ook floris is beland in de fase zellefff doennnnn !!
wat dus ook inhoud zelf de kleren aan en uit doen terwijl hij het eigelijk nog niet kan.mama hoeft ook niet te proberen om te helpen want dan breekt de hel los. :? ik sta bekent als iemand met een engelen geduld ,maar zo langzamerhand begin ik me echt te ergeren aan hem :oops: voor het 10 .00 is hebben we al minstens 5 a 6 enorme driftbuien achter de rug en de sfeer is weer gezet bah bah bah.
als floris weer eens een driftbui heeft dan begint charlotte ook te huilen dus dan zit ik met twee schreeuwende kindjes.
mijn humeur is dus ook gezakt naar het 0 punt.ik kan niets meer goed doen en hij is de hele dag kwaad op me.dit vreet aan me ontdanks dat ik weet dat het een fase is…hij was altijd zo lief en nu grrrrrrrrrrrrrr.
wat is jullie advies…als we aan het aan of uitkleden zijn.hem gewoon alles zelf laten doen ook al duurt het meer dan een uur?of op een gegeven moment ingrijpen en meehelpen tegen zijn zin in?
getver wat een rotfase zeg
hoe blijven jullie kalm als ze zo aan het zuigen zijn?
Ik zou ´t niet eens zozeer op het aankleden gooien, maar op die ongewenste driftbui.
Bij een driftbui gaan ze bij mij ´achter het hek´ (klinkt erger dan het is, gewoon achter het traphekje op de traptrede) om af te koelen. Er wordt pas verder gewerkt als hij/zij weer kalm is. Ik weiger het gewoon. Duurt even voor ze dat door hebben, maar als je stug vol blijft houden heb je ze het snelst kalm.
Ik ben denk ik net zo streng…
Mies is ook heel erg zo geweest… ik zei dan " jij mag het zelf doen als daar tijd voor is, nu niet" en dan probeerde ik hem aan te kleden.
Kreeg hij dan een driftbui dan was het… oke, dan niet, mama komt terug als jij je laat aankleden en dan liep ik zo zonder pardon zijn kamer weer af en liet hem daar zo staan in zijn pamper… soms zelfs zonder pamper.
Stug blijven volhouden, maar na een keer of 3 koos hij meteen al eieren voor zijn geld en riep hij zodra ik dan wegliep… " nee mama kom tjug, miesie aankleden!"
Ik probeer wel in alles een alternatief te geven.
Zo van… je mag zelf je broek omhoog trekken. Steek maar zelf je armen in de mouwen.
Mies is nu 2jaar en 4 maanden, maar hij kan zich grotendeels al zelf aankleden omdit we dit wel hebben gestimuleerd.
Nooit zeggen " dat kan jij nog niet" dat werkt averechts en ondermijnd zelfvertrouwen.
Uitkleden mocht hij altijd wel zelf proberen, we gaven dan aanwijzingen.
ala… trek je arm maar terug, ga maar zitten en schuif je broek maar af enz.
En als er s’ ochtends wel tijd was, in het weekend bijvoorbeeld… dan mocht hij zelf aankleden en hielpen we hem enkel door aan te wijzen waar zijn hoofd moet enz.
Ik liep ook gewoon weg bij enorm driftig gedoe…
Maar ik rekende daar ook wel tijd voor, anders had dat ook niet gekund hoor.
Als je alle tijd hebt zou ik hem lekker zelf laten proberen, of het samen gaan doen, hij de ene sok, jij de andere enz. Als ik niet alle tijd had gaf ik wel aan van bijv vanavond mag je zelf je pyama aandoen, of morgenochtend hoef je niet naar school en mag je zelf aankleden.
En idd wat Cell ook zegt een alternatief geven en niet zeggen dat hij nog te klein is of het niet kan ofzo.
Gisteren leuk…
Kids waren bezig zich beneden uit te kleden en in pyama te hijsen… Mies moest uiteraaard ook.
Nou moest hij het wel zelf doen, ik had Suus op schoot.
Dus ik deed het een beetje voor… trok aan 1 mouw en haalde mijn arm een stukje terug, zei erbij… zo trek je arm er maar uit… hup hij deed het…
Nu de ander, hup hij deed het en uitgebreid geprezen natuurlijk toen hij het shirt uit had.
Toen de broek… hup, doe het schuifje maar los. Dat lukte. schuif hem maar van je bips… neeeee, eerst moest de " jits" ook… een paar ehhh, eehhhhh 's verder mocht ik het doen en toen ging de broek naar beneden.
Toen zei ik… ga maar zitten, dan kan je de broek naar beneden schuiven… " zo" was zijn vraag en hij wees naar de grond.
Jups… en hup broek uit.
Stond hij daar in zijn romper, zeg ik… je moet ook nog even een schone luier… nou hij rukt en trekt de drukkers los, trekt met tong uit zijn mond de plakkers los en hup, luier op de vloer.
Die ging hij in zijn blote tochus met een loshangend rompertje erover, al dribbelend even in de " bullebak" gooien en toen pakte hij een luierbroekje en trok deze achterstevoren aan… maakt het uit, de achterkant absorbeert ook :mrgreen:
Papa moest het rompertje weer vast maken, ze gingen samen boven een pyama uitzoeken en toen kwam hij beneden… in pyama… had hij ook een cars onderbroek gevonden.
Hup pyama broek ging uit, cars onderbroek ging aan… over zijn romper…
En zo is hij gaan slapen.
Geweldig toch? :lol: Heeft zeker wel 45 minuten geduurd hoor. Maar ze leren er van en als ze het zelf mogen wanneer daar tijd voor is, zijn ze ook minder nukkig als je zegt dat het een keer niet kan.
Leg dan wel uit waarom niet… gewoon kort.
Zo van, te weinig tijd, het moet vandaag snel want mama moet weg, je zusje moet eten, papa wil nog een kus. you name it.
En spreek idd af… mama doet je luier en je shirt, jij mag je broek omhoog trekken en 1 sok proberen.
hahaha geweldig verhaal cell.
ik moet zeggen dat zowel floris als charlotte vanaf september constant ziek/hangerig en verkouden zijn dus dat doet zijn humeur ook niet goed natuurlijk.
ik vind het niet erg als het lang duurt,maar die driftbuien wil ik er gewoon niet meer bij hebben.ik heb alle geduld voor hem als hij dan ook normaal kan doen zonder geschreeuw gekrijs ( je kent het wel) :roll:
ik moet zelf wat harder worden merk ik…ik ga teveel in discussie met hem.dat maakt hem alleen nog kwaader enz enz.
ik moet duidelijke regels opleggen…daar heb ik wel wat moeite mee.maar het moet nu gewoon anders gaat het een heel lastig vervelend jongetje worden.
Discussies aangaan met een 2 jarige… ja, nee, dat ga je niet winnen :shifty: .
Je geeft daarmee het signaal dat jij open staat voor zijn dwarsliggerij…
Als ouder ben je de leidende partij, maar niet op een negatieve manier…
Onlangs hebben wij ons via het GGZ laten informeren over positief leidinggeven. Wil wel wat punten hier neerzetten, hier werkt het als een tierelier, we hebben echt nog maar weinig ontploffende situaties en ook bij Mies werkt het heel goed.
Probeer niet in een negatieve leidinggevende spiraal te komen, je leiding word dan minder geaccepteerd en je kan tegengas verwachten.
Zeker als je verzand in een nee-reeks… dan ga je vaak in een neerwaartse spiraal.
Nee-reeksen zijn bv: Hou op met je handen te eten, hou op met klieren, stop daarmee (zonder specifiek te zijn), doe niet zo irritant, doe niet zo driftig enz.
Een positieve manier van ombuigen van negatief gedrag werkt vaak beter.
" eet maar met je vork, dan worden je handen niet zo vies" " Probeer maar eens een leuk liedje te zingen inplaats van (het kliergedrag… bv je zusje kietelen, mama trappen enz)"
Vertel mama eens wat je zo wil gaan doen, dan hoef je niet zo driftig te doen/boos te doen. Weet je nog een liedje wat we samen kunnen zingen?.. zoiets.
En blijf bij het hier en nu, niet bij wat ooit es was.
Ik zei voorheen vaak zat " nou laat je alweeeer de deur openstaan…" kind word zo keer op keer gestraft ook voor hetgeen eerder is gebeurt.
Ze leren door herhaling, dus verwachten dat ze na 1 een opdracht, ook meteen altijd de deur zullen sluiten is veel te veel verwachten.
Gewoon zeggen " ik zie dat de deur nog open staat, doe je hem even dicht" is meer dan voldoende.
Deze tips hebben wij gekregen via de ondersteuning naar Peter toe, en naast nog vele anderen, hebben deze echt de meest duidelijk merkbare uitwerking. Ik ben inmiddels helemaal om, tuurlijk gaat het soms wel nog fout, dan roep ik ook… Niekkkk… je hebt weeeer het lampje laten branden.
Maar zij kan gewoon niets meer veranderen aan gisteren en ze kan ook niks veranderen aan morgen, morgen is nog niet.
Dus dreigen ala… als je morgen het licht weer vergeet zwaait er wat… gaat niet echt positief zijn natuurlijk. Maar je kan wel vooruit kijken als het vandaag goed ging. Dan kan je zeggen, ik denk dat het je morgen ook lukt om het licht uit te doen, het is je vandaag ook gelukt.
En de allerbelangrijkste tip… steel geen vraag waar nee op kan komen als nee niet het antwoord is wat je wil.
Dan kan je beter een zin maken met een punt.
Niet vragen, zullen we floris gaan omkleden… maar " mama gaat floris omkleden"
Niks mis mee om ook al van te voren aan te geven hoe je dat gaat doen.
" Kom Floris, mama gaat jou helpen omkleden, ik doe je luier en shirt, ook je sokken en schoenen, Floris doet de broek"
Je geeft dan duidelijk aan dat jij de leiding hebt en geen ruimte laat voor een keuze.
In het leesmateriaal wat we hebben gekregen staat:
Wat is positief leiding geven:
Kinderen moeten van alles leren, hoe ze zich moeten aan en uitkleden (kijk heb je hem), hoe ze spullen moeten opruimen, wat wel en wat niet mag, het wachten op hun beurt, enzovoort.
Als ouders kun je je kind hierbij helpen door goed leiding te geven, kinderen hebben hier ook behoefte aan! Als je kind iets doet wat jij niet wil, werkt het vaak goed als je dan zegt wat je kind WEL moet doen. Dat is positief leiding geven.
Bijvoorbeeld:
In plaats van te zeggen: " Zit niet zo te knoeien met je eten!" zou je kunnen zeggen; " schuif maar even beter aan en stroop je mouwen op, dan kun je makkelijker eten"
Je kind vraagt om duidelijkheid, het verwacht dat jij de grenzen aangeeft, het stellen van regels en nog belangrijker, het aanreiken van oplossingen en alternatieven zijn hierin van belang. Dat zorgt voor een gevoel van veiligheid. Je kind weet zo wat het kan verwachten en waar het aan toe is, goede regels geven juist veel ruimte.
In totaal beslaat alles 15 pagina’s. Beetje veel om allemaal neer te zetten. Maar het werkt wel en hoewel het hier al echt niet beroerd ging, hebben we er echt veel aan, zeker met 4 kinderen. Ook het beurt geven en dus leren dat ze elk eigen zijn en een eigen plek hebben en ook de aandacht heus wel eerlijk verdeeld word, is hier enorm verbeterd.
Als je t fijn vind, wil ik t wel kopieeren en naar je opsturen? t is heel eenvoudig geschreven en t zijn praktische handleidingen. :-*
dat zou ik geweldig vinden cell…
woon je niet vlakbij me? dan kunnen we het mischien wel combineren met een bak koffie?
nou, zou ook wel een paar blaadjes willen… 
Nou hier ook zo’n fase gehad en idd het gaat over gelukkig! Nou is Sem ook wel echt een kind wat heel veel behoefte heeft aan vastigheid en duidelijkheid en een bepaald ritme, maar ik heb inmiddels wel geleerd dat bevelen geven niet echt werkt (bij Jim moet dat nou juist weer heel erg omdat die dus ontzeeeeettend sloom is :roll: ). Sem is heel vasthoudend en ik heb geleerd dat ik dat dus ook moet zijn, maar daar wel een soort van rust in moet hebben. Dus als hij een driftbui krijgt is het allerbeste wat ik kan doen gewoon rustig blijven en wachten tot hij rustig is. Ik leg alles uit, vertel altijd precies wat er gaat gebeuren zodat er geen verrassingen zijn en ik merk dat dat al veel meer rust geeft. En dat zelluf doen heb ik dus met eten bijv. altijd maar laten gaan, maar kleren aantrekken doe ik iig in de ochtend, want we moeten op tijd weg voor school, kdv of werk en dan heb ik geen zin en tijd voor dat geharrewar.
De tips van Cell zijn wel heel goed, sommige van die dingen doe ik van nature al, zoals vragen of Jim even terug gaat om de lamp uit te doen of van te voren al zeggen dat ie de lamp niet moet vergeten. Of bijv. uitleggen dat ze beter even mouwen omhoog kunnen doen omdat anders alles vies wordt, en vies is vies denk ik altijd maar, wat ik de afgelopen jaren geleerd heb is één heel belangrijk ding: loslaten, zelf op laten lossen als ze ruzie maken, tenzij ze elkaar de koppen inslaan, als ze rennen vallen ze wel eens, ik waarschuw en dan stop ik ermee, ze gaan vast nog een keer iets breken, gaten in hoofden hebben we al gehad en de hele dag alleen maar de boeman uithangen is zooooo vermoeiend. En als je er zelf wat relaxer in staat voelen ze dat en dat zorgt toch vaak ook voor wat meer rust van hun zelf uit.
Maar tis moeilijk hoor dat opvoeden…
Zal het wel inscannen en word documentje van maken… anders word het zoveel om te kopieren, heb al een paar verzoekjes ook per pb ontvangen.
Enne Merel33, ik woon in Zwolle… weet niet hoe ver dat van jou is… ommen toch ergens? Dan is het niet ver nee… maar ik woon wel aan de kant van Zwolle die me al 13 minuten kost om zwolle Noord A28 te bereiken en dan nog naar Ommen, ben ik zo 40 minuten onderweg…
Dan kan het enkel een keer op dinsdag, anders red ik het niet met schooltijden enzo. Tenzij je op woensdag en vrijdag berekent bent op een kinderinvasie :lol:
@Cell wrote:
Zal het wel inscannen en word documentje van maken… anders word het zoveel om te kopieren, heb al een paar verzoekjes ook per pb ontvangen.
Enne Merel33, ik woon in Zwolle… weet niet hoe ver dat van jou is… ommen toch ergens? Dan is het niet ver nee… maar ik woon wel aan de kant van Zwolle die me al 13 minuten kost om zwolle Noord A28 te bereiken en dan nog naar Ommen, ben ik zo 40 minuten onderweg…
Dan kan het enkel een keer op dinsdag, anders red ik het niet met schooltijden enzo. Tenzij je op woensdag en vrijdag berekent bent op een kinderinvasie :lol:
ik heb geen enkel probleem met kindjes hoor.des te meer des te gezelliger :thumbup: en nog gezellig voor floris en charlotte ook