulp voor Y.ouri, zodat hij zich beter leert uiten.
ik was trouwens diegene die laatst dat topic heeft geopend.
wat voor hulp moet ik dan aan denken?
oooo ik vidn het zo moelijk wat ik nu moet doen en bij wie ik kan aankloppen.
maar denk wel dat ze begeleiding kan gebruiken…
Iemand nog meer tips over waar ik voor hulp zou kunne vragen en waar ik misschien info boeken kan opvragen?
Wat dacht je van een bezoekje aan je huisarts? Of leg het voor aan het CB?
Leg voor wat er aan de hand is en dat je op zoek bent naar de juiste begeleiding… misschien weet hij/zij precies waar je zijn moet…
Ik vind het iig goed van je dat er zo bewust mee omgaat! :thumbup:
Dank je wel.
Ja het cb zal ik de voglende keer vragen als ik voor Seline er heen moet. Brigitte hoeft daar nu niet meer heen.
De ha staat hier helaas nog niet zo open voor. Maar ik moet daar maandag voor mezelf heen en kaart het toch aan.
Maar ik vind het ook fijn om ervaringen te lezen vandaar mijn vraag hier nog eens…
kijk eens op de site hooggevoelig.nl. zij hebben ook een forum.
(hooggevoelig = hsp).
Shalom
Jee, Ingrid, moeilijk soms!!!
Ik herken ineens een aantal dingen die jij beschrijft in Saar. Alleen nog nooit over nagedacht…
Ik lees net op die lishk site allerlei herkenbare dingen.
Gelukkig is Saar niet ongelukkig op school. Ze heeft een juf getroffen die haar super opvangt.
In het eerste evaluatiegesprek onlangs noemde de juf haar een bijzonder kind, die veel meer opmerkt dan andere kinderen. Als juf een vraag stelt, weet zij van tevoren al dat Saar t wel weet.
Heb nog gevraagd of het niet zo’n betwetertje is… maar nee, gelukkig is het niet zo’n kind.
Ik denk aan je!
En je weet me te vinden he?
:-*
ik heb de hulp via een vrouw die dit zelf ook heeft.
ik heb wel een site pb me maar voor het adres
Het is lang geleden dat hier gepost is, maar bij ons vallen de puzzelstukjes ineens op zijn plaats; onze jongste is waarschijnlijk een zgn. nieuwetijdskind. Wij zijn zelf redelijk sceptisch in dit soort dingen, maar ze voldoet bijna aan alle kenmerken hiervan en we weten al jaren dat er ‘iets’ met haar is.
Op dit moment slaapt ze weer niet tot nauwelijks, en dat al wekenlang en naar bed gaan levert ontzettend lang aandurende en heftige driftbuien op. Ze is dan echt zichzelf niet en schrikt er elke keer weer van als ze er uiteindelijk uitkomt.
a.s. maandag gaat de fysio (ze is onder behandeling voor hypermobiliteit) kijken wat verder voor haar zou kunnen helpen. Ze denken o.a. aan borsteltherapie.
En komende week start voor haar een therapie om haar te helpen hoe prikkels e.d. te kunnen verwerken.
Ik vind het allemaal best pittig om te verwerken, maar zo doorgaan kan ook niet. Hoe staat het bij jullie allemaal? Hoe gaat het met de kinderen en hoe gaan jullie er zelf mee om?
En nu ga ik haar maar weer voor de 38e keer haar bed inslingeren. :roll: :mrgreen:
Mijn zoon heeft het volgens mij ook. Ik heb als tip van cb gekregen om een afspraak bij het pedagogisch spreekuur te maken.
Juul is ook ontzettend gevoelig, kan niet tegen veel prikkels. het is geen vrolijke peuter. Hij is ook behoorlijk wijs voor zijn leeftijd.
Nu kunnen we er nog goed mee overweg, maar ik zou niet weten hoe het volgend jaar gaat als hij naar school moet.
Joost is ook hooggevoelig ( en hypermobiel, dat is toevallig Maxime).
Het is wel een erg gelukkig kind, ook op school wordt hij goed begeleid hierin. Er is een topic onder “contact” : moeder van een hooggevoelig kind. Misschien gezellig als we daar ervaringen uit kunnen wisselen 