Mijn zoon neemt absoluut geen initiatief om vriendjes te maken. En als ik dan iemand uitnodig klikt het vaak ook niet. De dochter van mijn vriendin (even oud) heeft bijna elke dag wel een vriend(in) mee.
een kind kun je niet dwingen om vriendjes te maken.
het klikt of het klikt niet
en niet elk kind heeft de behoefte om steeds maar met anderen te spelen.
die hebben na school rust nodig.
voor jan is het genoeg om 2-3 keer met een ander kind te spelen. zijn vriendinnetje speelt 5-6 dagen met een kind.
en weer een klasgenootje wil niet vaker dan 1 keer in de week spelen,…
het komt vanzelf wel.
Geef het de tijd inderdaad.
Ieder kind is anders.
En het zegt niets over zijn ontwikkeling.
Je hebt nu eenmaal mensen die wat meer op zichzelf zijn.
Maar het kan ineens zo gebeuren dat hij het spelen ontdekt…
Hoe oud is hij?
;)Calvin is 4 en van augustus en hij is gewoon niet erg sociaal. Had toen hij klein was nog geen vriendin of familie met kinderen. Dus hij is altijd alleen geweest. Hij kan ook niet met zijn zusje (1) overweg. ???
mag ik vragen hoe hij in de klas met andere kids omgaaat?
;)Niet best. In het begin was hij zelfs agresief tegen zijn klasgenotten. Heb aantal gesprekken zelf aangevraagd bij de juf. Nu gaat het al iets beter. Hij houd in ieder geval zijn handen thuis. Mede dankzij zijn hele liefe juf. maar we zijn er nog niet. Het is een echte looner. 
Blijf in ieder geval het contact met de juf houden.
Weet hij hoe hij op een andere manier contact moet maken met kinderen? Het klinkt als ‘sociale onhandigheid’.
En wat betreft zijn zusje…is hij jaloers?
Had je zelf waarschijnlijk ook al aan gedacht. Wat hier goed helpt is excluzieve aandacht aan de oudste besteden; koekjes bakken, spelletje en dat soort dingen. Ook hardop tegen je jongste zeggen :“Nee, nu is je broer an de beurt.” En dan de jongste ook echt even ‘parkeren’.