een klein beetje anoniem wil ik even een vraag droppen. Ik ben ook niet iemand die om ieder liflafje naar de HA wil gaan en er via deze weg misschien adviezen over kan inwinnen. Sinds november 2007 ben ik gestopt met de prikpil omdat mijn partner en ik dolgraag een kindje willen ( het liefst nog voordat ik bejaard ben; 36 jaar ). Inmiddels zijn we ook een maand of 15 verder en tot op heden is er nog niets gebeurd. Ik weet dat ik zo vruchtbaar als de pest ben ( een zoontje van inmiddels 8 jaar uit een vorige relatie en volgen de gyn van toen, ben ik erg vruchtbaar). Mijn huidige partner is een aantal jaren jonger dan ik ben ( 11 om precies te zijn ) en is als de dood voor zwangerschappen en wat daar omheen komt kijken, maar wil dolgraag vader worden. Ik ben daarop weer als de dood om voor te stellen om een keer naar de HA te gaan. Ik weet dat ik niet heel erg oud ben, maar het klokje gaat toch wel langzaam tikken, toch? Weet iemand of er een bepaalde “uitwerktijd” voor de prikpil bestaat? volgens een apotheker zou dat tot maximaal een jaar moeten zijn? Ik wil heel graag nog een kindje met mijn huidige partner, want toen ik mijn zoontje 8 jaar geleden in mijn armen kreeg, ik als eerste zei: ik wil er nog zo een ik hoop dat ik een advies kan oppikken van hier.
Heel veel liefs van Mama Chin
De prikpil kan inderdaad heel lang in je lichaam blijven zitten. Je schrijft dat je zelf erg vruchtbaar bent, maar dit kan in de tussentijd best veranderd zijn. Je zoontje is 8 en je lichaam en cyclus kunnen veranderen. Dus het is helemaal niet te zeggen dat het probleem persé bij je vriend hoeft te liggen. Het kan natuurlijk wel, maar daarvoor zou hij een zaadonderzoek moeten laten doen. Heb jij nu een regelmatige cyclus, weet je wanneer je eisprong is, is je fase tussen de eisprong en je menstruatie lang genoeg, hoe zit het met je hormoonwaarden, enz?
Ik zou gewoon eens naar de huisarts stappen, dan kunnen er eventueel onderzoeken gestart worden of je kunt een doorverwijzing voor de gyn krijgen. Je bent nu lang genoeg bezig met zwanger worden om daarvoor in aanmerking te komen. Je kunt alles natuurlijk ook op z’n beloop laten, maar je leeftijd zal ook mee beginnen te spelen. Dus het is het overwegen waard.
Dank je wel Jippie … dit zijn antwoorden waar ik echt mee verder kan. Ik heb zeker geen regelmatige menstruatie en dat mijn cyclus en alles veranderd kan zijn, daar wist ik niets vanaf. Ik moet eerlijk bekennen dat ik me nooit echt bezig heb gehouden met die dingen. Ik ga inderdaad in eerste instantie zelf naar de huisarts en zal kijken wat zij zal zeggen. Nogmaals dank je wel :-*
Dan denk ik dat het verstandig is om eerst eens na te laten kijken hoe het met jouw hormoonwaardes is, of je een eisprong hebt of niet, enz. Zeker als je een erg onregelmatige cyclus hebt, kan het zijn dat niet alles goed opelkaar afgestemd is. Als je zeker weet dat dat goed is, en je nog niet zwanger wordt, dan zou je vervolgens over kunnen gaan op zaadonderzoeken.
Succes met alles!
Ik zou ook niet zomaar op zo’n uitspraak af gaan als ‘dat je zo vruchtbaar zou zijn’, Bij velen is er helaas niets afwijkends te vinden en lukt het toch maar niet! Zou zeker eens langs de ha gaan.
Ze kunnen altijd wat onderzoekjes doen en dan kun je alsnog kijken hoe verder. (het gaat natuurlijk ook nog om de match…).
suc6!
Ook jij bedankt Ineke … het geeft me ff wat meer moed en zelfvertrouwen om toch ff langs de huisarts te gaan … :-*
Hey yomama,
Wat een verhaal!
Ik sluit me toch aan dat het niet echt verantwoordelijk is om teroepen dat je zo vruchtbaar bent.
Ik gun het je natuurlijk van harte :lol:
Dingen waar je overna kan denken,
Hoe langer je aan de pil zit, hoe langer het kan duren voor een eventueel zwangerschap.
Bij een vrouw neemt vanaf d’r 25ste levensjaar de vruchtbaarheid al langzaam af. (zei een gyn tegen mij)
En dat het alweer 8 jaar geleden is.
Wil niet negatief klinken hoor :oops:
Je kan idd altijd jezelf laten onderzoeken.
En je vriend even 2x wat in laten leveren.
Heel veel succes met alles!
Groetjes
Andrea
Het begin van het ‘medische’ traject is gelukkig ook niet zo heel ingewikkeld. De eerste maanden wordt er eigenlijk alleen maar gekeken en gemeten. Om te zien of jij en je vriend een beetje binnen de normale waarden zitten. Bij mijn vriend hebben ze onderzoek naar zijn zwemmertjes gedaan, dat bleek prima te zijn. Bij mij is een paar keer bloed afgenomen om te zien of de hormonen en antistoffen tegen rode hond, chlamidia enzo in orde zijn, en is meegekeken met eisprong (echo’s) en samenlevingstest. Pas als laatste is de hsg-test gedaan (die is minder prettig).
Totzover mijn eigen ervaringen, want ik sta nu op het punt voor vervolg. Ik vermoed dat nu behandeling gaat beginnen, maar wat dat is, dat weten we nog niet. Mijn vriend heeft het als een zachte wereld ervaren (zijn eigen woorden!), tot nu toe.
Bij ons eerste kindje hebben we ook het meekijken-traject gevolgd, maar de hsg-test toen niet gehad. Ik bleek toen precies daarvoor zwanger te zijn geworden! Deze keer hebben we minder geluk. Inderdaad, ik word ook alleen maar ouder (33)…
Succes met je beslissing! Ik zou de stap naar de ha zeker nemen, vooral als de wens zoveel groter blijft dan het succes!
Liefs, Byke
Ik denk dat het voornamelijk belangrijk voor je is om jouw cyclus eerst eens in beeld te krijgen.
Schrijf iedere maand op wat je voelt en wanneer je ongesteld bent.
Ik krijg het idee dat je niet weet hoe een cyclus werkt en kan het zijn dat jullie op de verkeerde dagen vrijen, dus niet op jouw vruchtbare dagen.
Daarbij komt ook nog dat je onregelmatig ongesteld bent, maar wat is dat?
Je moet tellen van de eerste dag van jouw menstruatie tot de volgende eerste keer. Dat is in een ideale situatie 28 dagen. Dan zou je, theoretisch, rond de 14e dag jouw eisprong hebben. (ongeveer 14 dagen voor je opnieuw ongesteld wordt; kan trouwens ook iets afwijken, maar meestel 10-14 dagen)
Dan ben je dus op die dag en 2 á 3 dagen ervoor en 1 á 2 dagen erna vruchtbaar. Op die dagen zou je dus zeker moeten vrijen om een kans te maken.
Maar, als jouw cyclus heel erg afwijkt, je hebt bijv een cyclus van 40 dagen, dan is het al moeilijker in te schatten.
Dan lijkt het me verstandig om inderdaad eens naar de huisarts te gaan en te vragen wat je het beste kunt doen.
Kijk ook naar ‘wat wil je ervoor doen’
Wil je gaan temperaturen iedere ochtend, om te kijken of je temperatuur stijgt en je dus een eisprong hebt. Wil je die moeite doen en er zoveel mee bezig zijn.
Dat zijn allemaal dingen die jij nog kunt doen, zonder jouw partner opdracht te geven om de boel eens na te laten kijken 
Want voor mannen is het vaak een grotere stap. (ook een soort van aantasting in hun mannelijkheid als het niet goed blijkt te zijn. Onzin natuurlijk, maar zo werkt het nu eenmaal )
Heel veel succes!!!
ik ben inderdaad nooit echt met mijn cyclus bezig geweest, het kwam en het ging … eind november 9 jaar geleden stopte ik met de pil en was half december zwanger … nog niet echt gepland (maar stiekem toch ook weer wel ) maar zeker gewenst. Dat het vanaf mijn 25e ongeveer afneemt, de vruchtbaarheid, nooit bij stil gestaan. Ik denk dat ik hiermee ook erg laat ben begonnen ( 36 ben ik nu ), maar ik heb nu een partner waarmee ik het echt wil en hij des te meer. Ik ga morgen mijn huisarts bellen en vragen wat zij voor mij kan doen en zeker wat ik er zelf voor kan doen. Ik noteer nu wel mijn cyclus (gister begonnen :x ), dus ik ben wel bereid om er wat voor te doen, maar ik denk dat ik, mede gezien mijn leeftijd, er niet al te hysterisch over moet gaan doen. Mijn partner zegt al: als het wel gaat lukken, dan ben ik de gelukkigste man op de wereld, lukt het niet, dan gaan we gewoon met zn 3en verder. Ik wil jullie allemaal nogmaals bedanken voor jullie adviezen en antwoorden, ben er erg blij mee.
Liefs mama Chin
Hey mama Chin,
Heel goed dat je er nu meer mee bezig gaat.
Het is heel belangrijk te weten precies hoe je cyclus loopt.
En morgen de huisarts :thumbup:
Je kan natuurlijk altijd de tempratuur methode doen, en of met ovulatietesten werken.
Er zijn wat dat betreft goenoeg dingen die je zelf kan doen…
Wel lief dat je manneke zo reageerd, geeft toch steun!
Sterkte met alles, en hou je ons wel op de hoogte?
Groetjes
Andrea